LOGINShare
บทที่ 5. ตอนที่ 2. โรงงิ้ว
Last Updated:
2025-10-19 19:58:49“เจ้าพูดถูก มีสาวงามเช่นเจ้าเข้ามาทำให้ข้าวุ่นวาย จะคิดเรื่องอื่นทำไม เรากลับมาคิดเรื่อง กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงจะดีกว่า เจ้ารองกลับไปคิดดูว่าจะหาวิธีไหนช่วยเขาได้ ในเมื่อความจริงเป็นแบบนี้ ทางเดียวเขาต้องทำใจ แต่เท่าที่เห็น ความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่น่าจะลึกซึงเกินกว่าจะทำใจได้”
“ใช่ข้าก็คิดแบบนั้น เอาล่ะท่านส่งข้ากลับได้แล้ว"
“ฟางเฟยถอดแหวนเจ้ามา”ฟางเฟยก้มมองแหวนทับทิมที่นิ้วกลาง เธอสวมมันติดตัวตลอด
“ท่านจะเอาไปทำอะไร”ซื่อเว่ยต้าตี้กางนิ้วต่อหน้าเธอ
“สวมให้ข้า เป็นคู่หมั้นควรมีของแลกเปลี่ยน”
“อะไรนะ…แบบนี้เหมือนท่านปล้นข้าเลย ดูสิข้าข้ามเวลามา มีแค่แหวนวงเดียวติดตัว ท่านก็จะเอามันไป”
“ถอดแล้วใส่ให้ข้า” ซื่อเว่ยต้าตี้ทำเสียงดุใส่ฟางเฟย
ฟางเฟยยอมถอดแหวนที่รักมาก ใส่ให้เขา นิ้วกลางของเธอกลายเป็นนิ้วก้อยของเขา
“แบบนี้ค่อยดูเป็นคู่รักหน่อย ต่อไปเจ้ามีปิ่นของข้าอยู่ที่นี่ จะไม่มีใครกล้าทำร้ายเจ้า”
“คุณหนูคะ ตื่นเถอะค่ะ คุณหนู”
“ตื่นแล้ว ๆ กี่โมงแล้วซิน”
“เกือบจะ 8 โมงแล้วค่ะ”
ฟางเฟยดีดตัวอย่างอัตโนมัติ
“ตายล่ะ…พี่จางจิ้งยังไม่มาตามใช่ไหม”
“เมื่อครู่ส่งคนมาตามแล้วค่ะ คุณหนูรีบเถอะค่ะ นายน้อยเป็นคนมีระเบียบมาก เมื่อเย็นมาบอกกับคุณหนูด้วยตัวเอง ถ้าเช้านี้ถ้าคุณหนูไม่ตรงเวลามีโกรธแน่”
“ขนาดนั้นเลยเหรอ เขาดูอ่อนโยนจะตายไป ทำไมทุกคนถึงดูกลัวเขากันนักนะ”
“นั่นเพราะคุณหนูยังไม่เจอกับตัวเอง”
ฟางเฟยรีบเข้าห้องน้ำจัดการกับตัวเอง พอเธอล้างหน้าก็สังเกตเห็นว่านิ้วมือว่างเปล่าไปแล้ว
'แหวนทับทิมของฉัน ซื่อเว่ยตาตี้ นี่เป็นเทพหรือโจรรูดทรัพย์กันแน่ ทำเป็นอ้างเรื่องโน้นเรื่องนี้'
ฟางเฟยหยุดคิดชั่วครู่แล้วความคิดบางอย่างก็เกิดขึ้น
'แหวนวงนี้ติดนิ้วไปในอีกโลกได้ แบบนี้ถ้าเอาขนมหรือของอย่างอื่น ติดตัวไว้ ก็สามารถขนไปด้วยได้สิ ดีล่ะต้องรองพิสูจน์กันหน่อยแล้ว'
ฟางเฟยใส่ชุดที่ซินจัดเตรียมให้ แต่งหน้าทำผมทั้งหมดใช้เวลาอย่างรวดเร็ว หญิงสาวรีบเดินไปที่ลานจอดรถ ที่เวลานี้มีรถหลายคันจอดเรียงแถวอย่างพร้อมเพรียง นี่เป็นครั้งแรงที่เกาฟางเฟยเห็นแสงยานุภาพของเกาจางจิ้ง นายน้อยแห่งสกุลเกา ลูกน้องของเกาจางจิ้งใส่ชุดดำเรียบร้อย ตั้งแถวยืนรอเป็นระเบียบ ทุกคนหันมาทำความเคารพเธอพร้อมกัน จนเกาฟางเฟยถึงกับตกใจเล็กน้อย ต้องขนาดนี้กันเลยเหรอ ฟางเฟยคิดในใจ มาเฟียชัด ๆ มิน่าใครก็คิดว่าสกุลเกายิ่งใหญ่ สิ่งที่เห็นยื่นยันคำพูดนั้นได้จริง ๆ
“ไปกันเถอะ วันนี้พี่จะพาไปเที่ยว”
ฟางเฟยฟืนยิ้มแล้วกลืนน้ำลายลงคอ
“แน่ใจเหรอค่ะว่าไปเที่ยว ฉันคิดว่าพี่จะไปตีกับใคร”
“ไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวเธอก็ชิน”
ตงเจ๋อเปิดประตูรถให้หญิงสาว และเจ้านายของเขา ขบวนเดินทางของเกาจางจิ้งเคลื่อนตัวออกจากบ้านสกุลเกา มุ่งหน้าสู่สุสานแห่งหนึ่ง เขาพาเธอมาเคารพหลุมศพใครบางคนที่จากไป
“นี่คือพ่อกับแม่ของพี่เอง วันนี้ครบรอบวันที่พวกท่านจากไป” จางจิ้งปักธูปลงกระถางหน้าป้ายหลุมศพ แล้วกลับมายืนสงบนิ่งไว้อาลัย
“เสียใจด้วยค่ะ ฉันเพิ่งรู้ว่าเราก็มีเรื่องนี้ที่เหมือนกัน”
“เขาเสียไปหลายปีแล้ว และวันนี้พี่ก็มีของขวัญชิ้นพิเศษจะมอบให้ท่านทั้งสองด้วย”จางจิ้งกวักมือเรียกลูกน้องคนหนึ่งเข้ามา
“นายไปจัดการตามที่ฉันวางแผนไว้ ถ้าพวกเขาไม่รับข้อเสนอ นายก็จัดการได้เลย”
“ครับนายน้อย”
ชายคนดังกล่าวรับคำสั่งแล้วออกไป รถในขบวนกว่าครึ่งถูกแบ่งแยกออกไป
“พี่จางจิ้งจะทำอะไรค่ะ”
“แก้แค้น พี่ใช้เวลาหลายปี กว่าจะรวบรวมหลักฐาน และยึดทุกอย่างที่เป็นของพี่คืนมา และวันนี้ก็มาถึง พ่อแม่พี่ต้องจากไปอย่างสงบ ไม่ใช่ต้องมีเรื่องคาใจ”
ฟางเฟยนั่งรถออกมาจากสุสาน พี่จางจิ้งได้แก้แค้นให้พ่อแม่แล้ว แต่เธอกลับคิดหลบมาอยู่ที่นี่เงียบ ๆ โดยที่ทำอะไรไม่ได้เลย
Latest chapter
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 67. ตอนที่ 4. ลูกดอกอาบยาพิษ
“ถ้าสหายท่านไม่ยอมให้นางแสดง ข้าจะไปหาใครมาทำหน้าที่ตรงนี้ได้ ตายแน่ ๆ ครั้งนี้ข้าตายแน่”“อันใดของท่าน งานอะไรสำคัญนักรึ ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าในวังจะมีงานอันใด ถ้าจัดเลี้ยงเล็กน้อยในตำหนัก ท่านก็ไม่น่ากระวนกระวายเช่นนี้ นางรำในสำนักท่านมากมาย จะหามาแทนนางผู้ก่อปัญหาไม่ได้เชียวรึ”“เรามีนางรำมากมายก็จริง แต่ข้าเฝ้าทดสอบพวกนางมาหลายวัน ก็หาคนแสดงไม่ได้ เมื่อครู่แม่นางทั้งสองเข้ามาขอทดสอบ แม่นางน้อยผู้นั้นทำได้ ทำได้ดีด้วย องค์ชายท่านช่วยเกลี้ยกล่อมสหายรูปงาม ให้อนุญาตแม่นางน้อยผู้นั้นทำการแสดงให้ข้าเถอะนะ”“ท่านซื่อเว่ยเป็นคู่หมั้นของนาง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเขา ท่านใช้คนนอกทำการแสดงก็ผิด คนของตนทำผิดปกปิดก็ผิด ลี่กัน เช่นนี้หากมีผู้อื่นรู้เข้าข้าจะช่วยเจ้าได้อย่างไรกัน”ท่านอาจารย์ลี่กัน ได้แต่นั่งถอนหายใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด กับการแก้ปัญหาที่จวนตัวเทพเจ้าดวงดาวดึงเกาฟางเฟยมาจนพ้นสายตาผู้คน เทพเจ้าหนุ่มมองหน้าหญิงสาวตรงหน้าด้วยความไม่สบอารมณ์ “ว่ามาเจ้าเด็กดื้อ นี่เจ้าทำอะไรฟางเฟย ข้าตั้งใจพาเจ้ามาสังเกตการณ์โจวซานป๋อ เพื่อกลับไปวางแผน เพื่อดึงเขาออกจากห้วงฝัน แต่เวลานี้เร
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 67. ตอนที่ 3. ลูกดอกอาบยาพิษ
“มีอันใดเฟิ่งหวาง”“มีเรื่องน่าสนุกที่นั่น ตอนนี้”ฟางเฟย เข้าไปกระซิบกับซื่อเว่ยต้าตี้ เทพเจ้าหนุ่มมีสีหน้าไม่อนุญาต แต่มีหรือจะห้ามเจ้าเด็กดื้อได้ ฟางเฟยยิ้มให้เขา แล้วคว้ามือเฟิ่งหวางวิ่งออกไปจากโรงปั้น“นั่นนางจะไปที่ใดกัน”“ไปสำนักนาฏศิลป์” ซื่อเว่ยต้าตี้ตอบด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์นักโจวซานป๋อเห็นเช่นนั้นก็หัวเราะออกมา “ท่านกับนางดูแล้วเหมือนอายุห่างกันไม่น้อยหากข้าไม่เห็นหน้าท่าน”“หมายความว่าเช่นไร” “ท่านดูเป็นผู้ใหญ่ สุขุมและอบอุ่น แต่นางดูซุกซนดื้อรั้นแม้บางครั้งจะดูดุ แต่คงเพราะเป็นหญิงที่มักจะมีหลากหลายอารมณ์”“แต่โดยรวมนางก็น่ารักสำหรับข้า” ซื่อเว่ยต้าตี้ตอบพร้อมรอยยิ้มและแววตาชวนฝัน“ถ้าข้าได้นางเป็นคู่ครอง ข้าคงมีความสุขเช่นท่าน”“อย่าแม้แต่คิดโจวซานป๋อ ข้าหวงนางดั่งชีวิตข้าเอง”“เข้าใจแล้ว” โจวซานป๋อได้แต่ยิ้มแล้วส่ายหน้าให้กับท่าทางหึงหวงอย่างออกนอกหน้าของซื่อเว่ยต้าตี้ ชายหนุ่มเตรียมอุปกรณ์ทำงานใส่ลงตะกร้า แล้วยื่นส่งให้คนงานเอาไปเตรียมจัดขึ้นรถม้า “แม่นางฟางเฟยกับแม่นางเฟิ่งหวางไปนานเกินไปแล้วนะ ท่านซื่อเว่ยเราไปดูนางกันหน่อยดีไหม”“ข้าก็รอท่านอยู่นี่ไง ไปกันเถอะข้าเ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 67. ตอนที่ 2. ลูกดอกอาบยาพิษ
“สร้างฝนก็หน้าที่ท่าน เกี่ยวอะไรกับข้า”“เกี่ยวสิ เจ้านี่แหล่ะเป็นส่วนประกอบสำคัญของข้า เพราะเจ้าเกาฟางเฟย สตรีเพียงหนึ่งเดียวที่ทำให้ข้ารู้สึกปลดปล่อย” เทพเจ้ามังกรขาวเกร็ดมุกไม่รอช้า รีบบรรเลงบทรักอันเร้าร้อนกับหญิงสาวที่เขาเฝ้ารักเฝ้าดูแลเป็นตามกำหนด ข่ายมนต์เรียกฝนของเจ้ามังกรก็สำแดงเดช ฟ้าครึ้มมืดดำในกลางดึก เสียงฟ้าร้องสนั่นหวั่นไหวก่อนที่สายฝนจะโปรยปรายลงมาไม่ขาดสายติดต่อกันเป็นเวลานาน จนระดับน้ำขึ้นสูง เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวราวแผ่นดินเคลื่อนย้ายตนเอง ใต้แอ่งลำธารเกิดการยุบตัวจนเป็นแอ่งน้ำกว้างใหญ่ สายน้ำเชี่ยวกราดมาหยุดหมุนวนอยู่ในแอ่งน้ำใหม่ จนล้นเอ่อถึงไหลต่อไปตามสายธาร ฉือเกาเทารีบวิ่งหน้าตาตื่นเข้าจวนสกุลโจวแต่เช้า “คุณชายรอดหรือไม่ ท่านฟื้นหรือยัง”“ฟื้นแล้วเจ้าค่ะ คุณชายซื่อเว่ยดูแลทั้งคืน”“คุณชายรูปงามผู้นั้นนะรึ วิเศษจริง ข้ารอฟังข่าวอยู่ที่หมู่บ้านทุ่งนาไม่มีผู้ใดไปส่งข่าวต่อข้าเลย อ๋อไปไม่ซินะ ก็ถนนมันขาด”“เอ๊ะอะอันใดแต่เช้า” โจวซานป๋อเดินออกมาโดยมีเซิงฉีพยุงเดินออกมาจากด้านใน แม้จะอาการดีขึ้นแล้ว แต่สีหน้ายังคงซีดเซียว บาดแผลที่หัวไหล่ดูหนักหนาเอาการถึงกับแขน
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 67. ตอนที่ 1. ลูกดอกอาบยาพิษ
ซื่อเว่ยต้าตี้ยืนดูความรักของมารดาที่มีต่อบุตรของตน สะท้อนไปถึงตนเอง หากท่านแม่รู้ว่าข้าถูกรังแก นางคงเสียใจไม่ต่างกับมารดาของโจวซานป๋อในตอนนี้เลย แต่จะไม่มีวันที่เขาจะต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้เป็นอันขาด ยิ่งเวลานี้เขามีหญิงสาวที่เฝ้ารักมาอยู่เคียงข้าง ยิ่งไม่มีวันที่จะยอมให้ตัวเองตกเป็นฝ่ายถูกกระทำแน่นอน “ทูลพระสนม ขอให้ข้าได้ลองรักษาคุณชายโจวได้หรือไม่”“ท่านทำได้รึ ท่านมีความรู้ด้านการแพทย์ด้วยรึคุณชายซื่อเว่ย”“ข้าพอมีความรู้อยู่บ้าง จึงอยากลองดู หากท่านจะอนุญาต”“ได้ ๆ เวลานี้ข้ามีแต่อธิษฐานต่อฟ้าดิน ให้มีผู้วิเศษช่วยลูกข้าให้ปลอดภัย หากท่านช่วยได้ก็ถือว่าสวรรค์เมตตาข้ากับลูกแล้ว”เทพเจ้าดวงดาวเข้าไปในห้องของโจวซานป๋อ และขอให้ทุกคนออกไปรออยู่ด้านนอก ห้ามเข้ามาจนกว่าเขาจะอนุญาต เวลาผ่านไปเนินนาน ก็ยังไร้วีแววว่าเขาจะออกมา ฟางเฟยกับเฟิ่งหวางจึงตัดสินใจพาพระสนมกลับไปนอนพักผ่อน หากซื่ิอเว่ยต้าตี้ออกมาเมื่อใด ก็ค่อยให้สาวใช้ไปตาม “ท่านฟางเฟยไปนอนเถอะ คืนนี้ข้าจะอยู่เป็นเพื่อนนางเอง”“ข้าตั้งใจจะกลับไปรอท่านซื่อเว่ยต้าตี้”เฟิ่งหวางยิ้มให้หญิงสาว แล้วกระซิบข้างหูเธอเบา ๆ “อย่าห่วงไปเลย
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 66. ตอนที่ 4. เทพมังกรประทานฝน
ซื่อเว่ยต้าตี้เห็นสองสาวกระซิบกัน จนฟางเฟยมีหน้าตาเคร่งเครียดขึ้นมา “ข้ากับฟางเฟย เราหมั้นหมายกันมาตั้งแต่นางแรกเกิด ตัวข้าเองก็ติดตามนางไปทุกหนแห่ง ที่ข้ายังไม่แต่งนางเป็นภรรยา เพราะรู้ดีว่านางยังอย่างเรียนรู้ชีวิต และเรียนรู้ใจของข้า”“คุณชายซื่อเว่ย ช่างรักนางนัก น่าอิจฉาเสียจริง” เหล่าช่างหลวงต่างพูดชื่นชมเมื่อได้ยินเหตุผลจากชายหนุ่มคุณชายโจวเมื่อได้ยินแบบนั้นก็มีสีหน้าสลดลงเล็กน้อย แต่ก็สามารถปรับอารมณ์ให้เป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว “เอาละหากพวกเจ้าอิ่มแล้ว พวกเราก็ลงมือต่อเถอะ เดี๋ยวแบ่งคนออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งเร่งงานเตาเผา ส่วนอีกกลุ่มจัดตั้งโต๊ะอุปกรณ์แล้วลงมือขึ้นท่อได้เลย”เห็นโจวซานป๋อสั่งงานคนของตนและแยกตัวออกไปทำงาน ซื่อเว่ยต้าตี้จึงหันมาทางหญิงสาวทั้งสอง “ฟางเฟย ข้าจะไปดูลำน้ำด้านล่าง เจ้าไปกับข้านะ ส่วนเจ้าเฟิ่งหวางอยู่ช่วยคุณชายโจวที่นี่ ระวังคนขององค์ชายรองให้ดี ข้าไม่ไว้ใจ”“เจ้าค่ะท่านเทพ”“อย่าเรียกข้าเช่นนี้”“ได้คุณชาย ข้าจะอยู่จัดการด้านนี้เอง”เทพเจ้ามังกรขาวเกร็ดมุกยืนบนโขนหินใหญ่ มองดูสายน้ำที่เชี่ยวกราดด้านล่าง จากต้นน้ำจนสุดสายตาของปลายน้ำ ที่ลัดเลาะหายไป
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 66. ตอนที่ 3. เทพมังกรประทานฝน
“ข้าคงมิอาจให้ท่านช่วย ด้วยท่านเป็นแขกของข้า แต่หากท่านจะไปด้วยข้าก็ยินดี ข้าจะกลับไปควบคุมแรงงานกู้ระบบส่งน้ำที่เสียหายเมื่อคืน”ภาพหมู่บ้านทุ่งนาในส่วนด้านบนก็ดูปกติดี แต่ที่สังเกตเห็นได้ชัดเจน คือบริเวณริมลำธารทั้งสองฝั่งน้ำน่าจะขึ้นสูงและหลากลงเขามาด้วยความเร็ว ดูจากคราบโคลนดินแดงที่พัดจนต้นไม้ใบหญ้าริมลำธารลู่ล้มไปตามกระแสน้ำ ชาวบ้านและทหารแรงงานที่ถูกจัดส่งให้มาอยู่ในส่วนนี้ ต่างช่วยกันกู้ท่อดินเผาและชิ้นส่วนรหัสวิดน้ำ ซึ่งทำจากไม้ได้รับความเสียหายจากการถูกน้ำพัดพา มาจัดประกอบซ่อมบำรุงกันใหม่ ฟางเฟยเกิดความกังวลขึ้น กับเหตุการณ์ที่เห็นตรงหน้า “ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ทั้งหมดนี้เกิดจากท่านใช่หรือไม่”“เกิดจากข้าคืออะไร”“เฟิ่งหวางบอกข้า ว่าท่านเป็นสายเลือดมังกรสวรรค์ บิดาท่านคือเทพวายุเป็นมังกรแห่งสายลม แต่ท่านคือมังกรจากน้ำ เพราะท่านถือกำเนิดภายใต้มหาสมุทรแห่งทะเลอุดร มารดาท่านเป็นมารน้ำ ท่านจึงมีพลังแห่งน้ำ เหตุที่ฝนตกหนักเมื่อคืนย่อมเป็นเพราะพลังของท่าน”ซื่อเว่ยต้าตี้ได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะออกมาอย่างขบขัน “เจ้าไก่ห้าสีตัวนี้สักวันข้าจะเอามาย่างกิน มาอยู่สวรรค์ไม่นานรู้ดีไปเสียหมด
You may also like
เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย
rasita_suin993 viewsรัตติกาลแห่งตราบาป
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า788 viewsภรรยาข้าคือนางร้าย
malinee770 viewsสวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ
rasita_suin1.0K viewsทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90
กัญจารีย์1.4K viewsหวนกลับมาครานี้ไม่เป็นแล้วภรรยาชั่วร้าย
กัญจารีย์1.6K viewsฮาโลวีนปีนี้เก็บผีมาเลี้ยง
JAOTUNTEE506 viewsสวาทรักข้ามสายพันธ์ุ
เซนโด้903 views
