เราจะเริ่มกันเลยที่รักของฉัน ไม่ต้องกลัว ฮืมมม ...ฮู้ว..ใจเย็นๆ ซิแม่สาวน้อยตัวอวบของฉัน ผมค่อยๆเลื่อนเสื้อรัดรูปตัวสั้นๆ ที่อยู่ตรงหน้าท้องของเธอลงจนเหลือแต่แพนตี้จิ๋วที่ไม่เรียกว่าควรใส่ ทำไมยั่วแบบนี้ที่รักของฉัน แล้วใครสั่งสอนให้เธอแพนตี้ที่ไม่ปกปิดอะไรแบบนี้ เธอทำให้ผมโกรธอีกแล้ว แต่ไม่เป็นไรที่รัก นับจากวันนี้ฉันจะเป็นคนคุมพฤติกรรมของเธอแม่สาวนน้อยตัวอวบของฉัน ผมค่อยๆ เลื่อนแพนตี้ตัวจิ๋วออกตอนนี้เธอสวย สวยเหลือเกิน ตอนนี้เธอเริ่มดิ้นพลานไม่อยู่สุข โอ้ว...พระเจ้า หน้าอกที่ใหญ่มากนี่มันธรรมชาติมากเท่าที่ผมเคยเจอมาที่รักเต้าใหญ่ๆ ของเธอต่อไปนี้มัเป็นของฉัน ยอดที่เต้าก็สีวยมาก ชมพูปนน้ำตาลอ่อนๆ โอ้วทำไมเธอสวยขนาดนี้ที่รัก ผมตรงไปหาเธอด้วยความลำเพราะตอนนี้ลูกชายของผมมันผองตัวใหญ่เต็มที่พร้อมออกศึกกับเธอแล้วที่รัก ผมเดินตรงไป สัมผัสเต้าใหญ่อย่างพึงพอใจ ผมก้มลงไปจูบเธอฮีมที่รักของผม ฮืม..จ๊วบ..จ๊วบ
"ฮืม..ฮืม จ๊วบ...ปล่อ..ย..ก่อน ได้โปรด" ฉันเริ่มทุบตีคนตัวใหญ่ตรงหน้า คุณ..ขา.าาา ได้โปรดดด..ดด ฮู้ววว.วว ฮืม ""
ผมถอนจูบออกจากปากของเธอ "แล้วมองหน้าที่แดงระเรือ กับปากอมชมพู ตอนนี้กลายเป็นแดงระเรี่อ จากการจูบของผม " ที่รักผมขอโทษ" ผมรีบร้อนไป ผมจึงค่อยๆ เริ่มกับเธอใหม่ ค่อยๆพรมจูบที่หน้าผากของเธอ ประคองเธอเข้ามาในอ้อมแขนของผม เลื่อนลงไปจูบเธออีกครั้ง ครั้งนี้เธอไม่ขัดขืนผมไม่ว่าด้วยฤทธิ์ยาหรืออะไรก็ตามจากนี้ไปจนตายเธอจะเป็นแค่ของฉันคนเดียวเท่านั้น ผมได้ปฎิญาณไว้ในใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของผมตลอดไป ผมค่อยๆ เลื่อนลงมาที่เต้าใหญ่ๆคู่งาม อ้าาา..ที่รักสวย มาก ผมราวกับคนละเมอกลิ่นหอมอ่อนจากร่างกายของเธอทำให้ผมยิ่งมีอารณ์และความต้องการที่่จะครอบครองเธอ พระเจ้าทำไมมันน่าจับกระแทก ขนาดนี้ที่รักของผม
"คุณได้โปรด อ่าาา อ้าาา.. อย่าทรมานนิชาอีกเลย..ค่ะ " ฉันตอนนี้ที่สติไม่เหลือ ในสมองขาวโพลน มีแต่คนตัวใหญ่ตรงหน้าเท่านั้นที่จะเติมเต็มความต้องการตรงหน้าของฉัน นิชาไม่ไหวแล้วค่ะ..อ่าา เสียว... ได้โปรด ช่วยนิชานะค่ะ "
"นิชา..ผมจะช่วยคุณเองที่รัก" ผมก้มลงไปดูด เต้าคู่สวยอีกมือก็ค่อยๆ บีบเค้น จนแทบแหลกคามือ ผมไม่เคยพึงพอใจกับผู้หญิงคนไหนเท่านี้มาก่อนในชีวิตนี้ ผมดูด เลียไปกับเต้าใหญ่ทั้งสองเต้า ได้ยินแต่เสียงคนใต้ร่างครวญครางไม่เป็นภาษา ผมยิ่งได้ยินเสียงกระเส้าของเธออารมณ์ของผม แทบอยากจะกดกระแทกเธอให้มิดลำ แต่ผมกลัวเธอจะเจ็บปกติผมไม่เคยต้องอ่อนโยนกับผู้หญิงบนเตียง แต่กับเธอตั้งแต่แรกเจอจนถึงตอนนี้ ผม แทบบ้าอยู่แล้วที่รัก ..
"ได้โปรด สองมือสองฉันพยายาม ปัดป่ายให้เอาความเสียวซ่านออกไป ทั้งเสียวทั้งทรมาน ขนลุกไปทั้งตัว" อู้ววว ได้โปรด..ไม่ไหว.แล้ว..เสียวจัง ไม่ได้นะ อย่าเลีย"
"นิชา อ่า อ้า .. หวานจริง " ขอผมดูดอีกหน่อยนะที่รัก ผมยังไม่อิ่มเลย
"พ..ออ .ก่อน..อ้าา.. ได้โปรด หยุดเลีย นิชาไม่ไหวแล้ว เสียว ค่ะ นิชาาา เสีย..วว"
"จ๊วบ..บ บ ..ฮืมมม อย่าดิ้นหนีซิ โอ้วว..คุณกำลังทำให้ผมหลุดการควบคุมที่รัก
"นิชา..าาา ไม่..ไม่ไหวว แล้ว.. หยุดเลียก่อนได้โปรด..ดด" ฉันพยายามดันหัวของคนตัวใหญ่ให้พ้นจากหน้าอกของฉัน เขาไม่มีทีท่า ว่าจะหยุดดูดทั้งสองเต้าของฉันเหมือนคนที่กระหายเสียงดูด ดังจ๊วบ เสียงเขาคราง เหมือนควบคุมอะไรซักอย่าง แต่ตอนนั้นอารมณ์ของฉันมันไม่ได้สนใจอะไร นอกจากความทรมานตรงหน้าที่ต้องพบเจอ "อ้า ..ฮืมม นิชา ขอ..ออ ..ร้อ.งง.. ไม่ไหว อ้า อ้าา.. เสียว ค่ะ เสี..ย..ววว"
"ที่รักของผม" ผมค่อยๆ ถอนปากออกจากเต้าสวยคู่นั้น กลับขึ้นไปจูบปากของเธออีกครั้ง ส่วนมือก็ค่อยเลื่อนไปสัมผัสกีบกุหลาบงามของเธอ โดยที่ผมยังไม่ได้มองด้วยซ้ำ ว่ามันสวยงามมากแค่ไหนแต่สิ่งที่ผมสัมผัสคือกุหลาบของเธออวบอูม มันกำลังทำให้ผมช็อกคือเธอไม่ได้มีดีแค่เต้าและสะโพกที่ใหญ่โต"พระเจ้า!!!ทำไมกุหลาบดอกนี้ช่างอวบอูมและใหญ่เต็มมือขนาดนี้" มือผมค่อยสัมผัสดอกกุหลาบดอกนี้ เพื่อไม่ให้เธอขัดขืนผม ด้วยประสบการณ์อันโชกโชนของผม ผมยังจูบเธออยู่ไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสได้ดิ้นหรือขัดขืนผมไปมากกว่านี้แล้วผมคงไม่อาจปล่อยให้เธอหลุดมือไปได้ มือของผมที่กำลังสัมผัสดอกกุหลาบตอนนี้เปียกจนแฉะเหมือนเรียกให้ผมเข้าไปสำรวจความสวยงามของเธอ
"ฮู้ววว..ไม่ค่ะ..ไม่ได้ ฮืม อย่า...าา ค่ะ อย่าจับมัน" ฉันพยายามดิ้นขัดขืน แต่สวยสภาพร่างกายแต่สติที่แทบไม่เหลือ และร่างกายที่ไม่รักดีของฉันมันตอบสนองเขาดีเหลือเกิน ..จะให้ฉันทำอย่างไรกับร่างกายที่ไม่รักดีเช่นนี้ ตอนนี้เขาจูบฉันจนแทบไม่ได้หายใจ แต่ฉันก็พยายามถอนจูบที่ร้อนแรงของเขาและขอร้องให้เขาอย่าสัมผัสน้องสาวของฉันเพราะฉันยังไมเคยผ่านมือใครถึงจะปาอายุไป 27 แล้วก็ตาม
"ได้โปรด อย่า..สัมผัสนิชาอีกเลย นิชา ขอร้อ...งง.."
"ไม่ได้แล้วที่รักของผมตอนนี้ ผมไม่สามารถหยุดกลางทางได้"
ผมเห็นว่าเธอเริ่มต่อต้านผม ผมจึงผละออกจากเธอ แล้วจับเธออ้าขากว้างเพื่อดูดอกกุหลาบที่สวยงามให้เต็มตา
"กรี๊ด..คุณจะทำอะไรนิชาค่ะ..ฮู้ววว..ได้โปรด"
"ฮู้ววว...นิชาสวยมากที่รัก" แคมกุหลาบอวบอิ้ม สีชมพู ตรงกลางแดงระเรือ เหมือนไม่เคยผ่านการใช้งาน ผมจับเธอนอนที่ขอบเตียง ถ่างขาเธอจนกว้าง ก้มลงไปเลียให้เธอ
"อ้าาา...อา อ๊าาา..ไม่ได้ค่ะ สกปรก..กก.. ไม่ได้.. หยุดเถอะ ..เสีย...ววว นิชา เสียว"
ผมไม่ฟังเสียงคนตรงหน้าเลย เพราะผมกำลังหอมกับกลิ่นกุหลาบของเธอ ผมค่อยๆเลีย ใช้ลิ้นเลียตรงเกษรตรงกลาง กุหลาบงาม คนที่นอนอ้าขา อยู่บนเตียง บิดตัวเร้าๆ ทรมาน ผมยิ่งเห็นภาพที่เธอพยายามห้าม พยามดันหัวผมไปให้พ้นจากกุหลาบงามของเธอมันเซ็กซี่อะไรขนาดนั้น ยิ่งเห็นเธอครางผมยิ่งเลีย ผมใช้ลิ้นวนไปรอบเกษรกุหลาบงามของเธอ ล็อคขาทั้งสองข้างยกขึ้นเพราะไม่งั้นคนใต้ร่างคงดิ้นหนี้ผม แค่ตอนนี้ตัวเธอเองก็แทบจะรับผมไม่ไหวแล้ว ผมเลียวนไปรอบโดยไม่หยุดเลีย เพราะมันหวานมาก (ปกติคู่นอนผมไม่เคยแยแสเลยหรือจะเลียให้ใครก็ไม่ทำแม้กระจูบก็ไม่เคยให้กับพวกเธอเหล่านั้น)
คืนนั้นเราไม่ได้อยู่ต่อในบาร์ ราชศักดิ์พาดาหวันกลับบ้านด้วยความรู้สึกผิดและเป็นห่วงเธอ วันนี้พ่อแม่ของดาหวันไปต่างจังหวัด ฝากให้ราชศักดิ์ดูแลเธอ ราชศักดิ์ก็เลยชวนเธอไปเที่ยวผ่อนคลายที่บาร์ แต่ดันมีเรื่องกับหนุ่มคนนั้นเสียก่อน...ราชศักดิ์พาดาหวันกลับถึงบ้านของเธอแล้ว เขารู้สึกผิดที่ทำให้เธอต้องตกใจขนาดนี้"ดาหวัน ลุงขอโทษอีกครั้งนะครับ" ราชศักดิ์เอ่ยขึ้นขณะจอดรถหน้าบ้านของดาหวัน"ไม่เป็นไรค่ะคุณลุงราช" เธอตอบกลับเบา ๆทั้งสองคนต่างเงียบไปพักใหญ่ ก่อนที่ดาหวันจะตัดสินใจพูด "คุณลุงคะ หนูว่า... หนูว่าเราควรพักเรื่องนี้ไว้ก่อนดีไหมคะ"ราชศักดิ์พยักหน้ารับ "หนูพูดถูกแล้วล่ะ"หลังจากนั้น ราชศักดิ์ก็พาดาหวันลงจากรถและเดินส่งเธอขึ้นไปถึงหน้าประตูบ้าน"กลับไปพักผ่อนเยอะ ๆ นะค่ะดาหวัน" ราชศักดิ์เอ่ยด้วยความเป็นห่วงดาหวันแบบสุดหัวใจ"ค่ะคุณลุงราช" ราชศักดิ์มองดาหวันด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความรู้สึกมากมาย อยากจะบอกอะไรบางอย่างกับเธอ แต่ก็กลัวว่ามันจะทำให้ทุกอย่างยุ่งยากไปมากกว่านี้สุดท้ายแล้ว ราชศักดิ์ก็ได้เพียงโบกมือลา ก่อนจะเดินกลับไปที่รถของตัวเอง ยังไม่ทันจะได้ออกรถ ดาหวันก็วิ่งก
นี่ก็ผ่านมาเกือบ 8 เดือนแล้วเรื่องราวเลวร้ายได้ผ่านไปจากความทรงจำของดาหวัน ตอนนี้เธอกลับมาน่ารัก สดใส กว่าเดิมมาก วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่ของเธอไปต่างจังหวัดที่ภาคเหนือ อยากจะพาดาหวันไปด้วย แต่เธอปฏิเสธเพราะคืนนี้เธอมีนัดกับลุงราชศักดิ์แล้ว “ลูกดา ไม่ไปงานแต่งเพื่อนพ่อกับพ่อหรอค่ะ ถือโอกาสไปเปิดหูเปิดตาที่โน่นด้วยเลย อากาศกำลังดีเลย”“ไม่ละค่ะคุณพ่อ วันนี้ดามีนัดแล้วค่ะ”“นัดใครละค่ะ ลูกสาวคนสวยของแม่”“นัดคุณลุงราชศักดิ์ค่ะ วันนี้จะพาดาไปเที่ยวบาร์ที่ดังๆในย่านตัวเมืองค่ะ เห็นมีโปรอาหารเด็ดมากค่ะ”“เบื่อจริง ๆ ลูกสาวพ่อ หายใจเข้าออกเป็นลุงราชศักดิ์ไปซะแล้ว เอาพ่อไปทิ้งไว้ไหนค่ะ”“เอาไว้กับคุณแม่ค่ะ ฮิ ฮิ”ดาหวันที่พูดติดตลกน่ารัก แต่ก็จริงอย่างที่คุณพ่อเธอพูด ตอนนี้เธอหายใจเข้าออกเป็นราชศักดิ์ไปตั้งแต่เมื่อไหร่เธอไม่รู้ตัวเลย แต่ราชศักดิ์ทำเธอมีความสุขที่สุดไม่เคยทำเธอต้องคิดมากทุกคืนลุงราชต้องแชทกับเธอก่อนนอนและเธอก็ติดกับการต้องแชทกับราชศักดิ์ทั้งวันแล้วด้วยวันไหนไม่ได้แชทกับราชศักดิ์ดาหวันเองก็หงุดหงิดทั้งวันแบบไม่รู้สาเหตุว่าตอนนี้ราชศักดิ์กำลังเข้ามามีอธิพลกับความรู้สึกของดา
...ดาหวันทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไม่ขาดสาย ภาพที่เธอเห็นยังคงติดตาเธออยู่ ภาพที่เอกอยู่บนเตียงกับคุณหญิงภาอย่างเร่าร้อน มันเป็นภาพที่ดาหวันไม่เคยคิดว่าจะได้เห็น"ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้" ดาหวันพึมพำกับตัวเอง"หนูโง่เอง ที่ไม่เชื่อพ่อกับเพื่อน" ดาหวันพูดทั้งน้ำตา"หนูมันโง่ ที่ไว้ใจคนผิด" ดาหวันพูดซ้ำๆทันใดนั้น ราชศักดิ์ก็เดินเข้ามาประคองดาหวันขึ้นจากพื้นเขากอดปลอบประโลมดาหวันไม่ห่างกายเขาขับรถพาดามาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่เงียบสงบ เขาถึงแม้จะแอบดีใจที่หลานสาวของเขาโสดแล้ว แต่ก็เสียใจที่เห็นน้ำตาของดาหวัน ราชศักดิ์จำเป็นต้องทำเพื่อความรักของเขา เพื่อไม่ให้ดาหวันเสียใจกับไอ้ผู้ชายชั่วอย่างเอก "ไม่เป็นไรนะ ดาหวัน ลุงอยู่ตรงนี้กับดาเสมอ อยากร้องก็ร้องมาเลย ไม่เป็นไรค่ะ ... " ราชศักดิ์พูดด้วยความเป็นห่วง"คุณลุงคะ.." ดาหวันร้องไห้โฮ"ร้องออกมาเลยครับดา ร้องให้พอ" ดาหวันกอดราชศักดิ์แน่น ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเต็มที่อกแกร่งของราชศักดิ์ที่เป็นที่พึ่งพึงของดาหวันในเวลานนี้มันทำให้เธออบอุ่นที่หัวใจราวกับเป็นเกาะกำบังทุกอย่างในตอนนี้ที่ถาโถมเข้ามาทำร้ายจิตใจของเธอ"
...ส่วนคู่ขาของเอกอย่างคุณหญิงพา ที่อายุมากกว่าเอก ที่กำลังเก็บหลักฐานเพื่อกำจัดคนเห็นแก่เงินเลี้ยงไม่เชื่องอย่างเอก เธอยังคงให้นักสืบตามเก็บหลักฐานทุกอย่างราชศักดิ์ที่รู้เรื่องทั้งหมดจึงได้ติดต่อร่วมมือกับคุณหญิงภาเพื่อช่วยกันกำจัดคนที่เกาะผู้หญิงกินแบบเอก แบบถอนรากถอนโคนไม่ให้มีที่ยืน"คุณหญิงครับ ผมได้หลักฐานเพิ่มมาอีกแล้ว" นักสืบรายงานคุณหญิงพาด้วยความเคารพ"ว่ามาสิ" คุณหญิงพาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย"เอกมันไม่ได้มีแค่คุณหญิงคนเดียวนะครับ มันยังคบผู้หญิงคนอื่นอีกหลายคน แถมแต่ละคนก็มีฐานะร่ำรวยทั้งนั้น""หึ! ฉันรู้แล้ว" คุณหญิงพาหัวเราะในลำคอ "ผู้ชายคนนี้มันเห็นแก่เงิน ฉันไม่แปลกใจเลยที่มันจะทำแบบนี้""แต่ผมว่ามันคงไม่รู้ว่าคุณหญิงกำลังเล่นเกมอะไรอยู่" "ใช่ ฉันจะให้มันรู้ว่าการที่มันมาหลอกฉัน มันคิดผิด" คุณหญิงพาพูดด้วยความโกรธแค้น"ผมจะจัดการขั้นต่อไปเลยไหมครับ" นักสืบถาม"ยังก่อน ฉันจะให้มันตายทั้งเป็นก่อน" คุณหญิงพาตอบ...ในอีกด้านหนึ่ง ราชศักดิ์ก็ได้พบให้ลูกน้องช่วยติดต่อเพื่อนัดพบลกับคุณหญิงภาที่โรงแรมหรูแห่งหนึ่ง“สวัสดีครับคุณหญิงภา ผมราชศักดิ์ครับ”“สวัสดีเช่นก
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ, ราชศักดิ์ก้าวลงจากเครื่องบินด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เขาไม่ได้กลับมาเมืองไทยนานถึง 4 ปี ตั้งแต่ไปทำงานที่ประเทศอังกฤษ ความคิดถึงเพื่อนรักอย่างฤทธิเดชและหลานสาวตัวน้อย "ดาหวัน" ทำให้เขารู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปนานนับสิบปี"ดาหวันคงโตเป็นสาวสะพรั่งแล้วสินะ"ราชศักดิ์พึมพำกับตัวเอง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อโทรหาฤทธิเดช แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจ เขาอยากจะเซอร์ไพรส์เพื่อนรักมากกว่าราชศักดิ์ตัดสินใจนั่งแท็กซี่ไปยังบ้านของฤทธิเดช เมื่อรถแล่นมาถึงหน้าบ้าน เขาก็ต้องตกตะลึง บ้านหลังใหญ่ที่เขาเคยคุ้นตาในวัยเด็กดูทรุดโทรมลงไปมาก แต่ความรู้สึกคิดถึงก็ทำให้เขากดกริ่งหน้าประตู"ใครมา" เสียงฤทธิเดชดังลอดประตูออกมา เมื่อประตูเปิดออก ฤทธิเดชก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นราชศักดิ์ยืนอยู่ตรงหน้า"ราชศักดิ์! แกกลับมาได้ยังไง" ฤทธิเดชร้องด้วยความดีใจ ทั้งสองคนกอดกันแน่น ความรู้สึกเก่าๆ ที่เคยมีให้กันกลับมาอีกครั้ง"ฉันคิดถึงแก คิดถึงดาหวัน" ราชศักดิ์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ"ดาหวันอยู่ข้างใน เดี๋ยวฉันให้คุณดิวไปเรียกให้ เขามาสิ" ฤทธิเดชบอกไม่นาน ดาหวันก็วิ่งออกมาจากบ้าน เธอจำลุงราชได้ทันที ผู้
"เอกรอดานานหรือเปล่า""ไม่นานเลยครับ เอกก็เพิ่งมาถึงก่อนดาแป๊บเดียวเราไปกันเลยไหมเดี๋ยวเพื่อนๆจะรอ""เออ ไปเลยสิ"ดาหวันก้าวขึ้นรถไปกับเอกแฟนหนุ่มไปตามนัดกับเพื่อนๆที่จะฉลองวันสอบเสร็จของทุกคน มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องดาหวันและเอกผ่านกระจกประตูรถแท็กซี่อยู่ห่าง ๆ นั่นคือคู่ขาของบเอกคุณหญิงพาได้แอบนั่งแท็กซี่ตามมาเงียบ ๆ เธอมีความเคลือบแคลงใจสงสัยในตัวเองมาสักระยะหนึ่งแล้วเพราะช่วงตลอด 2-3 เดือนมานี้ เอกมักจะทำตัวยุ่งๆใส่เธอ บางครั้งก็จะมาขอเงินเธอมากขึ้น บอกว่าเอาไปจ่ายแต่ค่าเรียนต่างๆซึ่งความจริงเอกพยายามทำคะแนนกับดาในช่วงเดือนแรกโดยการพาดาเที่ยวและซื้อของต่างๆ"หน่อยแน่ ไอ้เอกเลี้ยงไม่เชื่องนักนะ แกกล้ามากที่หักหลังคนอย่างฉัน""แท็กซี่เดี๋ยวขับตามรถคันนั้นไปห่างๆอย่าให้มันรู้ตัวนะ""คุณนายตามลูกชายเหรอจ๊ะ""ลูกชายอะไรอ่ะนั่นผัวฉัน"แท็กซี่ถึงกับงงเมื่อคุณนายบอกว่าเอกเป็นผัวเธอหน้าตาอ่อนไวกว่าเยอะมาก ดูท่าทางเรากับแม่กับลูกก็ไม่มีผิดเพี้ยน แท็กซี่ก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาขับรถตามรถเอกอยู่ห่างๆผ่านมาสักพัก เอกและดาก็มาถึงที่นัดพบกับบรรดาเพื่อนๆที่ออกมายืนคอยทั้งคู่ เพื่อนๆทุกคนแต่งตัวอย่า