ตอนที่ 7 แค่ห่วงหนูเฉยๆ

ในขณะที่ทั้งห้าคนกำลังนั่งพูดคุยกัน หรือเรียกได้ว่าจะมีแค่เสียงพูดคุยของเมย์ ดินแดนและราเชนทร์ซะมากกว่า ส่วนมาวินและเพลงขวัญก็ได้แต่เป็นผู้ฟังที่ดีเพื่อรอเครื่องดื่มมาเพิ่มนั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับสาวสวยสองคนถือเครื่องดื่มเข้ามา

          "สวัสดีค่ะ หนูชื่อลิลลี่และนี่ เบลล่าค่ะ พวกเราเป็นพนักงาน ตำแหน่ง PR ที่คุณภูภูมิสั่งให้ขึ้นมาทดลองงานค่ะ"

สาวสวยคนหนึ่งแนะนำตัวเองและเพื่อนอีกคนให้พวกเขารู้จักพร้อมยิ้มกว้างให้ลูกค้า แต่มีเบลล่าที่ดูจะหันหน้ามายิ้มให้กับมาวินโดยตรงซึ่งมาวินก็ไม่ได้มีท่าทีสนใจสาวสวยทั้งสองคนด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เบลล่าท้อใจเพราะเป้าหมายเธอวันนี้คือจะพิชิตใจมาวินให้ได้เพราะรู้สึกชอบตั้งแต่มาเที่ยวที่นี่บ่อยๆ จนรู้ว่ามาวินเป็นเจ้าของจึงมาสมัครเป็นสาว PR คอยชงเหล้าให้ลูกค้า ไม่คิดว่าจะโชคดีได้มาทดลองงานกับเจ้าของโดยตรงแบบนี้ เธอจึงจะใช้โอกาสหว่านเสน่ห์ให้มาวินตกหลุมรักให้ได้

          "เชิญครับคนสวย มานั่งกับผมนี่มา"

ราเชนทร์เอ่ยขึ้นพร้อมกับมือตบลงที่โซฟาเพื่อเป็นการบอกให้สองสาวมานั่งตรงนี้

          "เอ่อ คุณราเชนทร์จะให้พวกเรานั่งตรงนั้นทั้งสองคนเลยหรอคะ โซฟานั่งได้แค่สองคนเองนะคะ"

ลิลลี่เอ่ยขึ้นพร้อมกับเอาเครื่องดื่มไปวางที่โต๊ะพร้อมกับเบลล่าแล้วรอคำตอบของราเชนทร์

          "ก็คนนึงนั่งข้างผมอีกคนก็มานั่งตักผมไงครับ หรือพวกคุณไม่กล้านั่งบอกได้นะ ที่นี่ไม่บังคับพนักงานให้บริการลูกค้าเกินความสมัครใจตัวเอง"

ราเชนทร์เอ่ยขึ้นเพื่อทดสองสองสาวว่าจะรับมือยังไงกับการทดลองงานนี้

          "งั้นลิลลี่ขอนั่งตักคุณราเชนทร์นะคะ ให้เบลล่านั่งข้างๆ แทนค่ะ"

พูดปั๊บลิลลี่ก็ลงไปนั่งตักราเชนทร์ทันทีโดยราเชนทร์ก็ใช้มือโอบเอวไว้พร้อมกับยกยิ้มให้ความใจกล้าของพนักงานใหม่ ส่วนเบลล่าก็นั่งลงข้างราเชนทร์โดยตำแหน่งอยู่ข้างมาวินก็หันมายิ้มหวานให้มาวินแต่มาวินกลับนิ่งเฉยไม่สนใจเธอเลยด้วยซ้ำ มัวแต่หันไปมองหน้าผู้หญิงหน้าหมวยที่นั่งข้างๆ เขา จนเบลล่าทำหน้าตาไม่พอใจ 'ยัยผู้หญิงจืดชืดนี้เป็นใครกัน หรือจะเป็นน้องสาวเขา' เบลล่าได้แต่คิดเข้าข้างตัวเองเพราะยังหวังจะได้ครอบครองมาวินอยู่

          "ทำหน้าที่ของพวกคุณสิครับ มาทดลองงานแต่มานั่งเฉยๆ คงจะได้ทำงานหรอกนะ"

เสียงของดินแดนเอ่ยขึ้นเรียกสติของสองสาวให้ทำหน้าที่ตนเอง สิ้นเสียงของดินแดนลิลลี่ก็ลุกนั่งคุกเข่าลงชงเครื่องดื่มทุกคนพร้อมกับสะกิดแขนของเบลล่าให้มาช่วย

          "คุณมาวินส่งแก้วมาให้เบลหน่อยได้มั้ยคะ เดี๋ยวชงให้เพิ่มค่ะ"

เบลล่าหันมายิ้มหวานคณะนั่งคุกเข่าชงเรื่องดื่มอยู่ตรงหน้ามาวิน เพื่อให้มาวินได้มองเห็นอกโตๆ จนล้นออกจากเกาะอก ที่ได้จากมีดหมอ แต่ท่าทีของมาวินก็ทำให้เบลล่าหน้าเจื่อนทันที

          "รินน้ำส้มมา 1 แก้วให้หน่อย"

มาวินหันตอบกลับเบลล่าสั้นๆ แล้วหันมามองสาวน้อยข้างๆ เขาทันที ไม่ได้สนใจนมโตๆ ของเบลล่าด้วยซ้ำ ทางด้านเมย์เห็นทุกการกระทำของเบลล่าก็รู้ทันทีว่าตั้งใจอ่อยพี่ชายตัวเอง จึงพูดแซะไปตรงๆ

          "ลูกค้านั่งเยอะแยะแต่ถามพี่วินคนเดียว สรุปเธอตั้งใจมาทำงานหรือมาอ่อยพี่วินกันแน่"

เสียงของเมย์เอ่ยขึ้น จนทำให้เบลล่าชักสีหน้าใส่แต่ก็แค่แป๊บเดียวแล้วกลับมาปั้นหน้ายิ้มให้เมย์ เพราะไม่อยากเสียเรื่องที่ตั้งใจทำ

          "ตั้งใจมาทำงานค่ะ เห็นเหล้าในแก้วคุณมาวินใกล้หมดก็เลยเอ่ยถามเพื่อบริการค่ะ คุณผู้หญิงรับเพิ่มเลยมั้ยคะเดี๋ยวเบลชงให้ค่ะ"

เบลล่าตอบกลับเมย์ด้วยเสียงนุ่มนวลแต่ในใจกลับคิดอยากดึงเมย์มาตบให้รู้แล้วรู้รอดที่กล้าว่าเธอต่อหน้าผู้ชายแบบนี้ ทางด้านเมย์ก็เบะปากมองบนให้กับความสตอของเบลล่าแต่ก็ยื่นแก้วให้เบลล่าชงเหล้าให้

          "น้ำส้มค่ะคุณมาวิน"

เบลล่าเอ่ยบอกมาวินลุกขึ้นมานั่งข้างราเชนทร์แล้วยื่นแก้วน้ำส้มให้เขา ทางด้านมาวินยื่นมือมารับแก้วน้ำส้มแล้วหันหน้าไปทางเพลงขวัญทันที จนเบลล่าหน้าเสียเพราะอุตส่าห์ส่งยิ้มหวานให้หวังให้เขามองแต่ไม่เป็นดังที่ตัวเองคิด จึงได้แต่ข่มอารมณ์แล้วมาทำหน้าที่ชงเหล้าต่อ

          "น้ำส้มครับ กินข้าวมารึยัง หิวอะไรมั้ยที่นี่มีอาหารด้วยนะ ถ้าอยากกินเดี๋ยวพี่สั่งให้"

มาวินยื่นแก้วน้ำส้มให้เพลงขวัญพร้อมกับหาเรื่องชวนคุยเพื่อไม่ให้เธอนั่งเกร็งเหมือนตอนแรกด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน จนเบลล่านึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้น

          "ขอบคุณค่ะ เพลงกินมาพร้อมกับเมย์แล้วค่ะ พี่มาวินหิวหรอคะถ้าหิวสั่งมาก็ได้ค่ะเดี๋ยวเพลงกินเป็นเพื่อน"

เพลงขวัญรับแก้วน้ำส้มพร้อมเอ่ยคำขอบคุณ เธอเริ่มกล้าพูดคุยกับมาวินมากยิ่งขึ้นเพราะท่าทีอ่อนโยนของมาวินทำให้ความกลัวของเธอตอนแรกลดลงบวกกับทั้งเมย์และพี่ๆ ต่างก็ชวนคุยอย่างเป็นกันเองจึงทำให้เพลงขวัญกล้าที่จะพูดคุยด้วยมากขึ้น

          "พี่ยังไม่หิว แค่ห่วงหนูเฉยๆ เลยถาม ถ้าหิวก็บอกนะครับ"

มาวินพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าเพลงขวัญแล้วยกยิ้มขึ้นเพราะเหมือนสาวน้อยของเขาจะหน้าแดงขึ้นมานิดๆ เหมือนจะเขินเขา เพลงขวัญเมื่อได้ยินมาวินเรียกตัวเองว่าหนูใบหน้าก็ร้อนผ่าวแก้มแดงขึ้นมาทันที ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้เจอผู้ชายหยอดคำหวานมานับครั้งไม่ถ้วนก็ไม่มีท่าทีเขินอายเลย แต่กับพี่มาวินแค่โดนถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลยังมาเรียกว่าหนูถึงกับไปต่อไม่ถูก แต่อยู่ดีๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าพี่เค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้วจึงเก็บอาการได้แต่ยิ้มบางตอบไปโดยไม่ได้พูดอะไรต่อ ทางด้านเบลล่าก็พยายามชวนมาวินพูดคุยเรื่อยๆ เพื่อให้มาวินมาสนใจแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะถามคำถามอะไรไปมาวินก็เหมือนคนถามคำตอบคำ จนสุดท้ายเบลล่าจึงตัดสินใจงัดไม้ตายการอ่อยครั้งสุดท้ายมาใช้

          "เบลล่าขอตัวไปเข้าห้องน้ำซักครู่นะคะ ว้ายยยยยย"

ในขณะที่เบลล่าลุกขึ้นจะขอตัวไปเข้าห้องน้ำก็แกล้งเซล้มไปนั่งบนตักมาวิน แขนของเธอก็รีบโอบคอหนาไว้อย่างรวดเร็ว ในขณะที่มือขวาของมาวินยังคงพิงหลังโซฟาข้างหลังเพลงขวัญ มือซ้ายก็ถือแก้วเหล้าไว้ดื่ม

          "ขอโทษค่ะคุณมาวิน คือเบลล่าลุกเร็วไปหน่อยเลยรู้สึกเวียนหน้าค่ะ"

เบลล่าเอ่ยขึ้นมือก็ยังโอบคอหนาของมาวินไว้พร้อมกับยิ้มหวานให้ แต่มาวินได้แต่กัดฟันกรอดด้วยความโมโหเพราะไม่ชอบให้ใครมานั่งตักแบบนี้ ดูก็รู้ว่าเธอตั้งใจมาอ่อย แถมการกระทำของเธอจะทำให้เค้าเสียคะแนนในการจีบสาวน้อยของเขา เมื่อหันไปมองเพลงขวัญเธอก็มองการกระทำของผู้หญิงคนนั้นด้วยความตกใจ โดยมาวินไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่

          "ถ้ายังอยากทำงานที่นี่ อย่าคิดมาใช้วิธีสกปรกแบบนี้เพราะมันไม่ได้ผลกับฉัน ลุกออกไปเดี๋ยวนี้ แล้วก็รีบออกจากห้องไปซะก่อนที่ฉันจะไล่เธอออก"

มาวินพูดด้วยความโมโห เสียงทุ้มดุเกรี้ยวกราดจนทำให้เบลล่าหน้าเสียแล้วรีบลุกออกทันที

          "ลิลลี่ขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะคะ คงจะพักผ่อนไม่เพียงพอเลยอาจจะไม่ค่อยสบายค่ะ"

ลิลลี่รีบแก้ตัวให้เพื่อนทั้งที่ยังนั่งบนตักของราเชนทร์อยู่ ซึ่งราเชนทร์ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะสนใจลิลลี่เหมือนกันเพราะเขาทำแค่เพื่อทดสอบพนักงานเท่านั้น

          "เธอก็เหมือนกัน ถ้ารักเพื่อนจริงๆ อย่ามาสนับสนุนเพื่อนทำเรื่องแบบนี้อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเพื่อนเธอคิดจะทำอะไร ต่อให้มาแก้ผ้าต่อหน้าฉัน ฉันก็ไม่เอาหรอกนะ ไอ้เชนทร์มึงจัดการพนักงานสองคนนี่ซะ หน้าที่มึง"

มาวินยังพูดเกี้ยวกราดใส่สองสาวจนทั้งสองรู้สึกหน้าเสียและกลัวมากเพราะทั้งสายตาและคำพูดมาวินทั้งดุดันและน่าเกรงขาม

          "หึ มึงนี่ปากจัดไม่เปลี่ยนจริงๆ พวกคุณสองคนออกไปเถอะครับ ถ้าตั้งใจจะมาทำงานจริงๆ ผมจะให้คุณภูมิพาไปหาลูกค้าห้องอื่น แต่ถ้ามีเจตนามาเหมือนไอ้วินพูดก็ออกไปจากผับเถอะครับ เดี๋ยวจะจ่ายค่างานวันนี้ให้ เชิญครับ"

พูดจบราเชนทร์ก็ผายมือเป็นการบอกให้สองสาวออกจากห้องได้ เมื่อได้ยินแบบนั้นทั้งสองก็รีบออกไปทันทีและคงจะไม่ทำงานต่อเพราะเป้าหมายตัวเองไม่ได้คิดจะมาทำงานอยู่แล้ว แถมมาเจอความดุดันของมาวินคงไม่กล้ามาเจอพวกเขาแล้ว

          "หนูโอเคมั้ย ทำหน้าเหมือนกลัวพี่เลย"

หลังจากสองสาวเดินออกจากห้องมาวินก็หันมาพูดกับเพลงขวัญด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่างจากที่คุยกับผู้หญิงสองคนก่อนหน้านั้น

          "ตกใจนิดหน่อยค่ะ ไม่คิดว่าพี่มาวินจะพูดตรงขนาดนั้นและไม่ชินกับเสียงดุของพี่ซักเท่าไหร่ค่ะ"

เพลงขวัญตอบกลับไปตามความจริง จนมาวินยิ้มเอ็นดูที่สาวน้อยกล้าพูดกับเขาตรงๆ อยากจะเอามือลูบหัวเพื่อปลอบใจคนตัวเล็กแต่ก็ไม่กล้าเพราะกลัวเธอจะตกใจมากกว่าเดิม

          "พี่ดุกับทุกคน แต่กับหนูไม่มีทางแน่นอนครับ"

คำพูดและรอยยิ้มของมาวินทำให้เพลงขวัญใจเต้นแรงเสียอาการจนทำอะไรไม่ถูกจึงรีบหยิบน้ำส้มมาดื่มแก้เขิน