LOGINShare
บทที่ 132
Latest chapter
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 150
ฮ่องเต้ตะลึงงัน “เจ้ายังคิดจะให้เราออกราชโองการให้เจ้าอีกหรือ?”ฉู่หนิงส่ายหน้า แต่สายตากลับมองไปยังหยกแขวนที่เอวของฮ่องเต้"ขอเสด็จพ่อให้ลูกยืมหยกแขวนด้วยพ่ะย่ะค่ะ เมื่อลูกรวบรวมเงินและเสบียงได้แล้วก็คืนให้ท่านพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขอเพียงไม่ใช่ออกราชโองการ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็คุยง่ายแล้วขอหยกแขวนย่อมไม่มีปัญหา!จากนั้นก็ถอดหยกแขวนแล้วยื่นให้ฉู่หนิงก่อนจะเอ่ยด้วยสีหน้าหมดความอดทนอย่างเต็มเปี่ยมว่า “ให้หยกแขวนเจ้าได้ แต่ถ้าเจ้าก่อเรื่อง เราจะไม่พูดปกป้องเจ้านะ” ฉู่หนิงยื่นมือไปรับหยกแขวนด้วยสีหน้านอบน้อม “เสด็จพ่อวางพระทัยได้พ่ะย่ะค่ะ ลูกจะไม่ก่อเรื่องเป็นอันขาด หากไม่มีกิจอื่นใด ลูกขอทูลลาพ่ะย่ะค่ะ!”ฮ่องเต้โบกมือรัว ๆ ทำท่าเหมือนแทบอยากจะให้ฉู่หนิงรีบจากไปโดยเร็วฉู่หนิงหัวเราะคิกคัก แล้วหันกายเดินจากไปอย่างรวดเร็วเมื่อจ้องมองแผ่นหลังของฉู่หนิงที่เดินจากไป นัยน์ตาของฮ่องเต้ก็ฉายแววประหลาดใจ“เจ้าเด็กนี่เอาหยกแขวนของเราไปหาเงินกับเสบียงได้จริง ๆ หรือ?” เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางเป็นไปได้เด็ดขาด หากมันง่ายขนาดนี้ เราก็คงรวบรวมเสบียงและเงินบำรุงกองทัพได้นานแล้
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 149
ภายในตำหนักอิงอู่ ฮ่องเต้จ้องมองฉู่หนิงด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชาเวลานี้ฉู่หนิงทำท่าเหมือนกับเด็กที่ทำผิดก้มหน้าอยู่ต่อหน้าผู้ปกครอง รอคอยการตำหนิเมื่อฮ่องเต้เห็นท่าทางเช่นนี้ของเขา โทสะในใจก็หายไปครึ่งหนึ่งทันทีท้ายที่สุดก็เป็นโอรสที่ไม่มีอำนาจ ถูกรัชทายาทข่มขู่ก็ยอมตกลงเจรจาสงบศึกกับจ้าวเฟยเยี่ยนแล้วฮ่องเต้เก็บสีหน้าโกรธเกรี้ยวแล้วถอนหายใจยาวเอ่ยว่า “บอกมาสิ เมื่อคืนรัชทายาทพูดอะไรกับเจ้า?”ฉู่หนิงตกใจมาก “เสด็จพ่อทรงทราบได้อย่างไร...”แต่แล้วก็เหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้อีกเลยรีบส่ายหน้า “เสด็จพี่รัชทายาทไม่ได้พูดอะไรกับลูกเลยพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้โกรธจนหัวเราะออกมาทันที“จนถึงตอนนี้ เจ้ายังจะแก้ตัวให้รัชทายาทอีกหรือ?”ฉู่หนิงก้มหน้า แต่ก็ไม่พูดอะไรฮ่องเต้โกรธจนเคราสั่นเทิ้ม ก่อนจะใช้มือขวาตบโต๊ะอย่างรุนแรงติดต่อกันสามครั้ง แล้วตวาดว่า “พูดมา เราสั่งให้เจ้าพูด!”ฉู่หนิงคล้ายกับตกใจกลัวจนหลุดปากพูดออกมา “เสด็จพี่รัชทายาทแค่ให้ลูกยอมรับเงื่อนไขการเจรจาสงบศึกพ่ะย่ะค่ะ ถ้าเป็นเช่นนี้ ลูกไม่จำเป็นต้องไปแนวหน้าก็ได้” เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ!ฮ่องเต้หัวเราะหยัน ในเมื
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 148
เมื่อมีองค์รัชทายาทเป็นผู้นำ ขุนนางฝ่ายสนับสนุนการเจรจาก็พากันก้าวออกมาสนับสนุน“ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่ารัชทายาทกล่าวถูกต้องแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”“ใช่แล้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท หากรบต่อไป แคว้นของเราย่อมต้องสูญเสียอย่างมหาศาล มิสู้เก็บรักษากำลังไว้ดีกว่า”“ในเมื่อรู้แน่ชัดว่าแนวหน้าสู้ไม่ไหวแต่ยังสู้ต่อ นี่จะบ่อนทำลายกองทัพของแคว้นเราเท่านั้น กระหม่อมเห็นว่าต้องลงนามในหนังสือฉบับนี้พ่ะย่ะค่ะ!”ภายใต้การชี้นำของขุนนางฝ่ายเจรจาสงบศึก ขุนนางจากทั้งสองฝั่งก้าวออกมายืนตรงกลางมากขึ้นเรื่อย ๆภาพนี้ทำให้รัชทายาทยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เผยรอยยิ้มแปลกประหลาดออกมา แต่ว่ารอยยิ้มนี้โผล่ขึ้นมาแวบเดียวก็เลือนหายไป ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็นตอนนี้รัชทายาทรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง!ทุกอย่างในวันนี้ล้วนอยู่ในการควบคุมของเขา!ขอเพียงเสด็จพ่อลงนามในหนังสือฉบับนี้ วันหน้าตนก็จะสามารถแบ่งเงินจากเมืองติ้งเซียงได้อย่างมหาศาลพอถึงตอนนั้น ไม่เพียงได้เงินที่ถูกฉู่หนิงหลอกไปกลับคืนมาทั้งหมด ถึงขนาดที่ยังได้เงินมากกว่าที่ฉู่หนิงหามาในช่วงนี้เสียอีกจะมาแข่งกับข้า ฉู่หนิงยังอ่อนหัดนัก!ขณะที่กำลังครุ่นคิด ฮ่องเต้ที่อยู่บนบ
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 147
วังหลวงที่โดดเด่นเป็นตระหง่าน ดูเคร่งขรึมโอ่อ่าสง่างาม อาคารตั้งเรียงรายเป็นระเบียบสุดลูกหูลูกตาเมื่อผ่านลานพระราชวังกว้างใหญ่ ท้องพระโรงสีทองอร่ามก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า นี่ก็คือตำหนักเฉียนคุนที่ประชุมว่าราชการช่วงเช้าของต้าฉู่! เวลานี้ ฮ่องเต้สวมเสื้อคลุมมังกรสีเหลืองสดใส ศีรษะสวมมงกุฎมังกร ฟังรายงานของบรรดาขุนนางเบื้องล่างด้วยสีหน้าเรียบเฉยตอนนี้เอง เสียงทหารองครักษ์พลันดังขึ้นจากนอกท้องพระโรง “ฝ่าบาท เผิงไหลจวิ้นอ๋องขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ!”เสียงที่ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันขัดจังหวะขุนนางที่กำลังรายงาน และทำให้ฮ่องเต้หรี่ตาลงเล็กน้อยวันนี้ฉู่หนิงกำลังเจรจาสงบศึกไม่ใช่หรือ?เหตุใดถึงมาแจ้งข่าวที่วังหลวงเร็วถึงเพียงนี้? หรือว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นทางฝั่งการเจรจาสงบศึก?เวลารวดเร็วเช่นนี้ ฉู่หนิงย่อมไม่มีทางเจรจาตกลงกับจ้าวเฟยเยี่ยนได้อย่างแน่นอน จะต้องมีปัญหาเกิดขึ้นอีกแน่น่าเสียดายที่ตอนนี้กำลังประชุมราชสำนักช่วงเช้า องครักษ์เงาจึงไม่สามารถมารายงานได้ในตอนนี้ขณะที่ครุ่นคิด รัชทายาทพลันก้าวออกมาประสานมือคารวะ “เสด็จพ่อ น้องสิบแปดรับผิดชอบการเจรจาสงบศึก การที่เขามาด้วยตัวเองใ
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 146
จ้าวเฟยเยี่ยนหรี่ตา ความประหลาดใจฉายวาบขึ้นมาเกิดอะไรขึ้น ฉู่หนิงถึงได้ทำท่าเหมือนอยากรีบจบเรื่องไว ๆ?หรือว่าคำพูดของรัชทายาทเมื่อคืนจะได้ผลจริง ๆ ฉู่หนิงเกิดกลัวตายไม่กล้าไปแนวหน้า ดังนั้นจึงเตรียมตัวที่จะยอมรับข้อเรียกร้อง?จ้าวเฟยเยี่ยนกลอกตา แล้วหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยว่า “ข้อเรียกร้องของต้าจ้าวเรานั้นธรรมดามาก แค่ต้องการให้พวกเจ้ายกเมืองติ้งเซียงให้เรา และเมืองทั้งหมดที่ถูกยึดครองในตอนนี้ก็จะต้องตกเป็นของแคว้นเราด้วย!นอกจากนี้ กองทัพหนึ่งแสนนายที่อยู่แนวหน้าของต้าฉู่จะต้องถอยร่นไปห้าสิบลี้ด้วย!” นางกล่าวจบก็โบกมือขวา ขุนนางคนหนึ่งที่อยู่ด้านล่างก็หยิบแผนที่ที่เตรียมไว้นานแล้วออกมาฉู่หนิงลุกขึ้นมาดูแผนที่ที่ขุนนางของต้าจ้าวคลี่ออก บนนั้นทำเครื่องหมายเมืองห้าแห่งเอาไว้ ซึ่งในนั้นก็รวมถึงเมืองติ้งเซียงด้วย!“เอามาให้ข้าดู!”หลังจากยื่นมือไปรับแผนที่ ฉู่หนิงก็ดูอย่างละเอียด ก่อนจะพบว่านอกจากเมืองของต้าฉู่ที่แนวหน้าแล้ว ยังมีแผนที่แนวหน้าของต้าจ้าวอีกด้วยขาดแผนที่แนวหน้าอยู่ในมือพอดี แผนที่ฉบับนี้ต้องเก็บไว้!ฉู่หนิงดูเสร็จก็แสร้งทำเป็นประหลาดใจ “คิดไม่ถึงว่าแคว้นเราเสี
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา บทที่ 145
ฉู่หนิงออกมาจากตำหนักบูรพาแล้วก็ตรงกลับไปที่จวนอ๋องเพื่อพักผ่อนส่วนภายในตำหนักบูรพา มีทหารองครักษ์นายหนึ่งเข้ามารายงานว่า “องค์รัชทายาท เผิงไหลจวิ้นอ๋องกลับไปที่จวน ไม่ได้ไปหาฝ่าบาทหรือผู้อื่นเลยพ่ะย่ะค่ะ”องค์รัชทายาทลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกสิ่งที่เขากลัวที่สุดคือคนที่ไม่เข้าใจขนบธรรมเนียมปฏิบัติอย่างฉู่หนิงผู้นี้จะไปพูดจาเหลวไหลกับฮ่องเต้ถึงแม้จะบอกว่าเขาเตรียมาตรการรับมือไว้เรียบร้อยนานแล้ว แต่เรื่องน้อยย่อมดีกว่าเรื่องเยอะ ฉู่หนิงไม่ได้ไปพูดจาเหลวไหล เขาก็ไม่ต้องไปอธิบายกับฮ่องเต้ “ดีมาก!” รัชทายาทยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นสีหน้าพึงพอใจ “ต่อไปก็รอดูผลการเจรจาวันพรุ่งนี้!”เมื่อคิดว่าตนเองจะได้กำไรสามส่วนจากเมืองติ้งเซียง รัชทายาทก็ตื่นเต้นไม่หยุดนั่นเป็นเมืองสำคัญของชายแดน กำไรสามส่วนก็เป็นเงินหลายล้านตำลึงแล้ว เพียงพอให้เขาทำอะไรได้หลายอย่าง! แต่สิ่งที่รัชทายาทไม่รู้ก็คือ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในตำหนักบูรพาอยู่ภายใต้การควบคุมขององครักษ์เงาทั้งหมดเวลานี้เอง ภายในตำหนักอิงอู่ เปลวเทียนสั่นไหว สะท้อนดวงตาที่เย็นชาคู่หนึ่งฮ่องเต้ทำหน้าทะมึนฟังรายงานขององครักษ์เงาเ
