บทที่ 2

"มึงว่าใช่น้องชายของสิบทิศไหมวะ" เขตแดนหันไปถามก้องหล้าที่นั่งอยู่อีกฝั่ง

"..ได้ยินเขตแดนบอกว่านายกลับมา คิดว่าถูกอำซะแล้ว" และจังหวะเดียวกันนั้น แนทก็ได้เดินเข้ามานั่งลงแนบข้างของสิบทิศ

แต่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจ สายตาคมยังมองไปดูคู่ชายหญิงที่เพิ่งจะนั่งที่โต๊ะมุมหนึ่งของผับนั้น

"นายมองอะไรสิบทิศ แนทน้อยใจแล้วนะเนี่ย"

"เดี๋ยวกูมานะ" สิบทิศยังคงไม่สนใจแนท มือหนาคว้าแก้วเหล้ามากระดกรวดเดียวจนหมด ก่อนที่จะเดินออกจากโต๊ะ

"ผมนึกว่าคุณจะไม่มา" ชายหนุ่มที่ยืนหลังพิงผนังได้เอ่ยพูดขึ้นเมื่อเห็นเธอเดินออกมาจากห้องน้ำหญิง

หญิงสาวมองซ้ายขวาคิดว่าเขาทักใคร แต่ก็ไม่มีใครอยู่ด้านหลัง จังหวะที่เธอหันกลับมา ชายร่างสูงก็ได้โน้มใบหน้าลงมาจูบที่ริมฝีปากอันอวบอิ่ม

"อืมมมม?!?!" เธอตกใจทำอะไรไม่ถูก อยู่ดีๆ ก็ถูกชายแปลกหน้าจูบ แถมเป็นที่สาธารณะ และกลิ่นแอลกอฮอล์ในลมหายใจของเขาก็ฉุนมาก

"คุณทำอะไร!" เมื่อเธอเป็นอิสระก็รีบเช็ดรอยจูบนั้นออก แล้วก็รีบวิ่งกลับมาที่โต๊ะเดิม

"เป็นอะไร" เข็มทิศเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนหญิงกลับมา

"เปล่า" หญิงสาวพูดพร้อมกับยกแก้วเหล้าของเข็มทิศขึ้นมาดื่ม

"ไหนบอกจะไม่ดื่มไงเราอุตส่าห์สั่งน้ำส้มให้"

"กลับกันดีกว่า" สายตาเธอมองไปเห็นผู้ชายคนนั้นก็เลยนึกกลัวขึ้นมา

"แต่ณิชายังไม่มาเลยนะ"

"นายจะรอก็รอไปสิ" ว่าแล้วหญิงสาวก็รีบเดินออกจากผับ..เข็มทิศควักแบงค์พันออกมาวางแล้วก็รีบตามออกไป

เช้าวันต่อมา

"ใช่ข่าวสายการบินมึงไหมวะ" ก้องหล้าถามเมื่อเห็นสิบทิศเดินลงมาจากบ้านของเขตแดน ..เมื่อคืนนี้พวกเขามาค้างกันที่นี่

"ข่าวอะไร" สิบทิศถามขึ้นแบบสงสัย

"ข่าวบอกว่าเร็วๆ นี้อาจจะมีการโอนหุ้นทั้งหมดให้กับลูกชายคนเล็ก.." ก้องหล้ายังพูดไม่จบก็ถูกสิบทิศกระชากโทรศัพท์เครื่องนั้นมาดู

พอเห็นใจความในข่าวออนไลน์นั้นแล้ว ชายหนุ่มก็ส่งโทรศัพท์คืนให้เพื่อน

"กูกลับบ้านก่อนนะ"

เพียงไม่นานสิบทิศก็กลับมาถึงบ้าน

"พ่อล่ะครับ" เขาถามขึ้นเมื่อเห็นแม่นั่งทำหน้าบึ้งตึงอยู่ที่บ้านคนเดียว

"ออกไปบริษัท" ไม่ใช่แค่สิบทิศที่เห็นข่าว..ที่รักก็เห็นข่าวเหมือนกัน และนางก็ไม่สบายใจเอามากๆ เพราะรู้ดีว่าสามีกำลังจะทำอะไร

สิบทิศขับรถออกจากบ้านตรงไปที่บริษัท

พอมาถึงบริษัทชายหนุ่มก็ตรงขึ้นไปที่ห้องทำงานของผู้เป็นพ่อ บริษัทนี้เป็นบริษัทเกี่ยวกับสายการบิน ..หลายคนในบริษัทไม่ค่อยรู้จักสิบทิศ แต่กับเข็มทิศแล้วรู้จักเป็นอย่างดี

แกร็ก! ชายหนุ่มรู้ดีว่าห้องของผู้เป็นพ่ออยู่ที่ไหน พอมาถึงเขาก็เปิดประตูเข้าไป

"ทำไมจะเข้ามาถึงไม่เคาะประตู"

"พ่อคิดจะทำอะไร"

"ออกไปก่อน" ไทเกอร์หันไปสั่งคนที่กำลังคุยด้วยให้ออกไป

"ก็ในเมื่อแกไม่ต้องการสมบัติของพ่อ..พ่อก็จะยกให้น้อง"

"ใครบอกผมไม่ต้องการ"

"ถ้าแกต้องการ แกคงเข้ามาบริหารงานแล้ว น้องยังเอาถ่านกว่าขนาดเรียนยังไม่จบ ยังต้องได้ปลีกตัวเข้ามาช่วยงานในบริษัท"

"พรุ่งนี้พ่อเตรียมห้องทำงานไว้ให้ผมได้เลย"

"ใจเย็นก่อนสิ..เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอถ้าลูกจะมารับตำแหน่งต้องแต่งงานก่อน"

"ก็ได้..ถ้าเธอคนนั้นคิดว่าจะรับมือผมได้"

🖋ชะนีติดมันส์ @มัดมี่