หลังจากที่ขวัญอุษาตัดสินใจให้อภัยปกรณ์ และเริ่มเปิดใจให้เขาอีกครั้ง ชีวิตของทั้งสองก็ค่อย ๆ กลับมาเป็นปกติ ปกรณ์ดูแลขวัญอุษาอย่างใกล้ชิดทุกวัน ทั้งช่วยงานในสวนและเตรียมตัวสำหรับการเป็นพ่อที่ดี แม้จะมีอุปสรรคจากอดีต แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ที่จะสร้างอนาคตใหม่ให้กับขวัญอุษาและลูก ช่วงเย็นขณะที่ขวัญกำลังนั่งเล่นอยู่ในสวนที่เธอโปรดปราน ปกรณ์ก็เดินเข้ามาหาพร้อมกับรอยยิ้มอบอุ่น หญิงสาวเงยหน้ามองเขายิ้มตอบอย่างอ่อนโยน “ขวัญ พี่มีเรื่องสำคัญอยากจะถามหนู” ปกรณ์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ตาคมยังมองจ้องใบหน้าสวยอย่างรักใคร่ ขวัญอุษามองใบหน้าคมของปกรณ์ด้วยความสงสัย “เรื่องอะไรเหรอคะ” ปกรณ์สูดลมหายใจลึก ก่อนจะย่อตัวลงนั่งข้าง ๆ ร่างอวบ และหยิบกล่องเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าของเขา เปิดให้เห็นแหวนแต่งงานที่ซ่อนอยู่ภายใน ขวัญอุษาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ น้ำเสียงของเธอสั่นเล็กน้อย “พี่กรณ์ นี่พี่” “ขวัญ พี่รู้ว่าพี่ทำผิดพลาดมามากมายในอดีต และทำให้ขวัญเจ็บปวด แต่ตอนนี้ พี่อยากขอโอกาสที่จะสร้างอนาคตใหม่กับขวัญ” ปกรณ์พูดอย่างช้าๆแสดงความจริงใจ
หลังจากที่ปกรณ์ยังคงพยายามพิสูจน์ตัวเองโดยช่วยงานในสวนผลไม้ทุกวันร่วมกับคุณสาธิต แม้ว่าเขาจะมีอาการแพ้ท้องแทนขวัญอุษาจนทานอาหารได้เพียงน้อยนิด เขาก็ไม่เคยหยุดหรือแสดงความอ่อนแอ เพราะเขาอยากแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเขาพร้อมจะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวและพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อขวัญอุษาและลูกแต่ในที่สุด การทานได้น้อยและอ่อนแรงจากอาการแพ้ท้องก็เริ่มส่งผลต่อร่างกายของปกรณ์อย่างรุนแรง จนทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้นเมื่อปกรณ์กำลังช่วยพ่อตาตัดแต่งกิ่งไม้บนต้นผลไม้สูง ซึ่งเป็นงานที่เขาทำเป็นประจำแม้จะเริ่มรู้สึกอ่อนล้า แต่ในวันนี้อาการแพ้ท้องที่เขาเผชิญมาเป็นเวลาหลายสัปดาห์เริ่มสะสม ร่างกายของเขาเริ่มอ่อนแอเพราะทานอาหารได้น้อยขณะที่ปกรณ์อยู่บนต้นไม้และกำลังใช้มีดตัดกิ่งไม้ เขารู้สึกเวียนหัวและตาพร่ามัว เขาพยายามกะพริบตาหลายครั้งเพื่อให้การมองเห็นกลับมาเป็นปกติ แต่ความเหนื่อยล้าจากการทานได้น้อยทำให้เขารู้สึกเหมือนร่างกายจะไม่ตอบสนองทันใดนั้นอาการเวียนหัวก็ถาโถมเข้ามาอย่างรวดเร็ว ร่างกายของปกรณ์ไม่สามารถทรงตัวอยู่บนกิ่งไม้ได้อีกต่อไป เขารู้สึกเหมือนร่างกายจะล้มลงก่อนที่เขาจะคว้ากิ่งไม้ไว้ได้“โ
ถึงแม้ว่าปกรณ์ยังตามง้อและช่วยพ่อสาธิตทำงานในสวน แต่ขวัญอุษายังคงใจแข็งและพยายามรักษาระยะห่างจากปกรณ์ เธอก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องของคนรักของปกรณ์ที่เขาเคยพูดถึงก่อนหน้านี้ ในใจของขวัญอุษารู้สึกว่า ปกรณ์ทำทีมาง้อเธอที่นี่แต่อาจจะยังมีคนรักที่รออยู่ที่กรุงเทพ และสิ่งที่เขากำลังทำตอนนี้อาจเป็นเพียงแค่ความรู้สึกผิด หรือการพยายามชดใช้ความผิดพลาดของตัวเองเท่านั้นขณะที่ทั้งสองนั่งคุยกัน ขวัญอุษาตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับความรู้สึกของตัวเองและบอกให้ปกรณ์กลับไปหาคนรักของเขา เธอไม่อยากให้ปกรณ์ต้องเสียสละหรือทิ้งชีวิตในกรุงเทพฯ เพื่อรับผิดชอบลูกในท้องของเธอ อีกทั้งไม่อยากให้คนรักของปกรณ์ต้องเสียใจขวัญอุษาหันมามองจ้องหน้าหล่อของปกรณ์ด้วยสายตาจริงจัง ก่อนจะพูดขึ้นกับเขา “คุณปกรณ์ คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ก็ได้นะคะ คุณมีชีวิตของคุณ มีคนรักที่คุณต้องกลับไปดูแล ขวัญว่าคุณกลับไปอยู่ที่กรุงเทพก็ได้ค่ะ วันไหนที่คุณอยากจะมาหาลูกคุณค่อยมาก็ได้”ปกรณ์ชะงักไปทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เขามองขวัญด้วยความแปลกใจ ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ “ขวัญ คุณกำลังพูดถึงใครเหรอ ที่บอกว่าคนรักของผม”ขวัญอุษามองหน้าเขาอย่างไม่ชอบ
หลังจากที่ปกรณ์ได้ขอขมาคุณสาธิตพ่อของขวัญอุษาและได้รับโอกาสในการพิสูจน์ตัวเอง เขาตัดสินใจว่าจะไม่เพียงแค่เป็นพ่อที่ดี แต่จะทำหน้าที่ลูกเขยที่ดีช่วยพ่อตาดูแลสวนผลไม้ด้วย เพื่อแสดงความจริงใจและรับผิดชอบต่อครอบครัวของขวัญอุษาอย่างเต็มที่ปกรณ์ไม่เคยมีประสบการณ์ในการทำสวนมาก่อน ชีวิตที่เคยอยู่แต่เมืองนอกทำให้เขาคุ้นเคยกับการทำงานในออฟฟิศและธุรกิจมากกว่า แต่เขารู้ว่าการปรับตัวในครั้งนี้สำคัญแค่ไหน เขาไม่เพียงแค่ต้องพิสูจน์ตัวเองต่อพ่อของหญิงสาว แต่ยังต้องทำให้ขวัญอุษาเชื่อใจในความตั้งใจของเขาอีกครั้งเช้าวันแรกที่ปกรณ์เริ่มทำงานในสวนผลไม้ เขามีความรู้สึกตื่นเต้นผสมกับความท้าทาย เขาเดินเข้าไปหาพ่อสาธิตที่กำลังตัดแต่งกิ่งไม้และดูแลต้นผลไม้อย่างขะมักเขม้น“คุณพ่อครับ วันนี้ผมขอช่วยงานในสวนด้วยนะครับ” ปกรณ์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตั้งใจ ขณะที่พ่อของขวัญอุษาหันมามองเขา คุณสาธิตนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย“ถ้าคุณอยากช่วย ก็มาเริ่มกันเลย แต่ต้องบอกก่อนนะว่า งานในสวนไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด”ปกรณ์ยิ้มบาง ๆ แม้จะรู้ว่ามันไม่ใช่งานง่าย แต่เขาก็พร้อมที่จะลงมือทำเต็มที่ “ผมพร้อมคร
หลังจากที่ปกรณ์รู้ความจริงว่า คุณหญิงธัญญาแอบไปหาขวัญที่เชียงรายและได้เจอเธอพร้อมลูกในท้อง ปกรณ์ตัดสินใจว่าจะยังไม่เผชิญหน้ากับแม่ทันที แต่เขาต้องการดูว่าคุณหญิงจะพูดอะไรกับเขาหรือไม่ เขาจึงคิดแผนการแกล้งโทรหาคุณหญิง เพื่อสังเกตปฏิกิริยาของแม่และหาทางให้คุณหญิงบอกความจริงด้วยตัวเอง ขณะที่คุณหญิงกำลังนั่งคุยกับขวัญอุษาอยู่ในสวน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น คุณหญิงหันมองโทรศัพท์ที่สั่นอยู่บนโต๊ะ เห็นชื่อปกรณ์ปรากฏบนหน้าจอ เธอชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะรีบกดรับสายด้วยความเป็นกังวล “ตากรณ์ ลูกโทรมามีอะไรเหรอ” คุณหญิงถามด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะฟังดูเป็นปกติ แม้ในใจจะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย ปกรณ์ที่อยู่ปลายสายแกล้งทำเสียงร่าเริงเหมือนไม่รู้เรื่องอะไร “คุณแม่ครับ คุณแม่จะกลับบ้านวันไหนครับ” “แม่ยังไม่กลับตอนนี้ลูก มีอะไรหรือเปล่า หรือที่บริษัทมีปัญหา” “เปล่าหรอกครับทุกอย่างเรียบร้อยดี แม่ไม่ต้องเป็นห่วง ผมแค่อยากถามว่าช่วงนี้แม่หายไปไหนบ่อย ๆ เหรอ We ผมสังเกตว่าแม่ออกจากบ้านหลายวันแล้วนะ ไปทำธุระอะไรอยู่หรือครับ ไม่ส่งข่าวลูกชายบ้างเลย ผมเป็นห่วงเลยโทรมา” คุณหญิงนิ่งไปครู่หนึ่ง พยายามหาคำตอบอย่างรวด
หลังจากที่ปกรณ์ได้รู้ความจริงว่าขวัญอุษากำลังตั้งครรภ์ลูกของเขา ความรู้สึกตื่นเต้นและดีใจทำให้เขาตัดสินใจทันทีว่าจะเริ่มเตรียมตัวเป็นพ่อที่ดี เขารู้ว่าตัวเองทำผิดพลาดกับขวัญอุษาในอดีต แต่ตอนนี้เขาอยากจะเริ่มต้นใหม่ และส่วนหนึ่งของการแสดงออกถึงความรับผิดชอบนั้นคือการเตรียมห้องสำหรับลูกน้อยปกรณ์เดินไปที่ห้องว่างห้องหนึ่งในบ้าน เขาจ้องมองไปทั่วห้องที่ยังคงว่างเปล่า แต่ในจินตนาการของเขา มันเริ่มเต็มไปด้วยภาพของอนาคตที่สดใส เขาเห็นภาพของลูกชายตัวเล็ก ๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น ภาพของเตียงเด็กเล็กที่วางไว้ตรงมุมห้อง ของเล่นวางเรียงราย และผนังที่ทาสีอย่างสดใส“ฉันจะเตรียมห้องนี้ไว้ให้ลูก ห้องสำหรับเด็กน้อยของฉัน” ปกรณ์พึมพำกับตัวเองด้วยความตั้งใจเขาเดินไปรอบ ๆ ห้อง วัดขนาดพื้นที่ด้วยสายตาและเริ่มคิดถึงการจัดแต่งห้อง ทุกมุม ทุกเฟอร์นิเจอร์ เขาต้องการให้ห้องนี้เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่นสำหรับลูกน้อยของเขาวันต่อมาปกรณ์เริ่มลงมือจัดการเรื่องการตกแต่งห้องสำหรับลูกน้อยอย่างจริงจัง เขาเริ่มหาซื้อเฟอร์นิเจอร์สำหรับเด็ก ทั้งเตียงนอนเด็ก ตู้เสื้อผ้าเล็ก ๆ และชั้นวางของเล่น เขาเลือกเตียง