Share

บทที่ห้า

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-13 15:23:42

สองคนผัวเมียขี่จักรยานกินลมชมวิวกันมาตลอดทางก่อนเข้าหมู่บ้านจึงเปลี่ยนให้ซานซานเป็นคนปั่นให้สามีซ้อนแทน 

ซานซานขี่จักยานผ่านหมู่บ้านชาวบ้านนั่งเล่นจับกลุ่มคุยกันที่ใต้ต้นไม้ใหญ่กลางหมู่บ้าน 

  พอเห็นซานซานขี่จักยานที่มีเซียวหานเย่นั่งซ้อนท้ายมาก็พากันชี้มือลือกันไปทั่วหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว

ซานซานจึงจอดรถที่บ้านลุงซ่งที่กลางหมู่บ้าน 

 เพื่อจะบอกให้ลุงซ่งหาคนงานไปซ่อมบ้านให้กับเธอก่อนจะถึงหน้าหนาวอีกสามเดือนที่จะถึง

"อ้าวซานซาน ซื้อจักยานใหม่หรือ" ลุงซ่งถามพอเห็นซานซานจอดจักรยานตรงหน้าบ้านพอดี

"ค่ะท่านลุง  พอดีต้องพาสามีเข้าไปหาหมอใน         เมืองบ่อยๆนะค่ะ "

หมอนัดพี่เซียวเดือนละสองครั้ง หนูเลยตัดสินใจซื้อจักรยานเลยดีกว่าคะ 

 บางทีอาจจะได้ไปซื้อของในเมืองเป็นบางครั้งด้วยนะค่ะ คุณลุง 

ซานซานตอบลุงซง

"อืม  ดีแล้วละมีอะไรให้ลุงช่วยก็บอกนะซานซาน หานเย่ "

ไม่ต้องเกงใจลุง  เพราะตาของซานซานก็ช่วยเหลือลุงไว้เยอะลุงซ่งบอกกับสองผัวเมีย

"ค่ะ  ท่านลุงพอดีหนูอยากหาคนไปซ่อมบ้าล้อมรั้วให้แข็งแรง ทำประตูใหม่ให้ใหม่ด้วยนะค่ะ"  

 เพราะของเก่าที่ท่านตากับท่านยายทำเอาไว้มันก็นานมาแล้ว ต้องซ่อมอีกหลายที่ 

 และหนูก็อยากทำจะให้ดีและแข็งแรงไปเลย   

จึงรบกวนคุณลุงบอกช่างให้ไปหาหนูที่บ้านได้ไหมค่ะ

   ซานซานบอกลุงซ่งทันทีกับความต้องการของเธอในตอนนี้

"ได้สิ  พรุ่งนี้ลุงจะให้ลูกชายของลุงไปหาที่บ้านตอนเช้านะ "

ช่วงนี้คนงานพอจะมีอยู่  รอการเก็บเกี่ยวก่อนจะเข้าหน้าหนาว   ชาวบ้านจะได้มีเงินใช้จ่ายก่อนจะเข้าหน้าหนาว เพื่อซื้อข้าวของตุนไว้ก่อนถึงหน้าหนาว

  ลุงซ่งตอบ

"ตอนนี้ก็ค่ำแล้ววันนี้หนูคงต้องกลับบ้านก่อนนะค่ะ "  วันนี้พาพี่เซียวหาหมอทั้งวันคงเหนื่อยมากค่ะ 

 ลานะค่ะคุณลุง "   

 ซานซานบอกลาก่อนจะปั่นจักรยานกลับบ้านของเธอไป

เซียวหานเย่ที่สะพายตระกล้าข้างหลังที่ใส่ข้าวของตบสายตาของชาวบ้านว่าไปหาหมอและซื้อของเข้าบ้าน

พอห่างจากหมู่บ้านก็กอดเอวเมียและพูดว่า

  "ซานซานน้องเหนื่อยไหมให้พี่ปั่นแทนหรือเปล่า"

"ไม่เหนื่อยค่ะจะถึงบ้านของเราแล้ว "

อีกไม่นานข่าวที่เราซื้อจักรยานก็จะดังไปถึงบ้านของพี่   

และก็จะตามมาด้วยปัญหาที่เรียกหาความกตัญญูจากพวกเรา 

ไม่เชื่อพี่คอยดูสิ

ซานซานบอกกับสามีก่อนจะจอดรถและไขกุญแกเข้าบ้าน

"อือ  น้องจัดการตามที่เห็นสมควรเถอะ"

พี่เป็นผู้ชายไม่อยากยุ่งกับผู้หญิงที่เรื่องมากเท่าไร  ถ้าไม่ไหวพี่จะจัดการขั้นเด็ดขาดเอง น้องไม่กังวล"

 

เซียวหานเย่ตอบเมีย

"ค่ะ  เดี่ยวน้องจัดการเอง  พี่ไม่ต้องเป็นห่วง"

ซานซานตอบสามีก่อนจะพากันเข้ามิติกินข้าวและนอนในมิติเลยจนถึงตอนเช้า

ตอนเช้าหลังจากกินข้าวเช้าอิ่มสองคนผัวเมียที่นั่งรอช่างมาดูงานซ่อมบ้าน 

 ไม่นานลูกชายลุงซ่งก็มาถึงและบอกว่าให้ทำอะไรบ้าง   

ซานซานต้องการห้องน้ำใหม่เธอเอาซักโครกออกมาไว้ให้นายช่างและซ่อมหลังคาใหม่ทั้งหมดประตูเปลี่ยนใหม่หน้าต่างและให้ทำรั้วให้ใหม่อีก 

ให้แข็งแรงและตกลงราคากันที่70หยวน    และต้องทำอย่างดี   

พรุ่งนี้ช่างจะเข้ามาทำให้  วันนี้ช่างจะเข้าไปซื้อของมาก่อน   

จากนั้นช่างก็รีบเข้าเมืองไปซื้อปูนและกระเบี้อง ซานซานยังให้เงินไปซื้อของต่างหากอีกห้าสิบหยวน

และเป็นไปตามที่ซานซานคานการไว้ไม่มีผิด  สิบโมงเช้าเสียงร้องเรียกและทุบประตูเสียงดังอยู่หน้าบ้าน 

เสียงเปรตมาขอส่วนบุญ ซานซานคิดในใจก่อนจะมองหน้าสามี และ บอกให้นั่งดูเฉยๆก็พอนะค่ะสามี

ทำไมซื้อหวยไม่เคยถูกนะซานซานคิดในใจก่อนจะเดินไปเปิดประตูและพร้อมฉะ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • หลงยุค80มาเป็นภรรยาชายพิการ   บทที่สามสิบเอ็ด

    ในที่สุดก็ถึงวันที่ซานซานคลอดลูก เซียวหานเย่ขับรถพาเมียรักเข้ามานอนในร้านค้าที่ในเมืองได้เป็นอาทิตย์แล้ว เที่ยงคืนซานซานปวดท้องจนน้ำคล้ำแตก สามีพามาถึงโรงบาลเข้าห้องคลอดเลย เซียวหานเย่เดินวนเวียนที่หน้าคลอดห้องจนสองพี่ต้าเว่ยน้องตาลายแทนในความห่วงเมียของเจ้านาย จนคุณหมอออกมาบอกว่าปลอดภัยทั้งแม่และลูกเขาจึงนั่งลงด้วยความโล่งใจหมอย้ายซานซานเข้าห้องพิเศษ และพาสองแฝดมาให้คุณแม่ละคุณพ่อมือใหม่ดู เซียวหานเย่น้ำตาไหลที่มองหน้าลูกน้อยในห่อผ้า และอุ้มลูกน้อยแนบอกทั้งสองคนเพราะเขาตัวใหญ่สูงใหญ่ร่างกายแข็งแรงจึงอุ้มลูกทีเดียวทั้งสองคนได้ ต้าเว่ยกับต้าหลี่เห็นเจ้านายปลอดภัยแล้วก็กลับไปที่ร้านค้าเลยเพราะต้องตื่นมาขายของแทนเจ้านายทั้งสองซานซานตื่นและนั่งมองสามีอุ้มลูกน้อยน้ำตาซึมด้วยความตื่นตันใจ ที่ตายจากโลกใบเดิมมามีสามีที่รักและมีลูกเป็นโซ่ทองคล้องใจ ต้วนต้วนนั้นเอาน้ำพุให้ซานซานดื่มตั้งแต่ในห้องคลอดแล้วโดยที่ไม่มีใครมองเห็นเลยนอกจากซานซานคนเดียวพอหมอพาน้องทั้งสองออกมา ต้วนต้วนก็ตามดูแลไม่ให้ห่างสายตาเลยทีเดียว เจ้านายน้อยทั้งสองช่างน่ารักน่าชังเหลือเกิน ต้วนต้วนกระโดนขึ้นที่หัวเตีย

  • หลงยุค80มาเป็นภรรยาชายพิการ   บทที่สามสิบ

    ร้านอาหารของจางเหวินตอนนี้ที่ห้องครัวใหญ่พ่อครัวใหญ่กำลังปรุงอาหารกับซานซานเพื่อจะเพิ่มเป็นเมนูใหม่ใส่มื่อเที่ยงที่จะถึง ซานซานมาสอนตั้งแต่สองโมงเช้าจนตอนนี้สิบโมงแล้ว เสี่ยวเอ๋อร์ต่างพากันชิมและกินด้วยความอร่อยในเมนูใหม่ของทางร้าน สร้างความดีใจให้กับพ่อครัวใหญ่เป็นอย่างยิ่ง ที่มีโอกาศดีๆจากน้องสาวของคุณชายจางเหวินลงมือสอนเองทุกขั้นตอน และมาช่วยมาสองสองครั้งแล้วเมนูของเดือนที่แล้วสิบเมนู ซานซานก็มาสอนเองจนรสชาติเดียวกันทุกจาน จึงจะให้ออกไปให้ลูกค้าได้รับประทานได้ ซึ้งทุกคนก็มีฝืมืออยู่แล้ว พอสอนและบอกส่วนผสมตามที่บอกและวิธีปรุงรสชาติอาหารก็จะออกมารสชาติเดียวกัน"ขอบคุณครับ คุณหนูซานซาน ที่เสียสละเวลาอันมีค่ามาสอนพวกผมครับ" พ่อครัวทุกคนต่างก้มหัวครอบคุณซานซานกันทุกคน "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเต็มใจที่จะมาสอนทุกคนให้เก่งๆและมีรายได้เข้ามาเยอะๆ ทุกคนก็จะได้โบนัสพิเศษจากพี่ชายจางเหวินอย่างแน่นอนค่ะ"ซานซานตอบ"เพราะทุกคนมีพื้นฐานการทำอาหารอยู่แล้ว พอบอกสวนผสมเท่านั้น ก็ออกมาอร่อยเหมือนกันแล้วค่ะ ขอให้ทุกคนรักษาความสะอาดและใส่ใจในรสชาติของอาหารทุกจานที่เราปรุงนะคะ ทุกอย่างออกมาดีแน่น

  • หลงยุค80มาเป็นภรรยาชายพิการ   บทที่ยี่สิบเก้า

    หลังจากที่เมื่อวานซานซานกับสามีไปตรวจที่โรงบาลกลับมานอนพักวันนี้เซียวหานเย่โทรศัพท์กลับไปที่บ้านสวนและบอกข่าวดีเรื่องที่ซานซานตั้งครรภ์ได้สองเดือนกว่าแล้วสร้างความดีใจกับทุกคนที่บ้านสวนต่างก็แสดงความยินดีกับเซียวหานเย่และซานซานมากมาย ปู่จางก็บอกให้ซานซานดูแลตัวเองให้ดีๆและส่งลูกชายเอาของมาบำรุงอย่างมากมายเลยทีเดียว"ลำบากพี่จางเหวินแล้วค่ะ" ซานซานบอกกับลูกชายอีกคนของท่านปู่จาง"ไม่เป็นไรพี่มาก็ถูกต้องแล้ว น้องสาวพี่ท้องทั้งที ไม่มาสิแปลก จริงไหมหานเย่"จางเหวินถามน้องเขย "ครับพี่จางเหวิน;ต้องขอบคุณพี่จริงที่เมตาผมกับซานครับ" เซียวหานเย่ตอบกับ"พ่อเป็นห่วงเธอมากนะซานซาน ดูแลตัวเองดีๆละ""ค่ะพี่จางเหวิน"."พี่จะมาดูผักของพวกเธอที่ปลูก ว่าพอจะตัดให้พี่ได้อีกกี่อย่างบ้าง ลูกค้าต้องการอาหารจานผักเป็นจำนวนมากที่ซานซานให้สูตรพี่ไปทำแทบไม่ทันในแต่ละวัน ตอนนี้พอจะให้คนงานตัดให้พี่เพิ่มได้อีกไหม พี่จะได้ขนไปด้วยเลย"สำหรับรอบเที่ยงและรอบค่ำที่จะถึงนี้จางเหวินบอกความต้องการของเขาที่มาวันนี้ทั้งมาเยี่ยมและอยากดูสวนผักของน้องสาวบุญธรรมอีกด้วย"ได้สิค่ะ ผักพอตัดหลายอย่างพอดีของเมื่อวานห

  • หลงยุค80มาเป็นภรรยาชายพิการ   บทที่ยี่สิบแปด

    ผ่านงานเปิดร้านมาสองอาทิตย์ ทุกอย่างลงตัว ซานซาน จึงปล่อยให้สองพี่น้องต้าเว่ยกับต้าหลี่ดูแลแทนและให้นอนที่ร้านค้าเลย ขายของทำบัญชีให้ด้วย โดยเพิ่มเงินเดือนให้สองพี่น้องไว้แต่งเมียอีกเดือนละร้อยหยวนต่อคนเลยทีเดียว สร้างความดีใจให้สองคนพี่น้องเป็นอย่างมากและตั้งใจทำงานให้เจ้านายอย่างถวายหัวเลยทีเดียวสวนซานซานกับสามีก็จะเข้ามาดูอาทิตย์ละสองวันเพื่อ เติมของและตรวจบัญชีของร้าน เวลาส่วนใหญ่จะอยู่ที่บ้านปลูกผักและผลไม้ ตอนนี้กำลังปลูกข้าวด้วยเพราะข้างหลังติดแม่น้ำจึงผันน้ำเข้าสวนมาและปลูกข้าวสิบหมู่ก่อนขุดบ่อน้ำอีกสามหมู่ ขุดร่องสวนจนทั่วพื้นที่ปลูกผักผลไม้และปล่อยปลาและกุ้งลงไปเลี้ยงตามธรรมชาติและให้คนงานไว้จับกินเป็นอาหารด้วยลูกชายของท่านปู่จางหาคนงานมาเพิ่มให้อีกสองครอบครัว ซานซานจึงให้อยู่บ้านกันคนละหลังเลยและทุกคนที่ลูกชายปู่จางหาให้ก็ไว้ใจได้และขยันขันแข็งกันทุกครอบครัวต้วนต้วนก็พาซานซานขึ้นเขาอาทิตย์ละครั้ง เพื่อไปเก็บของดี สามีสุดที่รักก็ขยันปลูกโสมในมิติกับต้วนต้วนที่ขุดมาจากป่าอีกเป็นสิบไร่เลยทีเดียวในมิติของซานซานวันนี้ซานซานตื่นขึ้นมาก็เห็นสามีวิ่งเข้าห้องน้ำอาเจียน

  • หลงยุค80มาเป็นภรรยาชายพิการ   บทที่ยี่สิบเจ็ด

    ในที่สุดบ้านใหม่ก็ปลูกผักผลไม้ครบทุกอย่างภายในหนึ่งอาทิตย์เพราะได้คนงานจากจากลูกชายอีกคนของปู่ท่านจางที่หามาให้ ทุกอย่างจึงเสร็จเรียบร้อยเหลือแต่ที่ช่างกำลังสร้างโรงเรือนสิบหลังไว้สำหรับปลูกผักหน้าหนาวเท่านั้น ช่างกำหนดยี่สิบวันก็แล้วเสร็จ ส่วนร้านค้าซานซานก็เอาของใส่จนเต็มหมดแล้วรอแค่วันที่จะเปิดร้าน ที่เธอเลื่อนออกไปอีกอาทิตย์เพราะอยากขึ้นเขาไปหาของดีตามที่ต้วนต้วนบอกนั้นเองวันนี้สองคนผัวเมียจึงเตรียมขึ้นเขาหลังจากกินมื้อเช้าอิ่มและเตรียมของครบก็รีบออกเดินทางทันที เดินลัดเลาะขึ้นไปได้เกือบชั่วโมงก็เจอของป่าเยอะแยะ ทั้งสองช่วยกันเก็บใส่มิติทั้งเห็ดและผักป่าผลไม้ป่าอีกมากมาย และเริ่มวางกับดักไก่ป่ากระต่ายป่าลงไปเลี้ยงในฟาร์มของตัวเองที่สร้างคอกเตรียมไว้เรียบร้อยทั้งสามหลังพอวางกับดักเสร็จก็พากันเดินป่าไปเรื่อยๆหาของดี ที่ต้วนต้วนบอกทางไปที่น้ำตกว่ามีโสมป่าหลายต้นและเห็ดหลินจือแดงอีกหลายดอก พอมาถึงน้ำตกสองผัวเมียก็นั่งพักกินข้าวเที่ยงกันก่อนที่จะไปตามทางที่ต้วนต้วนบอกเอาไว้ ซานซานเอาเสื่อออกมาปูและเก้าอี้เล็กออกมากางบนเสื่อและเอาข้างกล่องในมิติออกมากินกับสามีตบท้ายด้วยของ

  • หลงยุค80มาเป็นภรรยาชายพิการ   บทที่ยี่สิบหก

    เซียวหานเย่พาซานซานขับรถออกมาที่บ้านที่นอกตัวเมืองใช้เวลายี่สิบนาทีก็ถึง ทั้งสองไขประตูบ้านและนำรถเข้าไปจอดในบ้านและเปิดประตูบานใหญ่ ในบ้านเข้าในตัวบ้านบ้านสะอาดสะอ้าน เพราะส่งคนมาทำความสะอาดให้เรียบแล้ว ห้องโถงใหญ่เครื่องเรือนครบทุกอย่าง มีห้องหนังสือขนาดกลาง มีห้องรับแขกใหญ่แบ่งกันอย่างลงตัว ข้างล่างมีห้าห้องนอน ข้างบนอีกห้าห้อง มองเห็นบริเวณทิวเขาแม่น้ำพื้นที่โล่งกว้างใหญ่ มีผลไม้ที่ปลูกไว้อีกฝั่งมีแปลงดอกไม้ส่งกลิ่นหอมตลบอบอวน "อือบรรยากาศดีจัง" ซานซานยิ้มอย่างถูกใจที่สูดดมเอาความหอมของดอกไม้และอากาศที่บริสุทธิ์เข้าจนเต็มปอดข้างหลังมีบ้านพักคนงานสามหลัง ตั้งห่างจากตัวบ้านหลังใหญ่อย่างลงตัว เจ้าของคนเก่าเป็นถึงนายพลใหญ่สร้างเอาไว้ แต่ยังไม่ได้เข้ามาอยู่พวกเขาอาศัยบ้านในตัวเมือง และตัวของท่านนายพลได้รับพิษ หายาแก้ที่ไหนก็ไม่หาย พอได้กินน้ำผึ่งที่ท่านปู่จางส่งมาให้ดื่มกินอาการก็ดีขึ้นมีแรงลุกขึ้นมากินข้าวเองทั้งที่นอนติดเตียงมาเป็นปีกินหมดสามใหรวมทั้งโสมและเห็ดหลินจือ ที่ต้วนต้วนบอกให้ซานซานเอาให้ปู่จางเอาให้เจ้านายใหญ่ เพราะคนคนนี้และต่อไปเขาจะหนุนหลังให้กับซานซา

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status