INICIAR SESIÓNCompartir
บทที่ 69
Último capítulo
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1126
การจับคนทรยศเป็นสิ่งที่ต้องทำอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ต้องไล่ตามนางให้ทันก่อนเพื่อไม่ให้แผนการของชางชิงหลานล้มเหลว ปรมาจารย์กู่ชุดดำจำต้องควักแมลงกู่ที่ทุ่มเทเลี้ยงดูออกมาหลายตัวขณะที่เขาปล่อยแมลงกู่เรียวยาวที่ยาวเท่าแขนแต่เรียวกว่าเมล็ดข้าวลงไปในน้ำ ใบหน้าภายใต้เสื้อคลุมสีดำนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดแมลงกู่พิเศษชนิดนี้ใช้ไปหนึ่งตัวก็จะหายไปหนึ่งตัวแต่ตอนนี้จะมัวสนใจไม่ได้แล้ว ต่อให้จับนางไม่ได้ ก็ต้องติดตามร่องรอยของธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งต้าหมิงอย่างใกล้ชิดดังนั้นเขาจึงปล่อยแมลงกู่เรียวยาวสามตัวออกมาในคราวเดียว แล้วให้ตะขาบยาวอื่น ๆ คุ้มกันหลังจากจัดการแมลงพิษที่เฝ้าทางลับลงแล้ว แมลงกู่เรียวยาวสามตัวนั้นก็พาฝูงตะขาบยาวชอนไชเข้าไปในทางลับทันที ก่อนจะไล่ตามไปในทิศทางที่หลานซื่อกับพวกหลบหนีไปส่วนปรมาจารย์กู่ชุดดำแน่นอนว่าไม่ยอมนั่งรออยู่ที่นี่ ทิ้งกำลังคนส่วนหนึ่งคอยเฝ้าริมสระน้ำไว้ จากนั้นเขาก็นำคนอื่น ๆ ทยอยกระโดดลงน้ำตามไปทันทีที่แมลงพิษที่ทิ้งไว้ตาย หลานซื่อก็สังเกตเห็นได้ทันทีและจากข้อมูลสุดท้ายที่เหล่าแมลงพิษส่งกลับมา ผู้ที่ไล่ตามมาต้องเป็นปรมาจารย์กู่ชุดดำที่เป็นผู้ใต้บ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1125
ชาวต่างเผ่าที่อยู่ข้างสระน้ำเหล่านั้น หลังจากที่รู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนร่างกายแล้ว ก็สลัดแมลงพิษบนตัวอย่างบ้าคลั่ง บางคนถึงกับคิดจะวิ่งหนีน่าเสียดายที่สายเกินไปแล้วฝูงแมงมุมพิษร้ายแรง ฝูงตะขาบพิษร้ายแรง...หลังจากฝูงแมลงพิษเหล่านี้ตกลงบนร่างกายของชาวต่างเผ่า ก็กัดพวกเขาไว้ไม่ยอมปล่อยในชั่วขณะเดียว ก็มีคนกว่าสิบคนถูกฝูงแมงมุมปกคลุมและกัดกินส่วนคนที่ถูกฝูงตะขาบปกคลุม ตะขาบเหล่านั้นไม่เหมือนพวกแมงมุมที่ชอบกัดกินจากข้างนอกเข้าไปข้างใน พวกมันชอบกัดกินจากข้างในออกสู่ข้างนอก ดังนั้นตะขาบที่หนาเท่ากับนิ้วมือแต่ละตัวจึงเล็งไปที่ปาก จมูก ตา และหูของชาวต่างเผ่าโดยตรง จากนั้นก็รีบเร่งเจาะเข้าไปในร่างกายของพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นกัดกินอย่างดุเดือด“โอ๊ยยยย!!”“ช่วยด้วย! ช่วยข้าด้วย!”“อย่ากินข้า! อย่ากินข้า!”เสียงกรีดร้องอันโหยหวน เสียงขอความช่วยเหลืออย่างเจ็บปวด...ในชั่วขณะนั้น ภาพริมสระเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งชาวต่างเผ่าที่ถูกฝูงแมลงพิษพัวพันดิ้นรนได้ไม่นาน ก็ล้มลงบนพื้นทีละคนด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว ไม่นานก็กลายเป็นซากศพกระดูกขาวที่ยังคงมีเส้นเลือดและเ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1124
ทางเข้าลับแห่งหนึ่งถ่ายทอดผ่านสายตาของแมลงพิษที่ค้นพบ แวบผ่านสายตาหลานซื่ออย่างรวดเร็วนางพูดกับเกาหยางและพวกทันทีว่า “รีบไป! ถอยกลับ ไปที่ริมสระน้ำที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตร!”เกาหยางและพวกก็สังเกตเห็นการเข้าใกล้ของเวินเฉวียนเซิ่งที่พาชาวต่างเผ่าเหล่านั้นมาเช่นกันเมื่อเห็นว่ากำลังจะถูกพบ คำสั่งของหลานซื่อก็ถูกส่งลงมาในทันทีพวกเขาเคลื่อนไหวทันที ถอยหนีไปข้างหลังโดยไม่ลังเลคนสิบกว่าคนมีฝีมือดีเยี่ยม เคลื่อนไหวว่องไวถ้าเป็นเพียงพวกเขาเอง การจะถอยออกไปอย่างไร้สุ้มเสียงโดยไม่ให้ใครสังเกตเห็นนั้น ย่อมไม่มีปัญหาแน่นอนแต่พวกเขายังพาเวินเยวี่ยมาด้วยอีกคนเวินเยวี่ยได้ยินเสียงบิดาของนางมานานแล้ว เพียงแต่ถูกเกาหยางควบคุมไว้ นางจึงไม่กล้าส่งเสียงใด ๆ หรือสร้างความเคลื่อนไหวใด ๆ เลยเพราะเมื่อใดที่นางมีความคิด ชายชั่วที่จับนางไว้ผู้นั้นก็เหมือนมีตาเพิ่มมาสิบคู่ มองทะลุความคิดของนางได้ในทันที จากนั้นก็ออกแรงบีบกระดูกสะบักของนางไว้แน่นความเจ็บปวดเช่นนั้น ทำให้เวินเยวี่ยรู้สึกเหมือนกระดูกสะบักของตนเองกำลังจะถูกเขาบีบให้แหลกละเอียดดังนั้นก่อนหน้านี้เวินเยวี่ยจึงทำได้เพียงอยู่เฉย ๆ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1123
แต่พอถึงที่ ก่อนที่เกาหยางและพวกจะพุ่งออกไป ฝูงแมงมุมก็ปรากฏตัวขึ้นขวางทางพวกเขาไว้อย่างฉับพลันเมื่อจำได้ว่าแมลงกู่เหล่านี้หลานซื่อเป็นผู้ส่งออกมา เกาหยางก็เข้าใจทันทีมีคนขวางทาง ทางข้างหน้าไปไม่ได้พวกเขาไปจากที่นี่ไม่ได้แล้วแมงมุมผลึกตัวหนึ่งปีนขึ้นไปบนหัวไหล่ของเกาหยางอย่างรวดเร็ว เสียงที่คุ้นเคยเข้าสู่หูของเกาหยาง...“ตามมา กลับไปที่สวนพฤกษา”กลับสวนพฤกษา?จะไม่ไปปะทะกับทหารที่ไล่ตามหลังมาหรอกหรือ?ช่างเถิด ทำตามที่ธิดาศักดิ์สิทธิ์สั่ง!เกาหยางลังเลเพียงชั่วครู่ ก็ทำตามคำสั่งของหลานซื่อทันที พาเวินเยวี่ยที่ถูกมัดและอุดปากไว้ กลับไปที่สวนพฤกษาพร้อมกับคนอื่น ๆแต่หลานซื่อย่อมไม่ปล่อยให้พวกเขาหันกลับไปประจันหน้ากับปรมาจารย์กู่ชุดดำและพวกเช่นนั้นที่นางไม่ปรากฏตัวนานเช่นนี้ ก็เพื่อให้อวิ่นซิงวางหมากไว้ทั่ววังหลวง เพื่อจับตาดูผู้คนในทุกทิศทางเพราะนางไม่คิดจะเชื่อมั่นองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองอย่างสมบูรณ์อยู่แล้วไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาควรค่าแก่การเชื่อถือหรือไม่ ต่อให้พวกเขาจะไม่หักหลัง แต่คนอื่น ๆ ในวังหลวงนี้เป็นคนโง่เขลาหรืออย่างไร?โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้ารื่อหวังผู้นั้น
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1122
“ท่านมีราชากู่ ข้าก็มีราชากู่ ข้าจะดูว่าของใครจะเหนือกว่ากัน!”ปรมาจารย์กู่ชุดดำตะโกนเสียงแหบห้าวออกมาราชากู่ตะขาบสีแดงเลือดตัวนั้นยืนเด่นอยู่เหนือศีรษะของเขา จากนั้นก็ส่งเสียงร้องอันเล็กแหลมออกมาเช่นกันขัดขวางเสียงของอวิ่นซิงที่ใช้ข่มขวัญฝูงกู่ตะขาบ และในขณะเดียวกันก็เหมือนมีดแหลมที่ไร้เสียงและรูปร่างพุ่งตรงเข้าเสียบศีรษะของเกาหยางกับพวกเกาหยางและพวกรู้สึกทันใดว่าศีรษะถูกกระแทกอย่างแรงสิบกว่าผู้คนต่างตัวโยก เดินโซเซฝูงตะขาบยาวที่เพิ่งไล่ตามมาคว้าโอกาสไว้แล้วพุ่งเข้าใส่ทันที เพียงพริบตาเดียวก็เลื้อยขึ้นไปถึงน่องของเกาหยางและคนอื่น ๆแต่เมื่อพวกมันเพิ่งเลื้อยขึ้นไปถึงหัวเข่า แมงมุมขนาดเท่าฝ่ามือก็พากันกระโดดออกมาจากหัวไหล่ของเกาหยางกับพวกคนละตัวแมงมุมเหล่านั้นพ่นพิษลงใส่ตะขาบยาวด้านล่างทันใด เมือกพิษสาดกระเซ็นลงมาทันทีทั้งหมดตกลงบนลำตัวตะขาบเหล่านั้นตะขาบที่เลื้อยขึ้นมาไม่มีรอดสักตัว ในทันใดที่สัมผัสกับเมือกพิษเหล่านั้น แม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม ก็จะถูกพิษกัดกร่อนจนหมดสิ้น ยังไม่ทันได้ดิ้นรนด้วยซ้ำ“เป็นไปไม่ได้!”ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ปรมาจารย์กู่ชุดดำที่ควบคุมตะขาบยาวนั้
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1121
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกาหยางกับพวก ท่าทางการฆ่าปิดปากนั้นไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อยตอนแรกพวกปรมาจารย์กู่ชุดดำที่ล้อมเวินเยวี่ยไว้ตรงกลางยังสามารถรับมือได้บ้าง แต่ไม่นานพวกเขาก็ถูกทะลวงฟันจนแตกกระเจิงส่วนเกาหยางนั้นมีเป้าหมายชัดเจนนั่นคือ สังหาร...จับกุมตัวหลังจากฆ่าฟันจนเลือดนองเป็นสาย เขาก็จับตัวเวินเยวี่ยได้เวินเยวี่ยหันหลังกลับและคิดจะหนี แต่ในเวลานี้พวกเขาทั้งหมดถูกล้อมไว้หมดแล้วและการเคลื่อนไหวของเกาหยางนั้นรวดเร็วรุนแรงและแม่นยำยิ่งกว่า เมื่อนางเพิ่งวิ่งออกไปได้ก้าวเดียว เขาก็จับหัวไหล่นางไว้ทันทีหลังจากควบคุมตัวเวินเยวี่ยไว้ได้แล้ว เกาหยางก็ต้องการจะพานางออกไปทันทีแต่ปรมาจารย์กู่ชุดดำจะยอมเห็นเขาพานางไปได้อย่างไร!“รนหาที่ตาย!”หลังจากปรมาจารย์กู่ชุดดำตะโกนด้วยโทสะ ก็ยกเท้าขวาขึ้นแล้วกระทืบพื้นอย่างแรงในชั่วพริบตา ตะขาบยาวนับไม่ถ้วนก็ร่วงลงมาจากใต้เสื้อคลุมสีดำที่หลวมโคร่งของเขาราวกับเทพธิดาโปรยดอกไม้ ก่อนจะพุ่งเข้าใส่เกาหยางกับพวกด้วยความเร็วสูงภาพอันเนืองแน่นนั้นชวนขนหัวลุกเสียจริง แม้แต่เกาหยางที่เคยเห็นซากศพและฉากนองเลือดมานับไม่ถ้วน ก็ยังทนดูภาพที่มีแมลงเต็
También te puede gustar
หมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย18.7K vistasลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง127.6K vistasเสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน106.7K vistasยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย749.1K vistasภรรยาเช่นข้าหาได้ยากยิ่ง [นางร้าย]
ซูมู่หราน237 vistasทะลุมิติทั้งทีขอเป็นเศรษฐีนียุค 70
ต้นไม้แห้ง4.3K vistasอัปลักษณ์จวนเดียวดาย
จ้าวฮุ่ยอิง4.3K vistasดอกไม้ในเปลวเพลิง
ซ่งฉีเจิน3.0K vistas
