ตอนที่ 8 ทำหน้าที่อีกครั้ง

ช่วงพักกลางวันเกสรและลูกเดินขึ้นมาบนเถียงนาที่เป็นเหมือนบ้านของเขากับลูก ส่วนเขากำลังเอาควายผูกไว้กับต้นไม้ใหญ่เพื่อให้มันพักในร่มช่วงกำลังแดดร้อนจัด

            เกสรมองไปรอบเถียงนาที่มีทั้งยุ้งข้าวขนาดไม่ใหญ่มากแต่ดูมั่นคง ด้านล่างทำเป็นเล้าไก่ มีคอกควายอยู่ถัดกันไป และพืชผักสวนครัว รวมถึงป่าสับปะรดที่ค่อนข้างรก ในนั้นมีต้นฝรั่งอยู่สามต้นและต้นมะม่วงหิมพานต์ต้นใหญ่อีกสองต้น ในป่านั้นเต็มไปด้วยต้นสาบเสือและต้นกระถินขึ้นเต็มไปหมด เขาคงเข้าไปตัดไม่ได้จึงปล่อยไว้อย่างนั้น แต่แปลงผักที่เขาเคยปลูกตอนที่เธอเคยอยู่ด้วยนั้นว่างเปล่า เขาคงตักน้ำรดผักไม่ไหวจึงไม่ได้ปลูก ที่ตรงนั้นเขามักปลูกผักขายแล้วเอาเงินไปซื้อข้าวเวลาที่ปีไหนได้ผลผลิตน้อย

            เธอก้าวขาขึ้นบันได้ลิงไปเพียงสามขั้นแล้วมองดูบนเถียงนาที่มีอยู่สี่ห้อง มุมหนึ่งคงใช้เป็นห้องนอนเพราะเธอเห็นมีมุ้งม้วนเก็บไว้มุมเสา แต่ที่นอนที่มีเพียงเสื่อกกกับหมอนที่ยัดด้วยนุ่นยังไม่ได้เก็บ อีกมุมหนึ่งใช้เก็บเสื้อผ้า วางกระเป๋าย่ามไว้แล้วเธอก็ถอยหลังลงมาเพราะตอนนี้ตัวเธอเปียกจึงไม่เดินขึ้นไป

            ใต้ถุนที่สูงท่วมหัวปล่อยโล่ง มีเพียงด้านข้างที่มุงหลังคายื่นออกมา ด้านล่างเป็นแคร่เอาไว้สำหรับทำอาหาร และเอาไว้นั่งรับประทานอาหารตอนเช้าและตอนกลางวัน

            เกสรให้ลูกเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่แล้วนำไปตากแดด แต่ตัวเองยังใส่ชุดเดิมแล้วเดินมาที่ครัว

            “เมื่อเช้าพ่อทำอะไรให้กินคะ”

            “ปิ้งปลาครับ แต่ปลาที่พ่อตากแห้งไว้หมดแล้วครับ สองสามวันมานี้พ่อบอกว่าปวดขามาก ก็เลยไม่ได้ไปหาปลา” ดินอธิบายให้แม่ฟัง

            เกสรแอบแปลกใจว่าเขาจะหาปลาอย่างไรในเมื่อทางลงไปหาปลาที่ลำน้ำปาวมันค่อนข้างลาดชันขนาดนั้น และอีกหน่อยน้ำก็คงท่วมขึ้นมาสูงและไหลเข้ามาที่นาของเขา แต่ปีนี้เขาไม่ได้หว่านข้าวไว้ ถึงน้ำท่วมก็คงไม่เป็นไร ที่นาเขามีเกือบยี่สิบไร่ แต่ส่วนที่น้ำท่วมถึงก็เกือบสิบไร่แล้ว ที่เหลืออีกสิบไร่เป็นนาดอน มีบางส่วนเธอเห็นเขาปลูกมันแกว ฟักทอง และแตงไทยไว้แล้ว เหลือพื้นที่ทำนาอีก ดูคร่าว ๆ ไม่น่าจะถึงหกไร่ เพราะถึงพื้นที่ดอนจะเหลืออีกเป็นสิบไร่ แต่ก็เต็มไปด้วยต้นไม้พวกยางนา ต้นแดง และต้นพลวงเต็มไปหมด คงปลูกเต็มพื้นที่ไม่ได้ และพวกที่ปลูกไว้ก็ไม่รู้จะให้ผลผลิตมากแค่ไหน

            ตอนนี้เธอคิดว่าก็คงไม่มีอะไรทำนอกจากไข่ สายตามองเห็นต้นมะละกอที่มีลูกดกเต็มต้นอยู่สามต้น และเห็นแปลงผักชีลาวไม่ใหญ่นักอยู่ข้างกัน

            “ใครตักน้ำรดผักชีลาวให้พ่อ”

            “ผมเองครับ แต่ช่วงนี้ฝนตกบ่อยผมจึงไม่ค่อยได้รดครับ” ถึงรดก็ตักน้ำในนารดได้ ดินจึงไม่ลำบากมากนัก แต่ถ้าถึงหน้าแล้งก็คงต้องลงไปตักน้ำในลำน้ำปาวมารด เด็กตัวเล็ก ๆ อย่างดินคงน่าเป็นห่วง

            เกสรเก็บผักชีลาวมาล้างแล้วเตรียมก่อไฟ ถึงงานอย่างอื่นที่ใช้แรงเธอจะไม่ถนัด แต่ฝีมือการทำอาหารของเธอก็ถือว่าอยู่ในขั้นดีเยี่ยม

            เธอก่อไฟโดยใช้ขี้ไต้เป็นตัวช่วยจึงทำให้ไฟติดเร็วขึ้น จากนั้นก็หยิบไข่ไก่ที่มีอยู่ประมาณสิบฟองออกมาห้าฟองจากนั้นหั่นหยาบผักชีลาวใส่ถ้วยไว้

            อุปกรณ์ห้องครัวของคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวดูไม่ค่อยสะอาดสะอ้านนัก เครื่องปรุงก็มีเพียง เกลือ ปลาร้า และน้ำปลาที่อยู่ในไหเล็ก และน้ำตาลก้อนที่ทำจากอ้อย

            เกสรจะทำคั่วไข่ใส่ผักชีลาว กับส้มตำปลาร้า 

ตอนฝานเปลือกมะละกอมือที่พองและแตกทั้งแสบทั้งเจ็บเพราะโดนยางมะละกอ แต่เธอก็ต้องอดทน เพราะแค่นี้คงไม่เจ็บเท่าเขา

เธอตำมะละกอแยกให้เด็กอีกหนึ่งจานเพราะเดือนกับดินยังกินเผ็ดไม่ได้

            “เดือน กับข้าวเสร็จแล้วเรียกพ่อมากินข้าวหน่อยลูก” ถ้าเธอเรียกเขาคงไม่มาแน่

            “ค่ะ” หล่อนหันไปมองหาพ่อ เขากำลังล้างตัวอยู่ในนาซึ่งไม่ไกลจากเถียงนานัก “พ่อ กับข้าวเสร็จแล้วค่ะ”

            เขาไม่ตอบแต่คลานมาตามพื้นทั้งที่ตัวเปียกอย่างนั้น ที่ลงไปล้างตัวเมื่อสักครู่ก็คงเสียเปล่า เกสรลุกเดินไปหยิบถังที่ทำจากไม้ไผ่ยาด้วยน้ำยาง และขันหนึ่งใบเดินไปตักน้ำจากนามาให้เขาล้างตัวอีกครั้ง

            เขาทำเพียงแค่ล้างมือเท่านั้น ส่วนเสื้อผ้าที่ครูดมากับพื้นหญ้าเขาปล่อยให้มันเลอะอยู่อย่างนั้น เธอมองเห็นว่ากางเกงของเขาขาดตรงหน้าแข้งและหัวเข่า 

            ดำกับเกสรนั่งสลับกันกับลูกทั้งสอง ทั้งคู่จึงได้นั่นตรงข้ามกัน สี่คนพ่อแม่ลูกนั่งกินข้าวด้วยกันอย่างเงียบ ๆ ดำไม่พูดอะไรสักคำไม่แม้แต่จะมองหน้าคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม มีเพียงลูกทั้งสองที่คุยกับแม่เสียงเจื้อยแจ้วและเหมือนเขาสองคนจะมีความสุขมากที่ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว ในใจของเกสรรู้สึกวูบโหวงเมื่อเห็นการกระทำของเขา แล้วเธอจะทำสำเร็จไหม ไหนยายคนนั้นบอกเธอว่าเขาเรียกร้องหาเธอไง แต่ทำไมพอเธอกลับมาแล้วเขาถึงได้เฉยชาแบบนี้