LOGINShare
Intro
Last Updated:
2025-04-03 00:26:07เหล่านักศึกษาต่างพากันวิ่งอย่างมักเขม้นเพื่อให้ไปถึงลานเชียร์ให้ตรงเวลา ไม่อย่างนั้นอาจจะถูกทำโทษอย่างแน่นอน
"ยายซอลลา แกรสายอีกแล้วนะ" ทันทีที่ฉันวิ่งมาอย่างกระหืดกะหอบยังไม่ทันได้หายเหนื่อย ยายโซเฟียก็บ่นฉันทันที "แฮะๆ ขอโทษที่แกรฉันตื่นสายนิดหน่อยเอง" โซเฟียได้มองเพื่อนสาวอย่างเอือมระอา ทันที่ที่สองสาวมาถึงลานเชียร์ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเหล่านักศึกษานั่งอยู่เต็มบริเวณ สองสาวได้แต่มองหน้ากันอย่างสิ้นหวัง "น้องสองคนนั้นอ่ะ เชิญมาข้างหน้าครับ"เสียงรุ่นพี่ตะโกนขึ้นมาทำให้เหล่านักศึกษาหันมามองทำเอาทั้งสองรู้สึกประหม่าเล็กน้อยแต่คนอย่างซอลลา เธอไม่เคยรู้สึกอายใคร เพราะเธอเป็นคนสวยและรวยมาก ความมั่นใจเกินร้อย หญิงสาวร่างเล็กผิวใสใบหน้าราวตุ๊กตาในชุดนักศึกษาพอดีตัวกับกระโปรงพีชสั้นเลยเข่าเผยให้เห็นขาขาวเนียนน่าสัมผัสกับอีกคน หน้าคมสวยผิวน้ำผึ้งเรียบเนียนน่าลูบไล้ในชุดนักศึกษาพอดีตัวกับพีชตัวยาว สองสาวที่รสนิยมต่างกันสุดขั้วแต่กับเข้ากันอย่างน่าทึ่ง เมื่อทั้งสองสาวมายืนอยู่หน้าลานเชียร์ทำเอาหนุ่มๆต่างพากันตลึงในความสวยน่ารักของทั้งสอง ทั้งลานเชียร์ต่างเต็มไปด้วยเสียงโห่แซวดังกึกก้อง "เงียบ ผมให้พวกคุณส่งเสียงตั้งแต่เมื่อไหร่" เงียบสะงั้นทันทีเพราะตอนนี้เป็นพวกพี่ปี4ที่เข้ามาแทน ทุกคนต่างก้มหน้านิ่ง "ผมถาม ก็ต้องตอบ" เสียงเข้มดังสะท้านทั้งทั้งลานเชียร์ทำเอารุ่นน้องก้มหน้างุดด้วยความเกรงขาม เพราะเขาคือ คิริน หนุ่มรุ่นพี่ที่ขึ้นชื่อว่า ดุ เลือดเย็นและโหดเหียมพอตัว "ผมถามให้พวกคุณตอบ ก็ตอบผม" ทั้งลานเชียร์เงียบกริบไม่มีแม้แต่เสียงหายใจไม่มีกล้าเงยหน้าแม้แต่คนเดียว ทันทีที่เจ้าของเสียงปรากฏตัวขึ้นทำเอาซอลลาตะลึงงันในความหล่อแม้จะเห็นเพียงด้านข้างออร่าความหล่อมันเปร่งประกายเจิดจ้าออกมาทำเอาหญิงสาวใจเต้นระส่ำ "ดุจังเลยนะคะ รุ่นพี่"คิรันหันมาตามเสียงก็เห็นเป็นหญิงสาวตัวเล็กที่ยกยิ้มอย่างน่ารักที่จ้องมองเขาตาเป็นประกาย "หึ คุณมาสายแล้วยังปากดีแบบนี้ ผมคงต้องลงโทษขั้นหนักแล้วสิ"คิรินยกยิ้มมุมปากอย่างหน้ากลัวหากเป็นคนอื่นคงกลัวจนฉี่ราดไปแล้วแต่นี้ คือซอลลาผู้ไม่เคยกลัวใคร ร่างเล็กเผยยิ้มร่าอย่างอารมณ์ดีขาเล็กก้าวขึ้นมายื่นเสมอกับชายหนุ่มทำเอาคิรินตกใจในความกล้าบ้าบิ่นของเธอไม่น้อย "ลงโทษยังไงดีค่ะ ให้ซอลลาเป็นทาสรับใช้รึทาสบนเตียงดี ทั่วลานเชียร์ที่เงียบสะงั้นทำให้ได้ยินเสียงสนทนาของทั้งคู่ทำเอาทุกคนถึงกับตะลึงไปตามๆกัน "หึ คุณกล้าล้อเล่นกับผมเหรอ" คิรินตะโกนลั่นทำเอาซอลลาตกใจไม่น้อยแต่ก็ยังใจกล้าสู้เสือเผยรอยยิ้มหวานประจบอีกฝ่าย "ใครจะกล้าล้อเล่นกับรุ่นพี่หล่ะคะ" "ดี คุณมาสายแล้วมากล้าล้อเล่นกับผม วิ่งรอบสนาม20 รอบ ห้ามขาดแม้แต่รอบเดียว" คิรินไม่ได้ละสายตาไปจากซอลลาแม้แต่น้อยซอลลาก็ไม่ได้หลบหลีกสายตาของเขาเช่นกัน "ทำไมรุ่นพี่ใจร้ายจังเลยค่ะ"ซอลลายู่ปากทำหน้าเง้างอนอย่างน่ารักทำเอาคีรินรู้สึกใจอ่อนวูบไปชั่วขณะแต่ก็ยังเก็กหน้าเคร่งขรึมอยู่เช่นเดิม คิรินไม่พูดอะไรต่อแต่เลือกที่จะเดินออกจากลานเชียร์แต่ขาแกร่งก็ต้องชะงัก "รุ่นพี่คะ หนูชอบพี่ เตรียมตัวเป็นของซอลลาได้เลยรุ่นพี่สุดหล่อ"เมื่อหันมาก็ไม่พบเจ้าของเสียงแล้วเห็นแต่หลังของเธอกับเพื่อนที่กำลังเดินออกไปยังสนามกีฬา เมื่อคิรินเดินออกไปลานเชียร์ที่ตอนแรกเงียบสนิทก็เริ่มมีเสียงจอแจดังเป็นช่วงๆ "นี้ยายซอลลา แกรพักก่อนไหม"โซเฟียถามเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วงเพราะเริ่มเห็นเพื่อนหน้าตาเริ่มแดงกล่ำไปทั่วทั้งหน้าเกร่งว่าจะเป็นลมซ่ะก่อนจะวิ่งครบ ทางด้านคีรินที่กำลังยืนสูบบุหรี่พ้นควันขาวครุ้งไปทั่วบริเวณ สายตาคมจับจองไปที่สนามกีฬา ที่มีหญิงสาวสองคนกำลังวิ่งอยู่ "ไอ่คีริน มึงใจร้ายไปป้ะวะ น้องมันตัวนิดเดียวเอง เดี่ยวก็เป็นลมขึ้นมาจะทำยังไงว่ะ" "ทำไม เริ่มจะหวั่นไหว"โรมพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆทำเอาคีรินชะงักงั้น "ไม่มีทาง"น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยอย่างไม่หยี่ระสายตาคมอย่างจดจ้องไปยังสนามกีฬาอย่างไม่ลดละ ยิ่งสายแดดยิ่งแรง โซเฟียที่ถูกทำโทษให้วิ่งแค่3 รอบ วิ่งเสร็จเธอก็ได้แต่นั่งเฝ้าเพื่อนสาวที่พึ่งจะเข้ารอบที่4 ร่างเล็กที่บัดนี้ใบหน้าขาวใสกับแดงกล่ำไปทั่วทั้งหน้า สายตาเริ่มพล่ามั่วมองไม่เห็น พรึ่บ ซอลลาล้มพับไปกับพื้นโซเฟียที่เห็นจึงรีบไปพยุงเพื่อนสาวเพื่อพามาเข้าร่ม "เห้ยไอ่คิริน น้องมันเป็นลมแล้ว" คิรันยังคงเงียบแล้วมองอย่างเงียบๆ "มึงแม้งใจดำวะ"ว่าจบวายุก็รีบวิ่งไปยังสนามกีฬาทันที "ทำไม กลัวหวั่นไหว" "อืม" "หึ อดีตก็คืออดีต"โรมตบไหล่คิรินเบาๆก่อนจะเดินไป คิรันได้แต่มองภาพที่วายุอุ้มร่างเล็กออกไป มือหนาโยนก้นบุหรี่ทิ้งก้อนจะใช้เท้าขยี้ซ้ำเพื่อให้มันมอดดับ "ไม่ได้กลัวหวั่นไหว แต่กลัวจะรักใครไม่ได้อีกต่างหาก" คีรินเผยยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนเมื่อนึกถึงใบหน้าน่ารักที่แสนจะดื้อรั้นนั้น ห้องพยาบาล "ขอบคุณมากนะคะรุ่นพี่ที่ช่วยอุ้มเพื่อนหนูมาส่ง" โซเฟียหันไปขอบคุณชายหนุ่มที่อาสาอุ้มซอลลามาห้องพยาบาลวายุพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไป 📌📌📌📌รุ่นพี่คิรินใจร้ายมากเลยนะคะ ระวังโบ้นะคะสุดหล่อ " .
Latest chapter
หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด แบบนี้ ถอดง่ายดี
“เอ่อ คือรถของซอล” “เดี่ยวเฮียจะไปจัดการให้เอง” น้ำเสียงเข้มที่เอ่ยออกมานั้นแฝงความนัยเอาไว้แต่ซฮลากับไม่ได้สังเกตมัน ขาเรียวก้าวเดินลงจากรถและรีบเดินกลับเข้าไปในคอนโดอย่างไม่รีรอ คิรินนั้นไม่ได้เดินตามมาแต่อย่างดเมื่อเห็นร่างเล็กเดินเข้าไปเขาก็รีบบึ่งรถออกไปด้วยความเร็วร้านอาหารรถยนต์คันหรูขับมาจอดยังร้านอาหารของพร้อม ขายาวก้าวเดินลงจากรถอย่างใจเย็น ใบหน้าหล่อทมึงตรึงแผ่รังสีความดุร้ายออกจากตัวทำเอาคนที่กำลังเดินไปมาถึงกับรีบพากันเผ่นหนี ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด มือหนายกมือถือขึ้นมากดเพื่อโทรหาลูกน้องไม่นานปลานสายก็กดรับ (“มาอารถซ้อที่ร้านอาหารไอ้พร้อม”) เสียงเข้มเอ่ยสั่งออกไปยังปลายสายมารอให้อีกฝ่ายตอบก็รีบกดวางสายนำโทรศัพท์ยัดไว้ในกระเป๋ากางเกงและก้าวเดินเข้าไปยังในร้าน “สวัสดีค่ะ” เสียงพนักงานต้อนรับเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไอ้พร้อมอยู่ไหน”เสียงเข้มพูดลั่นร้านทำเอาผู้คนในร้านแตกตื่น พนักงานที่ออกมาต้อนรับเมื่อครู่ถึงกับขนลุกชันก้มหน้าหงุดยื่นสั่นเทาด้วยความกลัว “กูถามว่าไอ้พร้อมอยู่ไหน”น้ำเสียงเย็นละเยือกที่ปล่งออกมาทำเอ
หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด ข้อตกลง
ใจดวงน้อยสั่นไหวอย่างรุนแรงทั้งเสียใจน้อยใจและโกธรจนทำให้น้ำตาเม็ดใสไหลอกจากหางตาแต่คนตัวเล็กกับไม่ได้มีท่าทีสนใจ เธอกับก้าวเดินไปหยุดยืนต่อหน้าของคิริน “ซอลต้องการคำตอบที่ชัดเจน ถ้าพี่ให้คำตอบกับซอลไม่ได้ก็อย่ามายุ่งเกี่ยวกันอีก” ตากลมจ้องเขม็งไปที่ตาคมที่กำลังเซมองไปทางอื่น เสียงหวานเอ่ยเสียงแข็งกร้าวยังไงวันนี้เธอก็ต้องได้คำตอบที่ชัดเจน เธอมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่เป็นของเล่นของใคร “ว่ายังไงคะ” หญิงสาวถามย้ำอีกครั้ง แต่คนตัวโตก็ยังเงียบเช่นเดิม “งั้นถือว่า ซอลได้คำตอบแล้ว ต่อไปก็อย่ามาข้องเกี่ยวกันอีก”ใบหน้าสวยก้มหน้าลงเพื่อปกปิดน้ำสีใสที่กำลังเอ่อคลอไม่นานมันก็ไหลอาบไปทั่วแก้มอิ่ม ปากบางเม้มแน่นสั่นระริกอย่างอัดอั้นพยายามที่จะไม่ปล่อยโฮออกมา ใจแกร่งสั่นไหวเมื่อเห็นร่างเล็กที่กำลังยื่นสั่นเทาอยู่ข้างหน้า เขาเองก็ยังไม่สามารถที่จะหาคำตอบได้เหมือนกัน แต่สิ่งที่เขานั้นได้บอกเธอไปนั้น เขาพูดความจริงทั้งหมด “เราลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันก่อนไหม”เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ซอลลาแหงนหน้าขึ้นไปมองยังคิรินอย่างไม่เข้าใจ “เฮียขอเวลาหน่อยได้ไห
หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด เห็นแก่ตัว
ปึง คิรินปิดประตูรถลงและเดินกับขึ้นไปนั่งข้างคนขับที่มีโรมนั่งประจำอยู่หน้าพวงมาลัย ไม่นานรถยนต์คันหรูก็ขับทะยานออกสู่ท้องถนนด้วยความเร็วพอสมควร ร่างเล็กได้แต่มองออกนอกหน้าต่างมองออกไปอย่างใช้ความคิด ตอนนี้เธอเริ่มสับสนไปหมดแล้ว เขาเป็นคนที่ผลักไสเธอเองแต่วันนี้กับมาทำราวกับหึงหวงเธอเสียอย่างนั้นจู่ๆรถก็ก็จอดลงพอมองออกไปเธอกับไม่คุ้นตากับที่นี้ ที่นี้เป็นเหมือนโกดังเก็บของขนาดใหญ่ที่คล้ายกับอู่ซ่อมรถเพราะทั่วบริเวณมีทั้งซากรถและอุปกรณ์การช่างหลายอย่า “รออยู่บนนี้แปปนึ่ง เดี่ยวเฮียมา” คิรินหันมาบอกร่างเล็กและเปิดประตูตามโรมเดินเข้าข้างใน ร่างเล็กได้แต่มองตามหลังแกร่งไปจนสุดสายตา มือเล็กหยิบมือถือขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา 30นาทีต่อมา ร่างเล็กเริ่มรู้สึกเบื่อและเมื่อยที่นั่งอยู่ในรถเป็นเวลานานครั้นมองออกไปนอกรถท้องฟ้าก็เริ่มมืดครึ่มแต่กับไม่ท่าทีว่าชายหนุ่มทั้งสองจะกลับมา “เห้อ ทำไมยังไม่กลับมาอีกนะ” ร่างเล็กมองไปยังต้นทางที่ทั้งสองเดินไปครั้งแล้วก็ไม่มีวี่แววว่าพวกเขาจะกลับมา “ไปดูหน่อยดีกว่า” ร่างเล็กตัดสินใจเดินลงจากรถมือกำสายกระเป๋าแน่นขาเรียวเดินก้าวย่างออกไปอย่างช
หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด สถานะไม่ชัดเจน
คิรินตวาดลั่นใช้เก้าอี้ในมือจ่อที่ใบหน้าของพร้อมที่ห่างเพียงคืบ ใบหน้าหล่อตอนนี้เคร่งขึมจนหน้าเกรงขามแต่กับไม่ได้ทำให้พร้อมตื่นกลัว เขากับมองไปที่คิรินอย่างท้าทาย ผู้คนในร้านต่างแตกตื่นพากันวิ่งออกจากร้านอย่างชุลมุน “หึ ใครเมียมึงกัน กูเห็นแต่ซอลลาที่นั่งอยู่ตรงหน้ากู” พร้อมหัวเราะในลำคออย่างเย้ยยันในคำพูดของชายหนุ่ม “มึงอยากลองใช่ไหม มึงคิดว่าไอ้พรีมพี่มึงจะช่วยมึงได้รึไง” “คนอย่างกูไม่ต้องพึ่งคนอื่นหรอก กูไม่ใช่คนกระจอกแบบมึง” “ไอ้เหี้ยพร้อมมึง” คิรินที่กำลังเดือดดาลยกเก้าอี้ขึ้นเตรียมจะฟาดใส่พร้อมอีกครั้ง “พี่คิริน อย่านะคะ” ซอลลาที่เห็นว่าเหตุการณ์เริ่มจะไปกันใหญ่เดินเข้ามาประจันหน้ากับคิรินอย่างไม่นึกกลัว ใบหน้าสวยแสดงสีหน้าจริงจัง ครั้งนี้คิรินกำลังทำเกินไป “หลบไปซอล รอเฮียจัดการชู้ของเธอก่อน” “ไม่ค่ะ คนที่ต้องหลบคือพี่” “เธอปกป้องชู้ต่อหน้าเฮียเหรอ” “ไหนคะชู้ พี่ลืมอะไรไปหรือป่าว เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะพี่คิริน” “ซอลลา” คิรินตวาดลั่นในต
หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด อย่ายุ่งกับเมียกูถ้าไม่อยากนอนห้องพิเศษ
“เห้อ อย่ามาเล่นกับใจกันได้ไหม” ร่างเล็กมองตามรถที่ขับไปออกด้วยความรู้สึกหลากหลาย ใจหนึ่งก็อยากจะเอาชนะแต่อีกใจก็ไม่อยากเสี่ยง ร้านอาหารซอลลาเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะอย่างทุกครั้ง มือเล็กหยิบเมนูขึ้นมาเปิดดู วันนี้เธอไม่ได้อยากกินอะไรเป็นพิเศษ แค่อยากมาหาอะไรใส่ท้องแค่นั้น “มาทำไมไม่บอกพี่เลยหล่ะ” “พี่พร้อม” ฉันเงยหน้ามองผู้ชายตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม “หายไปหลายวันเลยนะ” พี่พร้อมเอ่ยตัดพ้อพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้นั่งลงตรงข้ามกับฉัน ฉันมองผู้ชายตรงนี้อย่างพิจารณา พี่พร้อมถือว่าเป็นผู้ชายที่หล่อมากคนหนึ่ง นิสัย หน้าที่การงานก็เพียบพร้อมทุกอย่าง ฉันนั้นรับรู้ว่าอีกฝ่ายมีความรู้สึกดีๆให้ แต่ฉันกับไม่เคยรู้สึกกับเขามากกว่าพี่ชาย เลยซักครั้ง จะบอกปตรงๆก็กลัวว่าพี่เขาจะเสียใจฉันจึงเลือกที่ ทำเป็นไม่รู้และหลบหลีกตลอดมา “ซอล ซอล “พร้อมพยายามเรียกซอลลาที่กำลังเม่อลอย มือหนาโบกไปมาเพื่อเรียกสติ “เอ่อค่ะ พี่พร้อมทีอะไรรึป่าว”ซอลลาที่พึ่งได้สติเอ่ยถามขึ้น “พี่
หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด หมาหวงก้าง
ปึง! เสียงประตูปิดกระแทกดังสนั่น ผมมองคนตัวเล็กที่เดินออกไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย ตอนนี้ผมเริ่มไม่เข้าใจตัวเองแล้วเหมือนกัน "มึงจะเอายังไงต่อ" "กูคงต้องปล่อยเธอไป ยังไงซ่ะ กูก็ยังจะรอเซลีน" "หึ มึงแน่ใจเหรอ" โรมเอ่ยขึ้น แววตาที่มองนั้นดูจริงจังกว่าทุกครั้ง "แน่ใจ ในเมื่อน้องมันจะไปกูก็ไม่รั้ง ยังไงเซลีนกลับมา กูกับน้องก็ต้องต่างคนต่างไปอยู่ดี" "ก็ดี ถ้าอย่างนั้นกูจะจีบน้องมัน หวังว่ามึงจะไม่หวงก้าง" ตาคมตวัดมองอย่างดุดัน "ไอ่โรม แต่นั้นมันเมียกู มึงจะยอมหักกับกูเหรอวะ" เสียงเข้มตวาดลั่น ลุกขึ้นไปกระชากคอเสื้อของโรมจนเซมาข้างหน้าหลายก้าวแต่มันกับไม่ได้มีท่าทีตกใจกลัวแถมยังจ้องเขม็งมาที่ผม ในตาของมันแน่วแน่อย่าวกับยื่นยันสิ่งที่พูดไปเขาจะทำมันจริงๆ "มึงก็จมปลักกับผู้หญิงที่มึงรอไปสิ ถ้ามึงไม่คิดจริงจัง อย่าเอาความรู้สึกของน้องมันมาเล่น กูให้โอกาสมึงทบทวนดีๆ ถ้ามึงยังโง่อยู่ก็เรื่องของมึงแล้ว" โรมปัดมือผมที่จับคอเสื้อมันอยู่ออกก่อนที่มันจะเดินออกไป "ไอ่โรมมันพูดถูก มึงทบทวนดู" วายุเดินมาตบไหล่ผมเบาๆหล
You may also like
หวงรักยัยตัวร้าย
สิรี&EVAVY2.2K viewsลวงรักรุ่นพี่วิศวะ
Naya Solene3.5K viewsLOVE LOSER ร้ายพ่ายรัก (จบ )
อยู่ในตะเกียงแก้ว4.3K viewsเสือร้ายขังรัก (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์9.2K viewsJust Friends สถานะแค่เพื่อน(นอน)
BlueSoda3.5K viewsของตายยังไม่ตาย
เปอร์เซียรอส351 viewsอย่าบอกใครนะเมียผมคือยัยแว่นขี้เหร่นี่ครับ!!
ศิกาญจน์1.5K viewsร้ายเริ่มรัก
ดอกอ้อลู่ลม1.9K views
