ตอนที่  29 เยี่ยมคนป่วย

ครีมหันมายิ้ม และจับมืออันตราด้วยความรู้สึกขอบคุณจากหัวใจ หากวันนั้นอันตราไม่ช่วยบริจาคเลือดให้ เค้กก็คงยังไม่พ้นขีดอันตรายจนถึงวันนี้

“เค้กคงดีใจ ที่อันอยากไปเยี่ยมเธอ ขอบคุณมากเลยนะคะ”

“เอาไว้อันจะชวนพี่ภีมไปเยี่ยมเธอนะคะ”

“จ้ะ”

ห้องพักของภาวิชญ์

“ไม่ไปหรอก พวกเราก็ช่วยไปเยอะแล้ว อันบริจาคเลือดให้ นั่นก็มากไปแล้วนะ ต้องไปเยี่ยมด้วยเหรอ”

“อะไรกันคะ เห็นรีบร้อนไปช่วยขนาดนั้น นึกว่าเป็นห่วงเสียอีก”

“ไม่ต้องมาประชดเลยนะ เดี๋ยวพี่หายแล้วจะโดนไม่ใช่น้อย”

“ใครกลัวกันล่ะคะ ตอนนี้อย่าพึ่งปากดี กินข้าวก่อน”

“ป้อนหน่อยสิ นะครับ”

อันตราได้แต่ส่ายหน้า และเดินมาแกะชามข้าวที่พึ่งมาส่ง เธอกำลังป้อนข้าวเขา ไม่นานเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ตะวัน มะปรางและเพื่อน ๆ ก็เดินเข้ามา จนทั้งคู่ไม่ทันตั้งตัว ภาวิชญ์เกือบสำลักเมื่อเห็นหน้าเพื่อน ๆ

“โอ้โหไอ้วิชญ์ ป่วยแค่นี้ถึงกับแดกข้าวเองไม่ได้ พวกมึงดู ๆ อ้อนฉิบหายเลยว่ะ”

“ไอ้เวร! เงียบไปเลย มาทำอะไรกันเยอะแยะ”

“โธ่ไอ้เพื่อนเวร! กูกับปรางเป็นคนพามึงมาส่งโรงพยาบาล ยังไม่สำนึกอีก มีหน้ามาถามว่ามาทำไม ปรางดูสิ มันด่าพี่”

ตะวันหันไปฟ้องมะปราง อันตราได้แต่ก้มหน้า เ