Home / แฟนตาซี / ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ / บทที่ 5. ตอนที่ 1. โรงงิ้ว

Share

บทที่ 5. ตอนที่ 1. โรงงิ้ว

ซื่อเว่ยต้าตี้เขามาประคองฟางเฟยให้ลุกขึ้น แล้วจูงมือหญิงสาวออกมาด้านนอก 

“ข้ามีหน้าที่นำทางและดูแลเท่านั้น ส่วนรายละเอียดของแต่ละคนข้าไม่รู้เลย อย่างที่เจ้าพูด มู่ตันคนที่รู้ดีที่สุดคือนาง ไปกันเถอะ”

เพียงซื่อเว่ยต้าตี้สะบัดแขนในอากาศ มิติก็ถูกเปิด เขาจูงมือฟางเฟยเดินผ่านประตูเวลา ไปโผล่ยังแดนบุพผาในชั่วพริบตาเดียว แดนบุพผาเต็มไปด้วยทัศนียภาพที่สวยงาม ดอกไม้หลากหลายสีสันเบ่งบานอวดโฉมสวยงาม 

“ที่นี่กว้างใหญ่แบบนี้เราจะหามู่ตันเจอได้อย่างไง”

หญิงสาวพูดพร้อมกลับหมุนตัวมองไปโดยรอบ 

“ฟางเฟยเจ้าระวังหน่อย เวลานี้ไม่ใช่ห้วงฝัน ที่นี่เวลานี้คือช่วงเวลาปกติ ถ้าพบเห็นหรือเจอสิ่งใดเจ้าก็ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น อย่าให้พวกเขารู้เด็ดขาดว่าเจ้าคือสิ่งแปลกปลอม”

“แสดงว่าพวกเขาจะมองเห็นเรา ไม่เหมือนเมื่อครู่”

“ใช่ ข้าถึงเตือนเจ้าไว้ก่อน”

ฟางเฟยเดินตามซื่อเว่ยต้าตี้เข้าไปด้านใน ที่อยู่อาศัยของแดนนี้เหมือนดั่งเทพนิยาย ผู้คนเหมือนตัวประหลาด แต่งตัวด้วยสีสันฉูดฉาดเหมือนดอกไม้ใบหญ้า 

“ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ทำไมผู้คนที่นี่ถึงดูประหลาดแบบนี้”

“นอกจากเทพเซียน ผู้คนที่นี่ก็เป็นเหล่าภูตและปีศาจ ที่บำเพ็ญเพียรจนสามารถเพิ่มขั้นตบะ แล้วมาอยู่ในเขตแดนนี้ได้ แต่เฉพาะภูติกับปีศาจ ที่ถือกำเนิดจากพืชนกและแมลงที่เกี่ยวข้องกัน”

“มิน่า ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”

“ฟางเฟยเจ้าพูดภาษาแบบข้าได้ไหม ฟังดูขัดหูจริง”

“เจ้าค่ะ ท่านเทพซื่อเว่ยต้าตี้ ข้าจะเรียกและคุยกับท่านด้วยภาษาของท่าน”

มีผู้เฒ่าท่านหนึ่งเดินออกมา พร้อมเด็กรับใช้ พวกเขามาหยุดยืนล้อมฟางเฟยและซื่อเว่ยต้าตี้เอาไว้

“ข้าน้อยมิรู้ว่าท่านเทพซื่อเว่ยต้าตี้ จะละทิ้งดวงดารามาถึงแดนบุพผานี้ได้ จึงไม่ได้เตรียมการต้อนรับ”

“ต้อนรับ ผู้คนที่นี่ต้อนรับแขกเช่นนี้กันรึ”

“เกาฟางเฟย อย่าเสียมารยาท” ซื่อเว่ยตาตี้หันไปดุฟางเฟยด้วยสายตา 

“ข้าต้องขออภัยท่านผู้เฒ่า เพียงแต่คู่หมั้นของข้ายังไม่เคยมาแดนบุพผา ข้าจึงพานางมาเที่ยวชมเท่านั้น จึงมิได้แจ้งมาให้ท่านทราบล่วงหน้า”

“คู่หมั้นงั้นรึ แม่นางผู้นี้ปักปิ่นเมฆาแดนสวรรค์ แปลกจริง ท่านเทพซื่อเว่ยต้าตี้ มีการหมั้นหมายควรถือเป็นเรื่องใหญ่ ทำไมผู้เฒ่าเช่นข้ากลับไม่ได้ข่าวเลย”

“ปกติข้าอยู่แดนดาราห้วงเวหา อันว่างเปล่า มิรู้มาก่อนว่าหากจะรักหรือแต่งกับผู้ใด จำเป็นต้องรายงานให้ผู้คนรับรู้”

“ไม่แปลกหรอกหากท่านจะเป็นแค่ภูติดาวตก หรือปีศาจดาวลูกไก่ มิใช่ท่านเทพซื่อเว่ยต้าตี้ เอาเถอะอีกไม่นานมู่ตันเทพธิดาดอกโบตั๋น ก็จะแต่งเข้าตำหนักสวรรค์ อย่างไรเสียอีกหน่อยเราก็ต้องเป็นเครือญาติกัน ในเมื่อท่านพานางมาเที่ยวชมที่นี่ ข้าก็ไม่ควรขัดจังหวะคู่รัก เชิญพวกท่านตามสบาย เด็ก ๆ”

ท่านผู้เฒ่าสั่งบริวารรับใช้ ถอยเปิดทางให้กับซื่อเว่ยต้าตี้และฟางเฟย แล้วพวกเขาก็เดินหันหลังกลับเข้าไปด้านในอาคาร ที่เหมือนสร้างจากโพรงต้นไม้ขนาดใหญ่

“ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ข้าขอโทษ ข้าทำให้ท่านต้องปกป้องด้วยเรื่องแบบนี้”

“คนพวกนี้ระวังตัวมาก ดีที่เจ้ามีปิ่นขอข้า เลยพอให้มีข้ออ้างได้บ้าง”

“ท่านโกหกพวกเขา แบบนี้จะดีเหรอ” ซื่อเว่ยต้าตี้มองหน้าฟางเฟย แต่ไม่พูดอะไร

“เรากลับแดนเวหากันเถอะ”

ฟางเฟยนั่งมองซื่อเว่ยต้าตี้ ที่กลับมาถึงก็เอาแต่นั่งเหม่อลอย  

“ท่านเทพ ข้าทำอะไรผิดไปรึเปล่า ท่านเอาแต่นิ่งเฉยแบบนี้ ข้ารู้สึกไม่ดีเลย”

“ข้ากำลังคิดเรื่องของมู่ตัน นางจะแต่งเข้าแดนสวรรค์ข้ากลับไม่รู้เรื่องเลย ข้าเหมือนถูกทอดทิ้งให้มาเฝ้าดวงดาวในแดนห่างไกล จนแม้แต่เรื่องในบ้านก็ยังไม่รู้ อืม…ข้าคงคิดไปเอง ที่นั่นไม่ใช่บ้านของข้า”

“ซื่อเว่ยต้าตี้ ข้าไม่รู้ว่าท่านกำลังพูดอะไร ใครไม่สนใจท่าน ท่านจะสนใจทำไม ในเมื่อตอนนี้ท่านมีข้า แต่ล่ะวันก็มีแต่เรื่องต้องทำ ท่านจะสนใจเรื่องอื่นทำไม”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 11. ตอนที่ 4. ความหลังที่หวนคืน

    ฟางเฟยและทุกคนหันไปมองต้นเสียงที่มาถึง เทพธิดารูปโฉมงดงามนางหนึ่งพร้อมเทพธิดารับใช้ ใบหน้ายิ้มสดใสทอดสายตาไปที่ซือเว่ยต้าตี้ “นาน ๆ ทีท่านจะกลับมาแดนสวรรค์ ไม่คิดกลับตำหนักซื่อเว่ย ไปเข้าเฝ้าองค์ฮั่นยูหวี่ ก็จะกลับแดนห้วงเวหา ดูจะไม่ค่อยเหมาะสมนะ”“ข้ากำลังพานางไปเข้าเฝ้า แล้วจะกลับห้วงเวหา ไม่คิดจะพักที่นี่ ข้าทิ้งงานมาหลายวัน ข้าไม่อย่าต้องโทษมีความผิดใด ๆ ทั้งสิ้น”“ช่างใจร้ายนัก ท่านไม่คิดถึงข้าบางเลยรึ แดนห้วงเวหาท่านก็ปิดผนึกเอาไว้ ไม่ว่าผู้ใดก็เข้าออกมิได้ ข้าไปหาหลายหน ทหารยามก็ปฏิเสธทุกครั้ง จะฝ่าผนึกพลังเวทย์ก็ทำมิได้ ท่านจะหลบหน้าข้าแบบนี้ตลอดไปเช่นนั้นรึ”เทพเจ้าหนุ่มทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินสิ่งที่นางพูด "ท่านเทพไท่ไป๋จิงซิง รบกวนจัดยาให้นางแล้วให้คนไปส่งให้ข้าด้วย” ซื่อเว่ยต้าตี้หยิบชิ้นเห็ดหลินจือ ส่งให้เทพผู้เฒ่าหนึ่งชิ้น เป็นสินน้ำใจ แล้วเขาก็รีบเดินมาประคองฟางเฟย เพื่อเดินออกจากห้องปรุงยา แต่ก็ถูกเทพธิดาบริวารของนางผู้มาเยือนขวางไว้“บังอาจ” ซื่อเว้ยต้าตี้ตวาดใส่พวกนาง “พวกเจ้าเป็นแค่สาวใช้ อย่ากำเริบกับข้า”พวกนางได้แต่ก้มศีรษะตัวสั้นด้วยความหวาดกลัว“ซื่อเว่ยต้าตี้ ท่

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 11. ตอนที่ 3. ความหลังที่หวนคืน

    หมอลี่จู ส่งจูบให้จางจิ้งก่อนจะเดินออกจากห้องไป จางจิ้งได้แต่ขำกับท่าทีของลี่จู เธอเป็นผู้หญิงน่ารักและใจดี เสียก็แต่เขาไม่ได้ชอบเธอ จางจิ้งเดินกลับไปยืนข้างเตียงของฟางเฟย แค่คืนกับวัน ตอนนี้สีหน้าของฟางเฟยดูดีขึ้นจริง ๆ หวังว่าเธอในอีกช่วงเวลาคงปลอดภัย จางจิ้งกุมมือของหญิงสาวเอาไว้ ส่งพลังไปถึงฟางเฟย รีบกลับมานะพี่รออยู่เสียงหัวเราะเฮฮาดังออกมาจากห้องพักฟื้นบนแดนสวรรค์ เกาฟางเฟยเล่าเรื่องมากมายบนโลกมนุษย์ ณ เวลาปัจจุบันให้กับ ซื่อเว่ยต้าตี้ กุ้ยอ้ายป๋อเฉิง และมู่ตัน ฟัง ชายหนุ่มทั้งสองเล่นหมากไปดื่มน้ำชาไป และกินขนมปังกรอบที่เธอเอาติดตัวมา ฟังเรื่องต่าง ๆ ที่เธอเล่า ประหนึ่งฟังนิทานหลอกเด็ก เจ้าเด็กน้อยก็พลอยหัวเราะชอบใจไปด้วย“นี่อะไรกัน พวกเจ้าเป็นถึงเทพระดับสูง มานั่งจับกลุ่มส่งเสียงดังอะไรกัน พวกเจ้านะ พวกเจ้า เห็นสถานพยาบาลของข้าเป็นบ้านของพวกเจ้ากันรึไง”เทพไท่ไป๋จิงซิง ยืนเท้าเอวบ่นพวกเขา ซื่อเว่ยต้าตี้ถึงกับหัวเราะกับท่าทางของท่านเทพอาวุธโส“เกาฟางเฟย ซื่อเว่ยต้าตี้ ข้ากับมู่ตันกลับก่อนดีกว่า ตาเฒ่าอารมณ์เสียแล้ว ข้าเพิ่งก่อเรื่องจากตำหนักสวรรค์มาหมาด ๆ จะมาโดนเรื่องนี้อีก ค

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 11. ตอนที่ 2. ความหลังที่หวนคืน

    ซื่อเว่ยต้าตี้ทำตามที่เขาบอก แล้วมองใบหน้าของฟางเฟย นับเลขในใจ เป็นอย่างที่กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงพูด เกาฟางเฟยค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ใบหน้าแรกที่หญิงสาวเห็นคือซื่อเว้ยต้าตี้ ที่ยิ้มกว้างเทพเจ้าหนุ่มเข้ามากอดเธอเอาไว้ด้วยความดีใจ“โอะ…โอ๊ย ๆ…ซื่อเว่ยต้าตี้ ข้าเจ็บ ข้าจะตายเพราะท่านนี่แหละ เบา ๆ หน่อย”“ขอโทษ ข้าดีใจ เจ้าเจ็บหนักมาก รู้ไหมข้ากังวลมากแค่ไหน เมื่อเช้าท่านพ่อส่งเห็ดหลินจือมาให้ ข้าให้เจ้ากินไปหลายครั้งก็ยังนิ่งอยู่ รู้ไหมข้าเริ่มใจไม่ดีแล้วนะ”หญิงสาวจับมือของเขาไว้ พร้อมส่งยิ้มให้“ข้ารู้ ท่านจะไม่ทิ้งข้า ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ข้าดีใจที่ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นหน้าท่าน กระเป๋าข้าอยู่ไหน”"อยู่นี่เจ้าต้องการอะไรบอกข้า"“ลูกอม อ้อ…น้ำตาลก้อน”“ได้ ๆ ข้าแกะให้ นี่ข้าป้อน” แค่พอเข้าปาก ฝางเฟยก็รีบคายออกทันที“เอาสีอื่น ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ นี่มันรสกาแฟ ข้าปากคอขมไปหมด ท่านยังจะให้กินรสกาแฟอีก เอาสีแดง”“ได้ ๆ ก็ข้าไม่รู้ เจ้าขนเอามาซะเยอะเลย รสชาติไหนเป็นรสอะไรข้าจะรู้ได้อย่างไร”กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงและมู่ตันก้มดูชายหญิงตรงหน้า ด้วยความสนใจ ในกระเป๋าของฟางเฟยนอกจากคันฉ่องทองแดงกับมีดสั้น ก็มีขนมน่าตาแปล

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 11. ตอนที่ 1. ความหลังที่หวนคืน

    องค์ไท่จื่อไฉเหลี่ยงหวง หลับตาลงสูดลมหายใจเข้าปอด มู่ตันคือเทพธิดาที่เขาหลงรักและพอใจ ถึงขั้นจะแต่งนางขึ้นเป็นชายา โดยไม่สนคำทักท้วงถึงความเหมาะสมคู่ควรใด ๆ แต่ในเมื่อเวลานี้ กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงได้มาแสดงตัวถึงความเป็นเจ้าของ มีหรือที่คนหยิ่งในศักดิ์ศรีเช่นเขา จะดื้อดึงเอาของที่มีเจ้าของมาเป็นของตน ต่อให้ต้องการมากแค่ไหนก็ตาม“ในเมื่อเจ้าพูดถึงเพียงนี้ ข้าดูไม่มีความหมายในชีวิตเจ้าเลย ตลอดเวลาที่ผ่านมา ความดีที่เจ้าแสดงต่อข้า ทุกอย่างข้าคงคิดไปเอง”ไฉเหลี่ยงหวง คุกเข่าลงต่อหน้าองค์ฮั่นยุหวี่ ผู้เป็นบิดา“ท่านพ่อ ลูกโง่เขลา ดวงตามืดบอดในรัก ขอท่านได้โปรดยกเลิกการเสกสมรสของข้า ด้วยเถิดพระเจ้าข้า”องค์ฮั่นยุหวี่เงยหน้ามองเพดาห้องโถง รู้สึกสงสารบุตรชาย แต่ในเมื่อความจริงประจักษ์ชัดถึงเพียงนี้ คงต้องปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามหนทางของมัน“ได้ ประกาศออกไป ข้าขอยกเลิกงานสมรส องค์ไท่จื่อไฉเหลี่ยงหวงกับเทพธิดามู่ตันแดนบุปผา การหมั้นหมายระหว่างทั้งสองถือว่าขาดต่อกัน จะไม่มีการเสกสมรสระหว่างคนทั้งสองเกิดขึ้นอีกต่อไป”“ขอบพระทัยพระเจ้าข้า” บุคคลทั้งสามกล่าวขึ้นพร้อมกันกุ้ยอ้ายป๋อเฉิงอุ้มบุตรชายเดินจูงม

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 10. ตอนที่ 4. เผชิญหน้า

    “อย่ามากพิธี กลับมาแล้วรึ นางหนูตระกูลเกาผู้นี้ใช้ได้ทีเดียว งานแรกก็เจอเจ้าเล่นงานซะปางตาย ถนอมนางหน่อย หน้าที่ของนางยังไม่จบ"“ขออภัย ในเวลานั้นข้าไม่สามารถควบคุมตนเองได้ จึงพลั้งมือทำร้ายนาง และข้าไม่รู้ว่านางเป็นเพียงมนุษย์ ปิ่นเมฆาสวรรค์ของท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ดูจะปิดบังทุกสิ่งได้มิดชิด จนข้ายังคิดว่านางเป็นเทพบนชั้นฟ้า ด้วยพลังแบบนั้นนางน่าจะรับมือได้ ไม่คิดว่าผลจะเป็นเช่นนี้"“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เรื่องมันผ่านไปแล้ว นางเองตอนนี้ก็ปลอดภัยดี อยู่ในความดูแลของไท่ไป๋จิงซิง เมื่อเช้าข้าได้ส่งเห็ดหลินจือไปให้ อีกไม่นานก็จะกลับมาปกติ ว่าแต่เจ้าเถอะมีอันใดจะบอกข้าอีกหรือไม่”“ข้ามีเรื่องต้องกราบทูล ขอท่านฮั่นยุหวี่ ทรงโปรดอภัย”เทพเจ้ากุ้ยอ้ายป๋อเฉิง วาดแขนทำพิธีคารวะชุดใหญ่ แล้วคุกเข่าลงคำนับ ท่านฮั่นยูหวี่มองดูท่าคารวะแล้วรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ ด้านหลังกุ้ยอ้ายป๋อเฉิง มีเทพธิดามู่ตันว่าที่สะใภ้หลวงที่กำลังอุ้มทารกน่ารักในอ้อมอก “ข้า ใคร่ขอให้ท่านช่วยเหลือ ขอทรงโปรดยุติการเสกสมรสระหว่างมู่ตันกับไท่จื่อไฉเหลี่ยงหวง ด้วยนางเป็นภรรยาของข้า จึงมิอาจแต่งไปเป็นภรรยาผู้อื่นได้”องค์ฮั่นยุหวี

  • ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ   บทที่ 10. ตอนที่ 3. เผชิญหน้า

    “ท่านคิดทำสิ่งใด”“พูดความจริง ต่อให้ต้องถูกลงโทษ ข้าก็ต้องยอมรับมัน”“ลงโทษ ความรักระหว่างเรามีโทษด้วยเหรอ ต่อให้วันนี้ท่านไม่มา ข้าก็คิดไว้แล้วว่าวันแต่งงาน ข้าจะบอกความจริงต่อตำหนักสวรรค์ ดินแดนสูงส่งเช่นนั้น คงไม่อยากรับผู้หญิงมีตำหนิไปเป็นชายาหรอก”“ทำเช่นนั้นมิได้ ทุกชีวิตที่นี่จะเดือดร้อน ถ้าความเข้าใจกลับแปลเปลี่ยนเป็นความโกรธเคือง”“แล้วแบบนี้จะทำอย่างไง”“เราจะไปกันสามคน เราจะไปกันเฉพาะครอบครัวของเรา เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคนอื่น เราสร้างเรื่องนี้ขึ้นมาเราต้องจบมันด้วยตนเอง”กุ้ยอ้ายป๋อเฉินอุ้มลูกชายของเขาในอ้อมอก แขนอีกข้างก็โอบเอวมู่ตันไว้ เสกตัวเองเป็นพญานกยักษ์ บินขึ้นสู่เวหา ทหารแดนบุปผาต่างตกตะลึง กับนกยักษ์ที่โฉบเอามู่ตันกับลูกชายของนางบินขึ้นสู่ท้องฟ้า กว่าจะตั้งสติได้ง้างคันธนูยิงออกไป พญานกยักษ์ก็พาสองแม่ลูกบินไปจนลับสายตาเสียแล้วเกาจางจิ้งยืนมองดูร่างของฟางเฟย ที่ถูกโยงไปด้วยอุปกรณ์ทางการแพทย์ ภาพที่ฟางเฟยสำลักเอาลิ้มเลือดออกมา ยังคงติดตาเขาจนถึงตอนนี้ เสื้อผ้าของเขายังเต็มไปด้วยเลือดของหญิงสาว แม้เขาจะผ่านการเข่นฆ่ามานับไม่ถ้วน แต่กับผู้หญิงคนนี้มันต่างกันออกไป บุ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status