로그인공유
ตอนที่9
최신 업데이트:
2025-01-27 10:29:44ประจงนั่งอยู่ในห้องทำงานยามค่ำคืน รอบกายเงียบสงัด แต่ในใจของเขากลับเต็มไปด้วยความคิดวุ่นวายหลังจากได้หลักฐานสำคัญที่เชื่อมโยงสุริยันกับการปกปิดคดี เขาเลื่อนดูภาพถ่ายจากกล้องวงจรปิดที่เพิ่งได้รับมา ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสุริยันอยู่ในที่เกิดเหตุอย่างชัดเจน
เสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดจังหวะ ประจงวางเอกสารลงแล้วพูดออกไป “เข้ามาได้” สันต์ ลูกน้องคนสนิทเปิดประตูเข้ามาพร้อมสีหน้ากังวล “พี่ครับ ผมเพิ่งได้รับข่าวว่าอีกฝ่ายเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเรากำลังสืบเรื่องนี้ คนของพวกเขาอาจเริ่มเคลื่อนไหว” “ฉันไม่แปลกใจ แต่เราต้องไม่หยุด ฉันจะไม่ยอมให้คนผิดลอยนวล” สันต์พยักหน้า “ผมเป็นห่วงความปลอดภัยของครอบครัวหัวหน้าครับ ดาวเหนือกับคุณดวงดารา...” “ฉันเตรียมการไว้แล้ว” ประจงตอบอย่างเด็ดเดี่ยว แม้ในใจลึกๆ จะเริ่มกังวลมากขึ้น หลังจากสันต์ออกไป ประจงก็นั่งลงและเปิดโทรศัพท์อ่านข้อความข่มขู่ที่ได้รับเมื่อไม่กี่วันก่อน เขามองรูปครอบครัวบนโต๊ะแล้วพูดกับตัวเองเบาๆ “ฉันจะปกป้องพวกเขา ไม่ว่ายังไงก็ตาม” วันรุ่งขึ้น ดาวเหนือออกมาที่สวนสาธารณะเพื่อสงบจิตใจ ในมือของเขาถือแฟ้มข้อมูลเกี่ยวกับดวงจันทร์ที่เขาขอมาเพิ่มเติม เขาเปิดดูรูปของดวงจันทร์และข้อความในบันทึกของเธอ “ฉันหวังว่าสักวันหนึ่งหัวใจของฉันจะทำให้ใครสักคนมีความสุข...” น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ดาวเหนือรู้สึกว่าคำพูดนี้เหมือนมีน้ำหนักบางอย่างที่เขาไม่เข้าใจ ในขณะเดียวกัน อาทิตย์ก็กำลังเดินอยู่ในสวนสาธารณะเดียวกัน เขาเห็นชายหนุ่มที่คุ้นหน้าและตัดสินใจเดินเข้าไปหา “คุณ...เราเจอกันอีกแล้ว” อาทิตย์เริ่มต้นบทสนทนา ดาวเหนือเงยหน้าขึ้นและพยายามยิ้ม แต่ในใจกลับรู้สึกปั่นป่วน เขารีบเก็บแฟ้มในมือและลุกขึ้นยืน “บังเอิญจังเลยครับ” เขาพูดพลางหลบสายตา อาทิตย์มองท่าทีของดาวเหนือด้วยความสงสัย “คุณถืออะไรอยู่?” “อ๋อ...ไม่มีอะไรครับ เอกสารนิดหน่อย” ดาวเหนือตอบด้วยความลนลาน แต่ในตอนนั้นเอง ลมแรงพัดแฟ้มหลุดจากมือดาวเหนือ กระดาษที่มีข้อมูลและรูปของดวงจันทร์ปลิวตกลงบนพื้น อาทิตย์ก้มลงหยิบขึ้นมาและชะงักเมื่อเห็นภาพของดวงจันทร์ “นี่มัน...” เขาเงยหน้ามองดาวเหนือด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม “คุณรู้จักเธอหรือเปล่าครับ?” ดาวเหนือถามโดยไม่ทันคิด อาทิตย์ไม่ตอบทันที เขาค่อยๆ หยิบรูปนั้นขึ้นมาและมองมันอย่างตั้งใจ น้ำเสียงของเขาเคร่งเครียดเมื่อพูดว่า “เธอคือคนที่ผมรัก...” ดาวเหนือฟังด้วยความเงียบ แต่ในใจกลับเต้นแรง เขารู้สึกถึงความเศร้าที่ไม่ใช่ของตัวเอง มันเหมือนหัวใจของเขากำลังสะท้อนความรู้สึกของใครบางคน “ผมไม่รู้ว่าคุณจะเชื่อหรือเปล่า แต่ผมคิดว่าหัวใจของเธอยังรักคุณ” ดาวเหนือพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น อาทิตย์มองดาวเหนือด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม “คุณรู้ได้ยังไง?” “ผม...ไม่แน่ใจครับ แต่ทุกครั้งที่ผมฝันถึงเธอ ผมมักจะเห็นคุณอยู่ข้างๆ” ในขณะเดียวกัน ประจงเริ่มเผชิญกับแรงกดดันที่มากขึ้น คนของสุริยันเริ่มเคลื่อนไหวเพื่อขัดขวางการสืบสวน เขาได้รับข่าวว่ามีการพยายามขโมยหลักฐานจากสถานีตำรวจ “พวกมันเริ่มเคลื่อนไหวเร็วขึ้น” สันต์รายงาน “ให้เพิ่มการรักษาความปลอดภัย ฉันไม่ยอมให้เรื่องนี้เงียบไป” ประจงสั่งการ แต่ในใจเขารู้ดีว่าความเสี่ยงกำลังเพิ่มขึ้นทุกนาที หลังจากการพูดคุยในสวนสาธารณะ ดาวเหนือและอาทิตย์เริ่มมีความเข้าใจกันมากขึ้น อาทิตย์ยังคงสงสัยในความเชื่อมโยงระหว่างดาวเหนือและดวงจันทร์ แต่เขาก็ไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกแปลกๆ ที่เกิดขึ้นทุกครั้งที่อยู่ใกล้ดาวเหนือ “ผมไม่รู้ว่าคุณจะเชื่อหรือเปล่า” ดาวเหนือพูดขึ้น “แต่ผมคิดว่าผมได้รับบางสิ่งจากเธอ... และมันทำให้ผมอยากช่วยคุณ” “ช่วยอะไร?” อาทิตย์ถาม “ช่วยให้ความรักของเธอไม่สูญเปล่า” คำพูดนั้นทำให้อาทิตย์นิ่งไปครู่หนึ่ง เขาเริ่มรู้สึกว่าดาวเหนือไม่ได้เป็นเพียงแค่คนที่บังเอิญได้รับหัวใจของดวงจันทร์ แต่เป็นคนที่เข้ามาในชีวิตเขาเพื่อเติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย "ว่าแต่...เราเริ่มรู้จักกันมาสักพักแล้วเรายังไม่ได้รู้จักชื่อกันเลยนะ" อาทิตย์พูดขึ้น ทำเอาดาวเหนือที่ฟังอยู่หลุดยิ้ม "นั่นสิ...งั้นผมเริ่มก่อนแล้วกัน สวัสดีครับผมชื่อดาวเหนือ อายุ23ปีแล้วครับ" "สวัสดีครับน้องดาวเหนือ พี่ชื่ออาทิตย์ อายุ27ปีครับ" ที่แล้วเขาก็อายุมากกว่าคนตรงหน้า ถึงว่าล่ะ...ดาวเหนือเลยดูร่าเริงสดใส ไม่เหมือนคนที่เผชิญอาการป่วยมาทั้งชีวิต
최신 챕터
วาสนาดวงจันทร์ ตอนพิเศษ : หลังจากการขอแต่งงาน
คำเตือน : ฉากความสัมพันธ์ทางเพศอย่างโจ่งแจ้ง20++ยามพระอาทิตย์ตกดิน ค่ำคืนมิดมาเยือน สายลมพัดผ่านผ้าม่านมู่ลี่เข้าไปในห้อง ปรากฏร่างทั้งสองกอดนัวเนียกันอยู่บนเตียงกว้าง ริมฝีปากสัมผัสกันอย่างหยาบโลน มือแกร่งลูบไล้ไปตามร่างกายของคนรัก "อื้อ!.." ร่างขาวสะดุ้งเฮือกเมื่อคนพี่ลูบรั้งเสื้อสีขาวสะอาดตาขึ้นจนมากองที่ปลายคาง ก่อนถอนจูบออกเลื่อนลงไปครอบครองยอดอกสีเข้ม มีนิ้วมืออีกข้างก็ไปสะกิดยอดอกอีกข้างระรัว อาทิตย์รัวลิ้นลงยอดอกก่อนจะลากลิ้นลงมาหยุดอยู่สะดือแล้ววนจูบบริเวณนั้นหลายรอบ ใบหน้าเลื่อนขึ้นมาสบตาหวานฉ่ำของคนใต้ร่าง เอื้อมมือไปจับมือน้องมาดอมดมไล้สัมผัสตั้งแต่ปลายนิ้วจนถึงฝ่ามือแล้วก้มลงมาตะโบมจูบปากคนน้อง "อื้อ! " รสจูบที่หวานฉ่ำทำให้ดาวเหนือครางออกมา เรียวลิ้นของคนพี่ตวัดเกี่ยวพันอยู่ในปากของเขา มือเรียวยกมือขึ้นไปปลดซิปกางเกงให้คนด้านบน เสียงรูดซิปกางเกงดังขึ้น อาทิตย์รีบตะบบมือคนน้องไม่ให้มากไปกว่านี้ " ใจร้อน " คนพี่ว่าแต่ก็ยันตัวขึ้นไปถอดกางเกงออกตามใจคนน้อง เหลือเพียงกางเกงในสีดำสนิทติดท่อนล่างเอาไว้ ก่อนจะขยับตัวขึ้นคร่อมร่างน้องแล้วก้มลงไปจูบปากคนน้องหนักๆ " ชอบจ
วาสนาดวงจันทร์ ตอนจบ
ปัง!! ประตูห้องถูกปิดอย่างรุนแรงพร้อมร่างของทั้งสองนัวเนียกันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือของดาวเหนือรุมปลดกระดุมเสื้อของคนพี่อย่างรวดเร็ว อาทิตย์ก็ไม่น้อยหน้าลอกคราบคนน้องจนตัวเปลือยเปล่าโดยที่ปากไม่ผละออกจากกันเลยแม้แต่น้อยริมฝีปากค่อยไปเลื่อนลงมาอยู่ที่ซอกคอพรมจูบไปทั่วจนขึ้นรอยๆ ประปราย ฝ่ามือกอบกุมแก่นกายขนากพอดีมือของคนน้องก่อนจะสาวขึ้นลงตามความยาวเรียงเสียงครางจากดาวเหนือได้เป็นอย่างดี ในขณะที่ปากก็ค่อยๆ เลื่อนลงมาหยุดอยู่ตรงหน้าอก หัวนมสีเข้มเด่นชูชันล่อตาล่อใจ ลิ้นร้อนลากยาวไปวนหัวนมสีเข้ม อีกคนก็นิ้วมือของอาทิตย์เล่นงาน ดาวเหนือถูกเล่นงานทั้งบนทั้งล่างก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งเสียงร้องคราง"อ๊า!" มือทั้งสองข้างขยุ้มผมคนพี่เพื่อระบายความเสียวซ่าน ก่อนจะใช่มือผลักอีกฝ่ายให้นอนราบกับพื้น ดาวเหนือนั่งคร่อมร่างสูงเอาไว้ นิ้วเรียวค่อยๆ ลากจากหน้าผาก จมูกโด่งสวย ริมฝีปากหนาเป็นทรงก่อนจะค่อยๆ เริ่มมาหยุดอยู่ตรงหัวเข็มขัด ในขณะที่เขาเปลือยเปล่าไปทั้งตัว แต่อีกคนกลับเปลือยแค่ท่อนบน ดาวเหนือจงใจบดสะโพกเสียดสีแก่นกายใหญ่ของอีกคนที่อยู่ใต้ร่มผ้าอย่างช้าๆ เรียกเสียงครางในลำคอของคนพี่ได้เป็นอย่าง
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่31
นับตั้งแต่นั้นมาอาทิตย์ก็เข้ามาอาศัยอยู่ที่บ้านของดาวเหนือและประจงกับดวงดาราก็รับรู้และอนุญาตให้ชายหนุ่มได้เข้ามาพักอาศัย ทางด้านอาทิตย์ไม่ต้องอาศัยอยู่ที่บ้านคนรัก เขาก็ไม่ได้นิ่งดูดาย วันไหนที่เขาว่างเขาก็จะลุกเข้าครัวมาทำอาหาร ด้วยฝีมือทำอาหารของเขาทำให้ผู้อาวุโสทั้งสองติดใจรถมือของอาทิตย์เป็นอย่างมาก แล้ววันไหนที่เลิกงานไม่ดึก หรือไม่ติดทำโอที เขาก็จะไปรับดาวเหนือที่มหาวิทยาลัยเป็นประจำ " มื้อเย็นของวันนี้เป็นอะไรดีครับ" ชายหนุ่มหันมาถามคนน้อง ในขณะที่กำลังขับรถกลับบ้าน " อืม....อะไรก็ได้ครับ ถ้าได้กินฝีมือพี่ ผมชอบกินทุกอย่างเลย" ได้ยินคำตอบของคนน้อง เขาก็ยิ้มบางๆ "ปากหวานแบบนี้ แสดงว่าอยากกินเมนูพิเศษแน่ๆ ใช้ไหม" ดาวเหนือหันไปมองชายหนุ่มด้วยสายตาซุกซน "ก็พี่ทำอะไรก็อร่อยนี่ครับ จะเมนูธรรมดาหรือพิเศษ ผมก็กินหมด""งั้นวันนี้พี่ขอลองทำแกงส้มชะอมกุ้งดีไหม หรืออยากกินแบบฝรั่งบ้าง" เขาถาม พร้อมเอื้อมมือมาปรับแอร์ให้เย็นขึ้น"แกงส้มก็ดีครับ ผมชอบกินชะอม แต่...ถ้าพี่เหนื่อยจากงาน ไม่ต้องทำก็ได้นะครับ เราสั่งอะไรง่ายๆ มากินก็ได้""ไม่เหนื่อยหรอก พี่อยากทำให้เหนือกับพ่อแม่ได้กินอาห
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่30
คิดถูกหรือคิดผิดนะ....เบื้องหน้าเขาคือบ้านเดี่ยสองชั้น พื้นที่ไม่กว้างมากนัก มีสนามหญ้าและต้นไม้ใหญ่คอยให้ร่มเงา บ้านของคนรักของเขาเอง อาทิตย์ ไม่กี่วันก่อนอยู่ดีๆชายคนรักก็พูดขึ้นมาว่า"ไปบ้านพี่ไหม" ครั้งแรกที่ได้ยินเขาก็รู้สึกแปลกใจที่คนพี่ชวนเขาไปที่บ้าน และเขาก็ตอบตกลงไปทันที "พร้อมไหมครับ" อาทิตย์จับมือคนน้องแน่น พลางมองเข้าไปในตัวบ้านด้วยสายตามุ่งมั่น "พร้อมครับ" ทั้งสองประสานมือเข้าหากัน ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน "แก..พามันมาที่นี่ทำไม" ศักดิ์ชาย บิดาผู้ให้กำเนิดของอาทิตย์พูดขึ้นเสียงเย็น "น้อง..ไม่ใช่'มัน'นะครับพ่อ เขาคือคนที่ผมรัก พี่ผมพาน้องมาในวันนี้ก็เพราะอยากให้พ่อได้สัมผัสน้อง ได้รู้จักน้องมากขึ้น" ชายหนุ่มพูดเสียงเข้มพลางกุมมือน้องแน่นขึ้น ศักดิ์ชายยืนขึ้นด้วยความโกรธ ใบหน้าของเขาแสดงถึงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก"เด็กผู้ชายเนี่ยนะ ที่แกบอกว่ารัก ทุเรศ" "พ่อครับ..ให้เกียรติน้องหน่อยครับ" "ให้เกียรติหรอ..หึ!" ศักดิ์ชายหัวเราะในลำคอ ยืนกอดอกมองดาวเหนือด้วยแววตาเหยียดหยาม จนอาทิตย์เอาตัวเข้ามาบังน้องไว้ "อย่าใช้สายตามองน้องแบบนี้นะครับ" "ทำไมฉันจะมองไม่ได้... เพ
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่29
หลังจากจบคลาส ดาวเหนือเดินออกมาพร้อมเพื่อนๆ ทั้งสามคน เหล่านิสิตคนอื่นๆก็ทยอยออกจากห้อง"พวกมึง...ไปไหนกันต่อป่ะ" ชาญหันมาถามเพื่อนๆ “ไว้คราวหน้าละกันนะ เราต้องกลับบ้านก่อน” ดาวเหนือออกตัวคนแรก เขาไม่อยากเถลไถลทำให้พ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง"กูต้องไปทำงานพิเศษว่ะ...ตังไม่พอใช้" สาลี่ยิ้มแหย เอามือเกาแก้มเบาๆ ช่วงนี้เธอใช้เงินมือเติบไปหน่อย ไม่กล้าโทรไปขอแม่อีกเลยต้องหางานพาร์ทไทม์ทำ"อะไรวะ....แล้วมึงล่ะวายุ" ชาญหันมามองความหวังเดียวของเขา ทว่า....."กูก็ต้องกลับไปอ่านหนังสืออ่ะ...ไปก่อนนะ" วายุโบกมือลาชาญ ก่อนจะเดินกลับหอพักทันที ชาญที่มองเพื่อนๆแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง เขาคร่ำครวญออกมา"พวกแม่ง...ทิ้งกูเฉย" ว่าจะชวนไปเที่ยวสักหน่อย ดันมีเพื่อนเป็นพวกเด็กอนามัยซะได้ เซ็งจัด....ดาวเหนือออกมารอรถรับส่งบริเวณหน้าตึก เสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูปรากฏชื่อ _อาทิตย์_ นิ้วเรียวกดรับสายด้วยรอยยิ้ม"ว่าไงครับ" "กลับบ้านยังครับ" ปลายสายถามขึ้นด้วยเสียงอ่อนโยน"ยังครับ....รอรถรับส่งอยู่" "งั้น..รอแป๊บนึงเดี๋ยวพี่ไปรับ" "ไม่เป็นไรครับ....พี่พักเถอะ" "ไม่เป็
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่28
แสงแดดอ่อนๆ ทอดยาวลงบนพื้นถนนหน้ามหาวิทยาลัย ดาวเหนือยืนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่บริเวณจุดรับส่งนักศึกษา หลังจากร่ำลาเพื่อนสนิททั้งสามสาลี่ วายุ และชาญที่แยกย้ายกลับบ้านคนละทาง“ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะเหนือ อย่าลืมเอาหนังสือที่อาจารย์แนะนำมาให้ดูด้วยล่ะ” สาลี่โบกมือลาเพื่อนๆเป็นคนสุดท้าย แล้วขึ้นรถของวินมอเตอร์ไซค์กลับหอพัก“ได้สิ แล้วเจอกันนะ” ดาวเหนือโบกมือลาเพื่อนสาว หลังจากที่เพื่อนทุกคนกลับไปหมดแล้ว ก็เหลือแต่เขาที่นั่งรออยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ดาวเหนือเอามือล้วงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าแล้วส่งข้อความหาคนรัก"ถึงไหนแล้วครับ" รอไม่นานนักก็มีข้อความเด้งเข้ามา“ถึงแล้วครับ ออกมารอได้เลย”ดาวเหนือหันซ้ายหันขวา ก่อนจะเห็นรถคันคุ้นเคยขับเข้ามาเทียบตรงหน้า เขาเปิดกระจกลงพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นที่เขาไม่เคยเบื่อมอง“คนหล่อขึ้นรถได้ครับ” อาทิตย์โผล่หน้าออกมาเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้คนรักอย่างอบอุ่น“แล้วคนไม่หล่อต้องนั่งท้ายกระบะไหมครับ” คนน้องทำหน้าเข้ม นั่งกอดอกมองคนในรถอย่างท้าทาย“แบบนี้..ต้องนอนใต้กระโปรงรถครับ" ซึ่งคำพูดของคนพี่ ดาวเหนือก็หลุดยิ้มออกมา "กวนนักนะ" "แล้วคนหล่อจะขึ้นรถไม่ได้หรือยังครับ..หรือ
다른 추천
เปลี่ยนคู่เกย์ ให้เป็นคู่กัน
เจ้าเหมียวโอโจะ1.2K 조회수พี่เขยครับผมรับไม่ไหว
กาสะลอง3.2K 조회수เล่นเพื่อนพ่อ
One of สายหมอก313 조회수เกือบหอบลูกหนีเพราะสามีไม่รัก[PWP]-Omegaverse
ระมุณณ์ มิโกะ250 조회수พาลินโดรม
จินต์พิชา411 조회수หนุ่มร้อนรัก
ต๋อง น่ะ757 조회수#ความลับของบอสเหนือ (HAREM)
baby_ferin82 조회수อุบัติรักฟีโรโมน [Omagaverse]
Gukak2.0K 조회수
