หน้าหลัก / โรแมนติก / วิวาห์บังคับรัก / บทที่ 11 ขอโทษ / อยากกินน้ำแดง

แชร์

บทที่ 11 ขอโทษ / อยากกินน้ำแดง

ผู้เขียน: ผกายมาส
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-18 20:40:02

บทที่ 11 ขอโทษ / อยากกินน้ำแดง

หลังจากนั้นพี่ฉัตรก็ไปช่วยขนของขึ้นรถตัวเอง ตอนแรกพี่เขาไม่ได้พารถมาหรอก แต่พี่เขาบอกเพื่อนสนิทตอนที่กลับพร้อมทุกคนว่าให้กลับไปถึงค่ายแล้วเอารถเก๋งกลับมารับที่นี่ด้วย

ไอย๊า ลงทุนเกินปุยมุ้ยอะ ใช้เวลาเดินทางหนึ่งชั่วโมงแหนะเพราะต้องข้ามจังหวัดไง แต่ก็แอบใช้แรงเพื่อนอะแหละ พอฉันออกมานอกเต้นท์หมอ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งยืนหันหลังให้อยู่

“ พี่ๆ หนูขอโทษค่ะ ” หญิงสาวคนนั้นหันกลับมาพร้อมพนมมือขึ้นไหว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา แต่ฉันจำได้ว่าเธอคือคนที่ผลักฉันให้ตกน้ำในวันนี้

“ อืม ไม่เป็นไรหรอก ”

“ ขอบคุณนะคะ ที่ไม่เอาเรื่องหนู ฮื่อๆ หนูรู้เท่าไม่ถึงการณ์เองค่ะ อึก ” เธอฉวยมือฉันไปกุม สายตามองฉันอย่างเว้าวอน

“ อืม คราวหลังห้ามทำแบบนี้อีกนะ ถ้าเป็นคนอื่น เธอคงติดคุกหัวโตแน่ๆ ทำอะไรก็ให้นึกถึงครอบครัวบ้าง ”

“ ค่ะ ฮื่อๆ พี่ไม่ถามเหรอคะว่าหนูทำไปเพราะอะไร ”

“ ว่าจะไม่ถาม แต่ถ้าเธออยากบอก ก็บอกมาเถอะ ”

“ คือหนูคิดว่าพี่กับพี่ก็อตเป็นอะไรกันค่ะ หนูชอบพี่ก็อตเลยเกิดอารมณ์ชั่ววูบแบบเด็กถูกแย่งของอะค่ะ หนูเลยริษยาผลักพี่ตกน้ำ ”

“ น่าตกใจนะ ว่าแต่ใครคือพี่ก็อตเหรอ? ”

“ ก็...พี่คนนั้นไงคะ ” มองตามนิ้วเรียวที่ชี้ไปยังรถเก๋งคันหรูของพี่ฉัตร ฉันพยายามเพ่งมองหาคนที่ชื่อก็อต

“ หน้าคุ้นๆจัง ” ฉันพูดเบาๆเพราะมองไกลๆมันไม่ค่อยชัด

“ คนที่เอาหมวกให้พี่วันนี้ไงคะ ”

“ อ๋อ...เพื่อนพี่ฉัตรสินะ แล้วอะไรที่ทำให้คิดว่าฉันเป็นแฟนพี่ก็อตเหรอ? ”

“ ตอนที่พี่ก็อตเอาหมวกให้พี่ แล้วยิ้มให้แก่กันค่ะ ”

“ เหรอ? ฉันก็แค่ส่งยิ้มตามมารยาทเอง แต่เอาจริงๆ พี่ก็อตหล่อนะ ” พูดแบบป้องปากแต่ก็ดังประมาณหนึ่งเพราะคิดว่าคงไม่มีใครได้ยิน แค่อยากจะแหย่ผู้หญิงตรงหน้าเล่นๆเอง

“ ฮะ..แฮ่มม ” จู่ๆเสียงนี้ดังขึ้นทำเอาสะดุ้งเลย เมื่อกี้ยังเห็นว่ายืนอยู่ใกล้รถเก๋งนะ แล้วนี่เดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมยังได้ยินอีก ขนาดกระซิบที่คิดว่าเบาแล้วนะ 555+ พี่ฉัตรยืนตาเขียวปั๊ดมีพี่ก็อตยืนใกล้ๆ ด้วย ใบหน้าไม่สู้ดีสักเท่าไร

“ แต่พี่ว่าคู่หมั้นพี่หล่อกว่า เนอะๆ ” พูดแบบอยู่เป็น555+

“ ค่ะ หนูต้องขอโทษอีกครั้งนะคะ ”

“ โอเค คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก และอีกอย่างเธอยิ่งไม่ควรทำเพราะยังไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ก็อตเขา ”

“ ค่ะ ”

“ ไปได้แล้ว มุก ” เสียงห้วนดังขัดจังหวะ

“ พี่ไปก่อนนะ ” พอไปถึงรถ พี่ฉัตรก็เปิดประตูให้นั่งคู่เขา ส่วนเพื่อนนั่งเบาะหลัง แต่พอฉันก้าวขาขึ้นรถก็มีทหารอีกสองสามนายช่วยกันเก็บเต้นท์หมอ

ตอนนี้ก็เป็นเวลาบ่ายแก่ๆ หมอบอกให้นอนพักแค่หนึ่งชั่วโมง แต่นี่ฉันนอนไปเกือบสามชั่วโมงแหนะ

“ พี่ หนูอยากกินน้ำอัดลม แวะเซ่เว่นให้หน่อยนะ นะคะ ” ใช้เสียงสองท้ายประโยคหวังว่าจะเห็นใจ

“ กินน้ำเปล่าก็พอแล้ว เดี๋ยวพี่แวะซื้อให้ ”

“ เหอะ! อยากกินน้ำแดงอะ นะๆ กินให้พอชื่นใจ ”

“ ไม่ได้ มันไม่ดีต่อร่างกายนะหรือจะกินน้ำอื่น น้ำอัดลมมันกัดกระเพาะ พี่ไม่อยากให้กิน ”

“ พี่อะ หนูป่วยนะ ตามใจบ้างสิ นะๆ ”

“ ก็บอกว่าไม่ได้ไง ” พี่เขาจ้องมองถนนแล้วพูดไปโดยที่ไม่หันมามองฉันเลย

“ พี่ฉัตร! ”

“ มุก! ”

“ แง่ๆ นะๆ นิดเดียวเอง หนูขอแค่จิบๆ ให้พอหายยากเอง แล้วที่เหลือให้พี่นะๆ ” มือเรียวเขย่าแขนเขาไปด้วย ทำหน้าออดอ้อน ทำตากระพริบ อย่างขอความเห็นใจ

“ มุก พี่กำลังขับรถอยู่นะ ”

“ ก็หนูอยากกินน้ำแดงอะ ”

“ เดี๋ยวพี่แวะซื้อให้ ” ปล่อยแขนเขาแล้วทำท่าทางดีใจ

“ เย่ๆ ” ส่งเสียงดัง แต่ก็โดนสายตาของคนขับรถดุกลับมา จึงต้องนั่งสงบเสงี่ยมเจียมตัว

“ ก็แค่น้ำเปล่า จะดีใจอะไรหนักหนา ”

“ อ้าว พี่ฉัตร ไอ้คน...คนหลอกลวง หึก เชอะ! ” พูดจบยกเท้าขึ้นมาบนที่เบาะนั่ง ชันเข่าขึ้นแล้วเอาหน้าซบลงที่หน้าขา

“ มุกเอาขาลง ”

“ ไม่ ” พูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้ไม่ได้หันไปมองอีกคน

“ อย่าให้พี่พูดซ้ำ ”

“ ไม่กลัว ”

“ อย่าท้า ”

“ ไม่ได้ท้า ”

“ มุกนั่งให้มันดีๆ หน่อย เราเป็นผู้หญิงนะ ”

“ หนูก็ไม่ได้นั่งฉีกแข้งฉีกขานะ ” เงยหน้าขึ้นแล้วหันไปมองพี่เขา อดไม่ได้ที่จะเบ้ปากใส่

“ ทำไมชอบทำปากแบบนั้น มันไม่เหมาะสมเลยนะ ”

“ ปากก็ปากหนู มันไปหนักหัวบ่าพี่หรือไง ”

“ เออวะ 5555+ ” จู่ๆ ก็มีเสียงหัวเราะของบุคคลที่สามดังขึ้น ทำให้ฉันฉุกคิดขึ้นได้ว่าในรถไม่ได้มีกันสองคน ตายละว๊าาา!! เผลอทำกริยาไม่งามด้วย นั่นก็คือทำเสียงเหมือนเด็กถูกขัดใจ งอแงไปด้วย น่าอายชะมัด

“ เงียบปากไปเลยไอ้ก็อต ” สิ้นเสียงพี่ฉัตร พี่ก็อตก็รูดซิปปากไปทันที

ฉันก็นั่งเงียบมาตลอดทางไม่ปริปากพูดอะไรเลย มีแค่พี่ฉัตรกับพี่ก็อตที่พูดเกี่ยวกับเรื่องงานของพวกเขา ตลอดทางก็ไม่มีปั๊มมันเลย มีร้านค้าเล็กๆ พี่เขาก็ไม่จอดให้

“ ลงไปเข้าห้องน้ำไหม ข้างหน้ามีปั๊ม ” จู่ๆ พี่ฉัตรก็พูดประโยคนี้ ก็ไม่รู้ว่าถามฉันหรือพี่ก็อต ก็เห็นไม่เรียกชื่อ

“ มุก พี่ถามไม่ได้ยินเหรอ? ”

“ จะไปรู้เหรอว่าถามหนูอะ ไม่เห็นเอ่ยชื่อ  ”

“ เฮ้อ! จะลงไม่ลง ” พี่เขาถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายที่จะพูดกับฉันละมั้ง

“ ไม่ปวด ”

“ สอนไม่จำ ” รู้เลยว่าเรื่องหางเสียงที่หายไปแน่ๆ

“ จำ…แต่ไม่อยากพูดให้คนใจร้ายฟัง ”

“ ปากหน่อปาก ” พี่ฉัตรพูด

“ เชอะ! ” ฉันสะบัดหน้าหันไปมองข้างทางแทน

สักพักก็ถึงปั๊ม พี่เขาขับไปจอดตรงที่เติมน้ำมันก่อน แล้วพาไปจอดหน้าห้องน้ำ จะลงไปเข้าเซ่เว่นก็ไม่ได้ เพราะไม่รู้กระเป๋าสตางค์อยู่ที่ไหน ลืม! ไม่มีเวลาไปค้นหาในกระเป๋าเสื้อผ้าที่อยู่ท้ายรถหรอก

“ พี่จะเข้าเซ่เว่น มุกจะเอาอะไรไหม ” พอพี่เขาลงจากรถก็หันกลับมาถาม

“ ไม่ ” ก็ไม่ให้กินน้ำแดงเอง จะให้เอาอะไรอีก

“ อืม ถ้าปวดฉี่ก็เข้าห้องน้ำไปนะ คงอีกนานกว่าจะมีปั๊มอีก ” พี่เขาพูดจบก็เดินไปทันทีพร้อมพี่ก็อต แต่รถยังติดเครื่องไว้อยู่นะ

“ ไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า ล้างหน้าก็ดี ใจจะได้ร่มๆ ” พูดเองเออเองแล้วพาร่างสูงเพรียวไปเข้าห้องน้ำหญิง พอเห็นตัวเองในกระจกก็ตกใจเล็กน้อย ลืมไปว่า ยังไม่เปลี่ยนชุดแล้วคืนหมอผู้หญิงกลับไป 

“ แต่พอใส่ชุดทหารเขียว ก็สวยเหมือนกันนะเรา ดูเข้ากันดี 555+ ” คือใส่กางเกงลายพลางลายดิจิตอลกับเสื้อซับในสีเขียวที่รัดรูปเข้าทรงพอดีที่หน้าอกจะมีตราของค่ายอยู่ด้วย แต่สายคาดเอวคือของฉันและรองเท้าก็ด้วย ทรงผมในตอนนี้เหรอ? ปล่อยให้ยาวสลวยเพราะไม่มียางมัดผม

“ เอ่อ…พี่คะ พอจะมีแป้งไหมคะ ” มีคนออกมาจากห้องน้ำ ฉันก็เอ่ยถามทันที เพราะใบหน้าดูซีดๆ ยังไงไม่รู้

“ มีค่ะ ” ผู้หญิงคนนั้นยื่นแป้งกระป๋องให้ รับมาแล้วเทใส่ฝ่ามือ เอาลูบใบหน้าถึงลำคอ

“ เอาลิปด้วยไหมคะ ” ผู้หญิงเจ้าของแป้งถามยิ้มๆ

“ ถ้าได้ก็ดีค่ะ 555+ ” พูดแบบไม่ค่อยเกรงใจเลย

“ อะ นี่ค่ะ ” พอจัดแจงใบหน้าให้เสร็จเรียบร้อยแล้วคืนเจ้าของเขาไป

“ ขอบคุณนะคะ ”

“ ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ”

หลังจากนั้นก็เดินเข้าไปฉี่ พอออกมาก็เจอหนุ่มๆ รออยู่ที่รถแล้ว ฉันเบ้ปากใส่พี่ฉัตรที่มองมา แล้วรีบเดินไปขึ้นรถทันที

“ แต่งหน้าเหรอ? ” พอเข้ามานั่งในรถ พี่เขาทั้งสองก็พากันเข้ามา พี่ฉัตรก็เอ่ยถามทันที

“ น่ารักนะพี่ว่า แล้วใส่ชุดทหารเขียว น่ารักกว่าใส่ชุดทหารพรานอีก ” พี่ก็อตพูด พี่ฉัตรก็หันหน้าไปทางพี่ก็อต เหมือนจะส่งพลังจิตไปมั้ง พี่ก็อตเงียบฉี่เลย

“ พี่ถามทำไมไม่ตอบ ” พี่ฉัตรพูดขึ้น

“ อืม ” เชิดหน้าแล้วตอบ

“ อยากโดนหรือไง ” สิ้นเสียงพี่เขา ฉันหันไปมองแรง แค่แต่งหน้าเนี่ยนะ สื่อถึงการอยากมีเพศสัมพันธ์เลยเหรอ? ตระกละป่วยหรือเปล่าเนี่ย?

“ … ” หันหน้ากลับมามองตรงไปยังข้างหน้า ไม่พูดอะไรออกไป

“ พูดอืมทำไม พี่เคยบอกว่าไง ” ฉันรีบเอามือปิดปากทันที ที่แท้เราก็คิดไปเอง แต่พี่เขาสื่ออีกเรื่อง วอนโดนจูบแล้วไหมล่ะ!!

“ อะ น้ำแดง นิดเดียวตามที่ปากพูดนะ ” จู่ๆ ก็ยื่นน้ำแฟนต้าสีแดงขวดเล็กมาให้ ฉันรับไปทันที

“ ขอบคุณค่ะ ” พูดออกไปอย่างดีใจ

“ ดีใจเหมือนถูกหวย ” เข้าใจเปรียบนะพ่อคุณ!

“ ก็ยิ่งกว่าถูกหวยแหละ อยากกินมาตั้งแต่เข้าป่าวันแรกแล้ว แต่ลืมพาไป ” พูดพลางเปิดฝาขวดแล้วยกขึ้นซดทันที แต่พี่ฉัตรกลับยื่นหลอดมา มันสายไปแล้วไหม? พี่เขากลับส่งสายตาดุมาแทนการพูด โนแคร์ค่ะ กระดกพรวดเดียวครึ่งขวดไปเล๊ย!

“ พอแล้ว เอามาให้พี่ ”

“ แต่หนูยกซดแล้วนะ มันรอยปากหนูนะ กินได้เหรอ? ” จริงๆก็เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวอะแหละ รู้มาว่าพี่เขาเป็นคนสะอาดไม่ค่อยกินอะไรร่วมกับคนอื่น อย่างเช่น ช้อนเดียวกัน แก้วเดียวกัน หรือจะเป็นแบบรอยปากกันอะไรงี้ ก็ไม่ได้

“ เอามา ” พี่เขาฉวยไปครอบครองเสียเอง พอรถเคลื่อนตัวออก พี่เขาก็ยกซดซ้ำรอยฉันเอง o||o ว้อท!! ข้อมูลที่ได้มา คงจะผิด…

“ มึงนี่นะ เป็นถึงขนาดนี้เลยเหรอ? เมื่อก่อน… ” พี่ก็อตพูดแทรกแต่ไม่ทันจบประโยค

“ มีงเงียบปากไปเลย ” พี่ฉัตรพูดขัด ต่อมอยากรู้ของฉันมันเริ่มทำงาน พอลับหลังจะลองถามพี่ก็อตดูก็ได้

ค่ายYY

ตอนนี้รถกำลังขับเคลื่อนอยู่ในค่าย ค่ายมันใหญ่และกว้างมาก นี่แหละเพิ่งจะเคยมาครั้งแรก อะไรๆ ก็ดูแปลกตาไปหมด พวกทหารก็เดินกันเป็นระเบียบ นี่ถ้าเพื่อนๆ อีกสามคนมา คงจะกรี๊ดกันตาย พวกนั้นชอบกรี๊ดผู้ชายในเครื่องแบบ

รถเลี้ยวเข้ามาอีกทาง เป็นบ้านที่สร้างขึ้นเหมือนกันหมดทั้งสองฝั่ง มีรั้วกั้นและกั้นกำแพงมีความเป็นส่วนตัวด้วย รถก็ค่อยๆ ชะรอความเร็วและจอดลง ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง บ้านหลังนี้มีกระถางดอกไม้เยอะเลย

อย่าบอกนะว่านี่คือบ้านพักพี่ฉัตร ปลูกดอกไม้ออกจะมุ้งมิ้งซึ่งตรงข้ามกับหน้าตาที่ไร้อารมณ์มาก

พอเอารถเข้ามาในเขตบ้านพี่เขาก็ลงไปปิดรั้ว ฉันก็เปิดประตูลงจากรถ

“ มุก ไอ้ฉัตร ไปก่อนนะ ” พี่ก็อตลงจากรถแล้วพูดเอ่ยลา

“ เออๆ ” พี่ฉัตรพูดกับเพื่อนแล้วเดินไปไขกุญแจบ้านก่อนจะกลับมาเปิดท้ายรถแล้วหิ้วสัมภาระเดินเข้าบ้านไป ฉันก็เดินตามเข้าไปติดๆ

❤️_________❤️

นามปากกาผกายมาส

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 14 เมา / งอแง

    บทที่ 14 เมา / งอแงแอบดีใจที่เจอคนรักเก่า ถึงจะกลายเป็นอีกสถานะก็เถอะ แต่ก็ร่วมแสดงยินดีกับเธอด้วย… ถ้าเธอมีความสุขเขาก็พลอยมีความสุขด้วย ถึงไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วแต่ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ยอมรับว่าในใจลึกๆ ยังคงมีเยื่อใยต่อเธอแต่ก็รู้ว่าอะไรควรอะไรที่ไม่ควร เลยเลือกจะเก็บมันเอาไว้ พอแยกกับคู่หมั้นสาว เขามานั่งกินเหล้ากับเพื่อนได้สี่ถึงห้าแก้ว ในหัวมันก็ไหลลื่นพลันคิดได้เรื่องตอนที่สะบัดมือของมุกในตอนนั้น เพราะความเคยชินที่เมื่อก่อนสนใจแค่คนตรงหน้า ทำให้ลืมบางอย่างไป คิดได้ดังนั้นสายตาเขาก็มองไปทั่วในห้องนี้ พยายามสอดส่องแต่ก็ไม่เจอ ไม่รู้ว่าไปแอบอยู่ตรงไหนหรือจะโกรธเรื่องตอนนั้น แต่เขามันไม่ได้เรื่องจริงๆ ตอนแรกกะจะพามุกมาเปิดตัวและทำให้คนอื่นรู้ว่าเขาก็มีคนรู้ใจแล้ว มีคนรักใหม่แล้ว แต่ความรู้สึกในตอนนั้นมันกลับเห็นแก่ตัว ละเลยอีกคนไป ป่านนี้ไม่รู้มุกจะเป็นไงบ้างเฮ้อ! อยากจะทึ้งหัวเองซะเหลือเกินในตอนนี้ ความรู้สึกดีๆที่มีต่อมุกมันก็ไม่ธรรมดาตั้งแต่ตอนที่มุกหายไปเข้าป่า ตอนนั้นเขากลับรู้สึกว่าขาดอะไรไป ถึงแม้จะคุยกันแต่ละทีก็แค่เวลาเพียงสั้นๆ และเขาก็เอาคำพูดที่เธอทิ้งท้ายมา

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 13 ไม่สนใจกันเลย นอกจากแฟนเก่า

    บทที่ 13 ไม่สนใจกันเลย นอกจากแฟนเก่าตอนแรกพกความมั่นใจมาเต็มร้อย แต่ตอนนี้เหลือเกือบศูนย์ ไม่น่าเลย ไม่น่ามาตั้งแต่เเรก รู้สึกเริ่มประหม่าเพราะเห็นคนเยอะมากและแน่นอนว่าแต่ละคนแต่งตัวมาสวยๆ กันทั้งนั้น ชุดเดรสมาพร้อมรองเท้าคัทชูไม่ก็ส้นสูง มองยังไงก็เข้ากับชุด พอมองมายังตัวเองรู้สึกประหม่ามาก ไม่ค่อยมั่นใจ แต่ก็พยายามยิ้มเข้าไว้หึก! อย่าคิดว่าตัวเองจะได้ฉายเดี่ยวเลยนะ ตอนแรกว่าจะต่างคนต่างเดินแต่ฉันจะเป็นที่น่าจับตามองที่สุดแน่ๆด้วยเพราะชุดที่ใส่มามันแตกต่างจากคนอื่นแล้วคิดได้ดังนั้น ก็เดินไปชิดใกล้พี่ฉัตร พร้อมเอามือคล้องแขน พี่เขาสะดุ้งเล็กน้อยเพราะตอนนั้นน่าจะเหม่อลอยถึงแฟนเก่าละมั้ง!! น่ามันไส้เนอะ เลิกกันแล้วยังจะติดต่อกันอีกเหรอ!? ยังจะเป็นเพื่อนกันได้เนอะ!!! ถ้าเป็นฉันคือจบก็จบ ที่รู้ๆมาพี่เพลงเป็นฝ่ายบอกเลิกก่อนพี่ฉัตรเดินช้าๆ เหมือนสโลโมชั่นหรือพี่เขายังจะยอมรับไม่ค่อยได้ เลิกกันไปก็เป็นปีๆ แล้ว ถ้าพี่เพลงยังรู้สึกดีกับพี่ฉัตรคงไม่แต่งงานหรอก ว่าแต่ทั้งสองคนเลิกกันทำไมนะ อยากรู้ขึ้นมาแล้วสิ!! พี่ฉัตรตอนนี้สายตาละห้อยเชียว! เหมือนจะมีความอาลัยอาวรณ์ นี่ขนาดฉันที่เป็นคู่หมั

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 12 ชวนไปงานแต่งแฟนเก่า

    ​​​​​​บทที่ 12 ชวนไปงานแต่งแฟนเก่าบ้านทุกหลังสองชั้นหมด พอเดินเข้าไปในบ้านขวามือก็จะมีโซฟา มีโต๊ะตั้งทีวี ข้างๆ สามารถวางรูปถ่ายได้ มีหน้าต่างหลายบาน ส่วนห้องน้ำอยู่ใกล้บันได แล้วตรงข้ามก็คือห้องครัว จริงๆ เปิดประตูมาโบราณเขาว่าห้ามให้ครัวตรงกับประตูหน้านะ แต่ลืมไปแล้วว่าเพราะอะไรถึงห้าม แต่บ้านพักพี่ฉัตรเขามีฉากกั้นก่อนถึงครัวนะเป็นตู้ขนาดใหญ่ พอเดินไปสำรวจ ตู้นั้นก็ใส่หม้อ จาน แก้วน้ำ ของที่ยังไม่เคยใช้ หลังตู้ที่หันออกไปข้างนอก พี่ฉัตรตกแต่งด้วยการเอารูปภาพมาแขวน เป็นรูปที่ตัวพี่เขารับยศ รับปริญญา อะไรงี้ ส่วนประตูหลัง ขวามือจะอยู่ใกล้ห้องน้ำ ซ้ายมือจะอยู่ใกล้ครัว“ถ้าสำรวจเสร็จแล้วก็ตามขึ้นมาข้างบนนะ” พี่ฉัตรพูดทิ้งท้ายไว้แล้วพาตัวเองขึ้นไปชั้นบนทันที ฉันค่อยๆ เดินขึ้นไปชั้นบน ก็เจอห้องน้ำก่อนเลย มันจะตรงกับห้องน้ำด้านล่าง เจอห้องนอนอีกสองห้อง ห้องหนึ่งกว้าง อีกห้องเล็กกว่า“ให้หนูนอนห้องไหนเหรอ?” เดินไปถามที่ห้องกว้าง เพราะประตูเปิดอยู่ และมีพี่ฉัตรอยู่ในห้อง“ก็ห้องนี่ไง”“อื้อ ให้หนูนอนแยกก็ได้นะ”“กลัวอะไร!” พี่ฉัตรนั่งลงบนเก้าอี้ที่ไว้สำหรับนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือ แล้วหันหน

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 11 ขอโทษ / อยากกินน้ำแดง

    บทที่ 11 ขอโทษ / อยากกินน้ำแดงหลังจากนั้นพี่ฉัตรก็ไปช่วยขนของขึ้นรถตัวเอง ตอนแรกพี่เขาไม่ได้พารถมาหรอก แต่พี่เขาบอกเพื่อนสนิทตอนที่กลับพร้อมทุกคนว่าให้กลับไปถึงค่ายแล้วเอารถเก๋งกลับมารับที่นี่ด้วยไอย๊า ลงทุนเกินปุยมุ้ยอะ ใช้เวลาเดินทางหนึ่งชั่วโมงแหนะเพราะต้องข้ามจังหวัดไง แต่ก็แอบใช้แรงเพื่อนอะแหละ พอฉันออกมานอกเต้นท์หมอ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งยืนหันหลังให้อยู่“ พี่ๆ หนูขอโทษค่ะ ” หญิงสาวคนนั้นหันกลับมาพร้อมพนมมือขึ้นไหว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา แต่ฉันจำได้ว่าเธอคือคนที่ผลักฉันให้ตกน้ำในวันนี้“ อืม ไม่เป็นไรหรอก ” “ ขอบคุณนะคะ ที่ไม่เอาเรื่องหนู ฮื่อๆ หนูรู้เท่าไม่ถึงการณ์เองค่ะ อึก ” เธอฉวยมือฉันไปกุม สายตามองฉันอย่างเว้าวอน“ อืม คราวหลังห้ามทำแบบนี้อีกนะ ถ้าเป็นคนอื่น เธอคงติดคุกหัวโตแน่ๆ ทำอะไรก็ให้นึกถึงครอบครัวบ้าง ” “ ค่ะ ฮื่อๆ พี่ไม่ถามเหรอคะว่าหนูทำไปเพราะอะไร ” “ ว่าจะไม่ถาม แต่ถ้าเธออยากบอก ก็บอกมาเถอะ ” “ คือหนูคิดว่าพี่กับพี่ก็อตเป็นอะไรกันค่ะ หนูชอบพี่ก็อตเลยเกิดอารมณ์ชั่ววูบแบบเด็กถูกแย่งของอะค่ะ หนูเลยริษยาผลักพี่ตกน้ำ ” “ น่าตกใจนะ ว่าแต่ใครคือพี่ก็อตเหรอ? ”“

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 10 เป็นห่วง / หมั่นเขี้ยว

    บทที่ 10 เป็นห่วง / หมั่นเขี้ยว“ ยัยมุกๆ แกโอเคไหม ยัยมุก ” เสียงเพื่อนดังใกล้หู ฉันค่อยๆ ปรือตาขึ้น“ มุกเป็นไงบ้าง โอเคไหม ” พี่ฉัตรวิ่งเข้ามา ทุกคนค่อยๆ ขยับออกเพราะพี่เขายกมือขึ้นไล่ให้ถอยออกห่างๆ แต่สายตาเขาจ้องมองมาที่ฉันที่นอนนิ่งๆ หายใจแรง“ อือ ” ฉันพยักหน้า“ ไปหาหมอเถอะ ” ใบหน้าของพี่เขาดูกังวลมาก ช้อนตัวฉันขึ้นอุ้ม“ เอ่อ…ฝ้ายกับฝนช่วยไปเอาชุดมุกมาหน่อยนะ ส่วนฟ้าใช่ไหม…ตามพี่มา ” พี่เขาหันไปหาเพื่อนๆ ฉันแล้วพูดขึ้น“ พี่ฉัตร หนูไม่เป็นอะไรมากแล้ว ” แขนเรียวตวัดโอบคอแกร่งไว้อย่างคนหมดแรง แต่ยังกลัวว่าตัวเองจะตกเลยหาที่ยึดเอาไว้“ ไม่ได้ ให้หมอตรวจหน่อยก็ดีนะ ว่าแต่ตกลงไปได้ไง ไม่เห็นเหรอ ป้ายออกจะใหญ่ว่าตรงนั้นคือบ่อเลี้ยงปลา ” “ เห็น หนูแค่ช่วยหมา แต่ดันลื่นตกลงไปอะ ” “ ลื่นเหรอ? ลื่นลงไปเสียงดังเหมือนกระโดดหรือไง ” พี่ฉัตรพูดออกมาเหมือนจะไม่เชื่อ“ พอเลย เมื่อกี้มีเด็กคนหนึ่งมาบอกว่าพี่สาวของเธอเป็นคนผลักแกยัยมุก ” ฟ้าที่เดินตามมาโพล่งขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโห“ เดี๋ยวฟ้าช่วยเล่าให้พี่ฟังหน่อย ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ” พี่ฉัตรหันไปหาฟ้า“ ค่ะ ” “ พี่ต้องเชื่อหนูนะ ว่าหนูลื่นตกล

  • วิวาห์บังคับรัก   บทที่ 9 โดนผลัก

    บทที่ 9 โดนผลัก05:00 น.เสียงนกหวีดดังขึ้น ปลุกทุกคนที่นอนให้ตื่นขึ้นทันที พร้อมกันรีบพับห่ม แต่ก็ได้แต่ทำอะไรไม่ถูก เพราะตอนแรกเหมือนจะสะลึมสะลือ พอตาแจ้งก็ต้องหยุดชะงักเพราะนี่ไม่ใช่ค่ายของตัวเอง“ ทหารทุกนายตื่นได้แล้ว อีกยี่สิบนาทีจะต้องมารวมกันที่เดิมแล้วนะ ตอนนี้ให้เวลาเก็บของ สัมภาระทุกอย่าง แล้วล้างหน้าล้างตา เตรียมตัวมาวางแผนช่วยคนกันต่อ ” เสียงโทรโข่งก็ดังขึ้นพวกเราก็รีบจัดแจงของต่างๆ ผ้ายางที่กั้นกำแพงก็เก็บเข้ากระเป๋าหมด จัดเก็บของจนครบ ไม่ลืมที่จะสวมเสื้อแขนยาวสีดำที่มีชื่อและตราของค่าย จัดแต่งใส่ไว้ในกางเกงให้ครบ และพากันไปเข้าห้องน้ำ ผู้หญิงจะเข้านานกว่าผู้ชาย มันโชคดีที่ไม่ต้องเก็บอะไรเยอะด้วยระหว่างรอเข้าห้องน้ำต่อจากพี่ๆ ในค่ายที่เข้ากันเกือบทุกคนแล้ว สักพักมีพวกผู้ชายจากค่ายทหารพรานมาเข้าห้องน้ำด้วย“ ใครเข้าต่อเหรอ ”“ ฉันเอง ” ฉันพูดขึ้น“ ให้เราก่อนได้ไหม พอดีเราปวดท้องหนักมาก ”“ เอ่อ… ” ด้วยความใจอ่อนก็ให้ผู้ชายคนนั่นเข้าก่อน หลังจากฟ้าออกมา เหลือแค่ฉันที่ยังไม่ได้เข้าห้องน้ำในตอนนี้“ อ้าว ทำไมมุกไม่เข้าไปอะ ” พี่หวานถามขึ้น“ เอ่อ …คนเมื่อกี้เขาบอกปวดหนัก

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status