MasukShare
บทที่ 1138
Bab terbaru
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1138
หลานซื่อยืนอยู่บนยอดเขา ทอดสายตาจากที่สูงลงไปมองดูกองทัพต่างเผ่าที่อยู่ห่างไกลนั้นเป่ยเฉินหยวนก็มองไปยังเวินเฉวียนเซิ่งที่ปะปนอยู่ในนั้นเช่นกัน “ตอนนี้เขาอยู่ในกองทัพต่างเผ่า คาดว่าคงไม่แยกตัวออกมาง่าย ๆ ให้ท่านมีโอกาสเข้าใกล้เขาหรอก”อย่างไรเสียเวินเฉวียนเซิ่งเองก็รู้ดีว่า หลานซื่ออยากฆ่าเขามากเพียงใดต่อให้เขามีแผนคิดร้ายต่อหลานซื่อใหญ่โตเพียงใด ก็ต้องอยู่บนเงื่อนไขที่จะรับประกันความปลอดภัยในชีวิตของเขาได้ส่วนตอนนี้น่ะหรือ?หากกล้าออกจากกองทัพต่างเผ่านั้นแม้เพียงครึ่งก้าว เป่ยเฉินหยวนก็นับว่าเขามีความกล้าหาญเห็นได้ชัดว่าเวินเฉวียนเซิ่งไม่กล้า แต่สีหน้าของหลานซื่อกลับดูไม่กังวลเลยแม้แต่น้อย“ไม่จำเป็นต้องให้เขาแยกตัวออกมา อันที่จริงคนที่ข้าต้องการตามหาก็ไม่ใช่เขา”ขอเพียงเวินเฉวียนเซิ่งปรากฏตัวก็พอแล้วหลานซื่อจึงส่งฝูงแมลงพิษออกไป มุ่งหน้าไปยังกองทัพต่างเผ่านั้นอย่างเงียบ ๆหลานซื่อและเป่ยเฉินหยวนพาคนติดตามไปอย่างระมัดระวังตลอดทาง เดิมทีคิดว่าหลวงจีนชั่วผู้นั้นไม่ช้าก็เร็วจะต้องปรากฏตัว อย่างไรเสียตอนนั้นอีกฝ่ายก็ดูสนใจในตัวเวินเยวี่ยมากแต่นึกไม่ถึงว่า สามวันผ่านไป คนผ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1137
หลานซื่อพึมพำประโยคนี้ด้วยสีหน้าเฉยชาหากไม่ใช่เพราะเวินฉางอวิ้น นางคงโยนเวินจื่อเยวี่ยออกไปนานแล้วอย่าว่าแต่ช่วยเขาเลย แค่นางไม่แทงเขาย้ำอีกสักดาบ ส่งเขาไปยมโลกก็ถือว่าคับอกคับใจพอแล้วเพราะ ‘พี่สามผู้แสนดี’ คนนี้ของนาง ตั้งแต่ต้นจนจบก็เบื่อหน่ายนาง เกลียดชังนาง อยากจะฆ่านางใจจะขาดแน่นอนว่า เวินจื่อเยวี่ยก็ได้ทำเช่นนี้จริง ๆเพียงแต่เจ้าโง่นี่มันโง่เขลาเกินไป หลงตัวเองเกินไปเท่านั้นเองตอนนี้หลานซื่อไม่คิดจะเสียเวลาลงมือกับเขาเลย ก็เพียงเพราะชีวิตของเวินจื่อเยวี่ยอยู่ในกำมือของนางแล้วเช่นกันนางอยากให้เขาตาย แต่ก็เพียงเสี้ยวความคิดเดียวที่ยังเก็บเขาไว้ ก็เพียงเพราะเป็นจอมโง่เขลาอีกคนหนึ่งหลานซื่อหันไปมอง ‘จอมโง่เขลาอีกคน’ ในกรงขังที่กว้างกว่าซึ่งอยู่ข้าง ๆชีวิตของเวินฉางอวิ้นถูกหลานซื่อใช้ยาสมุนไพรและน้ำทิพย์ยื้อเอาไว้ตั้งนานแล้วพลังวิญญาณในกรงขังที่เขาอยู่ก็พอ ๆ กับในมิติของหยกทั้งหมดดังนั้นบาดแผลที่ลำคอได้สมานกันนานแล้วมีน้ำทิพย์ มีพลังวิญญาณ ทั้งยังมีสมุนไพรล้ำค่ามากมายที่ใช้ไปกับร่างกายของเขาตามหลักแล้ว คนผู้นี้ควรจะตื่นได้ตั้งนานแล้วน่าเสียดายที่เขาดันไม่
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1136
เป่ยเฉินหยวนรู้สึกเสียความมั่นใจไปบ้างแต่บนใบหน้ากลับเผยสีหน้าที่สงบนิ่งเขามีใจอยากแต่ไม่กล้าทำอยู่แล้วแต่ไม่รู้เพราะเหตุใด กลุ่มแมลงพิษที่เฝ้าอยู่ข้างกายหลานซื่อไม่ยอมให้ผู้ใดเข้าใกล้ มีเพียงเป่ยเฉินหยวนที่เข้าใกล้ได้จู๋เยวี่ยเข้าใกล้ได้ แต่กลับทำอะไรไม่ถูกเพราะดูแลคนไม่เป็น ไม่ใช่ป้อนโจ๊กไม่เข้าปาก ก็ทำน้ำหกเป่ยเฉินหยวนที่มองอยู่ข้าง ๆ ทนดูไม่ไหว ไม่สนใจสิ่งอื่นใดอีก เข้าไปแย่งถ้วยโจ๊กมาถือไว้เอง ป้อนเข้าปากหลานซื่อทีละช้อนอย่างระมัดระวังและอ่อนโยนเมื่อนึกถึงฉากนั้น แก้มของหลานซื่อก็พลันแดงเรื่อขึ้นมาทันที“...ขอบคุณท่านอ๋องที่ดูแล หลายวันมานี้เสี่ยวหานไม่อยู่ จู๋เยวี่ยไม่ถนัดเรื่องเหล่านี้ ต้องรบกวนท่านอ๋องแล้ว โปรดอภัยด้วย”เป่ยเฉินหยวนแอบมองใบหน้าเล็ก ๆ ที่แดงก่ำของนาง อดที่จะหัวเราะออกมาเล็กน้อยไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกทั้งสองเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างรู้กัน“ตอนนี้เสี่ยวหานยังอยู่ในมือของหลวงจีนชั่วนั่น เพียงแต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ที่ใด แต่คิดว่าคงจะอยู่รอบ ๆ ตัวเวินเฉวียนเซิ่ง”หลวงจีนชั่วนั่นกับเวินเฉวียนเซิ่งดูเหมือนจะบรรลุข้อตกลงอะไรกัน จึงได้คอยแอบปกป้องกั
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1135
หลังจากนั้นนางก็ข่มมันไว้ ไม่ไตร่ตรองให้ละเอียดหลังจากมอบหมายเรื่องที่เหลือให้เป่ยเฉินหยวนกับพวกแล้ว หลานซื่อก็ผ่อนคลายลงอย่างสิ้นเชิงทั้งคณะหาสถานที่ปลอดภัยแห่งหนึ่ง เตรียมหยุดพักชั่วคราวสักสองวันก่อนหลานซื่อก็มีความคิดนี้เช่นกัน ดังนั้นเมื่อจัดแจงสถานที่พักผ่อนของนางเรียบร้อย นางก็ล้มตัวลงนอนทันทีหลังจากนอนหลับอย่างเต็มอิ่มไปหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็ม ๆ ถึงได้สลัดความรู้สึกอ่อนล้าที่ฝังลึกนั้นออกไปได้ แล้วจึงค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็มที่ไม่ได้กินอะไรเลยหลานซื่อกลับพบว่าตนเองดูเหมือนจะไม่ได้หิวเป็นพิเศษ พอขยับปากเล็กน้อย ในปากกลับมีกลิ่นหอมจาง ๆ ของโจ๊กมีคนป้อนโจ๊กให้นาง...ตอนที่นางหลับอยู่หรือ?หลานซื่อประหลาดใจเล็กน้อยหนึ่งคือไม่รู้ว่าผู้ใดเป็นคนป้อนสองคือนึกไม่ถึงว่าตนเองจะหลับลึกถึงเพียงนี้ แม้แต่คนเข้ามาใกล้ป้อนอาหารก็ยังไม่รู้สึกตัวสักนิดหลานซื่อแตะริมฝีปากเบา ๆ จากนั้นก็ลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าเข้าไปจัดแจงเล็ก ๆ น้อย ๆ ในมิติครู่หนึ่ง ถึงได้เดินออกจากมุมเล็ก ๆ ในถ้ำแห่งนี้ทันทีที่นางปรากฏตัวต่อหน้าผู้คน ร่างของจู๋เยวี่ยก็ร่อนลงข้างกายนางทันที“เมื่
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1134
เก่อถูโล่งอกที่เกราะป้องกันหัวใจตรงหน้าอกของเขาช่วยต้านไว้ได้ส่วนหนึ่ง จึงทำให้หอกนั้นแทงเฉไปเล็กน้อยแต่ก็แค่ทำให้เขาทนอยู่ได้อีกเพียงครู่หนึ่งเท่านั้นภายใต้การโจมตีขนาบหน้าหลังของกองทัพธงดำและฝูงแมลงพิษ ทหารต่างเผ่าเหล่านั้นก็ไม่อาจต้านทานไว้ได้นานเพียงไม่นาน ในป่าเขาก็เต็มไปด้วยร่างไร้วิญญาณของทหารต่างเผ่าที่ล้มตายเป็นทิวแถวสุดท้ายก็เหลือเพียงเก่อถูผู้เดียวเขาคุกเข่าลงกับพื้น หันกลับไปต้องการมองไปทางที่ตั้งของราชสำนักคราหนึ่งน่าเสียดายที่ยอดไม้อันหนาทึบบดบังทุกสิ่งไว้เขาจึงได้แต่หันกลับมา “ข้า...”“ฉัวะ!”เก่อถูดูเหมือนยังอยากจะพูดสั่งเสียอะไรสักอย่าง แต่เป่ยเฉินหยวนที่เต็มไปด้วยโทสะมานานแล้วย่อมไม่คิดจะให้โอกาสนี้แก่เขา ก้าวขึ้นหน้าไปก้าวหนึ่ง แล้วเชือดคอเขาทันทีเสียง ‘ตุบ’ ดังขึ้น คนล้มลงกับพื้นหลังจากเช็ดคราบเลือดบนมือจนสะอาดแล้ว เป่ยเฉินหยวนจึงกลับมายังข้างกายหลานซื่อ“ตกใจหรือเปล่า?”หลานซื่อยิ้มเล็กน้อย “ท่านคิดว่าข้าตกใจง่ายดายเพียงนี้เชียวหรือ?”เป่ยเฉินหยวนได้ยินดังนั้นก็ยิ้มเช่นกัน “ก็จริง เจ้าใจกล้ามาก กลับเป็นข้าที่เกือบจะขวัญเสียเพราะเจ้าเสียแล้ว”
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1133
ความเจ็บปวดรุนแรงแล่นเข้ามาจากกลางหน้าอก เก่อถูไม่ทันได้ตั้งตัวแต่เก่อถูก็ยังคงเป็นเก่อถู ถึงจะเป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่ได้ล้มลงในทันทีเขาดิ้นรนอย่างไม่ย่อท้อเพื่อให้หลุดพ้นจากปลายหอกของเป่ยเฉินหยวน ก่อนจะกุมบาดแผลที่หน้าอกโซเซถอยหลังไปหลายก้าวเมื่อทหารใต้บัญชาของเขาเข้ามาประคองไว้ หันกลับไปก็มองเห็นชัดเจนว่าศัตรูที่โผล่ออกมาตรงหน้าคือใคร ผมสีเงินอันเป็นเอกลักษณ์ปลิวไสวไปตามลมภูเขา การโจมตีอย่างหนักที่กระหน่ำใส่เก่อถูทำให้เขาตกใจกลัวยิ่งกว่าหอกที่อยู่บนหน้าอกเสียอีก“ท่าน...เป็นไปได้อย่างไร เป็นไปไม่ได้...ท่านจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?!”เก่อถูมองเป่ยเฉินหยวนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงเขาจับท่อนแขนทหารข้างกายไว้แน่น ถอยหลังไปทีละก้าวอย่างควบคุมไม่ได้ท่าทีอันผิดแผกของแม่ทัพผู้นำทำให้เหล่าทหารต่างเผ่าคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้างกายต่างสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลเหล่าทหารยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ในใจของเก่อถูนั้นกลับร้อนรุ่มวุ่นวายอยู่นานแล้ว“ท่านคืออ๋องผู้สำเร็จราชการแทนแห่งต้าหมิง! เป็นท่าน! เป็นท่านนั่นเอง!”“เหตุใดท่านถึงมาปรากฏตัวที่นี่?! เป่ยเฉินหยวน พวกท่านชาวต้า
Anda juga akan menyukai
ท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ121.1K Dibacaยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน427.9K Dibacaหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น18.8K Dibacaจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ33.0K Dibacaวาสนาข้ามภพ ชะตารักพลิกผัน
ต้นไม้แห้ง2.8K Dibacaซ่งอวี้หลันนางร้ายเปลี่ยนบท
ซินเสวี่ย7.9K Dibacaสตรีเช่นข้าไม่มีหรอกสามีเดียว
เฟยฮวา2.7K Dibacaขอโทษทีนิยายเรื่องนี้มีตัวร้ายเป็นตัวเอก!
I-KYEOM2.2K Dibaca
