Beranda / อื่น ๆ / สองยามเถื่อน / EP1...เธอกับสองยาม

Share

สองยามเถื่อน
สองยามเถื่อน
Penulis: ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ

EP1...เธอกับสองยาม

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-12 15:50:14

นิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยเรื่องสั้น 2 เรื่อง

ได้แก่

1.สองยามเถื่อน

2.กุหลาบช้ำ

บทนำ

สองยามเถื่อน

“อือ....ยะ...อย่า...”

ริมฝีปากอิ่มเรื่อรูปแอปเปิ้ลของเด็กสาวขยับแผ่วเบาหวิวหวั่น ก่อนจะเม้มแน่นจนยู่เพื่อกดกลั้นเสียงครางอู้อี้อี๋อ๋อยไม่ให้หลุดรอดออกจากคอหอย ใบหน้าสวยใสจิ้มลิ้มพริ้มเพราบิดเบ้เหยเกตามแรงเร้าของอารมณ์กระสันที่โดนกระตุ้นอย่างไร้ความปรานี

“อูยยย...อย่า...อย่าทำหนู” แม้ใจเธอจะเต้นรัวเหมือนหน้ากลองราวกับเลือดลมสูบฉีดพลุ่งพล่าน ยามจุดสงวนในร่างกายโดนล่วงล้ำจากปากลิ้นหื่นกระหาย ถูกระบายความใคร่ถาโถม แต่ส่วนซอกหัวใจก็ยังตระหนักรู้ว่าเธอคือเหยื่อ...

“ปล่อย...ปล่อยหนู...อย่าทำ...” เด็กสาวร่ำร้องของความเมตตา แต่กลับแอ่นกายบิดเร้า เผยอร่องรูสวาทตอบรับการบุกรุกของลิ้นสากจากชายวัยห้าสิบห้าด้วยความเต็มใจ ชายสูงวัยซึ่งยังสวมชุดยามรักษาการณ์สีฟ้าครามอย่างแข็งขัน ป้ายชื่อตรงหน้าอกบอกว่าเขาชื่อนายสมคิด มีตำแหน่งเป็นหัวหน้ายามประจำป้อมยามหลังของโรงงานชุดชั้นในนารีน่า

“แผล่บๆๆๆ...” ลิ้นสากร้อนร้ายของยามสมคิดเลียไล้ร่องกลีบฉ่ำของสาวน้อยวัยแรกแย้มอย่างมูมมามหิวกระหายราวกับเป็นอาหารโปรด ตวัดลิ้นเลียวนโหนกอวบอูมแดงเรื่อจนเปียกฉ่ำ หม่ำดูดเม็ดเกสรเสียวแล้วเคี้ยวนัวรัวลิ้นเล่น

“อื้อ...” ความเสียวทรมานทำให้สาวน้อยน้ำตาไหล หัวใจที่ต่อต้านเริ่มจะยอมแพ้ให้แก่ความบ้าคลั่งของยามวัยดึกทั้งสองนาย ที่กำลังรุมกันทึ้งร่างกายบริสุทธิ์ผุดผ่องของเธอ

ใช่แล้ว...ไม่เพียงแค่ยามสมคิดเท่านั้น แต่ยังมีคู่หูของเขาอีกคน ชายวัยห้าสิบนามว่ายามเฉลิม หรือลุง เหลิมผู้ใจดีมีเมตตาและเป็นที่รักของคนทั้งโรงงาน เขาคนนี้เป็นคนหลอกล่อเธอเข้ามาในป้อมยาม...

“อือ...ลุงเหลิม...อย่า...ปล่อยหนูเถอะ” เธอพยายามอ้อนวอนร้องขอคนที่กำลังดูดเลียหน้าอกของเธออย่างเอร็ดอร่อย ลงลิ้นเชยชิมหัวนมสีสวยอย่างกระหืดกระหายเร่งเร้า เต้าโตขาวผ่องที่โดนควักออกมาจากบราเซียสีเนื้อกำลังถูกปากลิ้นสากกลิ่นบุหรี่ย่ำยีจนหมดราคา หมดความสะอาด...

“อ๊า...” เสื้อยืดสีขาวเปียกน้ำฝนถูกโกยขึ้นไปอยู่บนเนินอกอวบ ส่วนกางเกงยีนขาสั้นโดนลากลงไปคาที่ข้อเท้า กางเกงในสีเหลืองอ่อนค้างอยู่ตรงหัวเข่า เนินสวาทขาวผ่องรกเรื้อด้วยไรขนและทรวงเต้าโตเต็มวัยกลายเป็นอาหารหวานของสองยามหื่นอย่างไม่เต็มใจ

“ปละ...ปล่อย...”

“จ๊วบ ๆ ๆ” เสียงดูดเลียยอดอกของยามเฉลิมบ่งบอกว่าเขากำลังดื่มด่ำสุขสม “หวานอร่อยเหลือเกินสาวน้อย โอยยย หอมไปทั้งตัวแบบนี้ ต้องเลียให้หนำ...พี่คิด ไม่เงยหน้าเลยนะ มุดอยู่นั่น เดี๋ยวก็ไม่หายใจไม่ออก”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • สองยามเถื่อน   ตอนจบ...ลาก่อนนะโรส

    “โอ้...อ้า...อื้อ...ซี๊ดดดด” เขาสะบัดเอวเร็วรี่ ขยับสะโพกชนิดถี่ยิบ แรงกระแทกทำให้กายสาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว เธอร้องโหยลั่นห้อง ก่อนจะกดเกร็ง กระตุกซ้ำ ๆ แล้วปล่อยปล่อยความสดสาวพรั่งพรู“อูวววววว” เขาครวญครางประสานเสียงสุขสม เสียวเสียดหนั่นแน่น กำหนัดไหล เขาขยับร่างเบียดบดกดคลึง ถลึงถลำเข้าไปมิใคร่หยุด“อ้า...” เธอขยับช่วงล่างรับความเสียวซ่านรสหฤหรรษ์ แอ่นอกอิ่มเอิบไถถูแผงอกกว้างของชายหนุ่ม เขาก้มลงจูบเธออย่างเผ็ดร้อน ก่อนจะแลกลิ้นกันกินอย่างดูดดื่ม “อืม....”“โอวววว...โอ๊ะ! ที่รัก ผม...โอววว” เขาเร่งเร้าเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะเกร็งร่างจนเอ็นผุด เธอรู้สึกร้อนวาบไปทั้งตัว ยามมังกรร้ายพ่นลาวาไฟใส่โพรงถ้ำจนฉ่ำเยิ้ม เธอสวมกอดกายแกร่งไว้แน่นมือ ราวกับกลัวเขาจะหายไป“ฉันมีความสุขเหลือเกิน”“ผมก็เหมือนกัน” เขายังเหนื่อย ลมหายใจเขาอุ่นจัดเลยทีเดียว แต่มันช่วยกระตุ้นอารมณ์เธอได้ไม่น้อย“ฉันจะทำให้คุณมีความสุขมากที่สุด จนคุณลืมฉันไม่ได้เลยล่ะ” หญิงสาวพลิกร่างขึ้นนั่งคร่อมบนกายแกร่ง จับมังกรแทรกใส่ในกลีบกุหลาบสวย เธอกดสะโพกลงจนแนบแน่น แล้วขยับโยกไม่หยุดหย่อน“อืม...ดีจัง...พิมจ๋า”“ห้ามลืมฉันนะ”

  • สองยามเถื่อน   EP34...คืนนี้ฉันจะนอนกับคุณที่นี่

    “อะ...” พิมาลาอ้าปากหวอ ลืมหายใจไปชั่วขณะ แต่ในหัววิ่งวุ่นไปหมด เธอคิดไม่ออกเลยว่าจะทำอะไรต่อไปหลังจากวินาทีนี้ “คะ.....คือ...”“ทำไม? รู้จักกันหรือวะ”เพื่อนเขาถามด้วยความแปลกใจ“อือ...รู้จัก” เขาจ้องเธอด้วยสายตาดุเดือด เหมือนว่าจะฆ่าเธอได้อย่างนั้นแหละ หากเธอไม่หันหลังแล้วเปิดประตู วิ่งหนีออกมาซะก่อนปัง!พิมาลากลับเข้าห้องประจำของตัวเอง ด้วยสีหน้าซีดเซียวเหมือนคนป่วยหนัก และหัวใจที่เต้นรัวเหมือนจะระเบิดออกมา“ทำไงดี...เราจะทำยังไงดี...ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย...ทำไม!!!”ทำไมเธอต้องเจอเขาในที่แห่งนี้...ผู้ชายที่ไม่ควรรู้ว่าเธอคือโรสทำไม????หญิงสาวรีบออกจากเล้าหรู ขับรถมุ่งหน้ากลับกรุงเทพฯ เธอไม่อยากจะคิดเลยว่าชีวิตหลังจากนี้ของเธอจะเป็นอย่างไร ในเมื่อความลับของเธอจะไม่เป็นความลับอีกต่อไป“ชีวิตฉันต้องพังแน่ ๆ”เธอตัดสินชีวิตของเธอโดยทันที เพราะเธอไม่คิดว่าพลวัตรจะปล่อยผู้หญิงที่ทำให้บิดาของเขาเจ็บป่วยขนาดนี้ไปแน่ ๆ แม้ไม่ใช่ฝีมือของเธอก็ตาม การที่เขาไปที่นั่น ก็เพื่อจะพบกับโรส“ไม่น่าเลย ถ้าเขารู้ว่าเราทำงานอะไรอยู่ เขาต้องไม่ให้อภัยเราแน่” เพราะถ้าเป็นเธอก็คงไม่ให้อภัยเขาเหมือนกัน

  • สองยามเถื่อน   EP33...โรสว่าจะเลิกแล้วล่ะพี่

    เขาเล้าโลมเธอไปทั้งตัว จนเธอทนไม่ไหว ลุกขึ้นทำให้เขาบ้างเป็นครั้งแรก ใช้ลิ้นกับของ ๆเขาอย่างช่ำชอง จนทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย“พิม...อ่า...” จากนั้นทั้งคู่ก็ร่วมรักกันอีกสองรอบ ก่อนจะพากันเข้าสู่ห้องน้ำ จัดการชำระคราบใคร่ตัณหาจนสะอาดเอี่ยม ชายหนุ่มอยากจัดเธออีกรอบในห้องน้ำ แต่หญิงสาวห้ามไว้...“สายมากแล้วค่ะ เดี๋ยวไปทำงานไม่ทันนะ”“จริงด้วย” เขาใส่เสื้อผ้าชุดเดิมของตัวเอง ตั้งใจจะแวะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่คอนโดก่อนไปกองถ่าย“พิมไปส่งคุณที่คอนโดนะคะ”เธอกอดคลอเคลียแฟนหนุ่มออกจากห้อง เขาเองก็กอดสะเอวเธออย่างสนิทสนม ขณะเธอจัดการล็อคห้องอยู่นั่นเอง ประตูห้องข้าง ๆก็เปิดออกมา พลวัตรตกใจมากที่เห็นพิมาลาและเพื่อนสนิทออกจากห้องมาด้วยกันในตอนเช้าแบบนี้วิศวะเองก็ตกใจและอึ้งไปหลายวินาทีทีเดียว นั่นเพราะเขาไม่รู้มาก่อนว่าเพื่อนรักซื้อห้องติดกับแฟนสาวของเขา เพราะเธอเองก็ไม่ได้เล่าให้ฟัง“ไอ้วัตร!”พิมาลาหันไปมองพลวัตร “อ้าว กลับมาแล้วเหรอ?”พลวัตรหน้าซีดเผือด พูดอะไรไม่ออก จึงเลือกที่จะเดินนำทั้งคู่ไปยังหน้าลิฟต์ ทั้งสามไม่คุยกันอีกเลย กระทั่งเข้าไปในลิฟต์แล้ว“ไม่ยักรู้ว่า...”“เราคบกันอยู่” วิศวะปก

  • สองยามเถื่อน   EP32...เซ็กส์ที่เกิดจากความรัก

    “คืนนี้ว่างมั้ย ไปซ้อมบทกันหน่อยดีมั้ย”“ไม่ว่างค่ะ”เขาทำหน้าผิดหวัง “หรืออว่าคุณไม่อยากได้บทนั้นแล้ว”“ไม่อยากค่ะ” เธอยิ้มอย่างรู้ทัน “พอเถอะค่ะคุณยุทธ พิมรู้แล้วนะว่ามีคนไปแคสบทนี่ตั้งหลายคน”“แต่ไม่มีใครสู้คุณได้สักคนเลยนะพิม”“พิมควรจะภูมิใจใช่มั้ย”“คุณเจ๋งที่สุดแล้ว” เขาล่ะอยากจะแตะเนื้อต้องตัวเจ้าหล่อนจริง ๆ หากไม่กลัวใครจะเห็นเข้า “คืนนี้เมียผมไปถ่ายละครต่างจังหวัด มะรืนถึงจะกลับ ผมว่า...”“ไม่ดีกว่าค่ะ พิมไม่อยากเล่นหนังเรื่องนั้นแล้ว” เจ้าหล่อนยิ้มอย่างยั่วยวนใส่เขาอย่างจงใจจะให้เขาอารมณ์กระเจิง “พิมคิดว่าบทโสเภณีมันยากไปสำหรับพิมน่ะค่ะ คุณหาคนใหม่ที่เหมาะกว่านี้ดีกว่า”แล้วเจ้าหล่อนก็เดินจากมา อย่างไม่รู้สึกเสียดายโอกาส เธอยังอยากเป็นดาราอยู่นะ แต่ไม่จำเป็นต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้งานใช่มั้ย?“พิมจัดการเรื่องซื้อที่กับดาวน์รถกระบะให้แล้วนะ”เธอโทรศัพท์หาบิดา ขณะนั่งอยู่หลังพวงมาลัยเหล็ก ในรถเก๋งคันงามของตัวเอง“ไม่ต้องห่วงเรื่องผ่อนหรอก ขอเวลาอีกสักเดือน พิมจะโปะให้หมดเลย”“เอ็งเล่นหนังเรื่องเดียว ทำไมถึงได้เงินเยอะแยะขนาดนั้น”“เอาอีกแล้ว ชอบสงสัยไม่เข้าเรื่อง หนูเล่นห

  • สองยามเถื่อน   EP31...ไงครับ นางเอกใหญ่

    “ไอ้...นาย...” เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นนายพลวัตรที่นี่ ไอ้นักเลงบ้านนอกที่เกะกะระรานคนไปเรื่อยนั่นเหรอ เขามาทำอะไรที่นี่“แก ๆ เห็นปะ? คนที่เดินมากับโปรดิวเซอร์อ่ะ เขาเป็นคนเขียนบทหนังเรื่องนี้ล่ะ เท่นะ ฉันชอบเขาอ่ะ” บุษบงกชเล่าพลางบิดเนื้อบิดตัวด้วยความขวยเขิน แต่ข้อมูลที่ออกมาจากปากของเธอ ทำให้พิมาลาอึ้งไปหลายวินาทีทีเดียว“เขียนบทเหรอ?”“ใช่ เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทกับโปรดิวเซอร์ด้วยนะ อ่อ ตอนนี้ทุกคนก็รู้กันหมดแล้วนะ ว่าคุณวิศวะเป็นลูกชายของเจ้าของบริษัท เขาก็เลยสามารถเอาใครออกก็ได้ แล้วก็สามารถตัดสินใจได้ทุกเรื่อง เพราะเป็นนายทุนเองไงล่ะ”พิมาลาอึ้งไปอีกรอบ “อ๋อ...เหรอ นึกแล้วเชียว”วิศวะคุยกับพลวัตรอย่างสนุก ก่อนจะตวัดสายตามามองหญิงสาว สายตาอ่อนหวานส่งสัญญาณมาถึงเธอเต็ม ๆ เธอก็อยากจะส่งสายตาหวานคืนไปหรอกนะ หากไม่ติดว่ากำลังโกรธ เรื่องที่เขาปิดบังเธอไว้“เป็นถึงลูกชายเจ้าของบริษัทเชียวเหรอ” ส่วนอีกคนก็ “เขียนบทหนัง เออสิ...ทุกคนสามารถเป็นอะไรได้ทั้งนั้น และไม่จำเป็นต้องบอกใครด้วย”เธอก็ไม่ต่างจากสองคนนั้น ที่มีความลับของตัวเอง ไม่อยากให้ใครรู้ เพราะฉะนั้น เธอไม่ควรจะโกรธคนรั

  • สองยามเถื่อน   EP30...นายตามฉันมาเหรอ

    “สิบห้าล้าน”“ห๊า” เธออ้าปากเป็นรูปตัวโอ “คุณไปเอาเงินมาจากไหน”“ถึงผมจะขี่มอเตอร์ไซค์ ไม่ได้ใช้ของแบรนด์เนม แต่ผมก็ลูกคนมีเงินนะ คุณ เห็นหน้าตาเถื่อน ๆ บ้าน ๆ แบบนี้ ไฮโซนะจะบอกให้”“จริงอ่ะ”“ผมจะโกหกคุณทำไม” เขาเข้ายืนซ้อนหลังเธอแล้วสวมกอดเธอไว้แน่น จนทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก “ถึงผมจะไม่ค่อยถูกกับป๊าผมเท่าไหร่ ไม่ใช่ลูกรัก อาจไม่ได้มรดก แต่ผมก็ทำงานเก่งนะ มีปัญญาเลี้ยงเมียเลี้ยงลูกละกัน”“หืม...นี่เราเพิ่งตกลงจะคบกันเอง เอาเงินมาล่อซะแล้ว”“ก็อยากให้แน่ใจไงว่าไม่ลำบากแน่นอน”เธอยิ้มอย่างมีความสุข “ปล่อยได้แล้ว”“ไม่เอา”“ฉันจะกลับแล้ว”“จะรีบไปไหนเล่า”“ถ้าไม่รีบกลับ มีหวัง ฉันเสร็จคุณแน่” เจ้าหล่อนแกะมือชายหนุ่มที่รัดหน้าท้องแบนราบของเธอออก แล้วหันมาเผชิญหน้า ด้วยสายตาอ่อนโยน “ฉันอยากคบกับคุณไปนาน ๆ ไม่อยากคบเล่น ๆ เข้าใจมั้ย?”“เข้าใจน่า” เขาลูบศีรษะเธออย่างทะนุถนอม “พรุ่งนี้คุณกลับไปทำงานนะ”“ห๊า...ว่าไงนะ”“กลับไปทำงานไง เราจะได้เจอกันที่กองถ่ายทุกวันเหมือนเดิม กลับไปคราวนี้ห้ามทำนมหกยั่วผู้ชายอีกนะ”หญิงสาวหัวเราะสดใส สวมกอดชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก ด้วยความรู้สึกอิ่มเอม

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status