บทที่ 51. ตอนที่ 1. ห้วงฝันธาตุไฟ

“ซื่อเว่ยต้าตี้ ท่านกับนางทำร้ายข้าก็เท่ากับเผ่าสวรรค์และเผ่ามารต้องหมางใจต่อกัน ข้าว่าท่านทั้งสองควรตริตรองให้มากกว่านี้”

“เช่นนั้นรึ ข้าเป็นผู้ถือคันฉ่องทองแดงแห่งปัญจธาตุ ดินแดนที่ไม่ขึ้นตรงต่อแดนสวรรค์และแดนอื่นใด องค์หญิงแดนมารก่อกวนการทำงานของข้า หากข้าจัดการเจ้าผู้ก่อกวน คิดว่าสวรรค์จะเข้าข้างท่านรึไม่”

“ก็เขาไง องค์ชายซื่อเว่ยต้าตี้เป็นเทพเจ้าแดนสวรรค์ เขาคือคนเผ่าสวรรค์”

ซื่อเว่ยต้าตี้ยกมือขึ้นปิดตาตนเอง “แต่เผอิญข้าไม่เห็น”

“ท่าน เสด็จพี่ซื่อเว่ยอย่างไรเราก็เป็นญาติกัน ท่านอย่าทำเช่นนี้นะ” องค์หญิงเหลี่ยงซูพูดเสียงสั่นเครืือด้วยความกลัวที่เริ่มก่อตัวภายในจิตใจ

เกาฟางเฟยลดมีดสั้นที่จ่อคอนางลง แล้วผลักนางไปข้างหน้า “องค์หญิงเหลี่ยงซู ข้ามิรู้ว่าท่านมีเจตนาอะไรถึงต้องการท่านเจียวหั่วลี่หมิงนัก แต่จงรู้ไว้เถอะ ความรักต้องเกิดจากคนสองคนมีใจเป็นหนึ่งเดียวกัน สิ่งที่ท่านทำอยู่นอกจากจะไม่มีวันได้รับความรักจากเขา ท่านยังเสียเกียรติของผู้หญิงคนหนึ่ง ในสายตาของผู้ชายที่ท่านหมายตามอบหัวใจให้อีกด้วย วันนี้ข้าจะไม่เอาเรื่องท่านที่เห็นว่าเป็นญาติของผู้ชายที่ข้ารัก แต่ครั้งหน้าเจ้าจะไม่โชค