MasukShare
3.หวนคืน (2)
Terakhir Diperbarui:
2025-09-28 14:28:20หลังจากบิดามารดาออกไป ลี่อิ่งก็นั่งมองตนเองผ่านกระจกบานใหญ่ แทบไม่อยากเชื่อว่านางจะย้อนกลับมาเป็นเด็กสาวในวัยสิบหกหนาวอีกครั้ง
นัยน์ตาสีนิลเหม่อมองเงาสะท้อน พลางย้อนนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชาติที่แล้วซ้ำไปซ้ำมา ลี่อิ่งยอมรับว่านางควบคุมตนเองไม่ได้ คิดทำลายหลักฐานปลอมพวกนั้น จนทำให้บุตรในครรภ์ต้องตาย แต่ความผิดนี้ยังมีอีกสองคนที่ร่วมกันก่อ ตัวนางได้รับโทษอย่างแสนสาหัส เจ็บปวดกับการสูญเสีย จนมิอาจให้อภัยตนเอง แล้วพวกเขาเล่า…จะเสียใจกับเรื่องนี้หรือไม่ “สวีเสี่ยวปิง เจี้ยนอี้โจว พวกท่านจะเจ็บปวดเหมือนที่ข้าเป็นอยู่หรือไม่” มือเล็กสัมผัสหน้าท้องเบาๆ พลันหลับตาลงสกัดกั้นความเสียใจเอาไว้ เพราะตอนนี้มิใช่เวลามาร้องไห้ แต่ต้องคิดวางแผน ว่าจะทำอย่างไรกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ หากนางยอมถอนหมั้น เรื่องราวทั้งหมดอาจเป็นเช่นเดิม และก็อาจจะเป็นนางที่ต้องเจ็บปวดอยู่อย่างนี้ แกรก! แกรก! แกรก! นิ้วเล็กเคาะลงบนโต๊ะอย่างใช้ความคิด และสิ่งเดียวที่วนเวียนอยู่ในหัวนางตอนนี้ คือคำพูดสุดท้ายของตัวเอง… “หากรอด อึก! ตายไปได้ ข้าจะทำทุกอย่างให้ท่านเจ็บปวดเช่นข้า” “คุณหนูเจ้าคะ คุณชายใหญ่กลับมาแล้วเจ้าค่ะ สำรับก็จัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว” “อืม ท่านพ่อได้เชิญทุกคนมาร่วมงานเลี้ยงด้วยใช่หรือไม่” คุณหนูสวีมองสำรวจตนเองผ่านกระจกบานใหญ่ ใบหน้าแต่งแต้มสีสัน สวมชุด สวมเครื่องประดับเต็มยศราวกับจะออกไปงานเลี้ยงนอกเรือน “เชิญทุกคนอย่างที่คุณหนูบอกเจ้าค่ะ แต่บ่าวไม่เข้าใจว่าเหตุใดคุณหนูต้องให้เชิญคุณหนูใหญ่ด้วย” บ่าวตัวน้อยทำหน้าบึ้ง นางไม่ชอบคุณหนูใหญ่ แม้สตรีผู้นั้นจะพูดจาไพเราะ กิริยาเรียบร้อย แต่กลับชอบกดดันให้คุณหนูมอบของมีค่าให้ บางคราก็ผลักคุณหนู แล้วแสร้งว่าไม่ได้ตั้งใจ “เชิญมาเถิด…ข้าอยากรู้ว่านางจะสู้หน้าทุกคนอย่างไร ที่แอบไปมีสัมพันธ์กับคู่หมั้นของน้องสาว” ว่าเสร็จก็ลุกออกไปจากห้อง ทิ้งให้มี่มี่ขนลุกซู่ ยามเห็นสายตาที่เปลี่ยนไปของคุณหนู ตั้งแต่นางปรนนิบัติข้างกายคุณหนู ยังไม่เคยเห็นสายตาโกรธแค้นเช่นนี้เลยสักครา “โอ้โห สมกับเป็นน้องสาวพี่ งดงามทุกกระเบียดนิ้ว” สวีต้าหัวเอ่ยทักทันทีที่เห็นร่างงามเดินขึ้นมาบนศาลา “พี่ใหญ่เอ่ยยกยอข้าเกินไปแล้ว ขออภัยที่ข้ามาช้าเจ้าค่ะ” ลี่อิ่งเข้าไปนั่งที่ของตน พลางก้มคำนับท่านพ่อท่านแม่ “มิเป็นไรๆ นั่งลงเถิด มารดาเจ้าทำแต่ของที่เจ้าชอบทั้งนั้น” “ของข้าไม่มีเลยหรือท่านแม่ นี่พวกท่านเลี้ยงต้อนรับข้าจริงหรือไม่ รองแม่ทัพแคว้นเจี้ยนอุตส่าห์กลับมาเรือนทั้งที” เสียงโวยวายของคุณชายใหญ่สร้างความขบขำให้กับทุกคน จะมีก็แต่อนุเหลียง กับบุตรสาวอย่างเสี่ยวปิงที่ทำหน้าบูดบึ้ง เพราะถูกปฏิบัติราวกับธาตุอากาศ ขนาดอนุจูก็ถูกท่านราชครูเอ่ยทักบ้าง ไม่รู้ว่าพวกนางทำผิดเรื่องใดหนักหนา ไม่ว่าผู้ใดก็อยากถีบตนเองขึ้นสูงทั้งนั้นมิใช่หรือไร “อาลู่! เจ้าอยู่นิ่งๆ พี่ใหญ่จะสวมกำไลให้” สวีต้าลู่ เด็กชายวัยสี่เดือนขยับเท้าไปมาไม่ยอมให้พี่ชายใส่กำไลให้ “พี่ใหญ่พูดเสียงแข็งราวกับอาลู่เป็นนายทหาร ประเดี๋ยวก็ร้องไห้กันพอดี” ลี่อิ่งยื่นมือไปรับเด็กชายจากอนุจูมาอุ้มไว้เอง พลางหยอกเล่นอยู่สักพัก จึงช่วยใส่กำไลข้อเท้าให้เด็กน้อย “คุณชายน้อยก็ยังชอบคุณหนูของบ่าวเช่นเคย” มี่มี่เอ่ยทัก “งั้นหรือ เอาไว้พี่จะแวะไปหาอาลู่บ่อยๆ ดีหรือไม่” สวีลี่อิ่งมองน้องชายร้องอ้อแอ้ ก็นึกถึงบุตรของนาง ที่ไม่มีโอกาสได้ลืมตาดูโลก ‘เจ้าจะชอบแม่เหมือนที่อาลู่ชอบหรือไม่นะ เด็กน้อยของแม่’ “คุณหนูเลี้ยงเด็กเก่งมากเลยเจ้าค่ะ ขนาดท่านราชครูอุ้ม อาลู่ยังร้องไห้เลย คิกๆ” อนุจูหัวเราะสามี “เช่นนั้นถือว่าข้าสอบผ่าน วันหน้ามีบุตรให้ท่านชายจะได้ไม่บกพร่อง” แน่นอนว่าลี่อิ่งตั้งใจพูด ในเมื่อคิดจะทำให้เจี้ยนอี้โจวและสวีเสี่ยวปิงเจ็บปวด ก็ต้องเริ่มจากเรื่องนี้ รักกัน แต่มิอาจตบแต่งกันได้ อยากรู้นักว่าเจ็บปวดเพียงใด คำพูดของลี่อิ่งทำให้ทุกคนชะงักนิ่ง ต่างคนก็ต่างตกอยู่ในความคิดของตน และก็เป็นอนุเหลียงที่เอ่ยทำลายความเงียบนั้น “เอ่อ คุณหนูคงจะลืมไปว่าเมื่อหลายวันก่อน ท่านชายมาขอถอนหมั้น เพราะรักกันกับเสี่ยวปิงของข้า” “หึ อนุเหลียงก็คงลืมไปแล้ว ท่านอ๋องเอ่ยว่าทุกอย่างอยู่ที่การตัดสินใจของข้า หากข้าจะแต่ง ผู้ใดจะค้านได้” “อิ่งเอ๋อร์ เรื่องของพี่กับท่านชายมีคนรู้กันทั่วตลาดแล้ว หากมิได้ตบแต่งพี่คงมิมีหน้าไปสู้กับผู้ใด” เสี่ยวปิงยังคงทำตัวน่าสงสาร ให้ลี่อิ่งยอมทำตามที่นางต้องการเช่นเคย ปัง!!! “เสี่ยวปิง!!”
Bab terbaru
สตรีแสนดีผู้นั้น ได้ตายไปแล้ว 55. ตอนพิเศษ ไม่อยากให้อดีตซ้ำรอย (3)
เสียงซ้อมดาบดังมาจากหลังเรือนอย่างชัดเจน ทำเอาลี่อิ่งที่พึ่งทำมื้อค่ำให้บุตรสาวคนเล็กเสร็จ ถึงกับต้องเดินไปดู จึงพบว่าเป็นบุตรชายคนโตกับสามีที่ต่อสู้กัน รอบสนามก็มีทหารสองสามคนที่บาดเจ็บอยู่“อันใดกัน แค่ฝึกซ้อมมิใช่หรือ เหตุใดรุนแรงถึงขั้นบาดเลือดตกยางออก”“อิ่งเอ๋อร์” / “ท่านแม่”“พวกเจ้าไปทำแผลก่อนเถิด ส่วนสองพ่อลูก ตามมาทางนี้”ศาลากลางเรือนถูกใช้เป็นสถานที่พูดคุยกันของสามพ่อแม่ลูก ชายทั้งสองนั่งคุกเข่ายกแขน ทำโทษตนเองไปตามระเบียบ เพราะสิ่งที่ลี่อิ่งสั่งห้ามโดยเด็ดขาดคือการโมโห แล้วไปลงกับการซ้อมต่อสู้ จนทำให้ผู้อื่นบาดเจ็บไปด้วย“ท่านชาย ท่านเป็นพ่อ เหตุใดไม่ห้ามลูก”“ท่านแม่อย่าโกรธท่านพ่อเลยขอรับ เรื่องนี้เป็นความผิดของข้าเอง ข้าอารมณ์ไม่ค่อยดีขอรับ” เจี้ยนตงหยางไม่อยากให้บิดามารดาผิดใจกัน จึงรีบยอมรับ“แม่เคยสั่งห้ามไปแล้ว”“ขออภัยขอรับ”“ลูกควรไปขอโทษทหารที่เจ้าฝึกด้วยเมื่อครู่ พวกเขาบาดเจ็บถึงขั้นเลือดตกยางออก” ลี่อิ่งยังคงใช้เสียงแข็ง“ขอรับ ลูกจะไปขอโทษพวกเขา”“อืม ลุกขึ้นมานั่งดีๆ ส่วนอาตงไปขอโทษทหารทั้งสามนายเสียก่อน แล้วค่อยกลับมาพูดคุยกัน”“ขอรับ”เมื่อบุตรชายเดินลงไปจ
สตรีแสนดีผู้นั้น ได้ตายไปแล้ว 54. ตอนพิเศษ ไม่อยากให้อดีตซ้ำรอย (2)
สองสตรีเดินชมธรรมชาติไปเรื่อยๆ พูดคุยเรื่องความงามบ้าง เรื่องการบ้านการเรือนบ้างตามประสา“ท่านอาหญิงเองก็เลี้ยงปลามิใช่หรือเจ้าคะ เห็นว่ามีถึงยี่สิบตัว”“ใช่เพคะ หม่อมฉันเลี้ยงพวกมันมาตั้งแต่อาตงเกิดแล้ว มันจึงออกลูกออกหลานเสียเต็มสระ”“เพราะแบบนั้นถึงอยากสร้างสระเพิ่มสินะเจ้าคะ”“…”“แล้วท่านอาหญิงจำชื่อพวกมันได้อย่างไรเจ้าคะ ตงหยางเอ่ยว่าท่านเรียกชื่อถูกตลอด”ลี่อิ่งขมวดคิ้วกับคำพูดขององค์หญิง ปกติแล้วตงหยางมิใช่คนที่จะพูดคุยเรื่องในเรือนให้ใครฟัง เพราะติดนิสัยจากบิดาพฤติกรรมเช่นนี้น่าแปลกนัก…“อาตงเล่าให้องค์หญิงฟังหรือเพคะ” องค์หญิงผู้นี้เกิดจากชายาขององค์ชายใหญ่เจี้ยนซ่งอวิ๋น ที่พึ่งรู้ว่าตนเองตั้งครรภ์หลังจากที่สามีก่อกบฏลี่อิ่งก็เคยได้ยินมาบ้าง ว่าการอยู่ในวังหลังไม่ได้เป็นเรื่องง่ายสำหรับเจียงหนี่ว์เลยสักนิด หญิงสาวเติบโตมา ด้วยแววตาที่สดใสได้ถึงเพียงนี้ถือว่าเก่งมากแล้ว“เจ้าค่ะ ตงหยางเล่าให้ฟัง มีหลายเรื่องเลยนะเจ้าคะ แต่…ต่อจากนี้คงไม่ได้ฟังแล้ว ดูเหมือนเขาจะโกรธข้ามาก”“องค์หญิงมีใจให้อาตงหรือเพคะ” ลี่อิ่งถามกับหญิงสาวตามตรง และก็ได้รับการตอบกลับเป็นใบหน้าที่แดงก่ำ“…”“
สตรีแสนดีผู้นั้น ได้ตายไปแล้ว 53. ตอนพิเศษ ไม่อยากให้อดีตซ้ำรอย (1)
“ขอฝ่าบาททรงตัดสินพระทัยใหม่เถิดพ่ะย่ะค่ะ” แม่ทัพใหญ่เจี้ยนอี้โจวกล่าวขอร้องต่อองค์ฮ่องเต้เจี้ยนหลิวเหว่ย“ตั้งแต่เล็กจนโต องค์หญิงเจียงหนี่ว์ นางประพฤติดีมาโดยตลอด ทั้งยังไม่เคยขอสิ่งใดจากข้า แต่ครั้งนี้นางเอ่ยขอร้องข้าด้วยตัวเอง เจ้าจะให้ข้าปฏิเสธนางลงได้อย่างไร”“แต่ฝ่าบาท บุตรชายกระหม่อมยืนยันว่าคิดกับองค์หญิงเพียงพี่น้องเท่านั้น ขอฝ่าบาทพิจารณาอีกครั้งเถิดพ่ะย่ะค่ะ พระองค์ก็รู้ว่าความรักมิอาจบังคับกันได้”“เอาเถิด ข้าจะลองคิดดู แต่ตอนนี้ข้ากับเจ้าต้องออกไปร่วมพิธีเปิดเทศกาลล่าปาก่อน”“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ” เจี้ยนอี้โจวคำนับลูกพี่ลูกน้องที่บัดนี้ดำรงตำแหน่งฮ่องเต้ของแคว้น ก่อนจะออกจากกระโจม เพื่อมานั่งกับฮูหยินและบรรดาบุตร“ท่านพ่อ ว่าอย่างไรขอรับ ฝ่าบาททรงยกเลิกงานแต่งของข้ากับองค์หญิงใหญ่หรือไม่” เจี้ยนตงหยาง หนุ่มวัยสิบแปดหนาว เอ่ยถามบิดาด้วยความร้อนใจแม้ผู้คนนอกแคว้นจะคิดว่า เจี้ยนตงหยางเป็นเชื้อพระวงศ์ปลายแถว ทว่าคนในแคว้นกลับรู้ดีว่าเขาเป็นถึงหลานรักของฝ่าบาท เก่งกาจทั้งบู๊และบุ๋น จึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปศึกษาเล่าเรียนกับเหล่าองค์หญิงองค์ชายในวังด้วยเหตุนี้เขาจึงรู้จักกับองค
สตรีแสนดีผู้นั้น ได้ตายไปแล้ว 52. ข่าวดี (จบบริบูรณ์) (2)
ท้องใหญ่โตใกล้คลอดมิใช่เรื่องง่ายสำหรับลี่อิ่งเลยสักนิด อาการปวดหลัง ปวดเท้า มีมากขึ้นทุกวัน จะเดินเหินไปที่ใดก็ต้องมีคนคอยประคองอยู่ไม่ห่าง“เป็นอย่างไร สวนที่พี่สร้างให้เจ้ากับลูก ชอบหรือไม่” อี้โจวพยุงภรรยาไปเดินเล่นในสวน พลางพยุงร่างอวบให้นั่งลงบนตั่งใต้ร่มไม้“งดงามมากเจ้าค่ะ เหลือแค่ปลาที่ข้ายังไม่ได้ออกไปซื้อเสียที” อันที่จริงสวนนี้ควรจะสร้างเสร็จตั้งนานแล้ว แต่ช่วงก่อนจวนอ๋องติดปัญหามากมาย ทั้งยังเกิดเรื่องกบฏ ขึ้นอีก ทุกอย่างจึงล่าช้า แต่ก็ยังดีที่เสร็จก่อนที่ลี่อิ่งจะคลอดบุตร“มิต้องกังวลไป พอเจ้าคลอด พักฟื้นให้หายดีแล้ว พี่ย่อมพาเจ้าไปซื้อ”“เจ้าค่ะ” ลี่อิ่งหันมองตามสามี มาถึงตอนนี้นางก็รู้ว่าตนเองตัดสินใจไม่ผิด ที่ให้โอกาสอีกฝ่าย อย่างน้อยเขาก็ก้มลงนวดเท้าให้นางโดยไม่สนใจสายตาผู้ใด ไม่สนใจว่าใครจะมองว่าเสียเกียรติ“เดินจากตรงนั้นมา เจ้าปวดเท้าหรือไม่”“ปวดเพียงเล็กน้อยเจ้าค่ะ พอท่านพี่นวดให้ก็ดีขึ้นมาเลย”“หึ ปากหวานนัก”“ท่านก็เคยชิมแล้วมิใช่หรือ อ๊ะ โอ๊ย!” ทั้งที่กำลังเอ่ยเย้าสามี แต่บุตรในครรภ์ดันไม่เป็นใจเสียอย่างนั้น“อิ่งเอ๋อร์ เป็นอันใด น้ำ มีน้ำออกมา”“อึก!”“มี่มี
สตรีแสนดีผู้นั้น ได้ตายไปแล้ว 51. ข่าวดี (จบบริบูรณ์) (1)
ความหวาดกลัวกัดกินหัวใจแกร่งจนเจ็บปวด แทบเอ่ยออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ แม่ทัพหนุ่มไม่เคยคิดเลยว่าระยะทางจากค่ายทหารกับจวนอ๋องจะห่างไกลถึงเพียงนี้ทันทีที่มาถึงหน้าประตูจวน ร่างกำยำก็กระโดดลงจากหลังม้า วิ่งตรงไปที่เรือนของตน โดยมีรองแม่ทัพสวีตามมาติดๆ“อิ่งเอ๋อร์! อิ่งเอ๋อร์!”“อาโจว ใจเย็นก่อน รอให้ท่านหมอตรวจอาการก่อนเถิด” ชินอ๋องรีบรั้งบุตรชายเอาไว้ไม่ให้ไปขัดขวางท่านหมอ“ท่านชายอย่าได้กังวลอิ่งเอ๋อร์ของข้าแข็งแรงมาตั้งแต่เด็ก ย่อมไม่เป็นอะไรร้ายแรง”“จริงอย่างท่านพ่อว่าขอรับท่านแม่ทัพ” สวีต้าหัวรีบยืนยันคำพูดของบิดา เพราะไม่อยากให้น้องเขยกังวลเกินเหตุ“ท่านพ่อตาก็อยู่ที่นี่ด้วยหรือ” อี้โจวก้มคำนับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อตาและอาจารย์ของบิดา เมื่อครู่เขาคิดถึงแต่ฮูหยินรัก จึงไม่ทันเห็นว่าท่านพ่อตาก็อยู่ด้วยแต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้อี้โจววางใจ แม้จะได้รับคำปลอบใจจากทุกคน ชายหนุ่มกลับย้อนนึกถึงความสูญเสียในชาติก่อน ตอนนั้นเขาเองก็ทำได้เพียงจ้องมองนางตายตกไปต่อหน้า โดยไม่ได้ทำสิ่งใด“ท่านหมอว่าอย่างไร เหตุใดยังไม่รู้อีก!”“ท่านชายโปรดระงับอารมณ์ ข้าต้องตรวจให้ละเอียดว่าเป็นชีพจรมงคลหรือไม่” ท่านหม
สตรีแสนดีผู้นั้น ได้ตายไปแล้ว 51. ความจริง (3)
ในขณะที่เอกบุรุษกำลังคิดหาวิธีอยู่นั้น พลันได้ยินเสียงตะโกนกู่ร้องและเสียงฝีเท้าของคนจำนวนมากวิ่งตรงมาทางนี้และก็เป็นรองแม่ทัพสวีที่ควบม้า ชูตราทัพนำหน้าขบวนทหารมา“หึ สมกับเป็นฮูหยินของข้า ย๊า!”เมื่อกำลังพร้อม จิตใจพร้อม ก็ไม่มีทางที่เจี้ยนอี้โจวจะแพ้กว่าการต่อสู้จะสิ้นสุดลง กว่าเหล่าศัตรูจะตายตกไป ก็กินเวลาไปนานและสูญเสียเลือดเนื้อไปมากองค์ฮ่องเต้จึงได้ประกาศเยียวยาให้กับครอบครัวทหารที่ล้มตาย และประชาชนที่เดือดร้อนกับเหตุการณ์ในครั้งนี้“ฝ่าบาททรงหายจากอาการประชวรแล้วหรือเจ้าคะ” ลี่อิ่งนอนซบอกเปลือย พลางเอ่ยถามผู้เป็นสามี“อืม พอได้รับยาถอนพิษจากองค์ชายใหญ่ พระอาการก็ดีขึ้น”“องค์ชายใหญ่น่าสงสารเสียจริง”“พี่ก็คิดเช่นนั้น”“เฮ้อ” ลี่อิ่งถอนหายใจ เมื่อนึกถึงสิ่งที่องค์ชายใหญ่ต้องพบเจอ ทั้งอาการป่วยนานนับสิบกว่าปี ทั้งต้องมารู้ว่าบิดาวางยาตน ไหนจะเรื่องที่ไม่ใช่สายเลือดของฮ่องเต้อีก“แต่ตอนนี้คงไม่มีผู้ใดน่าสงสารไปกว่าพี่ ขนาดนอนกอดกัน ภรรยายังนึกถึงชายอื่น”“อันใดกันเจ้าคะ ท่านพี่ก็รังแกข้าทั้งคืนแล้วมิใช่หรือ” ลี่อิ่งหันหลังหมายจะลงจากเตียง แต่กลับถูกฉุดดึงให้ไปอยู่ในอ้อมกอดเหมื
Anda juga akan menyukai
ย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง230.6K Dibacaแม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.9M Dibacaภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง17.3K Dibacaสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ26.3K Dibacaสามีข้า คือคนป่าคลั่งรัก
ฮาจิฮาจิ6.2K Dibacaท่านอ๋องเย็นชากับพระชายาจำเป็น
ชาไทยเย็น6.2K Dibacaเพ่ยอินเหยา ข้านี่เเหละยอดขุนพลสตรี ชุดอินตูตูยอดขุนพลสตรี
ดวงดาหลา สรีสามัญ คมงิ้วเริงรำ96 Dibacaย้อนเวลากลับมาทวงแค้น
นิ่งเฟยหรง2.8K Dibaca
