บทที่ 44.2 หย่ากันแล้ว

ผ่านไปชั่วครู่ใหญ่ เสียงค้นของในจวนยังคงดังมาไม่หยุด เหล่าบ่าวในจวนต่างตกใจ รีบไปกองกันอยู่ที่มุมหนึ่งเพราะถูกทหารล้อมไว้ เพื่อแยกคนออกมาจากในเรือนทั้งหมด

ไม่นานทหารคนหนึ่งวิ่งกลับมารายงาน “ท่านแม่ทัพ! มีเรือนหนึ่งที่ไม่สามารถเข้าไปค้นได้ ด้านหน้ามีคุณชายรองหงกับชายชุดดำกลุ่มใหญ่...” ทุกคนต่างรู้ดีว่าจวนแห่งนี้เป็นของผู้ใด การที่พวกเขามาค้นเช่นนี้ และสามารถผ่านทางไปได้อย่างง่ายดายก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว ท่านอ๋องผู้ซึ่งรบเพื่อบ้านเมืองกลับโดนข้อหายักยอกและตั้งใจกบฏ ย่อมไม่มีใครเชื่อ แต่ก็ต้องฟังคำสั่งจากเบื้องบนอยู่ดี สถานการณ์ในตอนนี้ ช่างไม่กล้ากลืนและไม่กล้าคาย

“ท่านอ๋องโปรดเปิดทางด้วย มิเช่นนั้นอาจจะต้องให้คนบุกเข้าไป” เหมิงชิ่งหวงหันมามองคนบนเก้าอี้รถเข็น

“ข้าให้เข้าไปค้นได้ แต่พวกเจ้าต้องค้นอย่างระวัง อะไรเคยวางตรงไหนก็ให้วางที่เดิม หยิบขึ้นมาดูอย่างเบามือ วางลงอย่างเบามือ” ตอนที่เซียวลี่หยางได้ยินเสียงเครื่องเรือน เสียงแจกันราคาแพงตกแตก เขากลับไม่ใส่ใจ แต่ของในเรือนเฉ่าย่าที่แม้ราคาไม่แพงมาก ทว่าเขาไม่อาจให้บุบสลายไปได้แม้สักอย่าง เพราะทุกอย่างล้วนเป็นตัวตนของนาง

“ทำตามที่ท่านอ๋องส