LOGINShare
บทที่ 5. ตอนที่ 3. โรงงิ้ว
Last Updated:
2025-10-19 20:00:22“พี่จางจิ้ง ถ้าคนที่ฆ่าพ่อแม่เรา คือคนในตระกูลพี่คิดว่าฉันควรทำอย่างไง”
“ถ้าเป็นพี่ พี่จะไม่เอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ถ้าเธอต้องการให้พี่ช่วยขอแค่บอกพี่เท่านั้น”
จางจิ้งเอื้อมมือมากุมมือน้องสาวไว้
“แหวนเธอไปไหน ทุกครั้งไม่ใช่วงนี้นี่” จางจิ้งช่างสังเกต เห็นน้องสาวเปลี่ยนแหวนวงใหม่ที่แปลกตา
“เปลี่ยนบ้างค่ะ ไม่มีอะไร”
“ใช่เปลี่ยนบ้าง เกาฟางเฟยที่บอบบางอ่อนแอ ก็ควรเปลี่ยนเช่นกัน ต่อไปนี้เกาฟางเฟยจะเป็นคนใหม่เป็นคุณหนูสกุลเกา ทายาทคันฉ่องทองแดงรุ่นที่ 10”
ฟางเฟยหันไปยิ้มให้เกาจางจิ้ง พี่ชายที่มีความดำและขาว ภายใต้ใบหน้างดงามหล่อเหลา รถคันหรูมาจอดที่โรงแรมแห่งหนึ่งที่มีความร่วมสมัย ทางสถาปัตยกรรมของจีนโบราณและสมัยใหม่
“ที่นี่เป็นกิจการของพี่เอง” ฟางเฟยมองดูป้ายหน้าทางเข้า เกากังเฟยหรง มังกรบินที่แข็งแรง
เกาจางจิ้งเดินนำเธอเข้าไปด้านใน ที่นี่ตกแต่งได้อย่างสวยงาม มีความร่วมสมัยทั้งของเก่าดั่งเดิมและของใหม่ที่ทันสมัย มีความใหญ่โตหรูหรา ด้านหลังมีโรงแสดงงิ้วขนาดใหญ่ที่สวยงาม
“ฟางเฟยนี้คุณอาสี่ เกาเจียวเจี๋ย คุณปู่ต้องการให้เธอมารู้จักเอาไว้ อย่างไงต่อไปคงต้องให้เธอสานต่อ”
“สวัสดีค่ะคุณอาสี่ หนูเกาฟางเฟยค่ะ”
“ท่านผู้เฒ่า เล่าให้ฉันฟังแล้ว ดูเหมือนทุกอย่างจะลงตัวดีจริง ๆ ผู้เฒ่าเกาบอกว่าเธอเรียนนาฏศิลป์ สนใจอยากสืบทอดสิ่งนี้ต่อจากฉันไหม”
คุณอาสี่ผายมือขึ้นไปบนเวที ที่กำลังมีการแสดงงิ้วให้กับผู้ชมพอดี ฟางเฟยเหม่อมองไปที่ตัวละครที่เขียนหน้าและแต่งชุดที่สวยงาม ท่วงท่าอ้อนช้อยแต่แข็งแรง การใช้อาวุธที่คล่องแคล่วว่องไว พริ้วไหวไปในอากาศจนเหมือนเป็นส่วนเดียวกัน
“สนใจค่ะ”
จางจิ้งหันไปยิ้มกับอาสี่ นึกถึงตอนให้หญิงสาวเรียนดาบดูเธอลังเล แต่ตอนนี้กลับยอมรับการสือทอดอย่างง่ายดาย ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แววตาสุขสดใสเหมือนดวงดาว
ทั้งสามคนนั่งดูการแสดงบนเวทีจนจบลง อาสี่ชวนย้ายขึ้นไปนั่งในห้องรับรองด้านบน เพื่อนร่วมทานอาหารมื้อเที่ยงด้วยกัน อาคารด้านหลังยังเป็นโครงสร้างไม้ แบบโบราณอาคารสูงสี่ชั้น ที่มีลวดลายการแกะสลักชั้นเชิงงานไม้ที่สวยงาม ตกแต่งผ้าม่านโคมไฟและธง ทำให้โรงแรมโบราณแห่งนี้ดูมีชีวิตเหมือนในนิยายกำลังภายใน
“นายน้อยครับ ฟ่านฉีไม่ยอมรับข้อเสนอ และเขาต้องการคุยกับนายน้อยครับ”
เกาจางจิ้งหันไปมองแขกที่เข้ามาใหม่ ที่กำลังมีอาการหัวเสียอย่างเห็นได้ชัด ชายวัยกลางคนท่าทางนักเลง ด่าเกาจางจิ้งเสียงดัง ฟางเฟยจะเดินไปหาจางจิ้ง แต่ถูกอาสี่ขวางเอาไว้
“นี่ไม่ใช่ธุระของเรา หนูไปทานข้าวกับอาดีกว่านะ ไม่ต้องห่วงจางจิ้งหรอก แค่แมลงวันเขาจัดการได้สบายมาก”
ฟางเฟยเดินตามอาสี่ขึ้นชั้นบน ไปยังห้องรับรองที่ถูกจัดไว้ แต่สายตาเธอก็ยังมองดูพี่ชายเป็นระยะ ลูกน้องของเกาจางจิ้งเดินออกมาจากด้านข้าง จนล้อมกลุ่มคนที่เข้ามาใหม่ทั้งหมด ตงเจ๋อเดินไปปิดประตูโรงงิ้วเพื่อป้องกันไม่ให้แขกด้านนอกรู้เห็นเหตุการณ์ด้านใน
“เฮ้ย…ปิดประตูทำไม แบบนี้รอบกัดกันชัด ๆ”
“ที่นี่คือเกากังเฟยหรง คุณฟ่านฉีเขามาหาเรื่องที่นี่ก็เท่ากับบุกรุกอยู่แล้ว ผมแค่ป้องกันตัว จะเรียกว่ารอบกัดได้อย่างไงกัน”
“ไม่ต้องพูดมาก บุกเลย”
คนของฟ่านฉีมุ่งหน้าจะเข้าทำร้ายเกาจางจิ้ง แต่แค่ออกวิ่งไม่กี่ก้าวก็ถูกลูกน้องของจางจิ้งเข้าสกัดจนดูวุ่นวาย อาสี่รินน้ำชาให้ฟางเฟยอย่างใจเย็น ทั้งที่หน้าโรงงิ้วตอนนี้อย่างกับมีสงคราม ฟางเฟยแทบนั่งไม่ติด
“หนูขอออกไปดูหน่อยนะคะ แค่ยืนดูข้างบนไม่ลงไปแน่นอนค่ะ”
อาสี่พยักหน้า ฟางเฟยรีบลุกไปยืนดูที่ระเบียงหน้าห้อง ซึ่งสามารถมองลงไปจะเห็นลานหน้าโรงงิ้วได้ทั้งหมด ดูเหมือนจางจิ้งและคนของเขาจะไม่ยอมใช้ดาบ ทั้งที่ทุกคนมีดาบเป็นอาวุธประจำตัว คงไม่ต้องการให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องบาดเจ็บ ได้แต่ใช้ดาบในฝักฟาดฟันจนอีกฝ่ายเจ็บระบมยอมแพ้ไป ฟ่านฉีดูแล้วคงเห็นท่าฝ่ายตัวเองเป็นลอง เขาชักอาวุธปืนออกมาเร่งไปที่เกาจางจิ้ง
“พี่จางจิ้งระวัง”
Latest chapter
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 67. ตอนที่ 4. ลูกดอกอาบยาพิษ
“ถ้าสหายท่านไม่ยอมให้นางแสดง ข้าจะไปหาใครมาทำหน้าที่ตรงนี้ได้ ตายแน่ ๆ ครั้งนี้ข้าตายแน่”“อันใดของท่าน งานอะไรสำคัญนักรึ ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าในวังจะมีงานอันใด ถ้าจัดเลี้ยงเล็กน้อยในตำหนัก ท่านก็ไม่น่ากระวนกระวายเช่นนี้ นางรำในสำนักท่านมากมาย จะหามาแทนนางผู้ก่อปัญหาไม่ได้เชียวรึ”“เรามีนางรำมากมายก็จริง แต่ข้าเฝ้าทดสอบพวกนางมาหลายวัน ก็หาคนแสดงไม่ได้ เมื่อครู่แม่นางทั้งสองเข้ามาขอทดสอบ แม่นางน้อยผู้นั้นทำได้ ทำได้ดีด้วย องค์ชายท่านช่วยเกลี้ยกล่อมสหายรูปงาม ให้อนุญาตแม่นางน้อยผู้นั้นทำการแสดงให้ข้าเถอะนะ”“ท่านซื่อเว่ยเป็นคู่หมั้นของนาง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเขา ท่านใช้คนนอกทำการแสดงก็ผิด คนของตนทำผิดปกปิดก็ผิด ลี่กัน เช่นนี้หากมีผู้อื่นรู้เข้าข้าจะช่วยเจ้าได้อย่างไรกัน”ท่านอาจารย์ลี่กัน ได้แต่นั่งถอนหายใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด กับการแก้ปัญหาที่จวนตัวเทพเจ้าดวงดาวดึงเกาฟางเฟยมาจนพ้นสายตาผู้คน เทพเจ้าหนุ่มมองหน้าหญิงสาวตรงหน้าด้วยความไม่สบอารมณ์ “ว่ามาเจ้าเด็กดื้อ นี่เจ้าทำอะไรฟางเฟย ข้าตั้งใจพาเจ้ามาสังเกตการณ์โจวซานป๋อ เพื่อกลับไปวางแผน เพื่อดึงเขาออกจากห้วงฝัน แต่เวลานี้เร
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 67. ตอนที่ 3. ลูกดอกอาบยาพิษ
“มีอันใดเฟิ่งหวาง”“มีเรื่องน่าสนุกที่นั่น ตอนนี้”ฟางเฟย เข้าไปกระซิบกับซื่อเว่ยต้าตี้ เทพเจ้าหนุ่มมีสีหน้าไม่อนุญาต แต่มีหรือจะห้ามเจ้าเด็กดื้อได้ ฟางเฟยยิ้มให้เขา แล้วคว้ามือเฟิ่งหวางวิ่งออกไปจากโรงปั้น“นั่นนางจะไปที่ใดกัน”“ไปสำนักนาฏศิลป์” ซื่อเว่ยต้าตี้ตอบด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์นักโจวซานป๋อเห็นเช่นนั้นก็หัวเราะออกมา “ท่านกับนางดูแล้วเหมือนอายุห่างกันไม่น้อยหากข้าไม่เห็นหน้าท่าน”“หมายความว่าเช่นไร” “ท่านดูเป็นผู้ใหญ่ สุขุมและอบอุ่น แต่นางดูซุกซนดื้อรั้นแม้บางครั้งจะดูดุ แต่คงเพราะเป็นหญิงที่มักจะมีหลากหลายอารมณ์”“แต่โดยรวมนางก็น่ารักสำหรับข้า” ซื่อเว่ยต้าตี้ตอบพร้อมรอยยิ้มและแววตาชวนฝัน“ถ้าข้าได้นางเป็นคู่ครอง ข้าคงมีความสุขเช่นท่าน”“อย่าแม้แต่คิดโจวซานป๋อ ข้าหวงนางดั่งชีวิตข้าเอง”“เข้าใจแล้ว” โจวซานป๋อได้แต่ยิ้มแล้วส่ายหน้าให้กับท่าทางหึงหวงอย่างออกนอกหน้าของซื่อเว่ยต้าตี้ ชายหนุ่มเตรียมอุปกรณ์ทำงานใส่ลงตะกร้า แล้วยื่นส่งให้คนงานเอาไปเตรียมจัดขึ้นรถม้า “แม่นางฟางเฟยกับแม่นางเฟิ่งหวางไปนานเกินไปแล้วนะ ท่านซื่อเว่ยเราไปดูนางกันหน่อยดีไหม”“ข้าก็รอท่านอยู่นี่ไง ไปกันเถอะข้าเ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 67. ตอนที่ 2. ลูกดอกอาบยาพิษ
“สร้างฝนก็หน้าที่ท่าน เกี่ยวอะไรกับข้า”“เกี่ยวสิ เจ้านี่แหล่ะเป็นส่วนประกอบสำคัญของข้า เพราะเจ้าเกาฟางเฟย สตรีเพียงหนึ่งเดียวที่ทำให้ข้ารู้สึกปลดปล่อย” เทพเจ้ามังกรขาวเกร็ดมุกไม่รอช้า รีบบรรเลงบทรักอันเร้าร้อนกับหญิงสาวที่เขาเฝ้ารักเฝ้าดูแลเป็นตามกำหนด ข่ายมนต์เรียกฝนของเจ้ามังกรก็สำแดงเดช ฟ้าครึ้มมืดดำในกลางดึก เสียงฟ้าร้องสนั่นหวั่นไหวก่อนที่สายฝนจะโปรยปรายลงมาไม่ขาดสายติดต่อกันเป็นเวลานาน จนระดับน้ำขึ้นสูง เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวราวแผ่นดินเคลื่อนย้ายตนเอง ใต้แอ่งลำธารเกิดการยุบตัวจนเป็นแอ่งน้ำกว้างใหญ่ สายน้ำเชี่ยวกราดมาหยุดหมุนวนอยู่ในแอ่งน้ำใหม่ จนล้นเอ่อถึงไหลต่อไปตามสายธาร ฉือเกาเทารีบวิ่งหน้าตาตื่นเข้าจวนสกุลโจวแต่เช้า “คุณชายรอดหรือไม่ ท่านฟื้นหรือยัง”“ฟื้นแล้วเจ้าค่ะ คุณชายซื่อเว่ยดูแลทั้งคืน”“คุณชายรูปงามผู้นั้นนะรึ วิเศษจริง ข้ารอฟังข่าวอยู่ที่หมู่บ้านทุ่งนาไม่มีผู้ใดไปส่งข่าวต่อข้าเลย อ๋อไปไม่ซินะ ก็ถนนมันขาด”“เอ๊ะอะอันใดแต่เช้า” โจวซานป๋อเดินออกมาโดยมีเซิงฉีพยุงเดินออกมาจากด้านใน แม้จะอาการดีขึ้นแล้ว แต่สีหน้ายังคงซีดเซียว บาดแผลที่หัวไหล่ดูหนักหนาเอาการถึงกับแขน
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 67. ตอนที่ 1. ลูกดอกอาบยาพิษ
ซื่อเว่ยต้าตี้ยืนดูความรักของมารดาที่มีต่อบุตรของตน สะท้อนไปถึงตนเอง หากท่านแม่รู้ว่าข้าถูกรังแก นางคงเสียใจไม่ต่างกับมารดาของโจวซานป๋อในตอนนี้เลย แต่จะไม่มีวันที่เขาจะต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้เป็นอันขาด ยิ่งเวลานี้เขามีหญิงสาวที่เฝ้ารักมาอยู่เคียงข้าง ยิ่งไม่มีวันที่จะยอมให้ตัวเองตกเป็นฝ่ายถูกกระทำแน่นอน “ทูลพระสนม ขอให้ข้าได้ลองรักษาคุณชายโจวได้หรือไม่”“ท่านทำได้รึ ท่านมีความรู้ด้านการแพทย์ด้วยรึคุณชายซื่อเว่ย”“ข้าพอมีความรู้อยู่บ้าง จึงอยากลองดู หากท่านจะอนุญาต”“ได้ ๆ เวลานี้ข้ามีแต่อธิษฐานต่อฟ้าดิน ให้มีผู้วิเศษช่วยลูกข้าให้ปลอดภัย หากท่านช่วยได้ก็ถือว่าสวรรค์เมตตาข้ากับลูกแล้ว”เทพเจ้าดวงดาวเข้าไปในห้องของโจวซานป๋อ และขอให้ทุกคนออกไปรออยู่ด้านนอก ห้ามเข้ามาจนกว่าเขาจะอนุญาต เวลาผ่านไปเนินนาน ก็ยังไร้วีแววว่าเขาจะออกมา ฟางเฟยกับเฟิ่งหวางจึงตัดสินใจพาพระสนมกลับไปนอนพักผ่อน หากซื่ิอเว่ยต้าตี้ออกมาเมื่อใด ก็ค่อยให้สาวใช้ไปตาม “ท่านฟางเฟยไปนอนเถอะ คืนนี้ข้าจะอยู่เป็นเพื่อนนางเอง”“ข้าตั้งใจจะกลับไปรอท่านซื่อเว่ยต้าตี้”เฟิ่งหวางยิ้มให้หญิงสาว แล้วกระซิบข้างหูเธอเบา ๆ “อย่าห่วงไปเลย
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 66. ตอนที่ 4. เทพมังกรประทานฝน
ซื่อเว่ยต้าตี้เห็นสองสาวกระซิบกัน จนฟางเฟยมีหน้าตาเคร่งเครียดขึ้นมา “ข้ากับฟางเฟย เราหมั้นหมายกันมาตั้งแต่นางแรกเกิด ตัวข้าเองก็ติดตามนางไปทุกหนแห่ง ที่ข้ายังไม่แต่งนางเป็นภรรยา เพราะรู้ดีว่านางยังอย่างเรียนรู้ชีวิต และเรียนรู้ใจของข้า”“คุณชายซื่อเว่ย ช่างรักนางนัก น่าอิจฉาเสียจริง” เหล่าช่างหลวงต่างพูดชื่นชมเมื่อได้ยินเหตุผลจากชายหนุ่มคุณชายโจวเมื่อได้ยินแบบนั้นก็มีสีหน้าสลดลงเล็กน้อย แต่ก็สามารถปรับอารมณ์ให้เป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว “เอาละหากพวกเจ้าอิ่มแล้ว พวกเราก็ลงมือต่อเถอะ เดี๋ยวแบ่งคนออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มหนึ่งเร่งงานเตาเผา ส่วนอีกกลุ่มจัดตั้งโต๊ะอุปกรณ์แล้วลงมือขึ้นท่อได้เลย”เห็นโจวซานป๋อสั่งงานคนของตนและแยกตัวออกไปทำงาน ซื่อเว่ยต้าตี้จึงหันมาทางหญิงสาวทั้งสอง “ฟางเฟย ข้าจะไปดูลำน้ำด้านล่าง เจ้าไปกับข้านะ ส่วนเจ้าเฟิ่งหวางอยู่ช่วยคุณชายโจวที่นี่ ระวังคนขององค์ชายรองให้ดี ข้าไม่ไว้ใจ”“เจ้าค่ะท่านเทพ”“อย่าเรียกข้าเช่นนี้”“ได้คุณชาย ข้าจะอยู่จัดการด้านนี้เอง”เทพเจ้ามังกรขาวเกร็ดมุกยืนบนโขนหินใหญ่ มองดูสายน้ำที่เชี่ยวกราดด้านล่าง จากต้นน้ำจนสุดสายตาของปลายน้ำ ที่ลัดเลาะหายไป
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 66. ตอนที่ 3. เทพมังกรประทานฝน
“ข้าคงมิอาจให้ท่านช่วย ด้วยท่านเป็นแขกของข้า แต่หากท่านจะไปด้วยข้าก็ยินดี ข้าจะกลับไปควบคุมแรงงานกู้ระบบส่งน้ำที่เสียหายเมื่อคืน”ภาพหมู่บ้านทุ่งนาในส่วนด้านบนก็ดูปกติดี แต่ที่สังเกตเห็นได้ชัดเจน คือบริเวณริมลำธารทั้งสองฝั่งน้ำน่าจะขึ้นสูงและหลากลงเขามาด้วยความเร็ว ดูจากคราบโคลนดินแดงที่พัดจนต้นไม้ใบหญ้าริมลำธารลู่ล้มไปตามกระแสน้ำ ชาวบ้านและทหารแรงงานที่ถูกจัดส่งให้มาอยู่ในส่วนนี้ ต่างช่วยกันกู้ท่อดินเผาและชิ้นส่วนรหัสวิดน้ำ ซึ่งทำจากไม้ได้รับความเสียหายจากการถูกน้ำพัดพา มาจัดประกอบซ่อมบำรุงกันใหม่ ฟางเฟยเกิดความกังวลขึ้น กับเหตุการณ์ที่เห็นตรงหน้า “ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ทั้งหมดนี้เกิดจากท่านใช่หรือไม่”“เกิดจากข้าคืออะไร”“เฟิ่งหวางบอกข้า ว่าท่านเป็นสายเลือดมังกรสวรรค์ บิดาท่านคือเทพวายุเป็นมังกรแห่งสายลม แต่ท่านคือมังกรจากน้ำ เพราะท่านถือกำเนิดภายใต้มหาสมุทรแห่งทะเลอุดร มารดาท่านเป็นมารน้ำ ท่านจึงมีพลังแห่งน้ำ เหตุที่ฝนตกหนักเมื่อคืนย่อมเป็นเพราะพลังของท่าน”ซื่อเว่ยต้าตี้ได้ยินดังนั้น ก็หัวเราะออกมาอย่างขบขัน “เจ้าไก่ห้าสีตัวนี้สักวันข้าจะเอามาย่างกิน มาอยู่สวรรค์ไม่นานรู้ดีไปเสียหมด
You may also like
สายน้ำในความทรงจำ
อาภัสร์711 viewsสงครามรักในเงามืด
มูมูมิ787 viewsสาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง
เซเรีย1.2K viewsอภินิหารหมูน้อยตกสวรรค์
橙花1.3K viewsLove & Brew #กาแฟและผงเฟย์
Pierrepie70 views1969 ซินซินไม่ใช่ดาวหายนะ
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค82 viewsเมื่อผมดันทะลุมิติมาเจอพระเอกนิยายในดันเจี้ยน
เมิ่งอี้ซิน316 viewsปาฏิหาริย์แห่งรักเหนือความฝัน
ตะวันจรัสแสง952 views
