เข้าสู่ระบบ“โถ่ นี่ผมไม่ได้มาเพื่อให้พ่อกับแม่สั่งสอนจนสำนึกไม่ทันนะ ผมมาส่งน้องแล้วแค่อยากจะถามว่ารู้หรือเปล่าว่าหลินอยู่ที่ไหน”
“ทำไมต้องบอก”
“นั่นสิ”
แล้วคนเป็นพ่อกับแม่ก็เดินหนีหายกันไปคนละทิศละทางก่อนจะมีเสียงเข้มตะโกนเตือนแว่วออกมา
“ทำตัวดีดี อย่าให้พ่อต้องยึดบัตรวีไอพีของแก”
และคำพูดของเตย์ก็ทำเอาลูกชายอย่างตุลย์มีสะดุ้งปนหน้าเสียเล็กน้อย เขาจะยอมให้พ่อยึดบัตรวีไอพีไม่ได้เด็ดขาด บัตรนั่นมันคืออำนาจของเขาเชียวนะ แค่มีมันไม่ว่าจะไปที่ไหนทำอะไรก็มีแต่คนก้มหัวให้
ช่วงค่ำของวัน
หลินเดินเตร็ดเตร่อยู่ในตรอกซอยหนึ่ง เธอไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหนเนื่องจากคุณลุงคนขับแท็กซี่พามาส่งแบบดื้อๆ แล้วก็หนีไปรับลูกค้าคนอื่นต่อ
“ที่ไหนกันเนี่ย?”
คนตัวเล็กเดินหาที่พักแต่ก็ดูเหมือนละแวกนี้มันจะมีแต่ผับบาร์เสียส่วนใหญ่ จะด่าว่าเธอโง่ก็ได้ว่าไม่รู้ตัวเองมาอยู่ที่ไหน ตั้งแต่เล็กจนโตมายี่สิบสามปีเธอไม่เคยได้ออกไปนอกสถานที่อื่นเลยได้แต่อยู่แต่ในกรุงเทพฯ
“อ้าวคนสวย มาหางานทำปะจ๊ะ” ผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยทักแล้วเดินเข้ามาหา การแต่งตัวดูเซ็กซี่ เครื่องหน้าแต่งเต็ม
“เปล่าค่ะ หนูแค่…”
“มาๆ เจ๊ต้องการเด็กเพิ่มพอดี” เจ๊แกดึงตัวหลินให้เข้าไปนั่งในบาร์ที่เต็มไปด้วยผู้คน “หน้าตาสะสวยหมวยๆ อึ๋มๆ แบบนี้เนี่ยลูกค้าร้านเจ๊ชอบนักแล”
“คือ…”
“เริ่มงานเลยมั้ยหรือยังไงดี” เจ๊ไม่ยอมฟังที่หลินจะพูด เธอเอาแต่ถามอยู่ฝ่ายเดียวแล้วพยายามจะยัดเยียดให้อีกฝ่ายมาเป็นเด็กนั่งดริ้งที่ร้านให้ได้ “เจ๊ให้ค่าตัวหนูพิเศษเลยนะเอามั้ย”
“เจ๊ฟังหนูก่อนนะคะ!” หลินท้วงเสียงดังจนทำให้คนถามหุบปากลงแล้วรอฟังเธอพูดบ้าง
“อะๆ พูดมา”
“ที่นี่ที่ไหนคะ?”
“ไม่รู้จริงดิ”
“ค่ะ”
“แปลก คือที่นี่มันเป็นบาร์xxxของเจ๊เอง”
“บาร์?”
“อื้ม”
“แล้วมันอยู่แถบไหนหรือว่าจังหวัดอะไรคะ”
“พัทยา จังหวัดชลบุรี”
“…” พัทยา? ชลบุรี? ลุงคนขับแท็กซี่ทำไมถึงพาเธอมาทิ้งไว้ในที่แบบนี้ล่ะ “จริงๆ หนูไม่ได้จะมาสมัครงานหรืออะไรหรอกค่ะ แค่จะมาหาที่อยู่”
“ที่อยู่ในสถานที่แบบนี้เนี่ยนะ บ้าหรือเปล่า ตรอกนี้มันเป็นแหล่งท่องเที่ยว”
“แล้วมันมีที่ไหนบ้างมั้ยคะ” เธอไม่รู้จะไปที่ไหนเนื่องจากไม่ใช่คนพื้นที่ และตอนนี้ก็มืดค่ำแล้วด้วย ครั้นจะไปเดินเร่หาก็กลัวอันตราย “เจ๊พอจะมีที่อยู่แนะนำหนูบ้างมั้ยคะ ให้ค่าเสียเวลาได้ค่ะ”
“มีก็มีอยู่ แต่เป็นพรุ่งนี้เช้าได้มั้ยล่ะ วันนี้เจ๊ต้องเฝ้าบาร์ยันเช้า”
“…”
“คืนนี้ถ้าหนูไม่ซีเรียสก็นอนในออฟฟิซหลังบาร์เจ๊ก่อนก็ได้นะ ไม่ต้องกลัว”
“จะดีเหรอคะ” จะว่าเธอกลัวและไม่ไว้ใจก็ได้
“เชื่อใจเจ๊ได้จ้ะ เจ๊ไม่ใช่คนไม่ดี” สีหน้าเจ๊ดูไม่มีพิรุธหรือลอกแลกแต่อย่างใด
“มาเถอะน่า”
หลินโดนเจ๊ดึงตัวให้เดินเข้าไปในบาร์อีกโซนหนึ่ง ทว่าดันมีชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งมายืนดักหน้าแล้วมองมาที่สาวสวยหน้าหมวยอย่างไม่หวังดี
“เด็กใหม่เหรอเจ๊” ชายหนึ่งในกลุ่มเอ่ยถามแล้วใช้มือมาจับที่ปลายคางมน “หมวยอินเตอร์ดีจัง แถม…” เขาลดสายตาลงไปมองที่หน้าอกของหลิน
“เอาคนนี้นะเจ๊”
“ไม่ใช่…” เจ๊ยังไม่ทันได้อ้าปากพูดก็ถูกไอ้พวกนั้นมันแย่งตัวหลินไป “ฉิบหาย!”
ภายในโต๊ะรายล้อมไปด้วยชายฉกรรจ์ห้าถึงหกคน พวกมันจับหลินนั่งอยู่ตรงกลางแล้วพยายามยัดเยียดให้เธอดื่มเหล้าพร้อมรับทิปที่เหน็บไว้กับแก้ว “ดูไม่น่าจะมาทำงานแบบนี้ได้เลย สงสัยคงร้อนเงิน”
“ฉันไม่ได้…” เหล้าถูกกรอกใส่ปากเธอจำนวนมากจนแทบจะสำลัก
อึก!
“ขาแม่งยังสวยเลย” มือสากลูบไล้ขาอ่อนแล้วลอบกลืนน้ำลาย
“เดี๋ยวๆ ใจเย็นก่อนนะหนุ่มๆ คือหนูนี่ไม่ได้เป็นเด็กใหม่ของที่นี่หรอก”
“อ้าว แล้วเป็นใคร?”
“เป็นเมียกู!” เสียงเข้มตะโกนดังลั่นก่อนจะมีชายชุดดำเข้ามาในร้านนับยี่สิบคน “เอามือออกจากตัวเมียกูเดี๋ยวนี้!” ตุลย์ออกคำสั่งพร้อมเดินไปยืนด้านหน้าโต๊ะ
“มึงเป็นใครทำไมพวกกูต้องฟัง”
“นั่นดิ เป็นใครวะ”
“หน้าละอ่อนแต่ทำตัวกร่าง ใหญ่มาจากไหน”
พวกชายชุดดำจะกรูเข้าไปหาไอ้พวกนั้นแต่ตุลย์ยกมือดักไว้เสียก่อน เขาหยิบบัตรวีไอพีออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วชูมันขึ้น “ใหญ่พอเปล่าพี่”
พวกนั้นถึงกับถลนตาดูชัดๆ ก่อนจะหัวหดทีละคน พวกมันหลีกทางให้แต่โดยดี “ขอโทษครับ”
“ปล่อยตัวเมียกูมา”
“ครับๆ” พวกมันส่งตัวหลินคืนให้แล้วพากันเดินหนีออกจากร้านไปทีละคน
“เตรียมรถรอเลย” ตุลย์บอกกับลูกน้องแล้วกำลังจะอุ้มหลิน ทว่าเธอดันผลักตัวเขาออกแล้วเดินดุ่มๆ หนีออกมาทันที
“เฮียรู้ได้ยังไง?” แอบสงสัยในใจแล้วรีบเดินหนีไปเรื่อยๆ จนทางข้างหน้ามันเป็นเลนถนนส่วนถัดไปเป็นชายหาด หลินดูซ้ายขวาเมื่อเห็นว่าไม่มีรถแล่นผ่านก็วิ่งข้ามฝั่งไป
“หลิน!” ตุลย์ตะโกนเรียกแล้วตามหลังเธอมาติดๆ
เมื่อเห็นว่าข้างหน้ามีแต่น้ำทะเล ร่างเล็กหยุดนิ่งแล้วหันไปมองคนที่ตามมา “อย่าเข้ามานะ”
“ทำไม” ตุลย์ไม่ฟัง เขาเข้าไปประชิดตัวแล้วล็อกเธอไว้ด้วยแขนแข็งแรง “ใครใช้ให้หนีมา?!”
“ปล่อยนะ!”
“หนีทั้งทีหนีมาในที่แบบนี้เนี่ยนะ” เขาก็นึกว่าเธอจะหนีไปหลบอยู่แถบต่างจังหวัดไกลๆ เสียอีก ที่ไหนได้มาอยู่พัทยา
“ทำไม ที่แบบนี้แล้วมันยังไง” หลินพยายามจะออกจากการกอบกุมของตุลย์ แต่เขาดันแรงเยอะเป็นบ้า “เฮียปล่อยหลินไปเถอะ”
“จะต้องให้พูดอีกกี่ครั้งวะหลิน”
“ไม่รักก็แค่ปล่อย มันยากตรงไหน”
“อ๋อ จะไปเป็นเด็กนั่งดริ้งแบบเมื่อกี้ใช่ปะ” เขายอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระแล้วกระชากแขนเล็กอย่างแรง “ผัวหัวโด่อยู่ตรงนี้ยังอยากจะร่านไปให้ผู้ชายคนอื่นจับเนื้อต้องตัวเนี่ยนะ”
“เฮียคิดงี้จริงดิ”
“แล้วจะให้คิดแบบไหนวะ”
“หลินไม่อยากจะคุยด้วย ปล่อย”
พึ่บ!
บัตรวีไอพีถูกโยนใส่หน้าของเธอ “หลินมีชีวิตที่ดีก็เพราะไอ้บัตรนี่นะอย่าลืมดิ”
“…” หลินกำมือแน่น
“ถ้ารู้ว่าอยากขายตัวแต่แรก เฮียคงจะไม่ช่วยหรอก คงจะปล่อยผ่าน”
“ตอนนี้หลินดูเหมือนผู้หญิงขายตัวมากใช่มั้ย” เธอถามพลางกลั้นน้ำตา “เฮียดูถูกกันขนาดนี้เลยเหรอฮะ”
“…”
“โอเค งั้นหลินจะไปขายตัวก็ได้ แล้วเฮียไม่ต้องมาช่วยนะ ปล่อยผ่านไป” เธอสะบัดแขนออกจนหลุดจากการจับของอีกฝ่ายแล้วเดินเลี่ยงมา
“ขอร้องอย่าทำให้อารมณ์เสียเลยหลิน” เขาเดินตามมากระชากตัวแล้วกอดไว้แน่นจากด้านหลัง “อยากขายตัวมากเหรอวะ”
“ปล่อย!”
“งั้นก็มาขายให้ผัวตัวเองนี่!” ตุลย์ดึงตัวหลินให้เดินตามไปที่รถก่อนจะจับตัวเธอเหวี่ยงเข้าไปด้วยความโมโห
ตัดมาที่ตุลย์ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากกลับมาที่บ้านแล้วสงบสติอารมณ์หลังจากที่ไปโวยวายอยู่บ้านพ่อพักใหญ่ หนำซ้ำพ่อกับแม่ยังกีดกันไม่ให้เขาเจอกับหลินอีกใจจะขาดนะโว้ย! ตุลย์อยู่กินกับหลินมาสามปีไม่เคยมีวันไหนที่ไม่ได้นอนด้วยกันนอกเสียจากเขาทำงานกลับมาดึกมากหรือเช้าเลยในบางวัน แต่คืนนี้และคืนต่อๆ ไปที่รู้ว่าจะต้องนอนคนเดียวมันก็ห่อเหี่ยวหัวใจสุดๆ“ทำไงดีวะ” เขาบอกกับตัวเองพลางกระดกเบียร์ดื่มแก้หัวร้อน“ตุลย์!” เสียงตะโกนเรียกมาจากนอกตัวบ้านคนโดนเรียกชั่งใจอยู่พักหนึ่งก่อนจะเดินออกไปดูพร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเตรียมจุดสูบ พอได้เห็นว่าเป็นใครก็ขมวดคิ้วทันที “เหมย”“คือเรา…”“มีอะไร?”“มีสิ ออกมาหน่อยได้มั้ย”แม้จะรู้สึกว่าแปลกๆ แต่ตุลย์ก็ยอมเดินออกไปตามคำขอ ถ้ามีอันตรายอะไรเกิดขึ้นเขาแค่ส่งสัญญาณนิดเดียวพวกลูกน้องที่แฝงตัวอยู่แถบนี้ก็กรูกันมาแล้ว“แล้วไงต่อ” เขาถามพร้อมจุดไฟแช็กลงที่ปลายบุหรี่ก่อนจะสูบแล้วพ่นควันสีเทาจางๆ ออกมา “ไม่พูดอะ”“เอาเงินมา!” อยู่ๆ ก็มีชายฉกรรจ์ถือมีดมาจี้ที่ต้นคอของตุลย์ “กูบอกให้เอาเงินมา!”“ฮึ!” ตุลย์ทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้วทำเมินเฉย“ไอ้เหี
ตอนที่ 10 แผนการเอวสอบขยับเป็นจังหวะ ครั้งนี้เขาไม่ได้ทำรุนแรงมากนักเพราะกลัวเธอจะบอบช้ำเอาอีกเสียงขาโต๊ะทำงานขูดลากกับพื้นไปมา เสียงครางกระเส่าของฝ่ายชายก็ดังขึ้นไม่แพ้กัน พอมาทำในสถานที่แบบนี้แล้วมันรู้สึกตื่นเต้นจนทำให้จะเสร็จเร็วกว่าปกติ“หลิน อ่า~” ครางชื่อฝ่ายหญิงแล้วโน้มลงไปหยอกเย้าดูดดึงกับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ “มันดีที่สุด อื้ม~”“รีบๆ เสร็จเข้าเถอะ” เธออายจะแย่อยู่แล้วที่ต้องมาโดนคนเอาแต่ใจกระทำในห้องทำงานแบบนี้ ถ้าใครมาเห็นเข้าเธอจะเอาหน้าไว้ที่ไหนตุลย์ซบหน้าลงบนไหล่บาง สะโพกกระแทกกระทั้นตามความต้องการที่พลุ่งพล่าน เขาขบกัดเบาๆ พอให้เป็นรอยฟันและดูดที่ต้นคอให้ขึ้นรอยแดงเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ “ผู้ชายหน้าไหนห้ามมายุ่งกับหลินเข็ดขาด” สิ้นเสียงเขาก็เพิ่มแรงถี่เร็วจนถึงจุดสุดยอดในที่สุด“เฮียออกไป” หลินพยายามผลักให้อีกคนออกห่าง“ไม่” ตุลย์ค้างท่อนไว้แล้วปลดปล่อยน้ำกามสีขุ่นเข้าสู่ภายในร่างกายของหลิน เขาจะทำให้เธอตั้งท้องลูก มันจะได้เป็นเครื่องผูกมัดให้เธอไม่หนีเขาไปไหนใบหน้าหล่อเคลื่อนลงมาแล้วใช้ปากครอบงับจุกสีชมพูสลับไปมาทั้งสองข้างแล้วใช้มือบีบเคล้นร่ว
วันถัดมาเป็นเวลาเจ็ดโมงเช้า หลินกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวก่อนจะมีคนมากวนอารมณ์เธอ“หิวมาก ขอกินหลินหน่อยได้มั้ย” ตุลย์เอ่ยหยอกล้อแล้วเข้าไปยืนข้างเธอ “ได้มั้ย”“ได้” หลินหยิบถ้วยมาหนึ่งใบพร้อมกับอาหารสุนัข เธอเทมันลงในชามก่อนจะยื่นให้ตุลย์ “หิวมากก็กินอันนี้นะเฮีย อร่อยเด็ดถึงใจ”“หลิน เฮียไม่ใช่หมานะ!”“ก็ไม่ได้พูดว่าเฮียเป็นหมาสักหน่อย”“แต่เทอาหารหมาให้เฮียกินน่ะเรอะ”“มันดูคู่ควรกับเฮียดี”“เฮอะ!” ตุลย์ปัดมันให้ออกห่างแบบไม่แรงมากนัก เขาเดินมานั่งลงที่โต๊ะอาหาร “วันนี้เฮียจะต้องเข้าไปที่บริษัทนะ”“แล้ว?”“หลินต้องไปกับเฮียด้วย”“ไม่ไป”“ต้องไป ถ้าปฏิเสธจะโดนอะไรคงรู้ตัวนะ” ตุลย์เอ่ยคำขู่ ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนเธอจะต้องไปด้วย ทิ้งไว้ไม่ได้ เธอดูเหมือนคิดที่จะหนีกันตลอดเวลา “เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ข้าวเช้าเอาไว้ไปกินข้างนอก”“…” หลินลอบถอนหายใจแล้วปิดเตาแก๊สก่อนจะเดินกระแทกเท้ากลับไปที่ห้องนอนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอเลือกเป็นชุดเดรสสั้นสีแดงกลางๆ ถ้าอยากให้ไปก็จะไป แต่ต้องรับให้ได้แล้วกันเวลาที่มีผู้ชายมองมาที่เธอเป็นตาเดียวผ่านไปสักพักร่างเล็กเดินออกมาพร้อมกับชุดว
ตอนที่ 9 ทนไม่ได้ก็หย่าหลินถือข้าวของที่ซื้อมาพะรุงพะรังเต็มสองมือแล้วเดินเข้าไปในบ้านก่อนจะไปเก็บในห้องนอนอีกที วางของสำคัญลงที่โต๊ะเครื่องแป้งแล้วเลือกไปในครัว เธอคิดว่าจะทำอาหารง่ายๆ กินสักหน่อยในขณะที่หลินกำลังยืนเตรียมของอยู่ตรงเคาน์เตอร์ครัวนั้นก็มีอะไรบางอย่างมากระทบที่แผ่นหลังของเธอทำให้ต้องหันไปมองในทันที“เจ้โยนอะไรใส่หลิน?”“แหกตาดูที่พื้นสิ”หลินก้มลงไปดูที่พื้นตามที่พี่สาวบอก เธอเห็นเป็นที่ตรวจครรภ์หนึ่งอันหล่นอยู่บนพื้น สองขีดขึ้นเด่นชัดแบบไม่ต้องหยิบมาดูใกล้ๆ “แล้วยังไง”“เจ้ท้อง”“มาบอกทำไม”“ท้องกับใครต้องให้บอกมั้ย”เธอเดาได้เลยว่าเหมยจะต้องบอกว่าท้องกับตุลย์แน่นอน “แล้วทำไมไม่ไปบอกพ่อของเด็ก มาบอกหลินแล้วมันได้อะไร”“ได้สิ หลินจะได้หลีกทางให้เจ้ไง” เหมยพูดแบบไม่มีความละอายใจ มาถึงขั้นนี้แล้วมันต้องด้านให้สุด“แล้วเจ้ไปได้กับเฮียตุลย์ตอนไหน?” แม้เธอจะรู้อยู่แก่ใจว่านี่มันเป็นแผนของพี่สาว แต่ว่าก็ถือเป็นโอกาสดีที่เธอจะใช้มันเป็นข้ออ้างหาเรื่องหย่ากับตุลย์“ไม่ต้องรู้หรอกว่าได้กันตอนไหน รู้แค่ว่าตอนนี้เจ้กำลังตั้งท้องลูกของตุลย์อยู่” เหมยโกหกหน้าด้า
“เอาเป็นว่าหลินห้ามคุยกับไอ้ห่าตัวไหน อย่าหาว่าเฮียไม่เตือน”“อาการแบบนี้เขาเรียกว่าหวงหรือเปล่า”“หวงแล้วมันแปลกตรงไหน”“แปลกสิ”“แปลกยังไง”“ถ้าไม่ได้รักแล้วจะมาหวงกันทำไม”“คนหวงมันจำเป็นต้องรักด้วยรึไง”“นั่นสิ ถ้างั้นเฮียก็อย่ามาหวง เพราะคนที่จะออกอาการหวงได้ ต้องเป็นคนที่รักหลินเท่านั้น”“อย่าชวนทะเลาะตอนนี้เลยหลิน”“ถ้าไม่อยากทะเลาะก็หย่า”“เหมือนจะพูดไม่รู้เรื่อง ไม่หย่าก็คือไม่หย่า”“งั้นเฮียก็ทนให้ได้ อย่ามาโวยวายแล้วหาว่าหลินงี่เง่าแล้วกัน” พูดจบก็เดินออกมาจากห้อง เธอตรงไปที่ห้องของเหมยแล้วเรียกชื่อเสียงดัง “เจ้เหมย!”“…” เหมยเปิดประตูออกมาแล้วยิ้มมุมปาก “จะกลับมาทำไม ไปแล้วไม่ไป…” เธอไม่ทันได้พูดจบหลินจิกผมพี่สาวแล้วดึงให้เธอเดินตามออกมาที่หน้าบ้านก่อนจะปล่อย“ทำบ้าอะไรของแกฮะ!”“เก็บให้หมด!” หลินตะคอกใส่เสียงดัง“หลินใจเย็นๆ” ตุลย์เอ่ยห้ามแล้วมายืนคั่นกลาง เขาไม่อยากให้สองพี่น้องนี้ทะเลาะกัน มันน่าปวดกบาล“เย็นอะไร ดูข้าวของหลินสิ”“เดี๋ยวเฮียพาไปซื้อใหม่ก็ได้”“รู้ว่ารวยแต่ใช้สมองแก้ปัญหาบ้างเถอะ อย่าเอาแต่ใช้เงิน มันไม่เท่” หลินต่อว่าใส่ตุลย์“เก็บเองสิ
ตอนที่ 8 หวงโรงแรมxxxภายในห้องหรูคนตัวโตกว่าคร่อมอยู่บนร่างเล็กแล้วกระทำการขืนใจ สะโพกใส่แรงกระแทกเน้นๆ แบบคนบ้าคลั่งเพื่อให้เธอรู้สึกทรมานปึก! หลินหมดเรี่ยวแรงที่จะสู้แล้วกล้ำกลืนฝืนทนนอนให้ตุลย์กระทำแบบเอาแต่ใจของเขา ทุกครั้งที่เขายัดเยียดความเป็นชายเข้ามานั้นมันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีเลยสักนิด มีแต่ความเจ็บปวดแล้วหน่วงช่วงท้องน้อยอยู่ตลอด“อย่าเกร็ง!” เขาบอกเสียงดังแล้วบีบลำคอเธอหลวมๆ ตามด้วยกระแทกกระทั้นแบบดิบเถื่อน “แม่ง!” สบถออกมาพลางปล่อยมือออกจากคอระหงก่อนจะโน้มลงไปบดขยี้จูบแบบดูดดื่ม ลิ้นร้อนไล่ต้อนลิ้มรสไปทั่วอุ้งปากก่อนจะปิดท้ายด้วยการดูดดึงกลีบปากนุ่ม“…” หลินทำเพียงข่มใจแล้วเบี่ยงสายตาไปทางอื่น เธอไม่อยากจะมองหน้าอีกฝ่ายสองเต้าอวบถูกพันธนาการด้วยปากหนา เขาดูดดื่มจุกสีสวยแล้วใช้มือบีบขยำไปด้วย เอวก็ขยับเข้าออกแบบถี่ๆ ไม่มีทีท่าจะเบาลง“หยุดเถอะ อื้อ!” คำร้องขอออกมาจากปากหญิงสาว เธอรู้สึกว่ามันเจ็บตรงส่วนนั้นมากๆ ชนิดที่ว่าจะทนไม่ไหว “ขอร้อง…”“ทำไม ก็อยากขายตัวนักไม่ใช่รึไง” ยิ่งนึกถึงเขาก็ยิ่งโกรธ เธอกล้าพูดคำนั้นออกมาได้ยังไง เฮอะ!ปัก!







