ตอนที่2 จมปลักในรักเก่า

ลมหายใจของความเหนื่อยอ่อนถูกผ่อนออกมาเบาๆ แม้ว่าตัวชายหนุ่มรู้สึกไม่พอใจมากกับคำพูดของรุ่นพี่พูดก็ตาม แต่เขาก็ไม่อยากจะถือสาเอาความเก็บมาให้ปวดหัวรกสมองเพิ่มอีกเพราะสภาพจิตใจเขานั้นก็ย่ำแย่มากพออยู่แล้ว

อย่างที่บอกไปว่านี่ก็เป็นเวลาห้าปีมาแล้วที่ตัวเขายังจมอยู่กับเรื่องราวความรักในอดีต ไม่ว่าจะหายใจเข้าหรือหายใจออก ความรู้สึกผิด เสียใจและโทษตัวเองยังไหลวนอยู่ในหัวใจไม่เคยจางหายไปไหนเลย

ผู้หญิงคนนั้นเคยเข้ามาเป็นที่หนึ่งของหัวใจผู้ชายเสเพลคนนี้ได้สำเร็จ แต่สุดท้ายกลับเป็นเขาเองที่เลือกผลักไสเธอออกจากชีวิตไปและต้องมานั่งเสียใจอยู่คนเดียว …

ในทุกๆ วันนี้บุญแค่ไหนแล้วที่ฤทธิ์แอลกอฮอล์พอจะช่วยบรรเทาความทุกข์ เยียวยาหัวใจให้หยุดคิดถึงเธอได้ชั่วคราว ถึงแม้ว่าสถานะเขาตอนนี้นั้นจะแต่งงานมีภรรยาอยู่แล้วก็ตาม

แต่แต่งงานแล้วมันยังไง หากหัวใจเขามันไม่ได้รักผู้หญิงที่แต่งมาเป็นภรรยาเลยสักนิด ตอนนั้นจะให้พูดว่าเป็นเพราะความโง่ไม่ทันความเจ้าเล่ห์มารยาหญิงก็ยังได้ ทำให้เขาดันตกหลุมพรางเชื่อหญิงสาวเจ้าเล่ห์ซึ่งวางแผนอ้างว่าได้ตั้งท้องลูกกับเขาอย่างไม่เอะใจ ถูกบีบบังคับทางครอบครัวจนหมดหนทาง ท้ายที่สุดต้องกัดฟันฝืนผลักไสผู้หญิงที่รักมากที่สุดออกจากชีวิตเขาไปอย่างไม่ไยดี พูดทำร้ายจิตใจเธอให้เจ็บช้ำอย่างหนักหน่วงทั้งที่ตนเองก็รู้สึกเจ็บปวดไม่แพ้กันเลยแม้แต่น้อย

แต่กว่าจะรู้ความจริงเรื่องทั้งหมดว่าเป็นเพียงแผนการของผู้หญิงใจทรามคนนั้นที่สร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อหวังจะได้มาแต่งงานกับเขาอย่างสมใจอยากก็ช้าเกินไปเสียแล้ว และผู้หญิงที่เขารักที่สุดก็ได้หอบความเสียใจหนีจากไปไกลแล้วเช่นเดียวกัน เหลือทิ้งไว้เพียงความทรงจำอันเจ็บปวด…

แม้ใจยังคอยเฝ้าห่วงหา อยากจะขอโทษในสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไป แต่ดูเหมือนว่าชะตาชีวิตจะดูไม่เป็นใจให้กับผู้ชายเลวๆ อย่างเขา ออกตามหาเธอมาก็ตั้งหลายปีแต่ก็ยังไร้วี่แวว แม้แต่นักสืบจากบริษัทไหนที่ว่าเก่งกาจเขาควักเงินจ้างมาหมดแล้วแต่ทุกคนก็คว้าน้ำเหลวทุกที

ตลอดเวลาที่ผ่านมา นับวันยิ่งเขานึกถึงหญิงสาวที่รักมากขึ้นเท่าไหร่ หัวใจบอบช้ำดวงนี้ก็เหมือนจะบีบตัวเข้าหากันแน่น รู้สึกเจ็บร้าวอยู่ในอกราวกับว่าโดนเข็มแหลมคมทิ่มแทงจนใบหน้าคมคายและแววตาสะท้อนให้เห็นถึงความเจ็บปวดออกมาอย่างชัดเจน

ภายในสมองมีเพียงคำถามแค่ว่าเมื่อไหร่จะหาเธอเจออยากให้เธอกลับมาอยู่กับเขาดังเดิมเหมือนในวันวาน และอยากขอโอกาสให้เขาได้แก้ไขให้สิ่งที่ได้ทำผิดพลาดไปอีกสักครั้งก็ยังดี…

สัญญาเลยว่าครั้งนี้จะไม่ยอมปล่อยมือเธอให้จากไปอีกต่อไปแล้ว…สัญญา…

เพลี้ยง!

“อะไรวะนังบ้านี่!”

เสียงแก้วแตกดังขึ้นพร้อมกับเสียงบันดาลโทสะของชายมีอายุคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่ตรงโซนลูกค้าวีวีไอพีข้างๆ ดึงความสนใจให้ทุกคนรวมไปถึงหนุ่มรุ่นพี่เจ้าของบาร์แห่งนี้และชายหนุ่มที่เอาแต่ตั้งหน้าตั้งตายกแก้วกระดกเหล้าเข้าปากระบายความช้ำใจแบบไม่พัก ต้องเบนสายตาไปมองกันเป็นตาเดียวอย่างสงสัยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

และทันทีที่เห็นว่าชายมีอายุซึ่งเป็นหนึ่งในลูกค้าแสดงสีหน้าท่าทีดูไม่พอใจ แม่เล้าจึงรีบเร่งเดินปรี่เข้ามาอย่างร้อนใจเอ่ยปากออกตัวแก้ต่างแทนเด็กใหม่ในสังกัดโดยทันที

“ว๊าย คุณลูกค้าขาเจ๊ต้องขอประทานโทษเป็นอย่างสูงเลยค่ะ ที่เด็กๆ ของเจ๊ดูแลคุณลูกค้าไม่ดี พอดีน้องเขาเพิ่งมาทำงานวันแรกด้วย คุณลูกค้าอย่าเพิ่งถือสาไปเลยนะคะ”

“นี่แกเอายัยเด็กไม่ได้เรื่องคนนี้มาบริการแขกได้ยังไงกันว่ะอีเจ๊ ฉันแค่จับนิดจับหน่อยก็มาทำเป็นหวงเนื้อหวงตัวไปได้ ห่วยแตกฉิบหายเลย!”

ชายมีอายุร่างท้วมหัวโล้นไม่ต้องการฟังคำแก้ต่างของแม่เล้า เริ่มโวยวายตะคอกเสียงด้วยความเกรี้ยวกราดอีกครั้ง ยกนิ้วชี้ตรงไปที่หญิงสาวร่างบางขาวเนียนละเอียด ผมยาวสีดำเข้มดัดลอนแต่งกายชุด เดรสโชว์สัดส่วนเว้าของสรีระร่างกายสุดเซ็กซี่ซึ่งยืนก้มหน้าสำนึกผิดอยู่ตรงหน้า ท่ามกลางแสงนีออนสลัวในบาร์ ถึงแม้จะมองเห็นใบหน้าเธอไม่ค่อยชัดเจนมากนักแต่ก็พอจะรู้ว่าเธอนั้นต้องดูสะสวยมากในระดับหนึ่ง

“คุณลูกค้าสุดหล่อขาใจเย็นๆ นะคะ โกรธมากไปเดี๋ยวรอยตีนกาขึ้น เจ๊เรียกสาวๆ มานวดให้ดีกว่านะคะจะได้ผ่อนคลายมากขึ้น”

แม่เล้าพยายามอย่างสุดความสามารถชักแม่น้ำทั้งห้าพูดจาประนีประนอมหว่านล้อมเพื่อให้ชายมีอายุระงับความโกรธลง และไม่ให้ปัญหาเล็กน้อยแค่นี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ จนท้ายที่สุดอีกฝ่ายซึ่งรับรู้ได้ถึงเจตนานั้นแล้ว ถึงกับหายใจฝึดฝัดแสดงท่าทีหงุดหงิดออกมาโดยไม่แคร์สายตาใคร แต่ก็ต้องยอมใจอ่อนลงให้อย่างช่วยไม่ได้

“เออ ก็ได้ว่ะ”

“สาวๆ” แม่เล้ารีบหวักมือเรียกเหล่าหญิงสาวในสังกัดของตนที่อยู่ใกล้ๆ มาช่วยบริการลูกค้าในทันที

“ขาเจ๊” สาวสวยขานรับเสียงหวาน

“รีบมาบริการลูกค้าท่านนี้เร็วเข้า”

“ได้เลยค่ะเจ๊” พูดจบ เหล่าหญิงสาวไม่รอช้าพากันกระดี๊กระด๋าเข้ามาบริการลูกค้าตามคำสั่งของแม่เล้า

“นี่ถ้าไม่ติดว่าอีเจ๊เธอขอเอาไว้นะ ฉันจะจัดการกับเธอให้หนักเลยจะบอกให้ หึ้ย!” หลังจากกล่าวคำด่าทอจนพอใจ ชายมีอายุร่างท้วมจึงทิ้งตัวนั่งบนโซฟาอย่างเสียอารมณ์อยู่บ้างเล็กน้อย ปล่อยให้หญิงสาวที่ถูกเรียกมานั้นห้อมล้อมคลอเคลียราวกับลูกแมวตัวน้อยขี้อ้อน ทั้งให้ความสำราญโดยการประจบเอาใจเขา

แม่เล้าเห็นว่าชายมีอายุอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างแล้วทำให้หล่อนรู้สึกโล่งใจขึ้นมาไม่น้อยเลยทีเดียวที่สามารถแก้ปัญหาให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ก่อนจะหันมามองหญิงสาวที่ยังเป็นเด็กใหม่ทั้งอ่อนประสบการณ์ทางด้านอาชีพแบบนี้มากนัก

“มากับฉัน”

ไม่รอให้หญิงสาวตอบอะไร กล่าวจบแม่เล้าได้เข้ามาจูงมือเธอเอาไว้ เตรียมจะพาเดินตามออกไปกล่าวตักเตือน

หมับ!

แต่ทว่ายังไม่ทันได้ก้าวเดินเคลื่อนย้ายตัวไปไหน จู่ๆ ก็ถูกชายมีอายุร่างท้วมคนเดิมที่มือไวและดูโรคจิตใส่เธอคนนั้นคว้าท่อนแขนรั้งตัวเธอเอาไว้อีกครั้งเสียก่อน

“จะไปไหน คิดว่าจะไปกันดื้อๆ อย่างนั้นเลยเหรอยัยตัวดี มานั่งลงแล้วทำให้ฉันพอใจก่อนซิ ถ้าเธอทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นมาได้ เธออาจจะได้ทริปหนักจากกระเป๋าฉันเป็นค่าตอบแทน”

ชายมีอายุที่บันดาลโทสะใส่หญิงสาวด้วยความโมโหในทีแรก ถึงท่าทีเธออาจจะขัดใจแต่เขาก็ถูกใจในตัวเธอเป็นอย่างมาก จนไม่อยากปล่อยให้เธอหลุดมือไปง่ายๆ เช่นกัน

“อะ เอ่อ แหมๆ คุณลูกค้าขา เด็กๆ ในร้านคนอื่นที่เด็ดกว่านี้มีอีกเยอะนะคะ เจ๊รับประกันเลยว่าบริการได้ถึงใจแน่นอน ส่วนเด็กใหม่คนนี้เจ๊ต้องพาไปสั่งสอนงานให้ใหม่ก่อนนะคะอย่าไปเสียเวลาให้ขัดใจคุณลูกค้าเลยค่ะ”

“คนใหม่อะไรฉันไม่สนใจหรอกอิเจ๊ ฉันอยากได้นังเด็กนี่คนเดียว!”

พรึ่บ!

ไม่อยากพูดพร่ำให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ ชายมีอายุร่างท้วมได้ออกแรงดึงกระชากตัวเธอมาจากแม่เล้าและฝืนบังคับตัวเธอให้นั่งลงบนหน้าตักของเขาทันที

“ว๊าย!”

พฤติกรรมดังกล่าวสร้างความตื่นตระหนกตกใจให้กับแม่เล้าและตัวของหญิงสาวเป็นอย่างมาก ไม่คาดคิดว่าชายมีอายุจะหัวรุนแรงเล่นกระชากตัวกันถึงขนาดนี้

“ว๊าย ลูกค้าขา เชื่อเจ๊เถอะนะคะ เด็กคนนี้ยังบริการลูกค้าได้ไม่ดี ให้เจ๊พาไปตักเตือนสอนงานให้ก่อนดีกว่านะคะ”

“แต่ฉันอยากได้ยัยนี่ คิดเหรอว่ามาทำให้ฉันไม่พอใจแล้วจะหนีไปได้ง่ายๆ นะ” ปากหนากล่าวพลางยกยิ้มเจ้าเล่ห์แฝงความซาดิตทั้งออกแรงบีบท่อนแขนเล็กแน่นขึ้น แม้หญิงสาวจะพยายามฝืนต่อต้านแค่ไหนแต่ชายคนดังกล่าวกลับไม่คิดจะปล่อยเธอง่ายๆ เลย

ทว่าชายหนุ่มอย่างองศาซึ่งกำลังนั่งเคร่งเครียดอยู่ในภวังค์ความรู้สึกตัวเอง ครุ่นนึกถึงแต่หน้าอดีตคนรักที่เขาพยายามตามหาเธอมาตลอดอยู่นั้นรู้สึกเกิดความรำคาญใจขัดหูขัดตามาก เมื่อต้องมาทนเห็นชายนิสัยเสียคนนั้นกำลังรังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้

ถึงเขาจะไม่ใช่คนดีเป็นสุภาพบุรุษอะไรมากมาย แต่ถ้าให้ทนมองดูเฉยๆ แล้วปล่อยผ่านไปมันก็ไม่ใช่เขา

ใครใช้มาทำตัวเป็นกระสอบทรายให้เขาระบายอารมณ์เองช่วยไม่ได้

ปึก!

ชายหนุ่มกระแทกแก้วเหล้าลงบนโต๊ะอย่างแรงอีกครั้งจนภาคินหนุ่มรุ่นที่นั่งหันมองเหตุการณ์อยู่นั้นถึงกับสะดุ้งหันกลับมามองเขาทันควันด้วยความตกใจ

“เชี้ย! ตกใจหมดเลย ทำอะไรของแกว่ะ”

“…”

เขาไม่ตอบ ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงและเดินตรงเข้าไปที่โต๊ะของชายมีอายุในทันทีโดยมีสายตาของหนุ่มรุ่นพี่มองไล่ตามแผ่นหลังเขาเงียบๆ

ทว่าภาคินที่รู้นิสัยของรุ่นน้องดีกว่าใครๆ ว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร ได้แต่ยกมือขึ้นกุมขมับพร้อมถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายอย่างเคยชินทำราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ