LOGINShare
ตอนที่ 30 เมื่อความจริงปรากฎ (2)
Last Updated:
2025-09-14 00:18:24ตอนที่
30
เมื่อความจริงปรากฎ
เมื่อพราวตะวันมาถึงหน้าประตูบ้าน เธอก็พบว่าบ้านทั้งหลังเงียบสนิท ไม่มีแม้แต่แสงไฟที่เปิดอยู่ เธอเดินเข้าไปในบ้านด้วยความรู้สึกที่หดหู่เล็กน้อย เธอรู้สึกได้ถึงความอ้างว้างที่เข้าปกคลุมบ้านหลังนี้ มันไม่เหมือนกับที่เธอคิดไว้เลยว่าเขาจะกลับไปปาร์ตี้หรือสังสรรค์กับเพื่อนๆ
พราวตะวันเดินเข้าไปในห้องทำงานของอคิณ เธอเห็นคอมพิวเตอร์ของเขายังคงเปิดอยู่ แต่เขาไม่อยู่ในห้อง เธอรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เจอเขาในตอนนี้ แต่ก็ตัดสินใจที่จะรอเขาอยู่ที่นี่ เธอเดินไปนั่งลงบนโซฟาแล้วรอเขากลับมา
เวลาผ่านไปช้าๆ พราวตะวันนั่งอยู่บนโซฟาจนกระทั่งเธอเผลอหลับไปในที่สุด
เมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็เป็นเวลาเช้าแล้ว เธอพบว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมกอดของอคิณ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความประหลาดใจ
“คุณ… คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” พราวตะวันถามเสียงแผ่ว
“ผมเพิ่งกลับมาเมื่อไม่นานมานี้เองครับ” อคิณตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“ผมเห็นคุณหลับอยู่ที่โซฟา ผมก็เลยอุ้มคุณมานอนบนเตียงครับ”
พราวตะวันเงียบไป เธอรู้สึกผิดที่เธอหนีเขามาแต่เขาก็ยังคงดูแลเธอเหมือนเดิม
“คุณ…” พราวตะวันเริ่มบทสนทนา “ฉันขอโทษ”
อคิณขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณขอโทษเรื่องอะไรครับ” เขาถาม
“ฉันขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ฉันได้ทำลงไป” พราวตะวันกล่าว “ฉันขอโทษที่เข้าใจคุณผิด”
อคิณเงียบไปครู่หนึ่ง เขารู้ดีว่าพราวตะวันหมายถึงเรื่องอะไร
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ผมเข้าใจ”
“ไม่ค่ะ” พราวตะวันกล่าว “มันไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันทำร้ายจิตใจคุณมากมาย และฉันก็ไม่รู้จะชดเชยให้คุณได้อย่างไร” พราวตะวันเริ่มร้องไห้ออกมาอย่างเงียบๆ อคิณเห็นดังนั้นก็รีบกอดเธอไว้แน่น “คุณไม่ต้องชดเชยให้ผมหรอกครับ” อคิณกล่าว
“แค่คุณกลับมาหาผมก็พอแล้ว”
พราวตะวันกอดเขาตอบและร้องไห้ออกมาอย่างหนัก “ฉันขอโทษนะคะอคิณ ฉันโง่เอง” เธอพร่ำบอก “ฉันโง่เองที่ไปเชื่อข่าวลือว่าคุณเจ้าชู้”
“ไม่เป็นไรครับ” อคิณตอบ “ผมดีใจที่คุณเข้าใจแล้ว” เขาปลอบเธอเบาๆ “ผมจะทำให้คุณรู้ว่าผมไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้”
“ฉันรู้แล้วค่ะ” พราวตะวันกล่าว “ฉันรู้แล้วว่าคุณดีกับฉันมากแค่ไหน”
“พราวครับ” อคิณเรียกเธอเสียงแผ่ว “ผมรักคุณ” พราวตะวันเงยหน้าขึ้นมองเขา เธอเห็นความจริงใจที่ฉายชัดอยู่ในดวงตาของเขา เธอไม่ลังเลที่จะตอบกลับไป
“ฉันก็รักคุณค่ะ” พราวตะวันตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
อคิณยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เขาค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาจูบเธออย่างนุ่มนวล จูบของเขาไม่ได้ร้อนแรงเหมือนครั้งก่อนๆ แต่มันเป็นจูบที่เต็มไปด้วยความรักและความเข้าใจซึ่งกันและกัน พราวตะวันจูบตอบเขาอย่างเต็มใจ มันเป็นจูบที่ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยที่สุดในโลก
หลังจากที่จูบกันอย่างดูดดื่ม พราวตะวันและอคิณก็ลงจากเตียงและเดินไปที่ห้องครัว อคิณทำอาหารเช้าให้พราวตะวันทาน พราวตะวันยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อมองดูเขาที่กำลังทำอาหารให้เธอ เธอนั่งลงบนเก้าอี้แล้วมองไปที่เขาที่กำลังหั่นผักอย่างคล่องแคล่ว
“วันนี้ผมทำโจ๊กให้คุณทาน” อคิณกล่าว “ผมรู้ว่าคุณชอบ”
พราวตะวันยิ้ม “ขอบคุณนะคะ” เธอตอบ “คุณทำอาหารเป็นจริงๆ เหรอคะ”
“ก็พอได้ครับ” อคิณตอบ “แต่ผมคิดว่าถ้ามีคุณช่วย ผมคงจะทำได้ดีกว่านี้”
พราวตะวันหัวเราะเบาๆ “ฉันก็ไม่ได้เก่งเรื่องทำอาหารหรอกค่ะ” เธอตอบ “แต่ถ้าคุณอยากให้ฉันช่วยฉันก็จะช่วย”
อคิณหันมามองพราวตะวันแล้วยิ้ม “ผมดีใจที่เราได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งนะครับ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ผมคิดถึงคุณมากจริงๆ”
พราวตะวันลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไปกอดเขาจากด้านหลัง “ฉันก็เหมือนกันค่ะ” เธอตอบ “ฉันก็คิดถึงคุณมากเหมือนกัน”
อคิณหมุนตัวเธอให้หันมาเผชิญหน้ากัน “พราวครับ” เขาเรียกเธอเสียงแผ่ว “ผมอยากจะขอคุณอย่างหนึ่ง”
“อะไรคะ” พราวตะวันถามด้วยความสงสัย “ผมอยากให้เราเริ่มต้นใหม่” อคิณกล่าว “เริ่มต้นใหม่ในฐานะสามีภรรยาที่รักกันจริงๆ”
พราวตะวันยิ้มและพยักหน้าเล็กน้อย “ค่ะ” เธอตอบ “ฉันก็อยากเริ่มต้นใหม่กับคุณเหมือนกัน”
อคิณยิ้มอย่างมีความสุขที่สุดในชีวิต เขาค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาจูบเธออย่างอ่อนโยน จูบที่เต็มไปด้วยความรักและความปรารถนาที่จะอยู่ด้วยกันตลอดไป พราวตะวันจูบตอบเขาอย่างเต็มใจ มันเป็นจูบที่ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอได้เจอคนที่ใช่แล้วจริงๆ
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็นั่งทานอาหารเช้าด้วยกันอย่างมีความสุข บรรยากาศในห้องครัวเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความรักที่เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นมาใหม่ พวกเขามองหน้ากันแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่สุดในชีวิต
Latest chapter
สัญญารักไร้หัวใจ ตอนที่ 30 เมื่อความจริงปรากฎ (2)
ตอนที่30เมื่อความจริงปรากฎเมื่อพราวตะวันมาถึงหน้าประตูบ้าน เธอก็พบว่าบ้านทั้งหลังเงียบสนิท ไม่มีแม้แต่แสงไฟที่เปิดอยู่ เธอเดินเข้าไปในบ้านด้วยความรู้สึกที่หดหู่เล็กน้อย เธอรู้สึกได้ถึงความอ้างว้างที่เข้าปกคลุมบ้านหลังนี้ มันไม่เหมือนกับที่เธอคิดไว้เลยว่าเขาจะกลับไปปาร์ตี้หรือสังสรรค์กับเพื่อนๆพราวตะวันเดินเข้าไปในห้องทำงานของอคิณ เธอเห็นคอมพิวเตอร์ของเขายังคงเปิดอยู่ แต่เขาไม่อยู่ในห้อง เธอรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้เจอเขาในตอนนี้ แต่ก็ตัดสินใจที่จะรอเขาอยู่ที่นี่ เธอเดินไปนั่งลงบนโซฟาแล้วรอเขากลับมาเวลาผ่านไปช้าๆ พราวตะวันนั่งอยู่บนโซฟาจนกระทั่งเธอเผลอหลับไปในที่สุดเมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็เป็นเวลาเช้าแล้ว เธอพบว่าตัวเองกำลังอยู่ในอ้อมกอดของอคิณ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความประหลาดใจ“คุณ… คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” พราวตะวันถามเสียงแผ่ว“ผมเพิ่งกลับมาเมื่อไม่นานมานี้เองครับ” อคิณตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน“ผมเห็นคุณหลับอยู่ที่โซฟา ผมก็เลยอุ้มคุณมานอนบนเตียงครับ”พราวตะวันเงียบไป เธอรู้สึกผิดที่เธอหนีเขามาแต่เขาก็ยังคงดูแลเธอเหมือนเดิม“คุณ…” พราวตะวันเริ่มบทสนทนา “ฉันขอโทษ”อคิณ
สัญญารักไร้หัวใจ ตอนที่ 30 เมื่อความจริงปรากฏ (1)
ตอนที่30เมื่อความจริงปรากฏ สายลมยามบ่ายพัดเอื่อยๆ เข้ามาในบ้านของสุริยกานต์ พราวตะวันนั่งอยู่ข้างเตียงผู้เป็นพ่อที่ดูสดชื่นขึ้นมากแล้ว เธอและอรัญญาผู้เป็นแม่กำลังนั่งคุยกับพยาบาลพิเศษที่เพิ่งจะทำกายภาพบำบัดให้สุริยะ “คุณสุริยะอาการดีขึ้นมากเลยนะคะ” พยาบาลสาวกล่าวพร้อมกับคลี่ยิ้มอย่างอบอุ่น “การกายภาพบำบัดช่วยได้มากจริงๆ ค่ะ” อรัญญาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ต้องขอบคุณทางโรงพยาบาลมากเลยนะคะที่จัดแพ็คเกจดูแลพิเศษนี้มาให้ แถมยังส่งพยาบาลที่เก่งที่สุดมาดูแลอีก” เธอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจพยาบาลสาวหัวเราะเบาๆ เธอมองทั้งคู่ด้วยแววตาที่เป็นมิตรราวกับไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังจะพูดต่อไปนี้จะสั่นสะเทือนโลกของพราวตะวันขนาดไหน “คุณโชคดีมากเลยนะคะ ที่ได้ลูกเขยดีขนาดนี้ คุณอคิณกำชับพวกเราทุกวันเลยค่ะว่าต้องดูแลคุณสุริยะให้ดีที่สุด” คำพูดที่ดูธรรมดานี้เองที่ทำให้หัวใจของพราวตะวันกระตุกวูบ เธอไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมา แต่สองหูของเธอกลับตั้งใจฟังยิ่งกว่าครั้งไหนๆ“คุณอคิณโทรมาเช็คอาการวันละหลายรอบ แถมยังสั่งอาหารเสริมชุดใหญ่มาให้ด้วย บอกว่ากลัวคุณสุริยะจะเบื
สัญญารักไร้หัวใจ ตอนที่ 29 คำถามจากคนข้างกาย
ตอนที่29คำถามจากคนข้างกายณ บ้านของสุริยกานต์ พราวตะวันนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและเหม่อลอย แฟ้มภาพวาดที่เคยเป็นเครื่องมือบำบัดจิตใจวางนิ่งอยู่บนตักโดยไม่ได้ถูกเปิดออก พราวฟ้าที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นบนเห็นท่าทีนั้นก็รู้สึกไม่สบายใจ“พี่พราว…” พราวฟ้าเรียกพี่สาวเสียงเบา พลางทรุดตัวลงนั่งบนพื้นข้างโซฟา“ทะเลาะอะไรกับพี่คินน์รึเปล่า ทำไมพี่ดูไม่มีความสุขเลย”พราวตะวันสะดุ้งเล็กน้อย เธอเงยหน้าขึ้นมองน้องสาวแล้วคลี่ยิ้มจางๆ “เปล่า... ไม่ได้ทะเลาะกัน” เธอปฏิเสธเสียงแผ่ว “พี่แค่เหนื่อยเรื่องดูแลคุณพ่อหน่อยน่ะ”“แต่คุณพ่อก็ดูดีขึ้นมากแล้วนี่คะ” พราวฟ้ากล่าว พลางเหลือบมองไปที่พ่อที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อย่างอารมณ์ดี“แล้วทำไมพี่ถึงดูไม่สดใสเลยล่ะ” พราวตะวันหันหน้าหนีไปทางอื่นอย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอไม่ได้ตอบอะไร แต่สายตาที่ว่างเปล่าของเธอก็เป็นคำตอบที่ชัดเจนที่สุดอยู่แล้ว “พี่ไม่เป็นไรไม่ต้องห่วงนะ” พราวตะวันพูดขึ้นมาแล้วก็ยิ้มให้น้องสาวแต่ไม่ได้สดใสเท่าไร “ถ้าอย่างนั้นฟ้าไม่กวนแล้วนะคะ พี่พราวก็อย่าคิดมากเลยนะคะ เทคแคร์ค่ะ” พราวฟ้าพูดแล้ว
สัญญารักไร้หัวใจ ตอนที่ 28 ความห่วงใยที่ไม่ถูกมองเห็น
ตอนที่ 28 ความห่วงใยที่ไม่ถูกมองเห็น --- Part ของอคิณ --- เสียงปิดประตูรถของพราวตะวันยังคงดังก้องอยู่ในโสตประสาทของอคิณ เขายืนนิ่งอยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน มองบ้านหลังใหญ่ที่บัดนี้เงียบสงัดและอ้างว้างลงไปถนัดตา กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ของเธอยังคงหลงเหลืออยู่ในอากาศแต่เจ้าของกลิ่นได้จากไปแล้ว เขาเดินอย่างไร้เรี่ยวแรงขึ้นไปยังห้องนอน ภาพโซฟาที่ว่างเปล่าตอกย้ำความจริงที่ว่าเขาถูกทิ้งให้อยู่เพียงลำพังอีกครั้ง อคิณทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงกว้าง ความเหนื่อยล้าจากการทำงานเทียบไม่ได้เลยกับความเหนื่อยล้าในหัวใจของเขาในตอนนี้ ‘ผมทำอะไรผิด...หรือการที่ผมเปิดใจให้คุณเร็วเกินไป...’ เขาไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมทุกอย่างถึงพังทลายลงได้ง่ายดายขนาดนี้ เพียงแค่การปรากฏตัวของผู้หญิงคนเดียวที่เขาพยายามจะลบออกจากชีวิตมาตลอด วันต่อมาที่โรงพยาบาล อคิณจมตัวเองอยู่กับงานอย่างหนัก เขาประชุม สั่งงาน และตรวจคนไข้ด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยและน่าเกรงขามกว่าเดิม จนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ แต่ชวินมองปราดเดียวก็รู้ว่าเพื่อนรักของเขากำลังแตกสลายจากข้างใน “มึงโอเคนะไอ้คินน์” ชวินเอ่ยถามขึ้นเมื่ออยู่กันตามลำพังในห้องทำงาน อคิณถอน
สัญญารักไร้หัวใจ ตอนที่ 27 ใต้ชายคาที่อึดอัด
ตอนที่27ใต้ชายคาที่อึดอัด พราวตะวันลืมตาขึ้นบนโซฟา ความปวดร้าวที่แล่นไปทั่วแผ่นหลังเทียบไม่ได้กับความรู้สึกอึดอัดที่บีบรัดอยู่ในหัวใจ เธอตื่นก่อนแสงแรกของวันจะมาถึง จัดการเก็บผ้าห่มและหมอนเข้าที่อย่างเงียบเชียบ แล้วก้าวออกจากห้องนอนโดยไม่หันกลับไปมองเตียงกว้าง เมื่ออคิณตื่นขึ้น เขาพบเพียงความว่างเปล่าข้างกายและโซฟาที่ถูกจัดเรียบร้อยราวกับว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเช้าหนักอึ้งจนน่าอึดอัด เสียงช้อนส้อมกระทบจานเป็นเพียงเสียงเดียวที่ทำลายความเงียบงัน พราวตะวันเอาแต่ก้มหน้าทานข้าวราวกับว่าอาหารในจานคือสิ่งที่น่าสนใจที่สุดในโลก “อรุณสวัสดิ์ครับ” อคิณเอ่ยขึ้นเบาๆ “เมื่อคืนนอนไม่สบายใช่ไหม” “ก็ดีค่ะ” เธอตอบโดยไม่สบตา คำตอบสั้นๆ ที่ไร้เยื่อใยนั้นเหมือนกำแพงที่มองไม่เห็น “วันนี้ผมไม่มีประชุมช่วงบ่าย เราไปหาอะไรทำกันข้างนอกไหม เผื่อคุณจะรู้สึกดีขึ้น” เขาพยายามอีกครั้ง ความหวังริบหรี่ฉายอยู่ในแววตา “ไม่ดีกว่าค่ะ” พราวตะวันวางช้อนลงทันที “พอดีฉันมีธุระต้องทำ” เธอลุกขึ้นยืน เป็นการจบการสนทนาอย่างสิ้นเชิง แล้วเดินจากไป ทิ้งให้อค
สัญญารักไร้หัวใจ ตอนที่ 26 คืนที่เงียบงัน
ตอนที่26คืนที่เงียบงัน บรรยากาศภายในรถยนต์คันหรูเงียบสนิท แสงสีของกรุงเทพฯ ยามค่ำคืนที่วิ่งผ่านกระจกไปอย่างรวดเร็ว ความสุขและความโรแมนติกเมื่อชั่วโมงก่อนได้เลือนหายไปจนหมดสิ้น เหลือทิ้งไว้เพียงความเงียบที่หนักอึ้งและน่าอึดอัด อคิณกำพวงมาลัยแน่นขึ้นเล็กน้อย เขาเหลือบมองร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ เป็นระยะ พราวตะวันเอาแต่จ้องมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างไร้จุดหมาย แสงไฟนีออนสาดกระทบใบหน้าสวยของเธอ เผยให้เห็นแววตาที่ว่างเปล่าและเย็นชา ในหัวของเธอ มีแต่เสียงของนิชาที่วนเวียนซ้ำไปซ้ำมา คำพูดเหล่านั้นเหมือนยาพิษที่ค่อยๆ ซึมลึกเข้าไปในหัวใจที่เพิ่งจะเริ่มแข็งแรงของเธอ ความเชื่อใจที่เพิ่งก่อตัวขึ้นอย่างสวยงาม บัดนี้กลับถูกความสงสัยเข้ากัดกินหัวใจของเธอ เดทที่ควรจะพิเศษที่สุด กลายเป็นเพียงการตอกย้ำว่าเธอเป็นเพียงเงาของใครอีกคน เป็นเพียงตัวแทนในสถานที่แห่งความทรงจำของเขา “พราว...” อคิณลองเรียกชื่อเธอเบาๆ ทำลายความเงียบที่น่าทรมาน เธอไม่ได้หันมามอง เพียงแต่ขานรับในลำคอด้วยน้ำเสียงที่ห่างเหิน “คะ” ความเย็นชาในน้ำเสียงนั้นทำให้อคิณรู้สึกจุกในอก แต่เข
You may also like
พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว
เฉียนเสี่ยวซี117.4K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน50.9K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์29.2K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน55.4K viewsคุณหมอโฮสต์ สุดที่รัก
plernwalee1.9K viewsท่านอ๋องเย็นชากับชายาแสนซน
Jiulin236 viewsเด็กดื้อของคุณอา
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง184 viewsน้ำผึ้งมัจจุราช
เตชิตา311 views
