42. ยาบำรุงของเสด็จแม่ (4)

“ฮูหยินเจ้าคะ พระชายาให้นำยาบำรุงมาให้เจ้าค่ะ”

“เจ้ามันคนทรยศ ชิ” ลี่อิ่งยกยาบำรุงขึ้นมาดื่ม ป่านนี้เรื่องที่นางเข้าหอกับท่านชายคงแพร่ไปถึงเรือนหลักแล้ว เสด็จแม่จึงนำยาบำรุงมาให้เช่นนี้

“คิก บ่าวจะขัดคำสั่งพระชายาได้อย่างไรเจ้าคะ แต่ไม่คิดว่าท่านชายจะทำรุนแรงกับฮูหยินของบ่าวขนาดนี้” สายตาสาวใช้หยุดอยู่ที่รอยสีกุหลาบบนคอเจ้านาย พร้อมส่งยิ้มกรุ้มกริ่ม ลี่อิ่งจึงถลึงตาใส่คนสนิทไปทีหนึ่ง

“อื้อ เหตุใดขมถึงเพียงนี้ เจ้าเอาน้ำผึ้งให้ข้าที”

“ไม่ได้เจ้าค่ะ มิเช่นนี้จะทำให้ตัวยาเสื่อมฤทธิ์ ไม่เห็นผล” มี่มี่ไม่ได้ว่าเอาเอง แต่เป็นพระชายาต่างหากที่สั่งมา ทว่าคำพูดของสาวใช้กลับทำให้คนที่พึ่งเข้ามาร้อนใจ

“เจ้าทานยาอันใดหรือ มี่มี่ออกไปก่อน” ได้ยินท่านชายเอ่ยสั่ง บ่าวสาวก็รีบลุกออกไป

“อิ่งเอ๋อร์ ยาที่เจ้าทานไปเมื่อครู่ คือยาอันใดหรือ เหตุใดต้องกลัวมันไม่ได้ผล”

“…”

“หรือจะเป็น…ยาห้ามครรภ์หรือ” คิดดังนั้นคนตัวโตก็ไหล่ตก นึกเสียใจที่ภรรยามิอยากท้องบุตรของเขา

แต่…มันก็สมควรแล้ว

“อืม ข้ายังไม่พร้อมจะมีบุตรให้ท่าน” ลี่อิ่งที่หมั่นไส้อีกฝ่ายเป็นทุนเดิม จึงอยากแกล้ง

“พี่เข้าใจ แม้จะเสียใจ แต่พี่ก็เข้าใจดีว่