บทที่ 35

“หนึ่ง...”

“พี่สิงห์รีบเซ็นเถอะค่ะ เราจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลานั่งอยู่ตรงนี้นานมาก เพราะหนึ่งมีธุระต้องไปทำต่อ” น้ำหนึ่งเลื่อนเอกสารไปตรงหน้าของสิงห์ซ้ำยังใช้ประโยคบีบบังคับให้เขาลงลายมือชื่อโดยเร็ว

“...” สิงห์ค่อนข้างลังเล ภายในหัวใจมันวูบวาบร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกหนึ่งก็อยากเซ็นให้จบๆ เพื่อคืนอิสรภาพให้แก่ตนเองหลังจากนี้จะได้คั่วผู้หญิงอย่างตามใจโดยไม่ต้องแคร์สายตาคนอื่น แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกเสียดายเธออยู่ไม่ใช่น้อย...อยู่ด้วยกัน คุยกัน ทำความรู้จักกันมาตั้งนาน หากวันหนึ่งน้ำหนึ่งไปมีผู้ชายคนอื่นจริงๆ เขาจะต้องทำตัวอย่างไรนะ?

น้ำหนึ่งทั้งสวย เพียบพร้อม ฉลาด มีคุณสมบัติครบด้านซะขนาดนี้เธอจะมีผู้ชายอีกสักกี่ร้อยกี่พันคนที่คัดเลือกเข้ามาอยู่ในวงโคจรก็ยังได้เลย...ของของเขา ของที่เขาเคยสัมผัสทุกกระเบียดนิ้วในเรือนร่างนี้ ในอีกไม่ช้ามันอาจจะต้องกลายเป็นคนอื่นมาซ้ำรอย

แค่คิดก็จุกอก!!!

เขาอยากให้น้ำหนึ่งเป็นของเขาเพียงแค่คนเดียว! แต่...เขาจะมีผู้หญิงอีกสักกี่คนก็ย่อมได้ นี่คงเป็นความคิดของคนที่เห็นแก่ตัวสินะ...แต่เขาไม่อยากเสียน้ำหนึ่งไปให้ใครจริงๆ น้ำหนึ่งเป็นของเขา เป็นผู้หญิงของสิงห์!

“รีบๆ เซ็นสิวะ!” กระทิงรีบเร่งเพื่อนสนิทแล้วโน้มหน้าเข้าไปกระซิบข้างๆ ใบหู “หรือมึงรักน้องมัน?”

การกล่าวหาแบบนี้ทำให้สิงห์ยิ่งฮึกเหิม อยากจะโชว์เก่ง โชว์แกร่งต่อหน้าของเพื่อนก็เลยรีบตวัดปลายปากกาลงลายมือชื่ออย่างเช่นฉวัดเฉวียนเพื่อระบุว่าตนยอมรับกับการหย่าในครั้งนี้เพียงเพราะไม่อยากขายขี้หน้า!!

แต่หารู้เลยไม่ว่าสิ่งที่กระทิงทำนั่นเป็นเพราะต้องการปลดปล่อยน้ำหนึ่งให้เป็นอิสระ ผู้หญิงอย่างน้ำหนึ่งคือนางพญาหงส์ผู้ทรงคุณค่าทั้งบอบบาง อ่อนแอและดีเกินกว่าที่จะมายืนข้างๆ ตัวเงินตัวทองอย่างเพื่อนเขา ฉะนั้นสิ่งที่เขาทำได้ในการไถ่โทษจากเมื่อก่อนที่เคยหาสาวๆ ในสต๊อกมาเก็บไว้ในคลังของสิงห์นั่นก็คือวิธีนี้

และมันก็ถือเป็นการสั่งสอนสิงห์ไปในตัวด้วยว่า...นับจากวินาทีนี้เป็นต้นไปเขาจะต้องยอมรับกับผลแห่งการกระทำตัวเองให้ได้! รอดูคนดิ้นเป็นหมาทุรนทุรายเวลาเห็นเมียรักในอกของตัวเองไปควงกับผู้ชายคนอื่นได้เลย

“ตอนนี้นายณัฐดนัย เดชาวัฒนกุล และ นางสาวอรัญญา ศิริพาณิชย์ได้สิ้นสุดการใช้ชีวิตคู่ฉันสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ” ว่าแล้วนายทะเบียนก็ยื่นกระดาษซึ่งระบุหัวตัวโตๆ ‘ใบสําคัญการหย่า’ ส่งให้แก่ทั้งสองคนเพื่อยืนยันอิสรภาพว่าได้เป็นอิสระจากกันนับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป

“ขอบคุณค่ะ” จากนั้นน้ำหนึ่งก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เก็บเอกสารสำคัญการหย่าไว้ในซองกระดาษสีน้ำตาลแล้วออกไปจากตัวอาคาร

“หนึ่ง...” เขาฉวยรั้งข้อมือของอดีตภรรยาเอาไว้ด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์

“หนึ่งคืนอิสระให้แล้วนะคะ...” แลดูก็รู้ว่าเธอฝืนยิ้ม ในแววตายังมีแต่หยาดน้ำรื้นขึ้นแตะขอบปริ่มๆ “อย่าไปทำนิสัยแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนอีกนะคะ เพราะเขาอาจจะไม่ทนทานเป็นสีทนได้เหมือนหนึ่ง จบกันซะทีกับตำแหน่งควายดีเด่น”

น้ำหนึ่งสลัดแขนของเขาทิ้งแล้วเดินออกไป...แต่ทว่า! สิ่งที่ทำให้ฝ่าเท้าต้องชะงักเอาไว้นั่นก็คือนักข่าวจำนวนมากที่กำลังยืนรอและกรูเข้ามาหาเธอพร้อมด้วยคำถามมากมายก่ายกอง

“หนึ่ง!!! มาเซ็นใบหย่าเหรอจ๊ะ” ชะเอมเดินนวยนาดเข้ามาในชุดเดรสสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่เว้นแม้กระทั่งกระเป๋า รองเท้า สร้อยคอตุ้มหูหรือกิ๊บติดผมแล้วแสร้งพูดเสียงดังๆ เพื่อให้พี่ๆ นักข่าวได้ยิน “แกไม่เห็นจะบอกฉันเลยว่ามาหย่ากับพี่สิงห์ ฉันเสียใจด้วยนะกับชีวิตคู่ที่ต้องจบอย่างรวดเร็วอย่างกะทันหันไม่ถึงครึ่งปีเลยด้วยซ้ำ”

อีนี่มันตามราวีไม่เลิกจริงๆ!

“สรุปแล้วคุณน้ำหนึ่งกับคุณสิงห์หย่ากันจริงๆ เหรอคะ”

“ช่วยอธิบายหน่อยค่ะคุณหนึ่ง คุณสิงห์”

“ไม่ทราบว่าสาเหตุในการหย่าครั้งนี้มาจากอะไรเหรอคะ เอ๊ะ! หรือจะเป็นเรื่องราวบาดหมางจากครั้งก่อน ที่เคยมีคนปล่อยภาพคุณสิงห์กำลังนั่งสวีทหวานอยู่กับเซเลบฟ้ารึเปล่าคะ” เตรียมใจตั้งรับเอาไว้แล้วล่ะว่าทุกอย่างจะต้องเป็นเช่นนี้

“ใช่หรือเปล่าคะ”

“ใช่ไหมคะคุณน้ำหนึ่ง คุณสิงห์”

“หรือเป็นเพราะขัดผลประโยชน์ทางธุรกิจคะ ก็คลิปเสียงที่ว่าคุณสิงห์ไม่เคยรักคุณน้ำหนึ่งเลย แต่ที่ต้องแต่งงานเข้ามาเพราะต้องการนำเงินไปช่วยเหลือและจุนเจือบริษัทที่กำลังขาดทุนในตอนนั้น” จู่ๆ นักข่าวสาวสวยคนหนึ่งก็โพล่งปากพูดขึ้นซึ่งแน่นอนว่าสามารถเรียกจุดสนใจและดึงดูดเพื่อนๆ ร่วมอาชีพคนอื่นได้เป็นอย่างดี

“คุณไปเอาข่าวมั่วๆ พวกนี้มาจากไหน!!” สิงห์เริ่มหายใจไม่ค่อยทั่วท้อง

“ก็จากคลิปวีดีโอนี่ไงคะ...” ชะเอมยิ้มเหยียดแล้วกดโทรศัพท์เปิดคลิปวีดีโอที่ตนเองแอบถ่ายเอาไว้เมื่อครั้งนั้นแพลนจอไปให้พี่ๆ นักข่าวและน้ำหนึ่งได้ดูเป็นขวัญตา

ทุกสีหน้า ทุกน้ำเสียง ทุกคำพูดของสิงห์และท่านเจ้าสัวสุรเดชยังคงกึกก้องอยู่ในสมอง...มันเหมือนกับมีสายฟ้าฟาดผ่าลงตรงกลางอกอีกรอบซ้ำบริเวณแผลเดิมที่ยังคงบอบช้ำจนกลายเป็นปวดร้าวปวดหนึบยกกำลังสอง

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา...เป็นเพียงแค่การแสดง เป็นเพียงแค่การสร้างสถานการณ์บังหน้าเพื่อเอาตัวรอดงั้นเหรอ? เจ็บแล้วเจ็บอีก! จะทำร้ายความรู้สึกกันไปถึงไหน

“ชะเอม!!!” สิงห์ยืมโทรศัพท์จากชะเอม

“พี่ทำกับเพื่อนชะเอมขนาดนี้พี่ยังมีหน้ามายืนลอยหน้าลอยตาได้อีกนะคะ! ไม่เป็นไรนะหนึ่ง วันนั้นฉันบังเอิญไปได้ยินแล้วก็เลยแอบถ่ายมา แต่ยังไม่ทันให้แกดู ก็ดันมาเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเสียก่อน ฉันน่ำอยากให้แกตาสว่างแล้วเดินออกมาจากผู้ชายเลวๆ คนนี้เสียทีนะเพื่อนรัก” มันดูเหมือนชะเอมหวังดีและจริงใจต่อเพื่อนสนิทแต่ความจริงแล้วหล่อนแค่อยากจะฉีกหน้ากดน้ำหนึ่งให้จมดิน!

อยากจะทำให้หล่อนอับอายขายขี้หน้าที่มารู้ความจริงว่าสามีตัวเองที่ตกแต่งเข้ามาถูกต้องตามกฎหมายนั้น…ทุกอย่างล้วนเป็นเพียงแค่การแสดงหาได้มีความรักอยู่เลยไม่!! แล้วคนทั้งโลกก็จะได้ประณามการกระทำนี้ คงจะมีแต่เสียงฮือฮาเยาะเย้ยสารพัดน้ำหนึ่งว่าทำอะไรไม่เจียมตัว สมควรแล้วที่ต้องเจอแบบนี้

“ที่ผ่านมาคำว่ารักที่พี่บอก จูบที่พี่ให้ อ้อมกอดที่พี่เคยโอบกอดหนึ่งตอนที่หนึ่งมีปัญหา คำสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะที่บอกว่าจะดูแลหนึ่งอย่างดี จะไม่ทำให้หนึ่งเสียใจเด็ดขาด มันคงเป็นคำโกหกหลอกลวงทั้งนั้นสินะคะ!” มันเจ็บ…เจ็บตรงนี้ เจ็บเหลือเกิน! “จิตใจพี่ทำด้วยอะไรวะ ทำไมถึงได้กล้าเอาความรู้สึกของคนอื่นมาล้อเล่น อดยากมากขนาดนั้นเลยเหรอคะถึงต้องเอาตัวเข้าแลกเกาะชายกระโปรงผู้หญิงกิน”

คราวนี้มันมีทั้งความเกลียดชัง ความโกรธแค้นแฝงซ่อนอยู่ที่โดนหลอกลวงและโดนหักหลังมาโดยตลอด! ความรักของเธอไม่เคยมีค่าในสายตาคนผู้นั้นเลย เขาเห็นเธอเป็นเพียงเครื่องมือในการเล่นเกมเพื่อนำพาตัวเองไปถึงฝั่งฝันเท่านั้น เพราะฉะนั้นเธอก็ไม่มีเหตุผลจำเป็นที่จะต้องถนอมความรู้สึกหรือเห็นอกเห็นใจ เห็นแก่มิตรภาพความรู้สึกดีๆ ที่เราเคยมีให้กันมาโดยตลอดอีกต่อไป!

“หนึ่ง...”

“หนึ่งคงจะต้องมอบรางวัลออสการ์ให้พี่สิงห์แล้วล่ะค่ะ ในฐานะนักแสดงชายยอดเยี่ยมสำหรับตำแหน่งหลอกลวง เลว ระยำ สำส่อนระดับโลก ถามจริงเถอะไม่รู้สึกรู้สากับการกระทำตัวเองบ้างเลยเหรอ ต้องหน้าด้าน หน้าทนขนาดไหนเนี้ยที่เอาตัวเข้าแลกเพื่อหวังจะเอาเงินไปเจือจุนบริษัท! โถ่ๆๆ น่าสมเพชสิ้นดี นี่เหรอคะประธานคณะกรรมการบริหารบริษัทอาหารหมาชื่อดัง นี่แหละนะอยู่กับสิ่งไหนก็คงจะเป็นสิ่งนั้น” จริงอย่างที่เขาว่ายิ่งรักมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเกลียดมากขึ้นเท่านั้น!!

ภายในแววตาของน้ำหนึ่งมันมีแต่ความเคียดแค้นชิงชังและรังเกียจเดียดฉันท์ผู้ชายคนนี้ยิ่งกว่าเขาเป็นเชื้อโรคหรือไส้เดือนดิน

“มันจะมากเกินไปแล้วนะหนึ่ง!!” สิงห์แทบมุดหน้าหนี! ศักดิ์ศรีและชื่อเสียงเกียรติยศที่เขาสร้างเอาไว้จะต้องมาป่นปี้เพราะคำพูดของผู้หญิงคนนี้จริงๆ หรือ

“มันไม่มากเกินไปหรอกค่ะสำหรับการกระทำแย่ๆ ของคุณ อ้อ!! แล้วก็ คุณไม่เหมาะสมกับชื่อสิงห์เลยนะคะ นิสัยต่ำๆ แบบนี้ชื่อตัวเงินตัวทองน่าจะดีกว่า”

“หนึ่ง!! พี่บอกให้หยุด!!”

“หนึ่งไม่หยุด! หนึ่งจะมาตอบคำถามของพี่ๆ นักข่าวนะคะ อยากรู้อะไรถามมาได้เลยค่ะ หนึ่งจะพูดความจริงให้หมดเปลือกว่าใครเป็นใคร” คราวนี้คงไม่ใช่สิงห์คนเดียวที่รู้สึกรู้ร้อนรู้หนาว

“สาเหตุที่คุณน้ำหนึ่งเลิกกับคุณสิงห์มาจากอะไรคะ”