เมื่ออยู่ดีๆ พนักงานต้อนรับอย่าง ขวัญข้าว ต้องเข้ามาอยู่ในร่างของคู่หมั้นท่านประธานเจ้าของโรงแรมที่เธอทำงานอยู่อย่าง ภาคย์ เธอจะเอาตัวรอดจากการใช้ชีวิตเป็นคนรวยที่นิสัยแย่อย่าง อลิชา ได้ยังไง?
View Moreตอนที่1
ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
ที่ห้องฉุกเฉิน ในเวลาเกือบสองทุ่ม เกิดอุบัติเหตุรถพุ่งชนบริเวณแยกไฟแดง เป็นรถหรูราคาเหยียบล้านของ อลิชา ชนกับวินมอเตอร์ไซค์ ซึ่งมีผู้โดยสารมาด้วยคือ ขวัญข้าว พนักงานต้อนรับที่อยู่โรงแรมซึ่งไม่ไกลจากที่เกิดเหตุ อุบัติเหตุครั้งนี้มีผู้เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ คือ ขวัญข้าว ส่วน อลิชา เจ้าของรถหรูที่ขับฝ่าไฟแดงแล้วพุ่งชนเข้ากับวินมอเตอร์ไซค์ ก่อนจะหักหลบไปชนเข้ากับเสาไฟข้างทาง อาการสาหัสเวลานี้ยังไม่รู้สึกตัว หมอและพยาบาลในห้องฉุกเฉิน ต่างวิ่งกันให้วุ่น เนื่องจากมีผู้บาดเจ็บสาหัสคือวินมอเตอร์ไซค์ และ อลิชาที่ต้องทำการผ่าตัดด่วน
หน้าห้องผ่าตัด ณกันต์ เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์หมื่นล้าน ก็เดินไปมาด้วยความว้าวุ่นใจไม่ต่างกัน เพราะลูกสาวเพียงคนเดียว ไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไงในเวลานี้ ถึงจะอยู่ในมือหมอแล้ว แต่ก็ไม่ทำให้ความกังวลของคนเป็นพ่อ น้อยลงไปได้เลยสักนิดเดียว
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ก่อนที่หมอเจ้าของเคสจะเดินออกมาแจ้งว่า อลิชาพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ยังต้องรักษาตัวอยู่ที่ห้องไอซียูก่อน ณกันต์ถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ ลูกสาวปลอดภัยแล้ว
อีกด้านหนึ่ง สุนีย์ ป้าของขวัญข้าวมารับร่างที่ไร้วิญญาณของหลานสาวไปทำพิธีด้วยความเสียใจ ที่ต่อจากนี้ จะไม่มีใครหาเลี้ยงตนอีกต่อไปแล้ว ขวัญข้าวถือเป็นเสาหลักของบ้าน เพราะตั้งแต่แม่ของขวัญข้าวเสีย และสุนีย์ไปรับเธอมาเลี้ยงดู นางก็พูดกรอกหูอยู่ทุกวันว่าเธอจะต้องตอบแทนบุญคุณที่นางอุตส่าห์เลี้ยงดูขวัญข้าวมาจนโต
แต่ต่อจากนี้ คงไม่มีใครหาเลี้ยงนางอีกต่อไป
วันสวดศพคืนที่สอง หลังจากที่สะสางเรื่องคดีความเรียบร้อย ณกันต์ ก็ได้มาร่วมงานศพของขวัญข้าวเพื่อแสดงความเสียใจแทนลูกสาวที่ยังรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ที่เป็นต้นเหตุให้ขวัญข้าวต้องมามีจุดจบแบบนี้ ณกันต์ให้เงินเพื่อชดเชยทุกอย่าง ถึงมันจะไม่สามารถทดแทนกันได้ แต่นี่ก็เป็นเพียงสิ่งเดียวที่เขาพอจะทำได้ ณกันต์ให้เงินจำนวนห้าล้านกับสุนีย์เป็นการทดแทน และคนที่ไม่เคยได้มีโอกาสจับเงินล้านอย่างสุนีย์ ก็ถึงกับตาลุกวาวกับเงินก้อนนั้น และไม่คิดจะเอาความกับคู่กรณีอย่างอลิชา ที่ทำให้หลานสาวต้องตาย คิดเพียงว่ามันเป็นเวรกรรมของขวัญข้าว ที่ต้องมาอายุสั้น ทั้งที่อายุเพียงแค่ 25 ปีเท่านั้น เพราะนางก็ได้เงินห้าล้านมาใช้อย่างสบาย ๆ แล้วในเวลานี้
ตอนที่27ครั้งหนึ่ง อลิชาเคยเป็นชื่อที่ใครหลายคนเอ่ยถึงด้วยความรังเกียจ เพราะความเย่อหยิ่ง อารมณ์ร้าย และความเห็นแก่ตัวที่เธอเคยมี ทั้งที่จริง ๆ ในหัวใจของอลิชาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความเดียวดายแต่เมื่อขวัญข้าวได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้ เธอได้ใช้โอกาสครั้งที่สองของชีวิต เพื่อทำสิ่งที่ อลิชาในอดีตไม่เคยทำได้ เธอยิ้มให้เด็กรับใช้ในบ้าน เธอช่วยงานณกันต์ที่บริษัท เธอยื่นมือช่วยทิพย์และแพรพลอยให้กลับตัว เธอทำให้บ้านหลังนี้กลับมามีเสียงหัวเราะอีกครั้งผู้คนที่เคยมองอลิชาด้วยสายตาตำหนิ ค่อย ๆ มองเธอด้วยความเอ็นดู ผู้คนที่เคยหวาดกลัวเธอ ค่อย ๆ ยิ้มและกล้าเข้ามาพูดคุยแม้ในบางคืนเธอจะร้องไห้คิดถึงชีวิตเดิมของตัวเอง แต่ทุกครั้งที่เธอเห็นรอยยิ้มของคนรอบตัว เธอก็รู้ว่านี่คือทางที่เธอเลือก และเป็นทางที่เธอไม่เคยเสียใจ‘ฉันจะทำให้อลิชา กลายเป็นอลิชาที่ใคร ๆ ก็รักให้ได้’ คำสัญญาที่เธอเคยให้กับตัวเอง วันนี้เธอทำสำเร็จแล้วงานแต่งระหว่างภาคย์กับอลิชาถูกจัดอย่างเรียบง่าย ตามความต้องการของคนเป็นเจ้าสาว และจะมีงานเลี้ยงฉลองงานแต่งขึ้นอีกครั้งที่โรงแรมของภาคย์ในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้ากลิ่นหอมของดอกโมกและดอก
ตอนที่26แดดยามเย็นอ่อนลง ลมพัดเอื่อย กลิ่นหอมของต้นโมกและดอกมะลิลอยคลุ้งในสวนหลังบ้าน โต๊ะไม้ยาวถูกจัดไว้เรียบง่าย มีจานชามเรียงกัน พร้อมกับอาหารชุดใหญ่สำหรับต้อนรับแขกคนสำคัญของบ้านที่ทิพย์กับแพรพลอยช่วยกันทำ ทั้งคู่ดูเหน็ดเหนื่อย แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มวันนี้ครอบครัวของภาคย์จะมาพูดคุยเรื่องงานแต่งระหว่างภาคย์กับอลิชาด้วย โดยมีคุณหญิงละอออรเป็นตัวแทนมาเจรจาพร้อมกับพ่อแม่ของภาคย์“เห็นคุณณกันต์แข็งแรงแบบนี้ เราก็สบายใจครับ” ดิเรกเอ่ยขึ้น ดิเรกพอจะทราบข่าวอาการป่วยของณกันต์จากลูกชายอยู่บ้าง แต่เพราะงานยุ่งจึงไม่มีโอกาสจะเข้ามาเยี่ยม วันนี้ถือเป็นโอกาสที่ดีที่จะเข้ามาเยี่ยมเยียนเพื่อนสนิท และถือเป็นฤกษ์ดีที่จะได้พูดเรื่องงานแต่งระหว่างลูกชายกับลูกสาวของทั้งคู่ไปด้วยเลย“ครับ ที่แข็งแรงได้ขนาดนี้ ก็เพราะเบาใจกับหลาย ๆ เรื่อง” ณกันต์บอก ทั้งเรื่องความสงบสุขภายในบ้าน และเรื่องงานที่มีอลิชาเข้ามาแบ่งเบา“ดีแล้วค่ะ จะได้อยู่อุ้มหลานไปนาน ๆ” คุณหญิงละอออรเอ่ยด้วยน้ำเสียงมีความสุข เมื่อได้นึกถึงหลานตัวน้อย ๆ ที่จะเกิดมา พลอยทำให้พรรษาลูกสะใภ้ยิ้มตามไปด้วย“พูดแบบนี้หมายความว่า”“หมั้นกันม
ตอนที่25แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ้าม่านเข้ามา เสียงนาฬิกาบอกเวลายามเช้า แต่ภายในห้องยังเงียบสงบ อลิชาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น สัมผัสถึงอ้อมแขนที่โอบอยู่รอบตัวเธออย่างอุ่นสบาย เธอขยับตัวเล็กน้อย แต่แขนที่โอบอยู่กลับกระชับขึ้น เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นข้างหู“ตื่นแล้วเหรอครับ” เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นก็พบกับดวงตาคมของภาคย์ ที่มองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน แววตาของเขาในตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป มันเต็มไปด้วยความรัก ความห่วงใย และ ความเป็นเจ้าของทั้งคู่ทานอาหารเช้าด้วยกันก่อนที่ภาคย์จะไปส่งอลิชาที่บ้านรถของภาคย์จอดที่หน้าบ้าน อลิชาหันไปมองภาคย์ที่เดินอ้อมมาเปิดประตูให้“ไม่ต้องเดินไปส่งก็ได้ค่ะ” เธอยิ้มบาง ๆ“พี่จะเข้าไปส่งถึงหน้าประตู” เขายกมือขึ้นแตะหัวเธอเบา ๆ ด้วยแววตาอ่อนโยน ทั้งคู่เดินเข้าบ้านมาพร้อมกัน แต่ทันทีที่เข้ามา เสียงพูดคุยตึงเครียดจากห้องรับแขกทำให้เธอชะงัก“พี่กลับก่อนดีกว่า” ภาคย์บอก เพราะดูเหมือนว่าจะมีเรื่องเกิดขึ้นภายในครอบครัวของอลิชา และเขาเองก็เป็นคนนอก“ค่ะ”อลิชาเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ กับคนเป็นพ่อ ที่เวลานี้มีสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก“ทิพย์ ผมรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว” เสียงเข้มของณกันต์ดังขึ้น ทิพ
ตอนที่24“มีของจะให้” เขาตอบเรียบ ๆ แต่รอยยิ้มมุมปากแฝงความเจ้าเล่ห์เอาไว้เมื่อรถจอดที่ลานจอดคอนโดของเขา เธอถึงกับชะงัก“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไมคะ?” อลิชาเอ่ยถามอย่างสงสัย“ขึ้นไปก่อน เดี๋ยวให้ของแล้วจะไปส่ง” เขาพูดโดยไม่รอคำตอบ แล้วเดินนำเธอขึ้นลิฟต์ไปยังห้องของเขาเมื่อเข้ามาภายในห้อง กลิ่นสะอาดและบรรยากาศอบอุ่นทำให้เธอรู้สึกสบายอย่างประหลาด เขาเดินไปเปิดม่านให้เห็นวิวเมืองยามค่ำคืน ก่อนหันกลับมาหาเธอ“ของที่จะให้คืออะไรคะ?” เธอถามอย่างสงสัยภาคย์เดินเข้ามาใกล้ จนเธอต้องเงยหน้ามอง เขายกมือขึ้น เกลี่ยปอยผมที่ปรกแก้มเธอเบา ๆ แววตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความคิดถึงที่เขาไม่ได้พูดออกมา“แค่อยากอยู่ด้วยกัน” เขาพูดออกมาจากความรู้สึกที่มี“แค่ได้เห็นเธออยู่ตรงนี้ แค่นี้ก็พอแล้ว” เสียงเขาอ่อนลงในตอนท้าย เธอเงียบไป หัวใจเต้นแรงจนได้ยินเสียงตัวเอง บรรยากาศเงียบสงบ แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด เขายังคงยืนอยู่ตรงหน้า มองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง แสงไฟในห้องสะท้อนในดวงตาของทั้งคู่เสียงนาฬิกาบนผนังเดินเป็นจังหวะ ไฟสีวอร์มในห้องส่องให้เห็นเงาของสองคนที่ยืนประจันหน้า ภาคย์มองอลิชาด้วยสายตาที่ล
ตอนที่23ภายในห้องทำงานของณกันต์ ในเย็นวันหนึ่ง บรรยากาศเงียบ มีเพียงเสียงนาฬิกาที่เดินช้า ๆ ณกันต์นั่งอยู่หน้ากองเอกสารบัญชีที่วางเรียงรายบนโต๊ะ ดวงตาของเขาฉายแววเหนื่อยล้าแต่ยังคงเฉียบคมเขาพลิกเอกสารทีละแผ่น รายงานการโอนเงินในโครงการใหม่ของบริษัท ที่ตัวเลขไม่ตรงกันหลายจุด มีเงินจำนวนหนึ่งถูกยักย้ายออกไปทีละเล็กทีละน้อย ผ่านบัญชีของบริษัทคู่ค้าหน้าใหม่ที่เพิ่งเข้ามารับงานณกันต์เม้มริมฝีปากแน่น หยิบแฟ้มอีกแฟ้มที่เขาสืบมาเอง ชื่อผู้ถือหุ้นของบริษัทคู่ค้านั้นคือ ญาติของทิพย์ ความจริงกระแทกหัวใจจนเจ็บแปลบ เพราะผู้หญิงที่เขารักและไว้ใจ กลับเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังการโกงเงินบริษัท เขาเอนหลังพิงเก้าอี้ หลับตาลง มือที่เคยแข็งแรงสั่นเล็กน้อยในหัวเขาเต็มไปด้วยภาพที่ทิพย์เคยดูแลเขา ทั้งหมดคือการหลอกลวงเพื่อเงินอย่างนั้นหรือ? ความเครียดบีบรัดหน้าอก ร่างกายเริ่มชา ความดันพุ่งสูง เขากำหน้าอกแน่นรู้สึกหายใจไม่ทัน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แต่เขากลับเอื้อมไม่ถึง ทุกอย่างรอบตัวเริ่มหมุน และดับวูบไปณกันต์ถูกส่งตัวมาโรงพยาบาลทันทีในตอนค่ำ หลังจากที่เด็กรับใช้ยกกาแฟมาให้เขาที่ห้องทำงาน แล้วพบว่าเจ้านายนอน
ตอนที่22“ทำไม?” เขาหันมามอง ใบหน้าที่ในเวลาปกติจะเรียบนิ่งตอนนี้กลับดูอ่อนลง“ฉันไม่ชินกับความสงบแบบนี้น่ะค่ะ” เธอตอบเสียงแผ่ว ไม่รู้จะอธิบายยังไง ว่าใจเธอไม่เคยสงบเลยด้วยซ้ำตั้งแต่ตื่นมาในร่างนี้ ภาคย์นิ่งไป ก่อนจะพูดเสียงเบา“เธอไม่พอใจฉันเรื่องเมื่อตอนหัวค่ำหรือเปล่า” ภาคย์เอ่ยถาม เพราะเมื่อตอนค่ำเขาก็พูดกับเธอแรงเกินไป รู้ตัวอีกทีก็พูดมันออกไปแล้วภาคย์ยื่นมือไปจับมือบางเบา ๆ อย่างเงอะงะ ขวัญข้าวเงยหน้ามองเขา แววตาของภาคย์ในตอนนี้ไม่ได้เย็นชาอย่างทีเคย แต่เป็นแววตาที่อ่อนโยน จนทำให้หัวใจเธอเต้นแรงอย่างช่วยไม่ได้“คุณภาคย์คะ เมื่อตอนหัวค่ำคุณโกรธที่ฉันคุยกับคุณธีร์เหรอคะ?” ภาคย์ชะงัก ดวงตาสั่นเล็กน้อย“ไม่ ฉันแค่ ไม่ชอบ”“ไม่ชอบอะไรคะ?” เธอถามต่อ“ไม่ชอบที่คนอื่นมองเธอเหมือนอยากได้เธอแบบนั้น” เสียงเขาแผ่วเบา ดวงตาจริงจังจนเธอทำอะไรไม่ถูกพอได้ฟังคำตอบเธอก็ถึงกับเบิกตากว้าง หัวใจสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ใบหน้าแดงระเรื่อจนรู้สึกร้อนขึ้นมาเสียอย่างนั้น“อย่ายิ้มแบบนั้นกับคนอื่น อย่าให้ใครเข้าหาเธอแบบนั้นอีก” เขาย้ำเสียงต่ำ คนฟังหลบตา ใจเต้นแรงจนปวดไปหมด“ค่ะ” เธอตอบรับแต่โดยดี ทั้งที่ก็
Comments