8.3 หวงรักมาเฟียเถื่อน

“มีของให้เล่นนิดหน่อย”

พูดไปสายตาก็จ้องมองไปยังม้าที่กำลังวิ่งพล่านอยู่ภายในสนามที่ปูไปด้วยผืนทรายนิ่มๆ ไม่ละไป

พร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมาราวกับกำลังมีความสุขอยู่บนความหวาดกลัวของหญิงสาวที่กำลังถูกม้าพาวิ่งไปวิ่งมาอย่างบ้าคลั่ง

“กรี๊ด”

ร่างเล็กร่วงลงจากหลังม้าด้วยสองแขนมีแรงอันน้อยนิดไม่อาจเกาะเกี่ยวอยู่บนอานม้าได้นาน

เสียงกรีดร้องดังลั่นขึ้นอีกครั้งพร้อมกับร่างนั้นร่วงลงกระแทกไปบนผืนทรายอย่างแรง แต่โชคยังดีที่ไม่โดนม้าเหยียบซ้ำเข้าให้อีก

“ไอ้ฟีนิกส์ทำเหี้ยอะไรวะ”

เอดิกมองหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจว่ามันทำอะไรของมันกับสนามม้าของเขาที่มีเอาไว้ให้สำหรับขี่ม้าเพียงอย่างเดียวแห่งนี้

“ไปดูสิไอ้เออร์วาน คุณหนูของมึงตายหรือยัง”

ฟีนิกส์ไม่ได้สนใจเสียงน่ารำคาญของไอ้เอดิกสักเท่าไหร่แต่กลับให้ความสนใจกับร่างเล็กๆ ที่นอนฟุ๊บนิ่งอยู่บนผืนทรายไกลๆ สายตาตรงนู้น

เขาอยากจะรู้นักว่าผู้หญิงที่เป็นลูกของนางปีศาจนั้นจะตายหรือยัง การแก้แค้นของเขามันจะบรรลุผลหรือยัง

“มึงจะพาคนมาฆ่าในสนามของกูเหรอวะ”

เอดิกส่งเสียงโวยวายเมื่อเห็นว่าไอ้ฟีนิกส์กำลังตั้งท่าอยากจะฆ่าแกงผู้หญิงตัวเล็กๆ นั้น ก็หวังว่าเสียงโวยวายที่ฟังดูน่ารำคาญของเขามันจะทำให้ไอ้ฟีนิกส์ไม่พอใจแล้วก็กลับออกจากสนามม้านี้ไปเสีย อาจทำให้ผู้หญิงคนนั้นรอดตายไปจากตรงนี้ได้อีกสักวันก็ยังดี

“เธอยังไม่ตายครับ”

เออร์วานเดินกลับมาพร้อมกับคำรายงานเรื่องที่เจ้านายสั่งให้ไปทำ

“กูยกม้าให้เป็นค่าชดใช้ก็แล้วกัน

พอสิ้นเสียงคำรายงานของลูกน้อง ฟีนิกส์ก็หันไปยกม้าราคาโคตรแพงให้กับไอ้เอดิก ด้วยเหตุผลเพียงแค่ว่าเขาลองขี่แล้วไม่ชอบมัน ม้าตัวนี้มันไม่ดีเหมือนตัวเก่า

และม้าตัวนี้ก็ทำให้ผู้หญิงที่เป็นลูกของนางแพศยานั้นตายไม่ได้ด้วย ถือว่าฝีมือยังไม่ถึงขั้น

ไม่สมควรที่จะมาเป็นม้าของเขา สมควรจะไสหัวไปไหนก็ไปหรือไม่ก็ต้องตายด้วยมือของเขาเท่านั้น

“ถ้าจะฆ่าใครก็พาไปที่อื่น อย่าให้เลือดมาเลอะสนามม้าของกู”

เอดิกเต็มใจรับม้าคืนแต่คงไม่คืนเงินให้ไอ้ฟีนิกส์มันหรอกเพราะของมันซื้อมันขายไปแล้ว แต่เขาไม่ค่อยเต็มใจให้ไอ้ฟีนิกส์มันมาฆ่ามาแกงใครที่นี่

เพราะสนามม้าของเขามันมีเอาไว้ต้อนรับพวกสาวๆ ที่ชื่นชอบการขี่ม้า ไม่ใช่มาต้อนรับมาเฟียเถื่อนๆ อย่างมันที่ชอบฆ่าคนเป็นอาจิณ

“เออ ก็ยังไม่ตายหนิ่มึงไม่ต้องเสือกพูดมากเหรอ หนวกหู”

มาเฟียหนุ่มกระแทกเสียงใส่หน้าเพื่อนอย่างอารมณ์เสียที่มันกล้าดีมายุ่งเรื่องของเขา

“ไม่ตายก็เกือบตายไหมวะ ผู้หญิงตัวเล็กอย่างกับลูกหมาตกม้าไปแรงขนาดนั้น”

เอดิกรู้ดีว่าไม่ควรยุ่งเรื่องของมาเฟียอย่างฟีนิกส์แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะต้องมาเห็นผู้หญิงต้องตายไปต่อหน้าต่อตาแบบนี้

“กูไม่ฆ่ามึงด้วยก็บุญแล้วไอ้เอดิก เอาม้าเฮงซวยมาย้อมแมวขายให้กู”

ไหนๆ ก็เริ่มโมโหไอ้เอดิกจนว่ามันไปหลายคำแล้ว ก็ต่อว่าเรื่องม้าห่วยแตกของมันไปด้วยเลย

เขาขี่ม้ามาหลายปี เปลี่ยนม้ามาแล้วหลายตัว ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าไอ้เอดิกมันเอาม้าห่วยแตกมาย้อมแมวขายให้เขา ม้ามันสวยก็จริงแต่ขี่ไม่ได้เรื่อง

“เออๆ อยากทำอะไรก็ทำตามสบายเลย”

เอดิกพอถูกรู้ทันเขาก็หาทางเอาตัวรอดในทันที เพราะมันคงไม่สนุกถ้าเป็นเขาที่ถูกขึ้นไปอยู่บนหลังม้าที่กำลังคลั่งวิ่งไร้ทิศไร้ทางอะไรแบบนั้น

เขาไม่ยอมตายแลกกับผู้หญิงคนนั้นหรือว่าม้าตัวนั้นหรอกนะ ชีวิตของเขามันยังมีค่ามากกว่านั้น

“เลิกสำออยได้แล้วไปขึ้นรถ”

จบกับเรื่องของไอ้เอดิก เจ้าของร่างสูงอย่างฟีนิกส์ก็เดินเข้าไปหาหญิงสาวที่ยังคงนอนอยู่บนพื้นทราย

เข้ากระชากร่างเล็กที่เอาแต่ทำตัวมารยาราวกับเจ็บมากจนลุกขึ้นเองไม่ได้อย่างแรง จนร่างนั้นลอยติดมือเขากลับขึ้นมา

“โอ๊ย”

หญิงสาวร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด

“แขนขายังไม่หักไม่ต้องเสือกร้องออกมาให้กูรำคาญ เดินไปขึ้นรถเร็วๆ เข้า”

แต่นั้นก็ไม่อาจหยุดมาเฟียที่แสนป่าเถื่อนลงได้แม้แต่น้อย ร่างที่แหลกสลายของเธอยังคงถูกกระชากลากถูเดินไปยังรถของเขาที่มาจอดเทียบท่ารออยู่แล้วก่อนหน้านี้

แล้วทั้งรถทั้งคน ทั้งบรรดาลูกน้องของมาเฟียอย่างฟีนิกส์ก็ถูกขับออกไปอย่างรวดเร็วไม่เหลียวหลังกลับมามองสนามม้าที่เหลือทิ้งไว้แค่เจ้าของกับลูกน้องกระจอกๆ อีกสองสามคนของมัน

“ไอ้ฟีนิกส์มันไปลากลูกใครมาทรมานเล่นวะ ไอ้เหี้ยมันจะทำผู้หญิงเขาตายไหมวะน่ะ”

เอดิกกับลูกน้องของเขายืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดจนขบวนรถของฟีนิกส์ขับออกไปไกลสุดสายตาของเขาแล้วก็ยังคงยืนมองอยู่แบบนั้น

ด้วยความสงสัยอยากจะรู้นักว่าผู้หญิงที่ไอ้ฟีนิกส์มันลากไปลากมาจนตัวนุ่มนิ่มไปหมดแล้วนั้นเป็นใครกัน

“เป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะครับที่คุณฟีนิกส์พาไปไหนมาไหนด้วย”

นีโรลูกน้องมือขวาของเอดิกเอ่ยขึ้นตามที่ตาเห็น เมื่อเขานั้นมีโอกาสได้พบกับมาเฟียอย่างฟีนิกส์อยู่บ่อยครั้งเพราะต้องเป็นตัวแทนหลอกขายของให้กับเจ้านายของเขา

“เป็นคนแรกหรือเป็นคนสุดท้ายกูก็ไม่อยากเป็นวะ โดนยิงตายไปเสียดีกว่ามาเป็นของเล่นของไอ้ฟีนิกส์มันแบบนั้น เฮ้อ น่าสงสารจริงๆ”

เอดิกถึงกับส่ายหน้าเบาๆ ให้กับความคิดที่ฟังดูไม่เข้าท่าของลูกน้อง ไม่เห็นจะดีตรงไหนที่ได้เป็นผู้หญิงของไอ้ฟีนิกส์จอมเลือดเย็นนั้นเลย