MasukShare
ตอนที่ 8
Terakhir Diperbarui:
2025-01-25 16:11:17ตอนที่ 8: เงาที่ค่อยๆ คลี่คลาย
ประจงนั่งอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวที่เต็มไปด้วยเอกสารและแฟ้มคดี เขาพิจารณาข้อมูลที่ได้รับเกี่ยวกับสุริยัน ชายหนุ่มที่เป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุที่คร่าชีวิตดวงจันทร์ สุริยันไม่ใช่แค่ลูกชายของนักการเมืองทรงอิทธิพล แต่ยังมีข่าวลือว่าเขาเกี่ยวข้องกับธุรกิจใต้ดินหลายประเภท การสืบสวนเขาอาจนำมาซึ่งอันตรายต่อครอบครัวของประจง แต่เขาก็ไม่อาจนิ่งเฉย ประจงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลูกน้องที่ไว้ใจได้ “สันต์ ฉันต้องการให้แกดูแลคดีนี้ให้รอบคอบที่สุด อย่าให้ข่าวหลุดออกไป เข้าใจมั้ย” “ครับพี่ ผมจะจัดการให้ดีที่สุด” สันต์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ในใจลึกๆ ประจงรู้ดีว่าการต่อกรกับสุริยันและครอบครัวเขาไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขาเลือกที่จะสู้ เพราะเขาไม่อาจมองข้ามความยุติธรรมในครั้งนี้ได้ ตกดึกคืนนั้นร่างของดาวเหนือกำลังหลับอย่างกระสับกระส่าย ฝันถึงภาพที่ชัดเจนขึ้นกว่าครั้งก่อน เขาเห็นหญิงสาวในชุดขาวกำลังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ หญิงสาวมองมาที่เขาด้วยสายตาเศร้าสร้อย “ช่วยฉันด้วย…” เสียงกระซิบเบาๆ ดังขึ้นในหัวของเขา เขาสะดุ้งตื่นอย่างแรง หน้าอกกระเพื่อมขึ้นตามลมหายใจ ในฝันนั้นมันช่างเหมือนจริงจนเขาร้อนใจ เขาตัดสินใจโทรหาประจงในทันที “พ่อครับ เรื่องคดี..พ่อเจออะไรเพิ่มเติมหรือเปล่า” “พ่อกำลังจัดการอยู่ ดาวเหนือ แต่ลูกต้องใจเย็นไว้ก่อน อย่าทำอะไรโดยลำพัง” ประจงเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง วันต่อมา อาทิตย์เดินเล่นในสวนสาธารณะอีกครั้งเพื่อหาคำตอบให้ตัวเอง เขามีภาพของชายหนุ่มคนนั้นอยู่ในหัว และเขารู้สึกว่าชายคนนี้อาจมีคำตอบบางอย่างที่เขาต้องการ ไม่นานนัก ดาวเหนือก็เดินผ่านสวนแห่งนั้นด้วยความคิดวุ่นวายเกี่ยวกับข้อมูลที่เขาได้มาจากประจง “คุณอีกแล้ว...” อาทิตย์พูดขึ้นเมื่อเห็นดาวเหนือ ดาวเหนือหยุดเดิน หันมามองด้วยความแปลกใจ “ครับ...คุณมาที่นี่บ่อยหรอ” "ผมมาที่นี่ทุกวัน" ดาวเหนือพยักหน้าอย่างเข้าใจ "แล้วคุณล่ะมาที่นี่บ่อยหรอ" อาทิตย์ถามขึ้น "ก็..ตั้งแต่ผมหายป่วยอ่ะ" ดาวเหนือตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มพริ้มเพราให้ชายหนุ่มตรงหน้า รอยยิ้มนั้นทำให้หัวใจปิดตายของอาทิตย์เริ่มเต้นแรงขึ้น "คุณไม่ดูเหมือนคนป่วยเลย" "ไม่จริงหรอก..ผมอ่ะนะนอนโรงพยาบาลเหมือนเป็นบ้านหลังที่สองของตัวเองเลย ถึงตอนนี้ผมจะหายแล้วก็เถอะ" ดาวเหนือพูดขึ้น และเริ่มพูดเรื่องของตัวเอง "คุณคงลำบากมาก" "ไม่หรอก... ผมมันเลือดนักสู้" เขาพูดพร้อมชูกำปั้นขึ้นด้วยท่าทางร่าเริงสดใส ทำให้คนมองยิ้มตามให้กับความสดใสนั้น ด้านดาวเหนือที่มองรอยยิ้มบนใบหน้าที่เรียบเฉยก็รู้สึกดีที่เห็นคนข้างๆเขายิ้มได้ แววตาเศร้าของอาทิตย์ไม่เหมาะที่จะอยู่ในแววตาสวยๆของเขา ชายหนุ่มร่างบางเลยใช้กลยุทธ์เล็กเพื่อขจัดของเศร้าของอาทิตย์ออกไป "คุณรู้มั้ย...เวลาคุณยิ้มแบบนี้แล้วคุณหล่อที่สุดในโลกเลยนะ..อ้าววว" ดาวเหนือพูดหยอกเย้า แต่...เมื่อเห็นน้ำตาของคนข้างๆเขาก็อุทานด้วยความผิดหวัง ที่ได้เห็นรอยยิ้มของอาทิตย์แต่แป็บเดียว "คุณเป็นอะไรรึเปล่า" "เปล่าหรอก...คุณทำให้ผมนึกถึงคนๆนึง" อาทิตย์พูดขึ้น เพราะคำพูดก่อนหน้านั้นของดาวเหนือมันเป็นคำพูดของดวงจันทร์ที่เคยพูดกับเขาก่อนที่จะตาย ในขณะเดียวกัน ประจงและทีมสืบสวนของเขาก็เริ่มรวบรวมหลักฐานเกี่ยวกับสุริยัน พวกเขาพบว่ามีการจ่ายเงินใต้โต๊ะเพื่อปกปิดคดีในหลายระดับ สันต์รายงานให้ประจงฟัง “พี่ครับ ผมพบหลักฐานการโอนเงินที่เกี่ยวข้องกับเจ้าหน้าที่บางคนในพื้นที่เกิดเหตุ ดูเหมือนจะมีการปิดคดีอย่างไม่โปร่งใส” “ดีมากสันต์ เก็บหลักฐานทั้งหมดไว้ให้ปลอดภัย เราจะใช้มันเมื่อถึงเวลา” ประจงตอบ แต่เขาก็รู้ดีว่าการเคลื่อนไหวครั้งนี้อาจทำให้เขาต้องเผชิญหน้ากับอิทธิพลของสุริยันโดยตรง แระจงกลับมาที่บ้าน เปิดดูข้อมูลที่ได้รับ เขาเริ่มเข้าใจว่าไม่ใช่แค่ดวงจันทร์ที่ตกเป็นเหยื่อของสุริยัน แต่ยังมีอีกหลายคนที่ได้รับผลกระทบจากความประมาทและอำนาจของเขา เขาตัดสินใจบันทึกข้อมูลทั้งหมดไว้ในสมุดเล่มหนึ่ง พร้อมกับตั้งคำถามว่า “ถ้าผมได้เจอคนรักของคุณ..เขาจะรู้สึกเหมือนกันมั้ยว่าหัวใจคุณอยู่ในร่างผม”
Bab terbaru
วาสนาดวงจันทร์ ตอนพิเศษ : หลังจากการขอแต่งงาน
คำเตือน : ฉากความสัมพันธ์ทางเพศอย่างโจ่งแจ้ง20++ยามพระอาทิตย์ตกดิน ค่ำคืนมิดมาเยือน สายลมพัดผ่านผ้าม่านมู่ลี่เข้าไปในห้อง ปรากฏร่างทั้งสองกอดนัวเนียกันอยู่บนเตียงกว้าง ริมฝีปากสัมผัสกันอย่างหยาบโลน มือแกร่งลูบไล้ไปตามร่างกายของคนรัก "อื้อ!.." ร่างขาวสะดุ้งเฮือกเมื่อคนพี่ลูบรั้งเสื้อสีขาวสะอาดตาขึ้นจนมากองที่ปลายคาง ก่อนถอนจูบออกเลื่อนลงไปครอบครองยอดอกสีเข้ม มีนิ้วมืออีกข้างก็ไปสะกิดยอดอกอีกข้างระรัว อาทิตย์รัวลิ้นลงยอดอกก่อนจะลากลิ้นลงมาหยุดอยู่สะดือแล้ววนจูบบริเวณนั้นหลายรอบ ใบหน้าเลื่อนขึ้นมาสบตาหวานฉ่ำของคนใต้ร่าง เอื้อมมือไปจับมือน้องมาดอมดมไล้สัมผัสตั้งแต่ปลายนิ้วจนถึงฝ่ามือแล้วก้มลงมาตะโบมจูบปากคนน้อง "อื้อ! " รสจูบที่หวานฉ่ำทำให้ดาวเหนือครางออกมา เรียวลิ้นของคนพี่ตวัดเกี่ยวพันอยู่ในปากของเขา มือเรียวยกมือขึ้นไปปลดซิปกางเกงให้คนด้านบน เสียงรูดซิปกางเกงดังขึ้น อาทิตย์รีบตะบบมือคนน้องไม่ให้มากไปกว่านี้ " ใจร้อน " คนพี่ว่าแต่ก็ยันตัวขึ้นไปถอดกางเกงออกตามใจคนน้อง เหลือเพียงกางเกงในสีดำสนิทติดท่อนล่างเอาไว้ ก่อนจะขยับตัวขึ้นคร่อมร่างน้องแล้วก้มลงไปจูบปากคนน้องหนักๆ " ชอบจ
วาสนาดวงจันทร์ ตอนจบ
ปัง!! ประตูห้องถูกปิดอย่างรุนแรงพร้อมร่างของทั้งสองนัวเนียกันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือของดาวเหนือรุมปลดกระดุมเสื้อของคนพี่อย่างรวดเร็ว อาทิตย์ก็ไม่น้อยหน้าลอกคราบคนน้องจนตัวเปลือยเปล่าโดยที่ปากไม่ผละออกจากกันเลยแม้แต่น้อยริมฝีปากค่อยไปเลื่อนลงมาอยู่ที่ซอกคอพรมจูบไปทั่วจนขึ้นรอยๆ ประปราย ฝ่ามือกอบกุมแก่นกายขนากพอดีมือของคนน้องก่อนจะสาวขึ้นลงตามความยาวเรียงเสียงครางจากดาวเหนือได้เป็นอย่างดี ในขณะที่ปากก็ค่อยๆ เลื่อนลงมาหยุดอยู่ตรงหน้าอก หัวนมสีเข้มเด่นชูชันล่อตาล่อใจ ลิ้นร้อนลากยาวไปวนหัวนมสีเข้ม อีกคนก็นิ้วมือของอาทิตย์เล่นงาน ดาวเหนือถูกเล่นงานทั้งบนทั้งล่างก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งเสียงร้องคราง"อ๊า!" มือทั้งสองข้างขยุ้มผมคนพี่เพื่อระบายความเสียวซ่าน ก่อนจะใช่มือผลักอีกฝ่ายให้นอนราบกับพื้น ดาวเหนือนั่งคร่อมร่างสูงเอาไว้ นิ้วเรียวค่อยๆ ลากจากหน้าผาก จมูกโด่งสวย ริมฝีปากหนาเป็นทรงก่อนจะค่อยๆ เริ่มมาหยุดอยู่ตรงหัวเข็มขัด ในขณะที่เขาเปลือยเปล่าไปทั้งตัว แต่อีกคนกลับเปลือยแค่ท่อนบน ดาวเหนือจงใจบดสะโพกเสียดสีแก่นกายใหญ่ของอีกคนที่อยู่ใต้ร่มผ้าอย่างช้าๆ เรียกเสียงครางในลำคอของคนพี่ได้เป็นอย่าง
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่31
นับตั้งแต่นั้นมาอาทิตย์ก็เข้ามาอาศัยอยู่ที่บ้านของดาวเหนือและประจงกับดวงดาราก็รับรู้และอนุญาตให้ชายหนุ่มได้เข้ามาพักอาศัย ทางด้านอาทิตย์ไม่ต้องอาศัยอยู่ที่บ้านคนรัก เขาก็ไม่ได้นิ่งดูดาย วันไหนที่เขาว่างเขาก็จะลุกเข้าครัวมาทำอาหาร ด้วยฝีมือทำอาหารของเขาทำให้ผู้อาวุโสทั้งสองติดใจรถมือของอาทิตย์เป็นอย่างมาก แล้ววันไหนที่เลิกงานไม่ดึก หรือไม่ติดทำโอที เขาก็จะไปรับดาวเหนือที่มหาวิทยาลัยเป็นประจำ " มื้อเย็นของวันนี้เป็นอะไรดีครับ" ชายหนุ่มหันมาถามคนน้อง ในขณะที่กำลังขับรถกลับบ้าน " อืม....อะไรก็ได้ครับ ถ้าได้กินฝีมือพี่ ผมชอบกินทุกอย่างเลย" ได้ยินคำตอบของคนน้อง เขาก็ยิ้มบางๆ "ปากหวานแบบนี้ แสดงว่าอยากกินเมนูพิเศษแน่ๆ ใช้ไหม" ดาวเหนือหันไปมองชายหนุ่มด้วยสายตาซุกซน "ก็พี่ทำอะไรก็อร่อยนี่ครับ จะเมนูธรรมดาหรือพิเศษ ผมก็กินหมด""งั้นวันนี้พี่ขอลองทำแกงส้มชะอมกุ้งดีไหม หรืออยากกินแบบฝรั่งบ้าง" เขาถาม พร้อมเอื้อมมือมาปรับแอร์ให้เย็นขึ้น"แกงส้มก็ดีครับ ผมชอบกินชะอม แต่...ถ้าพี่เหนื่อยจากงาน ไม่ต้องทำก็ได้นะครับ เราสั่งอะไรง่ายๆ มากินก็ได้""ไม่เหนื่อยหรอก พี่อยากทำให้เหนือกับพ่อแม่ได้กินอาห
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่30
คิดถูกหรือคิดผิดนะ....เบื้องหน้าเขาคือบ้านเดี่ยสองชั้น พื้นที่ไม่กว้างมากนัก มีสนามหญ้าและต้นไม้ใหญ่คอยให้ร่มเงา บ้านของคนรักของเขาเอง อาทิตย์ ไม่กี่วันก่อนอยู่ดีๆชายคนรักก็พูดขึ้นมาว่า"ไปบ้านพี่ไหม" ครั้งแรกที่ได้ยินเขาก็รู้สึกแปลกใจที่คนพี่ชวนเขาไปที่บ้าน และเขาก็ตอบตกลงไปทันที "พร้อมไหมครับ" อาทิตย์จับมือคนน้องแน่น พลางมองเข้าไปในตัวบ้านด้วยสายตามุ่งมั่น "พร้อมครับ" ทั้งสองประสานมือเข้าหากัน ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน "แก..พามันมาที่นี่ทำไม" ศักดิ์ชาย บิดาผู้ให้กำเนิดของอาทิตย์พูดขึ้นเสียงเย็น "น้อง..ไม่ใช่'มัน'นะครับพ่อ เขาคือคนที่ผมรัก พี่ผมพาน้องมาในวันนี้ก็เพราะอยากให้พ่อได้สัมผัสน้อง ได้รู้จักน้องมากขึ้น" ชายหนุ่มพูดเสียงเข้มพลางกุมมือน้องแน่นขึ้น ศักดิ์ชายยืนขึ้นด้วยความโกรธ ใบหน้าของเขาแสดงถึงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก"เด็กผู้ชายเนี่ยนะ ที่แกบอกว่ารัก ทุเรศ" "พ่อครับ..ให้เกียรติน้องหน่อยครับ" "ให้เกียรติหรอ..หึ!" ศักดิ์ชายหัวเราะในลำคอ ยืนกอดอกมองดาวเหนือด้วยแววตาเหยียดหยาม จนอาทิตย์เอาตัวเข้ามาบังน้องไว้ "อย่าใช้สายตามองน้องแบบนี้นะครับ" "ทำไมฉันจะมองไม่ได้... เพ
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่29
หลังจากจบคลาส ดาวเหนือเดินออกมาพร้อมเพื่อนๆ ทั้งสามคน เหล่านิสิตคนอื่นๆก็ทยอยออกจากห้อง"พวกมึง...ไปไหนกันต่อป่ะ" ชาญหันมาถามเพื่อนๆ “ไว้คราวหน้าละกันนะ เราต้องกลับบ้านก่อน” ดาวเหนือออกตัวคนแรก เขาไม่อยากเถลไถลทำให้พ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง"กูต้องไปทำงานพิเศษว่ะ...ตังไม่พอใช้" สาลี่ยิ้มแหย เอามือเกาแก้มเบาๆ ช่วงนี้เธอใช้เงินมือเติบไปหน่อย ไม่กล้าโทรไปขอแม่อีกเลยต้องหางานพาร์ทไทม์ทำ"อะไรวะ....แล้วมึงล่ะวายุ" ชาญหันมามองความหวังเดียวของเขา ทว่า....."กูก็ต้องกลับไปอ่านหนังสืออ่ะ...ไปก่อนนะ" วายุโบกมือลาชาญ ก่อนจะเดินกลับหอพักทันที ชาญที่มองเพื่อนๆแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง เขาคร่ำครวญออกมา"พวกแม่ง...ทิ้งกูเฉย" ว่าจะชวนไปเที่ยวสักหน่อย ดันมีเพื่อนเป็นพวกเด็กอนามัยซะได้ เซ็งจัด....ดาวเหนือออกมารอรถรับส่งบริเวณหน้าตึก เสียงริงโทนโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูปรากฏชื่อ _อาทิตย์_ นิ้วเรียวกดรับสายด้วยรอยยิ้ม"ว่าไงครับ" "กลับบ้านยังครับ" ปลายสายถามขึ้นด้วยเสียงอ่อนโยน"ยังครับ....รอรถรับส่งอยู่" "งั้น..รอแป๊บนึงเดี๋ยวพี่ไปรับ" "ไม่เป็นไรครับ....พี่พักเถอะ" "ไม่เป็
วาสนาดวงจันทร์ ตอนที่28
แสงแดดอ่อนๆ ทอดยาวลงบนพื้นถนนหน้ามหาวิทยาลัย ดาวเหนือยืนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่บริเวณจุดรับส่งนักศึกษา หลังจากร่ำลาเพื่อนสนิททั้งสามสาลี่ วายุ และชาญที่แยกย้ายกลับบ้านคนละทาง“ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะเหนือ อย่าลืมเอาหนังสือที่อาจารย์แนะนำมาให้ดูด้วยล่ะ” สาลี่โบกมือลาเพื่อนๆเป็นคนสุดท้าย แล้วขึ้นรถของวินมอเตอร์ไซค์กลับหอพัก“ได้สิ แล้วเจอกันนะ” ดาวเหนือโบกมือลาเพื่อนสาว หลังจากที่เพื่อนทุกคนกลับไปหมดแล้ว ก็เหลือแต่เขาที่นั่งรออยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ดาวเหนือเอามือล้วงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าแล้วส่งข้อความหาคนรัก"ถึงไหนแล้วครับ" รอไม่นานนักก็มีข้อความเด้งเข้ามา“ถึงแล้วครับ ออกมารอได้เลย”ดาวเหนือหันซ้ายหันขวา ก่อนจะเห็นรถคันคุ้นเคยขับเข้ามาเทียบตรงหน้า เขาเปิดกระจกลงพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นที่เขาไม่เคยเบื่อมอง“คนหล่อขึ้นรถได้ครับ” อาทิตย์โผล่หน้าออกมาเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้คนรักอย่างอบอุ่น“แล้วคนไม่หล่อต้องนั่งท้ายกระบะไหมครับ” คนน้องทำหน้าเข้ม นั่งกอดอกมองคนในรถอย่างท้าทาย“แบบนี้..ต้องนอนใต้กระโปรงรถครับ" ซึ่งคำพูดของคนพี่ ดาวเหนือก็หลุดยิ้มออกมา "กวนนักนะ" "แล้วคนหล่อจะขึ้นรถไม่ได้หรือยังครับ..หรือ
Anda juga akan menyukai
นิยายรักสองภาพ
ต๋อง น่ะ905 Dibacaองครักษ์ส่วนตัวของคุณครูนาฏศิลป์
นักเขียนเจ้าตอง(JaoTong)1.2K DibacaThe Contract Mafia (ป๋า-มิท)
Silver Fish2.1K Dibacaพี่เขยเถื่อนสวาท
กาสะลอง3.3K Dibacaความรักของนายน่ารัก
ต๋อง น่ะ786 Dibacaอุบัติเหตุรักมาเฟียร้าย(ท้องได้)
otata2.2K Dibacalost my love
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k1.2K Dibacaแค่ FWB ทำไมต้องรัก
ริตต้า6192.0K Dibaca
