บทที่ 2 เธอคิดว่าใครเป็นคนทำ

เซน กุกเกนไฮม์เอื้อมมือของเขาออกมาพร้อมกับแกะมือที่เกาะอยู่ที่แขนเสื้อของเขาออกและเดินจากไปโดยไม่หันหลังกลับมามอง

ประตูของรถไมบัคที่จอดอยู่ที่ประตูทางเข้าเปิดออก แต่ก่อนที่เซนจะได้เข้าไป กลับมีมือเล็ก ๆ ลากเขากลับมา

“คุณกุกเกนไฮม์คะ ตราบใดที่คุณสามารถช่วยตระกูลจูลได้ ฉันยอมทุกอย่างเลยค่ะ”

เซนขมวดคิ้ว พร้อมกับปัดมือของเธอออกด้วยความรังเกียจและเยาะเย้ย

“เธอจะทำทุกอย่างเหรอ? เธอมีอะไรแลกเปลี่ยนล่ะ? ตัวเองเหรอ?”

ใบหน้าเล็ก ๆ ของลินด์ซีย์ จูลซีดลงจนเธอพูดไม่ออก

“อย่างรังเกียจฉันเลยลินด์ซีย์ จูล! เธอคิดว่าทำไมวันนี้ธุรกิจของครอบครัวเธอถึงตกลงมาอยู่ในจุดนี้ได้ล่ะ?”

“เธอสงสัยหรือเปล่าว่าทำไมหลาย ๆ บริษัทที่ลงทุนกับตระกูลจูลมาหลายปีถึงอยู่ ๆ มาปฏิเสธที่จะลงทุนทำธุรกิจต่อ? ทำไมนักลงทุนถึงยกเลิกการลุงทุนของพวกเขาทีละคน? เธอคิดว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้กันล่ะ?”

“ลินด์ซีย์ จูลฟังดี ๆ นะ ถ้าตอนนั้นเธอไม่ได้เข้าตาจน จนต้องแต่งงานกับฉัน ฉันก็คงไม่ต้องแก้แค้นตระกูลจูล! จนถึงตอนนี้เธอยังขอร้องให้ฉันช่วยเธออีกเหรอ? เธอไม่คิดว่ามันตลกไปหน่อยรึไง?”

ลินด์ซีย์ได้ยินทุกคำที่เซนพูดอย่างชัดเจน ความจริงทำให้เธอตกตะลึงจนเธอยืนนิ่งอยู่กับที่โดยที่เธอไม่ได้สังเกตว่าเขาได้หายไปแล้ว

คนกลุ่มต่างจ้องมองเธอจากด้านหลัง ทุกเขากระซิบนินทาในขณะที่คำพูดของเซนทิ่มแทงใจของเธอ

เขาต้องเกลียดเธอมากแน่ ๆ !

เพียงเพราะเธอแต่งงานกับเขาทำให้เขาต้องทำลายตระกูลจูลทั้งหมดทิ้ง!

ในบรรดาสิบตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหลวง มันไม่ง่ายที่จะทำลายตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดลำดับเก้าอย่างตระกูลจูลที่ยังอยู่ห่างไกลจากตระกูลกุกเกนไฮม์ได้!

ความเกลียดชังของเซนที่มีต่อเธอ ทำให้เขาใช้เวลาทุกนาทีที่เขาลืมตาในการล้มพวกเขาลง!

เธอรู้สึกขัดแย้งในใจว่าเธอควรจะยอมรับว่าเธอคู่ควรกับปัญหาหรือควรเสียใจจากการที่เขาทำลายครอบครัวของเธอดี…

แต่ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นจนขัดจังหวะความคิดของลินด์ซีย์ เธอจ้องมองเบอร์ที่ปรากฏอยู่ที่หน้าจอและตื่นตระหนกทันที หลังจากที่ใช้เวลาเพื่อสงบสติตัวเอง ในที่สุดเธอก็รับสาย

“แม่..”

“เป็นยังไงบ้าง? เจอเซนหรือเปล่า? เขาได้รับปากว่าจะช่วยเราไหม?”

“หนู…เจอเขา แต่เขาปฏิเสธค่ะ…”

ลินด์ซีย์ลังเลว่าเธอควรบอกเหตุผลที่ที่เขาปฏิเสธดีหรือเปล่า แต่สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะไม่บอก

สามปีที่แล้ว ตระกูลจูลใช้ชื่อเสียงของปู่ของพวกเขาและพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อเอาใจปู่ของเซน และบังคับให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลกุกเกนไฮม์เพื่อที่จะได้อยู่ท่ามกลางบรรดาสิบตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหลวงแห่งนี้

แล้วถ้าพวกเขาค้นพบความจริงที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขา พวกเขาอาจต้องพบกับสิ้นหวัง

คุณปู่กุกเกนไฮม์ใจดีกับเธออย่างมาก เขาแก่และไม่สมควรที่จะรับรู้เรื่องนี้

“ปฏิเสธเหรอ?! เขาปฏิเสธได้ยังไง!?”

เสียงดังแหลมของสเตฟานี่ ลินด์ แม่บุญธรรมของลินด์ซีย์ดังออกมาจากโทรศัพท์ น้ำเสียงของเธอเกรี้ยวกราดในขณะที่เธอพูดต่อ “ลินด์ซีย์ จูล! เกิดบ้าอะไรขึ้นกับเธอ? เธอแต่งงานมาสามปีแล้วนะ! เธอยังไม่ได้นอนกับเขาและตอนนี้เธอก็ยังเจอเขาไม่ได้อีกเหรอ? ฉันบอกว่าอย่าลืมจุดยืนของตัวเอง! อย่าลืมว่าทำไมตระกูลจูลถึงรับเธอมาเลี้ยงสิ! ถ้าเธอช่วยเราไม่ได้ ลืมเรื่องที่เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเราไปได้เลย!”

“ตู้ด…ตู้ด…ตู้ด…”

ลินด์ซีย์ฟังจนจบพร้อมรอยยิ้มที่ขมขื่นและวางสายโทรศัพท์

ตระกูลจูลพาเธอออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและเลี้ยงเธอมาสิบปี พร้อมกับเตรียมการให้เธอแต่งงานเข้าไปในตระกูลที่ร่ำรวยอย่างตระกูลกุกเกนไฮม์ ทำให้เธอเป็นหนี้ชีวิตพวกเขาและเธอควรพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อขอความช่วยเหลือให้ได้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม

ลินด์ซีย์สูดหายใจลึก ๆ

สิ่งที่เธอจะทำต่อไปคงทำให้เซนเกลียดเธอมากกว่าเดิม แต่เธอจะรับมันไว้เพื่อช่วยครอบครัวของเธอ

เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาเพื่อโทรออกไปเบอร์โทรศัพท์บ้าน หลังจากที่มีคนรับสาย เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหวาน “คุณปู่คะ หนูเองค่ะลินด์ซีย์! นานแล้วนะคะที่เราไม่ได้เจอกันและหนูคิดถึงปู่ค่ะ…”