ตอนที่ 9 มีเรื่องให้ตรวจสอบ

ตอนที่ 9 มีเรื่องให้ตรวจสอบ

 รุ่งเช้าวันต่อมา

อี้หานนอนไม่หลับทั้งคืนไม่ว่าจะข่มตานอนเพียงใดนางก็มักจะคิดถึงยามที่ริมฝีปากของหวังหมิงประทับลงที่ริมฝีปากของนาง หัวใจเต้นโครมครามทั้งคืน ซูซูเดินเข้ามาในห้องถึงกับตกใจเมื่อเห็นพระชายานั่งอยู่ที่เก้าอี้ในห้องมืดสลัว

“พระชายาทำหม่อมฉันตกใจหมดเลยเพคะ   ปกติทุกเช้าหม่อมฉันจะเป็นคนมาปลุกท่านให้ลุกแต่งกายเหตุใดวันนี้ท่านถึงตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เช่นนี้ ”     ใบหน้าอิดโรยไม่ได้หลับได้นอนหันมามองซูซูยิ่งทำให้นางตกใจมากกว่าเดิมรอบดวงตาของอี้หานดำคล้ำคล้ายคนไม่ได้หลับได้นอน

“ข้าไม่ใช่ตื่นแต่เช้าตรู่แต่ข้าไม่ได้นอนเลยต่างหาก โอ๊ยตอนนี้ข้าปวดหัวจริง ๆ” อี้หานใช้มือทั้งสองข้างจับที่หัวของตนเอง ซูซูรีบเข้าไปนวดบ่าไหล่พร้อมเอ่ยถาม

“เหตุใดพระชายาถึงนอนไม่หลับเพคะ ให้ตามท่านหมอหลวงมาตรวจอาการดีหรือไม่ ? หรือว่ามื้อคืนนี้หม่อมฉันลืมจุดกำยานไว้ให้เช่นนั้นเช้านี้พระชายานอนพักสักนิดเถิดเพคะ หม่อมฉันจะจุดกำยามเพื่อให้ท่านผ่อนคลายเอง”

“จะเป็นอะไรได้ก็เพราะท่านชินอ๋องบ้านั่นผู้เดียวทำข้าไม่ได้หลับได้นอน ข้าเกลียดเขาจริง ๆ ”ซูซูเริ่มเข้าใจอาการของนายหญิงที่นอนไม่หลับพร้อมทั้งให้นางหาน้ำมาให้ล้างปาก ท่านชินอ๋องคงขโมยจูบแรกไปจากนายหญิงของตนแล้วแน่ ๆ

“เช่นนั้นพระชายาไปนอนพบเตียงเถิดเพคะพักสายตาสักนิดจะได้รู้สึกดีขึ้น”

“ไม่ได้!  ข้านอนไม่หลับหรอก เช้านี้เราไปที่ห้องเครื่องกันเถอะ ข้ามีหลายสิ่งที่ต้องตรวจสอบ” อี้หานมีเรื่องคาใจอยากจะตรวจสอบไม่ว่าจะเป็นสิ่งของที่ซื้อเข้ามาในครัวในแต่ละวัน รายการจ่ายเงินที่ทางพ่อครัวนำมาให้จะตรงกับยอดที่ผ่าน ๆ มาหรือไม่?  

“เช่นนั้นล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นเปลี่ยนอาภรณ์ชุดใหม่ รอสาวใช้นำอาหารเช้ามาให้เราค่อยไปที่ห้องเครื่องกันนะเพคะ”

“ได้ ข้าจะต้องตรวจสอบให้น่าชัดหากเกิดเรื่องอะไรขึ้น ข้าจะไม่ต้องเป็นผู้รับผิด เพราะตัวเลขที่หายไป มันหายไปก่อนที่ข้าจะเข้ามา” อี้หานเริ่มเอะใจทำไมพระชายาเอกถึงนำบันทึกที่ไม่โปร่งใสมาให้นางตรวจสอบ  ยิ่งนางคิดยิ่งแปลกใจเพราะเคยดูซีรี่ย์มาหลายเรื่อง นี่มันเหมือนฉากที่นางร้ายหาเรื่องใส่ร้ายเพื่อกำจัดนางเอกไม่ผิดเพี้ยน

‘พระชายาเอกต่อหน้าเหมือนดีกับข้า ไม่ได้วางตัวว่าตนเองเป็นพระชายาเอก แถมยังเรียกข้าเสมือนน้องสาวอีกด้วยหรือว่านางเสแสร้งทำไปเช่นนั้น แต่แท้ที่จริงต้องการกำจัดข้าสินะ ฮึ ฮึ ไม่มีทางเสียหรอก คิดว่าข้าเป็นบุตรสาวของใต้เท้าชั้นผู้น้อยไม่ได้ร่ำเรียนมาหรือไงกัน ตัวเลขแค่นี้เพียงมองรอบเดียวก็ดูออกว่ามีการยักยอกเงิน แต่ข้าจะแกล้งทำเป็นหัวอ่อนรอดูว่าพระชายาเอกจะทำเช่นไรต่อไป ’ อี้หานคิดในใจพรางลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตามที่สาวใช้ในตำหนักจัดเตรียมไว้ให้

     ฝั่งด้านหวังหมิง เขาออกไปตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อหารือกับพวกใต้เท้าที่หอนางโลม ชาวบ้านต่างเห็นก็พากันเอือมระอาที่เขามาเที่ยวตั้งแต่ท้องฟ้าสว่าง

          ในห้องที่นัดพบกันใต้เท้าเริ่มทยอยเดินทางกันมาหลายคนและเมื่อมากันพร้อมหน้าพร้อมตามใต้เท้าหวังเอ่ยถามเป็นคนแรก เพราะนาน ๆ ครั้งที่ชินอ๋องจะนัดพบเจอตั้งแต่เช้าตรู่เช่นนี้ปกติจะนัดพบยามวิกาล

“ท่านชินอ๋องเรียกพวกข้ามาเข้าพบตั้งแต่เช้าตรู่คงมีเรื่องเร่งด่วนหรือพะย่ะค่ะ ”

“ใช่แล้ว ที่ข้าเรียกทุกคนมาพบในวันนี้เพราะมีบางเรื่องต้องการคำชี้แนะจากพวกท่าน ในวันมงคลของข้าที่ข้าแต่งพระชายารองเข้าจวนคืนนั้นเกิดเรื่องราวขึ้นมีคนกลุ่มหนึ่งเคลื่อนไหวจะขโมยเสบียงอาหารของทหารที่อยู่ประจำหารอยู่นอกวัง และใส่ร้ายข้า โชคดีที่มีคนของข้าเข้าไปอยู่แฝงตัวอยู่ที่นั่นและส่งข่าวมาแจ้งก่อน ทำให้ข้าขัดขวางคนกลุ่มนั้นได้”

“เกิดเรื่องขึ้นจนได้สินะ ในเมื่อคนของท่านเข้าไปแฝงตัวอยู่ในกลุ่มนั้นก็น่าจะรู้ว่าผู้ใดคือคนบงการอยู่เบื้องหลัง”

“เดิมทีข้าคิดว่าจะพบเจอผู้บงการอยู่เบื้องหลังทว่าคนผู้นั้นกลับระวังตัวเป็นอย่างดี ไม่ได้มาสั่งการตัวตนเองทำให้ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของผู้ใด พวกท่านช่วยตรวจสอบและสืบหาผู้อยู่เบื้องหลังช่วยข้าด้วย ข้าเชื่อว่าต้องเป็นใต้เท้าฝั่งซ้ายเป็นแน่”

“หากเป็นใต้เท้าฝั่งซ้ายเช่นนั้นก็มีพ่อตาของท่านชินอ๋องที่ใหญ่ที่สุดคุมอำนาจทุกคน หากเป็นเขาเขาต้องการอะไรกันแน่ในเมื่อท่านคือราชบุตรเขยของเขา” ใต้เท้าท่านหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัยครานั้นอี้หานนึกอะไรขึ้นมาได้ มีครั้งหนึ่งที่เขาได้นั่งดื่มสุราร่วมกับใต้เท้าจาง

“ชินอ๋องท่านไม่อยากขึ้นครองบัลลังก์หรือ ? อย่างท่านหากต้องการเป็นฮ่องเต้มิใช่หรือยาก หากเป็นเช่นนั้นไม่ว่าจะเป็นอำนาจชีวิตที่สุขสบายท่านบันดาลได้ทั้งนั้นตอนนี้เราเป็นฝ่ายเดียวกันแล้วไม่ว่าท่านจะทำอันใดข้าพร้อมอยู่ข้างท่านเสมอ”

“ท่านพ่อตา ข้าไม่ชอบเรื่องการเมืองที่ปวดหัววุ่นวาย ข้าชอบมัวเมาสุราเคล้านารี เท่าทุกวันนี้ข้ามีความสุขไม่ได้เดือดร้อนเงินทองหรืออำนาจ ตำแหน่งฮ่องเต้ข้าไม่เคยอยากคิด ท่านเอ่ยมาเช่นนี้ราวกับจะให้ข้าทำการกบฏเลยนะท่านพ่อตา”

“ฮ่า ฮ่า ข้าเพียงเอ่ยออกมาเพื่อลองใจท่านชินอ๋องเท่านั้นว่าท่านจะจงรักภักดีต่อราชวงศ์เพียงใด ได้ยินเช่นนี้ข้าก็เบาใจที่บุตรสาวของข้าเจอบุรุษที่ดีเช่นท่าน อย่างน้อยชีวิตของนางก็สุขสบาย” ใต้เท้าจางใบหน้าเจือน ๆ ซีดเซียว แถมยังดูไม่สบอารมณ์ยามนั้นเขาคิดว่าใต้เท้าจางเพียงแค่อยากลองใจเขาเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาเริ่มเอะใจในคำพูดของใต้เท้าจางหรือว่าเขาคือคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เพียงเพราะเขาไม่อยากได้บัลลังก์ แต่ยังจะบีบบังคับเขาด้วยทางนี้หรือ?   

“นั่นสินะใต้เท้าจางเป็นใต้เสนาบดีฝั่งซ้ายที่ถืออำนาจและมีตำแหน่งสูงกว่าผู้ใด แต่ถ้าเขาต้องการวางแผนใส่ร้ายข้าคงมีเรื่องเดียวคือการบีบบังคับให้ข้ายอมรับข้อเสนอของข้า”

“แล้วข้อเสนอที่ว่าคือเรื่องอันใดหรือพะย่ะค่ะ”

“เขาต้องการให้ข้าก่อกบฏแย่งชิงบัลลังก์จากฝ่าบาท แต่ข้าไม่ได้ตอบรับคำเชื้อเชิญของใต้เท้าจาง นั่นคงเป็นสิ่งที่เขากระทำอยู่ตอนนี้ ” ใต้เท้าทุกคนทำหน้าตกใจไม่คิดว่าจะมีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นแต่ก็เข้าใจเพราะใต้เท้าจางหวังสูงหลงมัวเมาในอำนาจ หากชินอ๋องหวังหมิงได้ขึ้นครองราชย์จริง ๆ อำนาจของใต้เท้าจางคงไม่มีผู้ใดกล้าแตะต้อง

“ใต้เท้าจางช่างโลภมากเช่นนั้นต่อจากนี้พวกเราจะเฝ้าจับตามองช่วยกัน ”

“ดีเลยไม่ว่าใต้เท้าจางเคลื่อนไหวอย่างไรข้าจะเรียกพวกท่านมาพบอีกครา ”

       หลังจากหารือกันเสร็จทุกคนได้แยกย้ายไปคนละที่ หวังหมิงยังไม่ได้กลับเข้าจวนเขาเดินทางไปหาสายลับเพื่อพูดจาสั่งการอย่างลับ ๆ เพื่อให้หาตัวผู้ที่อยู่เบื้องหลังให้ได้โดยด่วน