Share

บทที่ 0018

Author: Anonymous
สองปีต่อมา สนามบินเมืองเฉิงตู

ฉันเข็นกระเป๋าเดินทางและหันไปมองความเปลี่ยนแปลงรอบตัวเป็นครั้งคราว

ไม่คิดเลยว่าการวิจัยครั้งแรกของห้องวิจัยจะใช้เวลาถึงสองปีเต็มๆ

แต่โชคดีที่ผลลัพธ์สุดท้ายออกมาสมบูรณ์แบบ อาจารย์ให้พวกเราหยุดพักนานถึงสองเดือน และตอนนี้ฉันก็ได้กลับมาเหยียบเมืองเฉิงตูอีกครั้ง

ทันใดนั้นฉันก็รู้สึกสะท้อนใจ นับจากวันที่ฉันจากไป ก็ไม่ได้กลับมาที่เมืองนี้เป็นเวลาสองปีแล้ว

แต่สิ่งที่แตกต่างกันคือ...

สายตาของฉันอ่อนโยนลงมากเมื่อเห็นกู้เหยียนทำท่าทางตื่นเต้นอยู่ข้างๆ

ที่แตกต่างคือเมื่อสองปีที่แล้ว ฉันจากไปคนเดียว

สองปีต่อมา ฉันกลับมาพร้อมกับใครอีกคน

และการกลับมาครั้งนี้ยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำให้สำเร็จลุล่วงด้วย

กู้เหยียนก้มลงดูเวลา แล้วรีบดึงข้อมือฉันให้วิ่งตามไป

"รุ่นพี่ครับ ถ้าไม่รีบเราจะไปสายแล้วนะ!"

เมื่อหลินเถียนรู้ข่าวว่าฉันจะกลับเฉิงตู เธอก็รีบแสดงความตั้งใจที่จะจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้ฉันทันที เพราะไม่ได้เจอกันสองปี เพื่อนๆ ควรจะได้นัดรวมตัวกันสักหน่อย

ฉันก็คิดถึงเพื่อนเก่าเหล่านั้นมากจึงตอบตกลง งานเลี้ยงต้อนรับจึงถูกจัดขึ้นในวันที่ฉันและกู้เหยียนเดินทางมาถึง

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลังคู่หมั้นไปมีลูกกับผู้หญิงอื่น ฉันก็อุทิศตัวให้กับการวิจัย   บทที่ 0026

    ฉันตอบตกลง และตอนเย็นก็ให้คนส่งการ์ดเชิญและลูกอมมงคลมาให้ฟู่อวี่เหนียนแกะลูกอมเม็ดหนึ่ง แล้วค่อยๆ ใส่เข้าปากเขาดูเหมือนจะไม่ได้สัมผัสรสหวานมานานมากแล้วในวันแต่งงาน แขกเหรื่อมากมายมากันอย่างคับคั่ง แม้แต่อาจารย์ที่กำลังลาพักร้อนและคนอื่นๆ ในห้องวิจัยก็ยังรีบเดินทางมาร่วมงานอาจารย์ตบไหล่กู้เหยียนอย่างตื่นเต้น"ดีมาก! ไม่คิดเลยว่านายจะคว้าตัวรุ่นพี่ของนายไปได้ ช่างโชคดีจริงๆ"เพื่อนร่วมรุ่นก็แซวกันยกใหญ่ฉันมองดูชายหนุ่มที่สวมชุดสูทสีดำข้างกาย ความพึงพอใจและความสุขในใจแทบจะล้นออกมาหลังจากได้พบกับกู้เหยียน ฉันถึงได้สัมผัสว่าความรักที่เปิดเผยตรงไปตรงมาคืออะไรพิธีแต่งงานเริ่มต้นขึ้น ฉันควงแขนคุณพ่อ เดินทีละก้าวๆ เข้าไปหากู้เหยียนคุณพ่อวางมือของฉันลงบนฝ่ามือของกู้เหยียน"ลูกสาวของผม ขอฝากไว้กับคุณนะ"กู้เหยียนให้คำมั่นสัญญากับคุณพ่อของฉัน"คุณพ่อวางใจได้เลยครับ ผมจะดูแลเธอไปตลอดชีวิต"จากนั้นก็มีการกล่าวคำปฏิญาณ แลกแหวน และจูบสาบานเสียงปรบมือและเสียงกรีดร้องดังกึกก้องจากด้านล่างเวทีทุกคนต่างส่งคำอวยพรให้กับคู่บ่าวสาวที่มุมห้อง ฟู่อวี่เหนียนก็ปรบมือและจ้องมองไปทางเสิ

  • หลังคู่หมั้นไปมีลูกกับผู้หญิงอื่น ฉันก็อุทิศตัวให้กับการวิจัย   บทที่ 0025

    ฟู่อวี่เหนียนฝืนยิ้มอย่างอ่อนแรง"คุ้มค่าสิ""ตอนที่คุณช่วยผม คุณก็คงเจ็บแบบนี้เหมือนกันใช่ไหม"เมื่อเห็นฟู่อวี่เหนียนพูดได้ลำบาก ฉันจึงรีบให้เขาพักผ่อนก่อน อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้ฟู่อวี่เหนียนส่ายหน้า และพูดอย่างช้าๆ แต่หนักแน่น"ผมไม่ได้ตั้งใจจะตามคุณไป เมื่อวานหลังจากที่คุณพูดเรื่องนั้น ผมก็เก็บไปคิดทบทวนและเข้าใจในที่สุด""เมื่อก่อนผมทำไม่ดีกับคุณเอง ผมเห็นความรักของคุณเป็นของตายและไม่คิดจะทะนุถนอมเอาไว้""วันนี้ผมแค่อยากจะบอกคุณว่า ผมเสียใจ""แต่ผมลังเลมาตลอด ไม่รู้จะพูดอย่างไร ไม่คิดว่าจะเห็นโจรข้างหลังหยิบมีดออกมา ตอนนั้นผมคิดแค่เรื่องเดียว คือจะไม่ยอมให้คุณบาดเจ็บ"ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้จากปากของฟู่อวี่เหนียนถ้าเป็นเมื่อหลายปีก่อน ฉันคงจะซาบซึ้งที่ฟู่อวี่เหนียนเปลี่ยนแปลงไปแต่ตอนนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้วฉันไม่ใช่ตัวฉันคนเดิมที่รักฟู่อวี่เหนียนอย่างสุดซึ้งอีกต่อไปสำหรับฟู่อวี่เหนียน ฉันมีให้เขาแค่ความรู้สึกขอบคุณ ไม่มีอะไรอื่นอีกแล้วฟู่อวี่เหนียนเห็นฉันนิ่งเงียบ เขาก็เข้าใจความคิดของฉันในตอนนี้แต่เขาก็ยังอยากลองเป็นครั้งสุดท้าย"ถ

  • หลังคู่หมั้นไปมีลูกกับผู้หญิงอื่น ฉันก็อุทิศตัวให้กับการวิจัย   บทที่ 0024

    ความเจ็บปวดที่คาดไว้ไม่ปรากฏขึ้นฉันรีบหันกลับไปและเห็นฟู่อวี่เหนียนยืนบังอยู่ข้างหลัง ตอนนี้เขากำลังกุมท้องด้วยมือข้างหนึ่ง ใบหน้าซีดเผือดเลือดไหลออกมาไม่หยุดจากบริเวณที่เขากุมไว้เมื่อเห็นฟู่อวี่เหนียนกำลังจะหมดแรงล้มลงกับพื้น ฉันก็รีบรับตัวเขาไว้ และอีกมือหนึ่งก็รีบกดโทรเบอร์ 120 เรียกรถพยาบาลทันทีตอนนี้สติของฟู่อวี่เหนียนเริ่มเลือนลาง ความเจ็บปวดรุนแรงเข้าครอบงำสมองของเขาไปหมดที่แท้ ความรู้สึกถูกแทงด้วยมีดมันก็เจ็บปวดขนาดนี้เลยตอนนั้นเธอก็คงเจ็บปวดขนาดนี้เหมือนกันสินะฟู่อวี่เหนียนพยายามลืมตาขึ้น เห็นสีหน้ากังวลของฉันก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มแต่บาดแผลที่ท้องก็กลับมาเจ็บปวดอย่างรุนแรงอีกครั้งตอนนี้ในสมองของฉันมีแต่ความคิดที่จะช่วยเขาห้ามเลือดให้เร็วที่สุด ฉันรีบใช้มือกดบาดแผลไว้มองดูเปลือกตาของฟู่อวี่เหนียนที่ค่อยๆ ปิดลง ฉันก็ตะโกนไม่หยุด"อดทนไว้ฟู่อวี่เหนียน อย่าหลับนะ!""หมอกำลังจะมาแล้ว ต้องอดทนไว้!"ก่อนที่ฟู่อวี่เหนียนจะหมดสติไปเพียงเสี้ยววินาที เขาก็ได้ยินเสียงรถพยาบาลเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์รีบยกเขาขึ้นรถพยาบาลเพื่อห้ามเลือดให้ฉัน พร้อมทั้งแจ้งโรงพยาบาลให้เตรีย

  • หลังคู่หมั้นไปมีลูกกับผู้หญิงอื่น ฉันก็อุทิศตัวให้กับการวิจัย   บทที่ 0023

    ฟู่อวี่เหนียนไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงถามเขาแบบนั้นฉันพูดต่อไปว่า"คุณรักฉัน ทำไมไม่เคยซื้อของขวัญวันเกิดให้ฉันเลย? คุณรักฉัน ทำไมไม่อยากไปเที่ยวกับฉันบ้าง? คุณรักฉัน ทำไมถึงปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่นท้องลูกของคุณ แถมยังถ่ายรูปแต่งงานแทนที่ฉันด้วย?""หัวใจของฉันก็มีเลือดเนื้อนะ ฉันก็เจ็บปวดเป็นเหมือนกัน""ถ้าความรักของคุณหมายถึงอะไรแบบนี้ ขอโทษด้วยนะ ฉันรับไม่ไหวจริงๆ"ทุกคำที่ฉันพูดออกไป สีหน้าของฟู่อวี่เหนียนก็ซีดเผือดลงเรื่อยๆความทรงจำในอดีตหลั่งไหลเข้ามาในสมองของเขาเขาอยากจะโต้แย้งคำพูดของฉัน แต่กลับพบว่า ไม่ว่าจะค้นหาความทรงจำทั้งหมดยังไง มันก็เป็นไปตามที่ฉันพูดจริงๆทุกเรื่อง ทุกเหตุการณ์ ล้วนเป็นสิ่งที่เขาเคยทำ เขาไม่สามารถโต้แย้งได้เลยสุดท้าย ฟู่อวี่เหนียนทำได้เพียงจับประเด็นเรื่องเจียงเซี่ยแล้วพูดอย่างอ้ำอึ้งว่า"ที่ผมดีกับเจียงเซี่ยก็เพราะจำคนผิด ถ้าผมรู้ว่าเป็นคุณแต่แรก ผมจะไม่...""พอได้แล้ว!"ฉันขัดจังหวะคำพูดของฟู่อวี่เหนียนเขาคิดว่าปัญหาที่ใหญ่ที่สุดระหว่างพวกเรา เกิดจากการมีอยู่ของเจียงเซี่ยหรือไง?ดูเหมือนว่าสองปีผ่านไป เขาก็ยังไม่เข้าใจว่าปัญหาที่ใหญ่ที่สุด

  • หลังคู่หมั้นไปมีลูกกับผู้หญิงอื่น ฉันก็อุทิศตัวให้กับการวิจัย   บทที่ 0022

    ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นตื่นเต้นทันที"ผมอธิบายได้นะ ตอนนั้นผมแค่คิดว่าเจียงเซี่ยเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตผมไว้ ผมไม่เคยมีความคิดอะไรเกินเลยกับเธอ ผมกับเธอไม่มีอะไรเกิดขึ้น""จนกระทั่งคุณจากไป... หลังจากที่คุณจากไป ผมถึงได้รู้ว่า ที่แท้แล้ว..."เสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมาจากลำคอของฟู่อวี่เหนียน น้ำตาไหลรินจากหางตาของเขาหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ปรับอารมณ์ได้และพูดต่อ"ความจริงแล้ว คืนวันปีใหม่เมื่อหกปีก่อน คนที่ช่วยชีวิตผมไว้ก็คือคุณ ผมจำคนผิดมาโดยตลอด"ฟู่อวี่เหนียนมองมาที่ฉันด้วยดวงตาแดงก่ำ ในแววตามีความเสียใจ ความรู้สึกผิด ความหงุดหงิด และยังมีความคาดหวังเล็กน้อยที่ซ่อนอยู่หวังว่าฉันจะให้อภัยเขาและกลับมาคืนดีกับเขา หลังจากที่รู้ความจริงน่าเสียดายที่เขาคำนวณผิดเมื่อรู้ว่าผู้มีพระคุณที่ฟู่อวี่เหนียนกล่าวถึงคือคืนวันปีใหม่เมื่อหกปีก่อน ฉันก็รู้สึกประหลาดใจมากตอนที่ฟู่อวี่เหนียนแนะนำเจียงเซี่ยให้ฉันรู้จักเป็นครั้งแรก เขาไม่ได้บอกว่าเธอช่วยชีวิตเขาไว้เมื่อไหร่ตอนไหนและในปีนั้นหลังจากที่ฉันตื่นขึ้นมาที่โรงพยาบาล ฉันก็ไม่ต้องการพูดถึงเรื่องคืนนั้นต่อหน้าฟู

  • หลังคู่หมั้นไปมีลูกกับผู้หญิงอื่น ฉันก็อุทิศตัวให้กับการวิจัย   บทที่ 0021

    พ่อแม่ของเสิ่นหนานนั่งทำหน้าลำบากใจอยู่ข้างๆ กันเมื่อสองปีก่อนตอนที่ฉันตัดสินใจยกเลิกงานแต่งงาน ฉันไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริงกับพวกเขา เพียงแค่บอกว่าฉันต้องการทำการวิจัยในห้องทดลองต่อไปดังนั้นในสายตาของพ่อกับแม่ ความรับผิดชอบในการยกเลิกงานแต่งงานส่วนใหญ่อยู่ที่ครอบครัวของพวกเราแม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกมาตลอดว่าฟู่อวี่เหนียนไม่ได้รักลูกสาวของพวกเขามากนัก แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกว่าครอบครัวของพวกเขาติดค้างฟู่อวี่เหนียนในช่วงสองปีที่ผ่านมา แม้ว่าลูกสาวของพวกเขาจะไม่ได้กลับมาที่บ้านเลย แต่ฟู่อวี่เหนียนก็ยังคงวนเวียนอยู่ใต้ตึกอพาร์ตเมนท์ทุกๆ ช่วงเวลาแม้ว่าจะไม่ได้ขึ้นมาหาพวกเขา แต่พ่อแม่ฉันหนานก็รู้สึกได้ว่าเขากำลังตามหาลูกสาวของพวกเขาอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหกเดือนที่แล้ว เขาแวะเวียนมาเกือบทุกๆ สองวันพ่อกับแม่ของฉันเคยเตือนเขาแล้วว่าอย่ามาที่นี่อีกเลยเพราะตอนที่ลูกสาวของพวกเขาตัดสินใจยกเลิกงานแต่งงาน เธอพูดยืนกรานอย่างเด็ดขาดแล้วยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ลูกสาวของพวกเขาอยู่ในห้องวิจัย ไม่ได้กลับมาที่นี่เลยสักครั้ง ดังนั้นการที่เขามาเฝ้าที่อพาร์ตเมนท์ก็ไม่มีประโยชน์แต่ความมุ่งมั่นของ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status