เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 25 ปลาดวงดาวกับองค์ชายที่ฉันเรียกชื่อ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-27 20:00:29“ไปสิคะ จะเหมือนพาเหรดที่โลกของฉันมั้ย?”
ฉันถามพลางยิ้มกว้าง ดวงตาเป็นประกาย หวังว่าที่นี่จะมีบอลลูนการ์ตูนลอยกลางฟ้าแบบที่ฉันเคยดู
หลงอวิ๋นจับมือฉันแน่นขึ้น แล้วพาฝ่าฝูงชนไปยังจุดชมวิวริมถนน ที่เงียบสงบและไม่มีใครยืนบังพอดี
“เหมือนโลกของเจ้า?” เขาเอียงหน้ายิ้มน้อย ๆ
“ข้าไม่เคยเห็นของโลกเจ้า...แต่เชื่อเถอะ เจ้ายังไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้แน่นอน”
ฉันแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเมื่อขบวนพาเหรดเริ่มขึ้น…
นักเต้นในชุดขาววิบวับราวกับหลุดจากกลุ่มดาว เดินนำขบวนออกมาอย่างสง่างาม ท่าทางพริ้วไหวของพวกเขาเหมือนเกล็ดหิมะกำลังร่ายระบำ พวกเขาถือไม้คทาคริสตัลที่ปลายเป็นรูปดาวหิมะ และทุกครั้งที่ปลายคทาแตะพื้น เกล็ดหิมะสีเงินก็ลอยขึ้นจริง ๆ!
“กลุ่มแรกคือ ‘นักเต้นหิมะแรก’ พวกเขาคือตัวแทนของหิมะแรกแห่งฤดูหนาว” หลงอวิ๋นอธิบายข้างหูฉัน
“โอ้โห… แบบนี้ต้องเรียกว่าหิมะแบรนด์เนมแล้วล่ะค่ะ!” ฉันแซวขำ ๆ พร้อมยิ้มเงยหน้าขึ้นมองเขา แต่หลงอวิ๋นแค่ส่ายหน้าน้อย ๆ แล้วยิ้มแบบกลั้นหัวเรา
บทล่าสุด
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 26 มายากล หรือเวทมนตร์...หรือเจ้า
ผู้คนในตลาดเริ่มเคลื่อนไปทางโซนถัดไป เสียงดนตรีแปลกหูดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมแสงสีหลากหลายลอยสู่ท้องฟ้า ดึงดูดสายตาทุกคนรอบข้าง“นั่นคือโซนเวทมนตร์” หลงอวิ๋นอธิบาย“เจ้าอยากไปดูหรือไม่?”ฉันพยักหน้าทันที ดวงตาเป็นประกายวาววับ“ค่ะ ไปดูโซนเวทมนตร์กัน ฉันอยากรู้ว่าเวทมนตร์ที่นี่จะเหมือนกับโลกของฉันไหม?”หลงอวิ๋นเลิกคิ้วเล็กน้อย สีหน้าสนใจชัดเจน“เวทมนตร์ในโลกของเจ้า?” เขาถามเสียงจริงจัง ขณะนำทางฉันไปตามทางเดินหินสีขาวเงิน“มีเวทมนตร์ในโลกของเจ้าด้วยหรือ? เล่าให้ข้าฟังหน่อยสิ”ระหว่างที่เราเดินผ่านแผงขนมหวานส่งกลิ่นหอมละมุน ฉันมองเด็กน้อยที่กำลังถือขนมรูปดาวหกแฉกเปล่งแสงสีนวลอย่างสนใจ“ในโลกของเรา เวทมนตร์ถูกแบ่งออกเป็นหลายสาขา” หลงอวิ๋นอธิบายต่อ“เทพธิดาแห่งพายุหิมะประทานพลังให้ผู้มีพรสวรรค์บางคน แต่ละคนมีพลังเฉพาะที่ไม่เหมือนกัน”เราเดินเข้าสู่โซนเวทมนตร์ที่คึกคัก เต็มไปด้วยซุ้มและเต็นท์หลากสีสันเรียงราย นักเวทแต่ละคนต่างแสดงควา
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 25 ปลาดวงดาวกับองค์ชายที่ฉันเรียกชื่อ
“ไปสิคะ จะเหมือนพาเหรดที่โลกของฉันมั้ย?”ฉันถามพลางยิ้มกว้าง ดวงตาเป็นประกาย หวังว่าที่นี่จะมีบอลลูนการ์ตูนลอยกลางฟ้าแบบที่ฉันเคยดูหลงอวิ๋นจับมือฉันแน่นขึ้น แล้วพาฝ่าฝูงชนไปยังจุดชมวิวริมถนน ที่เงียบสงบและไม่มีใครยืนบังพอดี“เหมือนโลกของเจ้า?” เขาเอียงหน้ายิ้มน้อย ๆ“ข้าไม่เคยเห็นของโลกเจ้า...แต่เชื่อเถอะ เจ้ายังไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้แน่นอน”ฉันแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเมื่อขบวนพาเหรดเริ่มขึ้น…นักเต้นในชุดขาววิบวับราวกับหลุดจากกลุ่มดาว เดินนำขบวนออกมาอย่างสง่างาม ท่าทางพริ้วไหวของพวกเขาเหมือนเกล็ดหิมะกำลังร่ายระบำ พวกเขาถือไม้คทาคริสตัลที่ปลายเป็นรูปดาวหิมะ และทุกครั้งที่ปลายคทาแตะพื้น เกล็ดหิมะสีเงินก็ลอยขึ้นจริง ๆ!“กลุ่มแรกคือ ‘นักเต้นหิมะแรก’ พวกเขาคือตัวแทนของหิมะแรกแห่งฤดูหนาว” หลงอวิ๋นอธิบายข้างหูฉัน“โอ้โห… แบบนี้ต้องเรียกว่าหิมะแบรนด์เนมแล้วล่ะค่ะ!” ฉันแซวขำ ๆ พร้อมยิ้มเงยหน้าขึ้นมองเขา แต่หลงอวิ๋นแค่ส่ายหน้าน้อย ๆ แล้วยิ้มแบบกลั้นหัวเรา
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 24 ป๋าแห่งตลาดหิมะเงิน
หลงอวิ๋นยิ้มกว้างขึ้น เมื่อได้ยินน้ำเสียงกระตือรือร้นของฉัน—รอยยิ้มที่หาได้ยากจากใบหน้าอันเย็นชาของเขา“เช่นนั้น ไปกันเถอะ” เขากระชับมือฉันแน่นขึ้น“แต่เราจะไม่ใช้ม้าหลวง หรือรถม้าอย่างที่ผู้คนคาดคิด... ข้าจะพาเจ้าไปในแบบที่ข้าชอบที่สุด”เขาพาฉันมายังมุมหนึ่งของสวน ที่ใต้ต้นไม้น้ำแข็งสูงตระหง่าน มีแท่นหินอ่อนวางอยู่กลางลาน“ยืนบนนี้” เขากล่าวเสียงเรียบ แต่นัยน์ตากลับเปล่งประกายบางอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นฉันก้าวขึ้นไปยืนข้างเขา หัวใจเต้นแรงอย่างไร้เหตุผล“จับมือข้าไว้แน่น ๆ” เขากระซิบเมื่อเรายืนประจันกับสายลมหนาว บนแท่นหินอ่อน หลงอวิ๋นยกมือขึ้น ร่ายเวทบางอย่างแผ่วเบาทันใดนั้น เกล็ดหิมะก็เริ่มหมุนวนรอบตัวเรา กลายเป็นวงพายุเล็ก ๆ ที่ค่อย ๆ โอบล้อมราวกับม่านแห่งเวทมนตร์“ว้าว~!” ฉันเผลอร้องออกมา ดวงตาเบิกกว้าง“อย่าตกใจ...” เขากระซิบใกล้หู“เจ้าจะรู้สึกเหมือนตัวเบาลงนิดหน่อย”เมื่อหิมะหมุนครบรอบ—ราวกับใครบางคน
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 23 ความทรงจำแรก...ที่อยากให้มีเธอ
ฉันยังยืนเหม่อมองกุหลาบน้ำแข็งดอกนั้นอยู่ แสงสีเงินอ่อนจากกลีบดอกสะท้อนกับดวงตาของหลงอวิ๋นที่จับจ้องมาทางฉัน ก่อนที่เขาจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก“เรามีเวลาอีกสองวัน... ข้าจะพาเจ้าชมทุกซอกทุกมุมของอาณาจักรนี้ ให้เจ้าได้เห็นสิ่งงดงามที่ซ่อนอยู่ในความเงียบ ก่อนที่เราจะกลับมาที่นี่ เพื่อชมดอกกุหลาบบานด้วยกัน”มือของเขายื่นมาตรงหน้าฉันอีกครั้ง“และตอนนี้ ข้าอยากพาเจ้าไปยังสถานที่หนึ่ง... สถานที่ที่ข้าไปทุกครั้งเมื่อต้องการระลึกถึงสิ่งมหัศจรรย์”ฉันกำลังจะเอ่ยตอบ รอยยิ้มเริ่มคลี่บนใบหน้า ทันใดนั้นสายตาฉันก็เหลือบเห็นเงาเคลื่อนไหวผ่านทางเข้าด้านหลัง เงานั้นสูงโปร่ง สวมชุดคลุมสีดำแดงชายหนุ่มที่ดูสงบแต่ทรงอำนาจ — เขาหยุดยืนมองหลงอวิ๋นครู่หนึ่ง สีหน้าดูลึกลับเกินกว่าจะเดาใจ ก่อนที่ร่างนั้นจะเคลื่อนไปในเงามืดและหายไปอย่างไร้เสียง...หลงอวิ๋นดูเหมือนจะเห็น แต่กลับไม่เอ่ยถึง“ได้ค่ะ” ฉันตอบพร้อมรอยยิ้ม“ฉันเองก็อยากรู้จักท่านมากกว่านี้... และอยากรู้จักอาณาจักรของท่านให้มากขึ้นเหมือนกัน&rd
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 22 กุหลาบหนึ่งดอก และหัวใจที่เต้นแรง
ฉันยืนอึ้งกับคำพูดของหลงอวิ๋น... สมองกำลังตีความถ้อยคำของเขาอย่างวุ่นวาย แต่หัวใจของฉันกลับเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาเต้นอยู่ตรงหน้าตัวเขาเสียให้ได้สายตาของเขามั่นคง หนักแน่น และบ่งบอกถึงความจริงจังในระดับล้านเปอร์เซ็นต์ ราวกับทุกคำพูดที่หลุดจากปากนั้นถูกหล่อหลอมด้วย ‘ความรู้สึกที่แท้จริง’เขาหมายความว่าอะไร...กันแน่...?“ท่านแน่ใจแล้วเหรอคะ... ที่เลือกฉัน?”เสียงฉันสั่นเล็กน้อย ไม่ได้ด้วยความกลัว... แต่ด้วยความไม่เข้าใจ“ท่านเป็นถึงองค์ชาย... น่าจะมีสาวงามมากมายในวังมาให้ท่านเลือก”ฉันหันไปมองดอกกุหลาบน้ำแข็งที่ยังคงกลีบแน่นอยู่บนแท่นหิน แล้วหันกลับมาสบตาเขา“ฉันก็แค่คนที่มาจากโลกอื่น... ไม่มีฐานะ ไม่มีพลังพิเศษ ไม่มีอะไรเทียบเท่ากับท่านได้เลย”หลงอวิ๋นไม่ตอบในทันที — แต่เขาก็ไม่ละสายตาไปแม้แต่นิดเดียว กลิ่นหอมอ่อนของหิมะและซีดาร์แทรกซึมมากับลมหายใจของเขา เมื่อเขาก้าวเข้ามาใกล้จนฉันแทบหยุดหายใจ“คิดดีแล้วหรือ?”เขาทวนคำฉันเสียงแผ่ว... แต่แฝง
สาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง ตอนที่ 21 บุปผาน้ำแข็งและคำเชิญจากหัวใจ
ฉันนั่งมองอาหารที่เรียงรายบนโต๊ะอย่างตื่นตะลึง ราวกับนั่งอยู่ในฉากพิธีชั้นสูงของราชวงศ์มังกรแท้ ๆ — ทั้งสี กลิ่น และแสงที่กระทบกับจานคริสตัลใสราวกับจงใจจะอวดความวิจิตรในขณะที่บรรดาสาวใช้ค่อย ๆ เข้ามาจัดจานและเทชาลงถ้วยให้ตามหน้าที่ ฉันก็หันไปถามหลงอวิ๋นด้วยความสงสัยในใจที่เอ่อล้น“อาหารบนโต๊ะนี้...มีอะไรบ้างคะ?” ฉันพูดพลางกวาดตามองไปทั่วโต๊ะ“แล้ว...ปกติองค์ชายไม่ทานอาหารร่วมกับคนอื่นเหรอคะ?”หลงอวิ๋นที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ดวงตาสีฟ้าน้ำแข็งของเขาจับจ้องมาที่ฉันอย่างสงบนิ่ง ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ“โต๊ะนี้มีอาหารพิเศษจากทั่วอาณาจักรของเรา”เขาชี้ไปยังขนมปังเนื้อฟูสีขาวขุ่น ที่ส่งกลิ่นอ่อน ๆ คล้ายหญ้าอ่อนผสมน้ำนม“นี่คือ ‘ขนมปังหยกขาว’ ทำจากธัญพืชพันธุ์หายากที่เติบโตบนผาหิมะนิรันดร์ในเขตเหนือสุด… ข้าให้พ่อครัวอบสดทุกเช้า”เขายกเหยือกคริสตัลขึ้น ก่อนจะรินน้ำสีฟ้าอ่อนลงในถ้วยของฉัน ละอองพรายน้ำเปล่งแสงเบา ๆ ขณะกระทบกับแสงแดดอ่อนที่ส่องลอดหน้าต่าง“น
บางทีคุณอาจจะชอบ
ล่ามรักบัลลังก์มาร
Happy Better115 viewsภรรยาข้าคือนางร้าย
malinee209 viewsปาฏิหาริย์แห่งรักเหนือความฝัน
ตะวันจรัสแสง483 viewsบันทึกของเจ้าหญิงผู้ลืมเลือน
Aesmech20 views90 วันก่อนฉันเป็นศพ
พรธีรา33 viewsฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา
hikki395 viewsถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า179 viewsให้ชะตากรรมนำทาง
Sanassetong 5.3K views
