ตอนที่ 48 เงาเหนือหิมะและเสียงกระซิบจากจันทร์

ณ ห้องผนึกคริสตัลน้ำแข็ง

ชั้นใต้ดินลึกสุดของหอเวทน้ำแข็ง เขตหวงห้ามแห่งราชสภาเทียนหลง—สถานที่เร้นลับ ที่แม้แต่ผู้ครองบัลลังก์ก็ยังไม่อาจเหยียบย่างเข้ามาโดยไร้คำอนุญาต

ที่นั่นไร้เปลวไฟ ไร้แสงเทียน มีเพียงแสงเรืองรองจากผลึกคริสตัลทรงกลมที่ลอยอยู่เหนือแท่นหินน้ำแข็งโบราณ แสงนั้นไม่ใช่แสงธรรมดา... แต่มาจาก ‘แสงจากจิต’ ที่ถูกสกัดไว้จากจิตวิญญาณผู้มีพลังสูงสุดแห่งเผ่ามังกรน้ำแข็ง

เสาหินสิบสองต้นล้อมรอบ สลักอักขระมังกรโบราณรอบตัวเป็นวงเวทคุ้มผนึก อักษรเปล่งแสงจาง ๆ ราวกับยังหายใจอยู่ในจิตของใครบางคน

รอบโต๊ะหินกลางห้อง สมาชิกสูงสุดของราชสภาเทียนหลงนั่งประจำตำแหน่ง พวกเขาไร้ชื่อ ไร้ยศ ไม่ปรากฏในจารึกของราชวงศ์—แต่คือผู้อยู่เบื้องหลังทุกพระราชกฤษฎีกา ทุกคำบัญชา

สมาชิกบางคนสวมผ้าคลุมสีเงินดั่งหิมะเก่า หรือสวมผ้าคลุมสีดำดั่งเงาใต้ธารน้ำแข็ง และบางคนก็สวมผ้าคลุมสีน้ำเงินจางดั่งท้องฟ้าในคืนหิมะตก พวกเขาเหล่านั้น คือมือที่มองเขียนกฎของโลกแห่งนี้

กลางห้อง—ภาพเคลื่อนไหวในคริสตัลเผยให้เห็นเอลาเรี