本棚
検索
ホーム / มาเฟีย / สวาทรักซาตาน / บทที่ 71 ความเจ็บปวด

共有

บทที่ 71 ความเจ็บปวด

作者: สกายควีน
last update 最終更新日: 2025-06-15 18:25:38

“ถ้าอย่างนั้นก่อนที่พี่คิวจะเล่าเรื่องพ่อกับแม่ เคสขอพูดความรู้สึกของตัวเองก่อนนะ” หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะบอกเล่าความรู้สึกของเธอที่เก็บกดมันมาตั้งแต่เด็ก “เคสเคยคิดว่าถ้าพวกเขาไม่พร้อมจะเลี้ยงดูเคส พวกเขาทำให้เคสเกิดมาทำไม ให้เคสเกิดมาเพื่ออยู่ตัวคนเดียวตามลำพังเหรอ”

“...”

“ทุกครั้งที่เห็นเคสเด็กคนอื่นเขามีพ่อมีแม่ มีครอบครัวที่อบอุ่น เคสรู้สึกอิจฉาเด็กพวกนั้น”

ในขณะที่พูดอยู่น้ำตาพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย แม้ความรู้สึกเหล่านี้มันจะเริ่มจางหายไปเรื่อย ๆ ในตอนโต แต่เธอก็ไม่เคยลืมว่าครั้งหนึ่งเธอเคยโดดเดี่ยว

“ความห่วงใยเหรอ...เคสไม่เคยได้รับ ความรักเหรอ...เคสก็ได้แต่โหยหา เวลาที่เคสร้องไห้ ไม่เคยมีใครมาปลอบเคสเลย”

“เคส...” เคคิวกระตุกแขนน้องสาวเบา ๆ เพื่อดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอด

“น้องมีพี่แล้วนะ ตอนที่น้องอยู่ในท้องแม่พี่นอนกอดน้องของพี่ทุกวัน พ่อเห่อน้องมาก แม่ก็ห่วงน้องมากเช่นกัน พวกเราต่างก็รอที่จะได้เห็นหน้าน้อง”

“จริงเหรอ อึก!”

“จริงสิ พ่อกับพี่ต่างก็แย่งกันจะนอนกอดน้อง จนแม่ต้องไล่ให้ออกไปนอนนอกห้องทั้งคู่”

ร้อง

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター
前のチャプター 次のチャプター

最新チャプター

  • สวาทรักซาตาน   บทที่ 72 เมียตัวแสบ

    ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูที่คุ้นหูดังขึ้นมาถึงสองครั้งทำให้คาริสางัวเงียตื่นขึ้นมาอย่างขี้เกียจ ซึ่งเมื่อคืนหญิงสาวตกลงกับพี่ชายไว้ว่าวันนี้เธอจะไปส่งเขาขึ้นเครื่อง ชายหนุ่มมาหาเธอเร็วเกินเวลาที่ตกลงกัน เธอจึงต้องเดินสะเปะสะปะออกมาหวังจะเปิดประตูให้กับพี่ชาย“พี่...” ประโยคที่จะเอ่ยถูกกลืนลงคอทันทีที่เธอได้เห็นคนตรงหน้าซึ่งไม่ใช่พี่ชายของเธอพรึ่บ!“อ๊ะ!” เธอร้องออกมาเสียงหลงเมื่อโดนดึงตัวเข้าสู่อ้อมกอดอย่างโหยหา“เมื่อไหร่จะกลับบ้าน ฟอด!” ชายหนุ่มพูดก่อนจูบหนัก ๆ ลงบนกลางกระหม่อมน้อยของเธอ“ปล่อยนะ อื้อ ปล่อย!”มือเรียวผลักดันแดเนียลให้ห่างจากตัว แต่ก็ถูกเขาอุ้มกระเตงขึ้นอย่างง่ายดาย แม้จะพยายามดีดดิ้นในตอนแรก ชุดนอนเธอสวมใส่มันสั้นจนต้องยอมอยู่นิ่ง ๆ ตวัดมือเรียวโอบรัดลำคอหนาเอาไว้อัตโนมัติ เพราะรู้สึกอายลูกน้องสองคนของเขาที่ติดตามมาด้วย ซึ่งทั้งคู่ต่างกุมมือก้มหน้ามองกันอย่างเลิ่กลั่กฟอด! ฟอด! ฟอด! ฟอด!แดเนียลไม่ได้ฟังเสียงที่เธอห้ามปราม เอาแต่หอมหัวของคนตัวเล็กยกใหญ่“แดน! สั่งลูกน้องของนายให้ออกไปเลย

  • สวาทรักซาตาน   บทที่ 71 ความเจ็บปวด

    “ถ้าอย่างนั้นก่อนที่พี่คิวจะเล่าเรื่องพ่อกับแม่ เคสขอพูดความรู้สึกของตัวเองก่อนนะ” หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะบอกเล่าความรู้สึกของเธอที่เก็บกดมันมาตั้งแต่เด็ก “เคสเคยคิดว่าถ้าพวกเขาไม่พร้อมจะเลี้ยงดูเคส พวกเขาทำให้เคสเกิดมาทำไม ให้เคสเกิดมาเพื่ออยู่ตัวคนเดียวตามลำพังเหรอ”“...”“ทุกครั้งที่เห็นเคสเด็กคนอื่นเขามีพ่อมีแม่ มีครอบครัวที่อบอุ่น เคสรู้สึกอิจฉาเด็กพวกนั้น”ในขณะที่พูดอยู่น้ำตาพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย แม้ความรู้สึกเหล่านี้มันจะเริ่มจางหายไปเรื่อย ๆ ในตอนโต แต่เธอก็ไม่เคยลืมว่าครั้งหนึ่งเธอเคยโดดเดี่ยว“ความห่วงใยเหรอ...เคสไม่เคยได้รับ ความรักเหรอ...เคสก็ได้แต่โหยหา เวลาที่เคสร้องไห้ ไม่เคยมีใครมาปลอบเคสเลย”“เคส...” เคคิวกระตุกแขนน้องสาวเบา ๆ เพื่อดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอด“น้องมีพี่แล้วนะ ตอนที่น้องอยู่ในท้องแม่พี่นอนกอดน้องของพี่ทุกวัน พ่อเห่อน้องมาก แม่ก็ห่วงน้องมากเช่นกัน พวกเราต่างก็รอที่จะได้เห็นหน้าน้อง”“จริงเหรอ อึก!”“จริงสิ พ่อกับพี่ต่างก็แย่งกันจะนอนกอดน้อง จนแม่ต้องไล่ให้ออกไปนอนนอกห้องทั้งคู่”ร้อง

  • สวาทรักซาตาน   บทที่ 70 พี่ชาย

    เคคิวเข้ามาภายในห้องของคาริสาตามคำเชิญชวน หลายสิ่งหลายอย่างที่ชายหนุ่มได้เห็นมันสามารถสร้างรอยยิ้มให้กับเขาได้ไม่อยาก“เคส หายโกรธพี่แล้วเหรอ” เคคิวพูดในขณะที่คาริสาหย่อนสะโพกลงนั่งบนโซฟา พลางวางถุงใสที่บรรจุกล่องอาหารกับขนมในมือลงบนโต๊ะกระจกข้าง ๆ กล่องขนมมากมายที่เคคิวเคยนำมาแขวนไว้หน้าห้องของเธอตลอดสองสัปดาห์ ซึ่งขนมบางกล่องยังไม่ถูกแกะออก บางกล่องถูกแกะกินหมดแล้ว และบางกล่องยังกินไม่หมด“เรียกว่าพี่มันได้ใจดีกว่า” เธอตอบกลับพร้อมเอื้อมมือไปหยิบขนมที่แกะกล่องแล้วมาเคี้ยวกิน“ยังไงอะ” ชายหนุ่มถามหาความกระจ่างกับประโยคพูดเมื่อครู่ พร้อมหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาข้าง ๆ น้องสาวพร้อมแสดงสีหน้าราวกับรอคำตอบ“อื้อ~ โคตรหวาน”เธอยังไม่ได้ให้คำตอบกับพี่ชาย แต่หญิงสาวกลับแสดงสีหน้าพะอืดพะอมหลังจากที่หยิบขนมจากกล่องที่แกะใหม่ชิมดู“เคสไม่ชอบกินหวานเหรอ” เคคิวแค่นเสียงหัวเราะให้กับสีหน้าท่าทางของน้องสาว“ก็พอกินได้ แต่หวานจนเลี่ยนแบบนี้ก็ไม่ไหว”“แต่พี่ชอบนะ” พูดจบชายหนุ่มก็หยิบขนมจากมือของน้องสาวมากินต่อ“ขนมหวาน ๆ ราดนมข้นเยิ้ม ๆ อร่

  • สวาทรักซาตาน   บทที่ 69 เหตุผลของการจากลา

    “ฉันขอเบอร์ติดต่อเธอได้ไหม”“หา!”“ฉันขออะไรก็ได้ที่สามารถติดต่อกับเธอได้” ซึ่งเรติกาก็ยอมให้ไลน์กับแดเนียลไว้ใช้ติดต่อกัน หรู้สึกเห็นใจชายหนุ่มจนไม่กล้าปฏิเสธ“ฉันคงมาหาเคสไม่ได้อีก เธอช่วยบอกอาการเคสกับฉันทุกวันอย่างละเอียด”“ทำไมฉันต้องทำ”“ขอแค่ให้ฉันได้รู้ว่าเคสเป็นไงบ้าง ฉันขอแค่นี้จริง ๆ นะ ขอร้อง!”เรติกาพยักหน้ารับคำขอร้องจากแดเนียลอย่างไม่มีเหตุผล เนื่องจากสัมผัสได้ถึงความห่วงใยที่ชายหนุ่มมีให้กับเพื่อนสาวของเธอ“ห้ามบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้เด็ดขาด!”“ฉันขอถามอะไรหน่อยสิ ทำไมนายถึงไปอยู่ที่นั่นตั้งหลายปีไม่ยอมกลับมาเลย ไม่คิดถึงยัยเคสบ้างเหรอ”เรติกาเอ่ยถามชายหนุ่มเมื่อได้โอกาส หลังจากที่เก็บความสงสัยมานานถึงห้าปี“ตอนนั้นฉันคงขี้ขลาดแหละมั้ง ความคิดถึงมันคงไม่มากพอถ้าเทียบกับความกลัว ฉันกลัวว่าเคสจะเป็นอะไรไปอีก”ตอนที่แดเนียลตัดสินใจไปอยู่กับพ่อของเขาที่ฮ่องกงไม่ใช่เพราะว่าพ่อของเขาเอาชื่อของคาริสามาขู่ แต่แอเรียลยังไม่รู้ว่าคาริสายังไม่ตาย ถ้าเขายังอยู่ที่นี่ พ่อของเขาก็จะไม่ยอมไปไหน ความจริงอาจจะ

  • สวาทรักซาตาน   บทที่ 68 เอาถึงตาย

    แดเนียลมองดูข้อความผ่านโทรศัพท์อีกครั้ง มือของเขากำโทรศัพท์แน่นจนเกร็ง ใบหน้าดูโกรธจัดจนเส้นเลือดบาง ๆ ตรงขมับ ในดวงตาแดงก่ำ และรู้สึกเหมือนน้ำตามันจะไหล นี่เขากำลังจะร้องไห้ให้กับผู้หญิงคนนี้จริง ๆ เหรอเขากำลังอกหักใช่ไหม?คำถามมากมายก่อกวนคนจิตใจของเขา ความรู้สึกสับสนมันปรากฏผ่านใบหน้าของเขาชัดเจน“ทำไมทำแบบนี้วะ!”คาริสา : ฉันว่า เราเลิกกันเถอะฉันคิดว่าฉันไม่ได้รักแกวะฉันไม่เคยรักแกอีกครั้งที่แดเนียลดูข้อความที่คาริสาส่งมา ครั้งนี้เขามองเห็นความผิดปกติบางอย่าง“แก...” แน่นอนว่าคาริสาไม่เคยใช้สรรพนามนี้กับแดเนียลแม้ทุกช่องทางการติดต่อจะถูกบล็อกไปแล้ว แต่โทรศัพท์สองเครื่องที่ลิงค์กันมันยังทำงานปกติ เพราะคาริสาเคยนำโทรศัพท์ของเขาและเธอมาตั้งค่า Device Manager ไว้ ชายหนุ่มจึงตรวจสอบตำแหน่งและสามารถตามหาเธอผ่านมือถือของเขาจาก Google Map ได้ทันทีที่ระบุตำแหน่งมันหยุดนิ่ง แดเนียลจึงได้มองเห็นอะไรบางอย่างถูกโยนลงแม่น้ำจากที่สูง หลังจากที่ก้าวขาลงมาจากรถเก๋ง ความหนักของวัตถุทำให้น้ำกระเด็นแ

  • สวาทรักซาตาน   บทที่ 67 ภาพติดตา

    สองสัปดาห์ต่อมา“คนอย่างอีนั่นมันสมควรตายไม่ใช่เหรอ ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะว่าแกหักหลังฉันก่อน” แอเรียลพยายามแผดเสียงพูดใส่ลูกชาย แม้จะเปล่งเสียงลำบากจนแทบจะหมดเรี่ยวแรง “ถ้าแกไม่เล่นนอกกติกาฉันก็คงไม่ทำแบบนี้”ตึ๊ด~สิ้นเสียงของแอเรียล แดเนียลก็กดปุ่มเปิดไฟล์เสียงที่ถูกบันทึกไว้“คิดว่าตายเป็นผีเฝ้าแม่น้ำไปตั้งแต่ห้าปีที่แล้วแล้ว ก็ยังอุตส่าห์รอดมาได้นะอีเด็กโง่”“...”“อยากตายอีกรอบสินะ”ตึ๊ด~ไฟล์เสียงถูกปิดลงด้วยฝีมือของชายหนุ่ม“พ่อหลอกให้ผมทำตามคำสั่งของพ่อเพื่อแลกกับความปลอดภัยของเคส ทั้งที่พ่อจงใจฆ่าเคสให้ตายไปตั้งแต่เมื่อห้าปีที่แล้ว พ่อยังกล้าพูดอีกเหรอว่าผมเล่นนอกกติกา ทั้งที่พ่อเล่นผิดกติกาตั้งแต่แรก”ซึ่งเป็นแผนการของแดเนียลที่จับผิดพ่อของเขาให้ได้คาหนังคาเขา ถึงแม้จะรู้ความจริงทุกอย่างมาโดยตลอด แต่ชายหนุ่มก็แสร้งทำเป็นเพิ่งรู้“แกรู้ไหมว่ามาเฟียที่มีจุดอ่อนเป็นผู้หญิงมันน่าสมเพช ฉันรู้สึกสมเพชแกทุกครั้ง เวลาต้องเอาชื่ออีนั่นมาต่อรองกับแก”“ผมก็ไม่เคยอยากจะเป็นอยู่แล้วตั้งแต่แรก ผมอยู่ของผ

続きを読む

あなたも気に入るかもしれません

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で！お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう！
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status