Share

ตอนที่ 11

last update Last Updated: 2024-11-23 17:57:00

“เป็นยังไงบ้างพ่ออเล็ก ชุดแต่งงานเรียบร้อยดีไหม”

อเล็กซิสชะงักเท้า เมื่อก้าวเข้ามาภายในบ้าน และมารดาเอ่ยถามออกมาจากห้องรับแขก

“ก็ดีครับ”

“ก็ดี ทำไมหน้าไม่ตื่นเต้นเลยล่ะลูก ไหนมานั่งคุยกับแม่หน่อยสิ”

ผู้เป็นลูกชายจำต้องเดินเข้าไปในห้องรับแขก และหย่อนกายลงนั่งข้างมารดา

“ผมเหนื่อยๆ น่ะครับ”

“เหนื่อย หรือว่าไม่อยากแต่งงานกันแน่พ่ออเล็ก”

“คุณแม่ก็รู้อยู่แล้วนี่ครับว่าผมไม่ได้รักน้องเจน ผมแต่งเพราะตามใจคุณแม่”

เจสสิก้ายกมือขึ้นแตะต้นแขนล่ำสันของลูกชาย “เชื่อแม่สิ ว่าหนูเจนจะต้องเป็นเมียที่ดีสำหรับลูกชายของแม่”

เขาอยากจะร้องคัดค้านออกไป แต่ก็รู้ดีว่าทำยังไงก็เปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตไม่ได้อีกแล้ว

“ครับ”

มารดาของเขาฉีกยิ้มกว้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความสุขเบิกบาน ตรงกันข้ามกับเขาที่แสนจะเบื่อหน่ายโลก

“งั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ”

“จะนอนแล้วเหรอลูก นี่ยังไม่ถึงเวลามื้อค่ำเลยนะ”

“ผมจะออกไปนั่งดื่มข้างนอกสักหน่อยน่ะครับ”

ความจริงเจสสิก้าจะเอ่ยปากคัดค้าน แต่เพราะเห็นว่าลูกชายตามใจตัวเองมามากแล้วจึงยั้งปากเอาไว้ได้ทัน

“จ้ะ ตามสบายเถอะ แล้วอย่ากลับดึกนักล่ะ”

“ครับ” อเล็กซิสฝืนยิ้มให้กับมารดา ก่อนจะลุกขึ้น และเดินออกไปจากห้องรับแขก

เจสสิก้ามองตามร่างของลูกชายไปด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ “ลูกแม่กำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝา ทีนี้แม่ก็ตายตาหลับแล้วล่ะ”

ปิยนุชเดินกลับไปกลับมาอยู่ภายในห้องโถง สีหน้าเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด หลังจากพยายามต่อสายหาเจนจิรา แต่ฝ่ายนั้นตัดสายทิ้ง

“บอกว่าอย่าออกไปก็ไม่ยอมเชื่อเลย น้องเจนนี่” คนเป็นแม่เต็มไปด้วยความร้อนใจ เพราะรู้จักนิสัยของลูกสาวดี หากเมาเมื่อไร ได้ผัวเพิ่มแน่นอน

“คุณเกรียง ฉันติดต่อน้องเจนไม่ได้เลยค่ะ”

เกรียงไกรที่ดวงซวยเดินผ่านห้องโถงพอดีถูกปิยนุชตะโกนเรียกเสียงดังลั่น

“คุณลองโทร. หาลูกหรือยังล่ะ”

ปิยนุชเดินไปหยุดตรงหน้าของสามี และทำหน้าหงุดหงิดใส่ “ฉันโทร. จนมือหงิกแล้วเนี่ย แต่น้องเจนก็ไม่รับเลยค่ะ คุณว่าเราจะทำยังไงดีคะ ใกล้วันแต่งงานแล้วด้วย”

“เราจะทำอะไรได้ล่ะ นอกจากรอให้น้องเจนกลับมาบ้านเอง” เกรียงไกรตอบไปตามความจริง ไม่ใช่เขาไม่รักไม่ห่วงเจนจิรานะ แต่จากสถานการณ์ที่ผ่านมาหลายครั้ง เขารู้ดีว่าหนทางนี้คือทางเดียวที่เลือกได้

“ถ้ารอให้กลับมาเอง ฉันคิดว่าน้องเจนคงกลับเช้านั่นแหละค่ะ”

“ถ้าคุณรู้แบบนั้น ทำไมถึงปล่อยลูกออกไปล่ะ”

“นี่คุณเกรียง คุณหาว่าฉันเป็นคนผิดอย่างนั้นเหรอ!” ปิยนุชตวาดสามีลั่น จ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง

เกรียงไกรถอนใจออกมาแรงๆ ความเบื่อหน่ายเพิ่มทวีขึ้นทุกวัน เขาอยากจะหนีไปบวชให้รู้แล้วรู้รอดเหลือเกิน ติดตรงที่ยังเป็นห่วงเจนจิราอยู่เท่านั้นแหละ

“ผมไม่ได้ว่าคุณเป็นคนผิด แต่ผมถามว่าคุณปล่อยลูกออกไปทำไม ทั้งๆ ที่รู้ว่าน้องเจนจะเป็นยังไง หากเมา”

“แล้วคุณคิดว่าน้องเจนจะฟังฉันไหม ถ้าฉันห้ามน่ะ”

“นั่นเพราะน้องเจนถูกตามใจจนเสียคนยังไงล่ะ”

“คุณเกรียงไกร!”

ปิยนุชยกมือขึ้นทุบหน้าอกของสามีแรงๆ ด้วยความโมโห เกรียงไกรปัดมือนั่นทิ้ง และเดินหนี

“นี่อย่าหนีฉันนะ กลับมาคุยกันให้รู้เรื่อง คุณเกรียงไกร!”

ปิยนุชเต้นแร้งเต้นกาด้วยความโมโห แต่สามีก็ไม่แม้แต่จะหันกลับมามองเลย

“เดี๋ยวเจอกัน ไอ้ผัวเฮงซวย”

คนที่ถูกโทสะครอบงำตะโกนไล่หลังไปเสียงดังลั่น ก่อนจะหันขวับไปมองอีกทางเมื่อเห็นเงาของใครบางคน

“นังเตยแกมาทำอะไรแถวนี้”

“เอ่อ... เตยมาปิดหน้าต่างห้องพระน่ะค่ะ แล้วก็กำลังจะกลับไปห้องค่ะ”

ปิยนุชคิดอะไรขึ้นมาทันควัน เมื่อเห็นหน้าของเตยหอม “อย่าเพิ่งไป ฉันมีเรื่องให้แกทำ”

เตยหอมชะงักค้าง เพราะแต่ละอย่างที่ปิยนุชสั่งให้ทำ มันไม่เคยมีเรื่องที่ดีเลย

“คุณ... ผู้หญิงมีอะไรจะใช้เตยเหรอคะ”

“ฉันต้องการให้แกออกไปตามคุณเจนกลับบ้าน”

“เอ่อ... เตยไม่รู้ค่ะว่าคุณเจนไปที่ไหน” เตยหอมส่ายหน้าอย่างจนปัญญา

“น้องเจนบอกฉันก่อนออกไปว่าจะไปที่บาร์ไหน เดี๋ยวให้ไอ้หนุ่มมันขับรถไปส่ง แล้วแกต้องทำทุกวิถีทางลากคุณเจนกลับมาบ้านให้ได้ เข้าใจไหม”

“เอ่อ... ถ้าคุณเจนไม่ยอมล่ะคะ”

“ไม่ยอมแกก็ต้องลากกลับมา ห้ามปล่อยให้ลูกสาวของฉันออกไปค้างอ้างแรมกับผู้ชายคนไหนเด็ดขาด ถ้าแกทำไม่ได้ ฉันเอาเลือดหัวแกออกแน่นังเตย เข้าใจไหม”

“ค่ะ... คุณผู้หญิง” หล่อนจำต้องตอบรับออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเทา

“รีบไปได้แล้ว อ้อ แล้วก็ห้ามแอบจอดรถพลอดรักกับไอ้หนุ่มเชียวนะ อย่าลืมล่ะว่าเยื่อพรหมจรรย์ของแกจะต้องมอบให้กับคุณอเล็กเท่านั้น”

น้ำใสๆ เอ่อล้นสองขอบตาของเตยหอม ความอัปยศอดสูแล่นพล่านไปทั้งร่าง ปิยนุชไม่เคยมองหล่อนว่าเป็นคนเลยแม้แต่ครั้งเดียว กลีบปากสีแดงสดสั่นเทา

“ยังไม่รับปากอีก ถ้าจะเอากัน รอให้ผ่านคืนเข้าหอไปก่อน เข้าใจไหมนังเตย”

“ค่ะ... คุณผู้หญิง...”

หล่อนก้มหน้าลงตอบรับ น้ำตาร่วงอาบแก้ม แต่ก็รีบยกมือขึ้นป้ายเช็ดออกไป

“ไปได้แล้ว”

“ค่ะ...”

ปิยนุชมองตามร่างของเตยหอมที่รีบเดินออกไปด้วยสายตาเกลียดชัง ยิ่งเห็นเตยหอมทรมาน หล่อนก็ยิ่งเต็มไปด้วยความสะใจ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • วิวาห์ร้างใจ   ตอนอวสาน

    หลายปีต่อมา... สี่หนุ่มเพื่อนซี้ก็สามารถหาเวลาว่างตรงกันและนัดมาสังสรรค์กันได้ในที่สุดอเล็กซิสยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ ขณะทอดสายตามองไปยังทุ่งกว้างที่บรรดาเด็กน้อยวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน โดยมีสาวๆ ซึ่งเป็นภรรยาของพวกเขาทั้งสี่คนปูเสื่อนั่งคุยกันอยู่ไม่ห่างจากจุดที่เด็กๆ วิ่งเล่นอยู่เขาไม่เคยมีความสุขแบบนี้มาก่อนเลย การมีครอบครัวคือสิ่งที่เขาไม่เคยปรารถนามาก่อน แต่หลังจากที่เตยหอมเข้ามาในชีวิต เขาก็ได้รู้จักกับความสุขที่แท้จริง...ความสุขที่เงินมากเท่าไรก็ซื้อหาไม่ได้...“ในท้องเมียนายกี่คนวะ เห็นท้องใหญ่ๆ” แม็กซิมัสเอ่ยถามอเล็กซิส ซึ่งเป็นหนุ่มหล่อคนสุดท้ายที่เพิ่งได้แต่งเมีย“แฝดสามว่ะ” อเล็กซิสยืดอกตอบอย่างภาคภูมิใจ “น้ำยาฉันมันแรง เห็นไหมล่ะ”เสียงหัวเราะของอีกสามหนุ่มดังกระหึ่ม ก่อนจะรีบเกทับกันยกใหญ่“แค่แฝดสามทำมาคุยไอ้อเล็ก ฉันนี่ลูกหกคนแล้วโว้ย ยังไม่เห็นคุยเลย ถึงจะไม่ใช่แฝดก็ตาม” เคลวินยืดอกบ้างด้วยความภูมิใจในเชื้อพันธุ์ของตนเองไม่ต่างกัน“ให้มันน้อยๆ หน่อยน่ะพวกแก” ชาร์ลีแย้งขึ้นพร้อมกับจิบเหล้า แต่ก็ทำให้เพื่อนอีกสามคนหันมาทับถมกันใหญ่โต“นายน่ะอ่อนสุดเลยรู้ไหมไอ้ชาร์ล พวกเร

  • วิวาห์ร้างใจ   ตอนที่ 57

    Mackenzie, New Zealandสถานที่ตรงหน้ามันสวยเหลือเกิน สวยงามน่าอัศจรรย์จนหล่อนไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้เลย รู้แต่ว่ามันคือแดนสวรรค์ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอยู่จริงบนโลกรอยยิ้มละไมเปื้อนดวงหน้างามตลอดเวลา เมื่อนึกถึงภาพของทะเลสาบสีฟ้าเทอร์ควอยซ์ที่อยู่ท่ามกลางเทือกเขาสูงใหญ่ และรอบๆ ก็มีดอกไม้สีสันสดใสประดับประดาอย่างลงตัวคล้ายกับดินแดนในเทพนิยายที่เคยหยิบยืมของเจนจิรามาอ่านตอนเด็กไม่มีผิด“ชอบไหมทูนหัว...”คนที่นอนหลับตาอยู่ก่อนหน้าขยับเปลือกตาลืมขึ้น และมองหน้าหล่อน ดวงตาของเขาระยิบระยับสวยแข่งกับดวงดาวบนท้องฟ้ากว้างเหลือเกินมือเล็กยกลูบแก้มสากที่มีตอหนวดขึ้นประปรายแผ่วเบา “ชอบมากค่ะ มันสวยเหลือเกิน...”คนตัวโตยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวสะอาดสะท้อนกับแสงของดวงดารานับหมื่นบนท้องฟ้า“ผมดีใจนะที่คุณชอบ...”“ขอบคุณมากนะคะที่พาเตยมาที่นี่ มันสวยมาก สวยเหมือนสวรรค์เลยค่ะ”คนที่นอนพักอยู่ลุกขึ้นนั่ง ยกมือใหญ่ขึ้นโอบประคองแก้มนวลของภรรยาเอาไว้ ก่อนจะจุมพิตกลีบปากอวบอิ่มนุ่มนวล จากนั้นก็กระซิบแผ่วเบา“แล้วที่นี่คุณชอบอะไรที่สุดล่ะ ทะเลสาบ ดอกลูพิน หรือว่าดวงดาวบนฟ้าในตอนนี้”หล่อนฉีกยิ้มกว้าง

  • วิวาห์ร้างใจ   ตอนที่ 56

    และนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ความสุขคือสิ่งที่เตยหอมพบเจอเป็นประจำจนเคยชิน หล่อนไม่เคยพบประสบกับความทุกข์ใจใดๆ อีกเลย เมื่อมีอุ้งมือของอเล็กซิสคอยโอบประคอง จนหล่อนอดคิดไม่ได้ว่าตนเองคือผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก“อุ้ยยย...” หล่อนสะดุ้งตกใจเมื่อถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง แต่สัมผัสและกลิ่นหอมที่คุ้นเคยทำให้อมยิ้มกว้างในเวลาต่อมา อ้อมแขนที่แสนอบอุ่นนี้จะเป็นของใครไปได้ล่ะ นอกจาก...อเล็กซิส โอคอนเนอร์ สามีดีเด่นของหล่อนนั่นเอง...หล่อนหมุนตัวกลับไปเผชิญหน้ากับสามีสุดหล่อที่ตัวสูงใหญ่ มองจ้องตาสีฟ้าสวยของเขาด้วยความรักหมดหัวใจ“น้องปิ่นหลับแล้วเหรอคะ”“หลับแล้วครับทูนหัว...” คุณพ่อคนเก่งก้มลงจูบแก้มภรรยาอย่างแสนรัก จากนั้นก็เลยมาอ้อยอิ่งที่กลีบปากหวานราวกับหยาดน้ำผึ้งป่าของภรรยา “กว่าจะหลับได้ ผมหมดนิทานในสต็อกไปเกือบห้าเรื่องแน่ะ” เขาพูดและก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดี ดวงตากวาดมองหน้าหวานของเตยหอมตลอดเวลา“ตอนเด็ก คุณจ้อเก่งแบบน้องปิ่นหรือเปล่าเนี่ย”หล่อนหัวเราะร่วน “เปล่านะคะ ตอนเล็กๆ เตยไม่ค่อยจะพูดด้วยซ้ำไปค่ะ”“อ้าว งั้นก็คงเหมือนผมน่ะสิ” เขาหัวเราะก๊าก ซึ่งหล่อนเองก็อดที่จะหัวเราะออกมาอีกครั้

  • วิวาห์ร้างใจ   ตอนที่ 55

    “ที่แท้ก็อยากมีลูกเพิ่มใช่ไหมคะเนี่ย”เขาผงกศีรษะตอบรับด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์น้อยๆ “ก็ฉันกลัวน้องปิ่นจะเหงา ก็เลยอยากมีน้องๆ ให้มาเป็นเพื่อนวิ่งเล่น ว่าแต่ตกลงไหมทูนหัว”เตยหอมยิ้มเอียงอาย ก่อนจะซบหน้าลงกับแผ่นอกกว้างอย่างแสนรัก“ค่ะ”“น่ารักจังทูนหัว”เสียงหัวเราะพึงพอใจของอเล็กซิสดังกระหึ่มขึ้น ก่อนที่มือใหญ่จะเริ่มต้นซุกซน“อุ้ยยย... จะทำอะไรเหรอคะ”“ก็เร่งมือทำน้องให้น้องปิ่นไงจ๊ะทูนหัว”“ตะ... ตอนนี้เลยเหรอคะ” มือของเขาซุกซนมาก สัมผัสลูบไล้ไปทั้งบั้นท้ายทำเอาหล่อนสยิวเสียวซ่าน“ไม่ทำตอนนี้จะทำตอนไหนล่ะทูนหัว...”“ก็... ตอนค่ำไงคะ” หล่อนอ้อมแอ้มตอบด้วยความขัดเขิน“รอไม่ไหวจ๊ะที่รัก... ได้โปรดขอตอนนี้เลย... นะ...”น้ำเสียงของอเล็กซิสทั้งกระเส่าทั้งแปร่งพร่า ทำเอาหล่อนไม่กล้าที่จะขัดใจเลย“ก็... ได้ค่ะ”กายสาวร้อนผะผ่าว เลือดในกายก็เดือดพล่าน ยิ่งอเล็กซิสมือไม่อยู่สุขแบบนี้ หล่อนก็ยิ่งร้อนฉ่าราวกับจับไข้สูง“ทูนหัว... อวบใหญ่ไปทั้งตัวเลย... อืมมม”มือใหญ่ทั้งขยำทั้งบีบเต้านมอย่างเมามัน ก่อนจะฉีกทึ้งเสื้อผ้าที่หล่อนสวมอยู่จนกระเด็นหวือลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นห้อง ส่วนกายสาวก็ล่อนจ้อน

  • วิวาห์ร้างใจ   ตอนที่ 54

    ในที่สุดช่วงเวลาที่น่าหวาดหวั่นก็เดินทางมาถึงจนได้ อเล็กซิสพาหล่อนกับปิ่นงามกลับมายังบ้านของเขา เพื่อที่จะได้พบเจอกับเจสสิก้ามารดาของเขานั่นเองเขาบอกกับหล่อนว่าได้เล่าเรื่องทุกอย่างให้มารดาและบิดาฟังหมดแล้ว ซึ่งตอนนี้มารดาของเขาก็ต้องการที่จะพบหล่อนกับปิ่นงาม“มือเย็นเชียว ไม่มีอะไรหรอก เชื่อฉันสิ” คนตัวโตเอื้อมมือมากุมมือเล็กเอาไว้ และก็บีบให้กำลังใจ“ค่ะ... เตย... เชื่อคุณอเล็กค่ะ”อเล็กซิสระบายยิ้มหวาน เขาย่อตัวลงวางปิ่นงามให้ลงยืนกับพื้นห้อง เมื่อพาหล่อนกับลูกสาวเข้ามาในห้องรับแขกหรูแล้ว หล่อนเห็นเจสสิก้านั่งอยู่บนโซฟาตัวยาว จับจ้องมองมาที่หล่อนและปิ่นงามไม่วางตาสมัยตอนที่หล่อนอยู่ที่บ้านของปิยนุช ก็มีโอกาสได้เจอะเจอกับเจสสิก้าหลายครั้ง แต่ไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดมาก่อน“สวัสดีค่ะคุณเจสสิก้า”หล่อนยกมือไหว้สตรีสูงวัยที่ยังสวยไม่สร่างตรงหน้าด้วยความนอบน้อม ก่อนจะหันไปบอกลูกสาวให้ยกมือไหว้เช่นกัน ซึ่งปิ่นงามก็ทำตามอย่างว่านอนสอนง่าย เรียกรอยยิ้มเอ็นดูของเจสสิก้าได้อย่างมากมายเลยทีเดียว“หลานย่า... มาให้ย่ากอดหน่อยลูก”ปิ่นงามมองหน้าหล่อนเล็กน้อยราวกับขอความเห็น และเมื่อหล่อนพยักหน้าอน

  • วิวาห์ร้างใจ   ตอนที่ 53

    หลังจากที่หล่อนบอกความจริงกับยายฟองจันทร์และตาคำสาย ทั้งสองตายายก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นตกใจ ก่อนที่ยายฟองจันทร์จะพูดออกมา“ยายว่าแล้วเชียวว่ามันต้องมีอะไรในกอไผ่”“ทำไมแกพูดอย่างนั้นล่ะยายฟองจันทร์ หรือว่าแกเดาออกว่าคุณอเล็กกับหนูเตยเป็น...” ตาคำสายเอ่ยถามภรรยายังไม่ทันจบก็ถูกแทรกขึ้นเสียก่อน “ก็แกไม่เห็นสายตาที่คุณอเล็กมองหนูเตยในงานศพคุณเจนหรือไงล่ะ มองตาเชื่อมจนมดกัดแบบนั้น แล้วยังที่บุกมาถามวันเดือนปีเกิดของน้องปิ่นอีก”ตาคำสายผงกศีรษะรับหงึกๆ ก่อนจะหันไปถามอเล็กซิสที่ยืนอุ้มปิ่นงามเอาไว้ในอ้อมแขน“นี่ถ้าผมเป็นคุณอเล็กนะ ผมคงไม่ยอมปล่อยให้เมียหนีไปนานถึงสี่ปีหรอกครับ แค่สี่วันผมก็อกจะแตกตายอยู่แล้ว”อเล็กซิสอมยิ้ม ทอดสายตามองเตยหอมที่ยืนหน้าแดงระเรื่ออยู่ข้างกาย“ใครว่าผมยอมปล่อยกันล่ะครับ หนูเตยของคุณตาคุณยายหนีไปต่างหาก ผมตามหาแทบพลิกแผ่นดินก็ไม่เจอ จนเกือบถอดใจอยู่แล้วล่ะครับ”“ที่เตยหนีไปก็เพราะเตยจำเป็น คุณอเล็กก็รู้นี่คะ ยังมาว่าเตยอีก” สาวน้อยอ้อมแอ้มตัดพ้อสามีเสียงอ่อยอเล็กซิสมองภรรยาด้วยความเอ็นดูก่อนจะก้มหน้าลงมาจูบแก้มแดงๆ โดยไม่มีปี่มีขลุ่ย สองตายายเห็นเข้าก็อมยิ้มฟิ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status