LOGINShare
บทที่ 82. ตอนที่ 3. เทพธิดาแห่งพิภพ
Last Updated:
2025-12-18 09:19:34
Latest chapter
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 90. ตอนที่ 4. ปฐมเหตุห้วงฝันคันฉ่องทองแดง
“ข้อต่อไป ข้ามาที่นี่ได้หลังจากทำลายมนต์ลวงตา มิติสนธยาแห่งนั้น เป็นมนต์ลวงตา มิน่าทั้งที่ข้าอยู่ใต้น้ำกลับหายใจออก เพียงแต่ร่างกายดั่งล่องลอยอยู่ในสายน้ำ สัมผัสความเย็นมืดดำและน่ากลัวได้จากตามองเห็น เพิ่มเติมข้าไม่รู้ว่าไปที่นั่นได้อย่างไร ข้ารู้แค่ว่าข้าฝันร้ายเกี่ยวกับนาง และร้อนใจมาก ท่านซือซงและท่านเทพตงฉางจับข้าแช่น้ำ หวังให้สร่างเมา เพื่อจะได้มาตามหาท่านและฟางเฟย แต่ระหว่างนั้นข้าก็จมลงในน้ำและมาพบฟางเฟย แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามที่ข้าเล่ามา”“แดนสนธยา มนต์ลวงตา” ซื่อเว่ยต้าตี้ทวนคำพูดของเกาจางจิ้ง “ฟางเฟยข้าขอดูคันฉ่องเจ้าหน่อย”“มีอะไรเจ้าคะ” หญิงสาวสงสัยแต่ก็ยอมเอาคันฉ่องปัญจธาตุออกมาให้ เทพเจ้าดวงดาวดูตามที่เขาขอคันฉ่องทองแดงปัญจธาตุมีสีจางลงจนแทบจะซีดขาว ด้านหน้าเรียบที่หญิงสาวเคยขัดเงาดูแลรักษา กลับขึ้นฝ้าขุ่นมัว “ฟางเฟยนี่เกิดอะไรขึ้น คันฉ่องปัญจธาตุ เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้” หญิงสาวรีบแย่งคันฉ่องทองแดงปัญจธาตุจากมือของเทพเจ้าดวงดาว เกาฟางเฟยพลิกดูคันฉ่องของเธอด้วยความสะเทือนใจ น้ำตาเริ่มไหลออกมามือไม้สั่นด้วยความร้อนใจและสับสน “เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร ข้าเฝ้าดูแลรักษาอย่างดี
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 90. ตอนที่ 3. ปฐมเหตุห้วงฝันคันฉ่องทองแดง
เสื้อผ้าที่หญิงสาวสวมใส่ไม่เปียกชื้น เส้นผมก็แห้งสนิท เหมือนไม่เคยสัมผัสน้ำมาก่อน เกาจางจิ้งเริ่มมองไปรอบห้อง เพื่อหาทางจัดการกับตัวเอง ด้วยเพราะซือซงกับเทพตงฉางจับแก้ผ้าจนหมดก่อนจะลงแช่น้ำ ทำให้ตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น เกาจางจิ้งสอดส่องสายตามองไปรอบห้อง พบชุดของเทพเจ้าดวงดาวพาดม่านบังตาอยู่ ตั้งใจลุกไปหยิบมาสวมแก้สถานการณ์ให้พ้นไป แต่กลับคิดบางอย่างขึ้นได้ "ซื่อเว่ยต้าตี้ เป็นคนสุภาพเรียบร้อย ไม่มีทางที่เขาจะหายไปทั้งที่ไม่แต่งตัว เกาจางจิ้งค้นหาเสื้อผ้าชุดใหม่ เขาไม่คิดแตะต้องของเทพเจ้าดวงดาว ต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ ๆ ไม่มีทางที่ซื่อเว่ยต้าตี้จะทิ้งฟางเฟยไว้คนเดียว ชายหนุ่มแต่งตัวเสร็จเตรียมจะก้าวเท้าออกจากห้องพลันก็คิดถึงเกาฟางเฟย น้องสาวต่างบิดามารดาที่นอนหายใจสงบเรียบนิ่ง เหมือนคนอ่อนเพลียหลับใหล ‘พี่จะทิ้งเธอไว้แบบนี้ไม่ได้ คงเพราะเทพเจ้าดวงดาวทิ้งเธอไว้แบบนี้ ถึงได้เกิดเรื่องขึ้น พี่จะไม่ยอมให้เธอมีอันตราย' เกาจางจิ้งนั่งลงข้างหญิงสาว ใบหน้างดงามของฟางเฟยยังคงงดงามตราตรึงใจ แม้ตอนนี้เธอจะตกเป็นสมบัติของคนอื่นไปแล้ว แต่สำหรับนายน้อยเกาจางจิ้ง คุณหนูเกาฟางเฟย คือสมบัติชิ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 90. ตอนที่ 2. ปฐมเหตุห้วงฝันคันฉ่องทองแดง
เทพเจ้าตงฉางและซือซงมองหน้ากัน ก่อนจะหันกลับไปมองเกาจางจิ้งที่แช่น้ำอยู่ “นี่ท่านเกาจางจิ้งชอบแม่นางเกาฟางเฟย เช่นนั้นรึ”เกาจางจิ้งเหมือนรู้ตัว มองหน้าเทพเจ้าหนุ่มทั้งสองไปมา “เอ่อ ไม่ใช่ ๆ ไม่มีอะไร ข้าก็พูดไปเช่นนั้นเอง ท่านทั้งสองไปพักเถอะ รุ่งสางจะได้เดินทางกัน” เกาจางจิ้งยิ้มเจื่อนแก้ตัวพัลวันเทพเจ้าหนุ่มน้อยได้แต่พยักหน้าให้กัน แล้วทิ้งเขาไว้เพียงลำพัง เกาจางจิ้งได้แต่ถอนหายใจ เรื่องอับยศหากใครจะล่วงรู้ ว่าพี่ชายแอบหลงรักน้องสาว สู้ปล่อยให้เป็นเช่นนี้คงดีที่สุดแล้ว ร่างกายในโลกของความจริง เปลี่ยนแปลงไปเป็นเหมือนร่างมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง คงเพราะฟางเฟยเลือกแล้วที่จะอยู่กับผู้ชายที่ตนเองรัก ชายหนุ่มก้มลงมองใบหน้าตนเองในอ่างน้ำที่นิ่งสงบ ‘ดูซิจางจิ้ง นายน้อยแห่งสกุลเกา เพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง แต่กับแค่ผู้หญิงคนนึง นายกลับไม่สามารถได้ครอบครอง นายมันไม่เอาไหน มีโอกาสบอกรักเธอ มีโอกาสได้ใกล้ชิดเธอ นายก็ไม่พููดออกไป ปล่อยจนความสัมพันธ์พี่น้องแน่นแฟ้น ปล่อยจนเธอได้พบผู้ชายคนอื่น ปล่อยจนเธอมอบใจและกายให้เขาไป’เกาจางจิ้งทิ้งตัวจมลงสู่สายน้ำอุ่น ต้องการให้ทุกอณูของร่างกายถูกชะล้างด้วยน้
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 90. ตอนที่ 1. ปฐมเหตุห้วงฝันคันฉ่องทองแดง
เกาจางจิ้งไม่ยอมนอน ได้แต่นั่งครุ่นคิด ว่าจะไปตามหาเกาฟางเฟยได้จากที่ใด ซือซงและตงฉางก็ไม่ต่างกัน“น้ำแกงสร่างเมาขอรับท่านเทพ” ฮุ่ยเหอนำถ้วยน้ำแกงมาส่งให้กับเกาจางจิ้ง และยืนรอหากชายหนุ่มมีสิ่งใดเรียกเขารับใช้เพิ่มเติม ซือซงที่กำลังเดินวนไปมาอย่างใช้ความคิด หันมามองชายหนุ่มเทพรับใช้ประจำตัวเกาฟางเฟยด้วยความสนใจ“เจ้า ฮุ่ยเหอใช่หรือไม่”ฮุ้ยเหอ หันไปโค้งคำนับต่อร่างเงาธาตุไฟ "ขอรับท่านซือซง" “ร้ายกาจรู้ชื่อข้าซะด้วย เจ้ารับใช้แม่นางเกาฟางเฟย รู้หรือไม่ท่านเทพซื่อเว่ยต้าตี้มักพานางไปที่ใด”"เรื่องพานางไปที่ใดบ้างนั้น ในตำหนักซื่อเว่ยไม่มีใครรู้หรอกขอรับ ท่านซื่อเว่ยต้าตี้เองเดิมทีก็มิค่อยได้อยู่ที่นี่ ท่านมักอยู่ที่แดนดาราห้วงเวหา จะมาช่วงหลังที่มีแม่นางเกาฟางเฟย แดนดาราห้วงเวหาก็ถูกทิ้งให้ท่านเทพตงฉางดูแลจัดการแทน จะมาที่นี่บ้าง อ้อ…แล้วก็ที่แดนปัญจธาตุ พักหลักท่านไปที่นั่นด้วยซือซงและทุกคนตั้งใจฟังฮุ้ยเห่อเล่า แต่สุดท้ายก็เหมือนไม่มีประโยชน์เลย ซื่อเว่ยต้าตี้มีอิสระ ไม่ชอบมีผู้ติดตาม จะไปไหนบ้างยากจะมีคนล่วงรู้“เดี๋ยวนะ มีอีกที่” เทพตงฉางเหมือนลำดับเหตุการณ์และคิดถึงสถานที่แห่งหนึ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 89. ตอนที่ 4. สุดปลายฝัน
เมื่อประตูถูกเปิดออก ห้องนอนสวยงามอันควรเป็นรังรักที่หอมหวาน กลับเป็นเพียงห้องว่างเปล่ารอบด้านดำมืดจนหาความสุดของขอบผนังไม่เจอ ซื่อเว่ยต้าตี้ก้าวเท้าข้ามธรณีประตู ทันทีที่เท้าแตะพื้น กลับพบว่าพื้นห้องคือเวิ้งน้ำกว้างใหญ่ที่มีความลึกเพียงฝ่าเท้าสัมผัส“นี่มันอะไรกัน” หยุ่นหยวนที่วิ่งตามมา ได้แต่ตกตะลึกกับสิ่งที่เห็น ตำหนักร้างของธิดามารผู้สาบสูญ ต่างล่ำลือถึงความงามอันวิจิตร เหตุใดจึงมีห้องเช่นนี้อยู่ภายในตำหนักที่ควรงดงาม“มิติลึกลับแดนสนธยาของคันฉ่องปัญจธาตุ”“คันฉ่องปัญจธาตุ คันฉ่องของเทพธิดาผู้นั้น” หยุ่นหยวนคิดตาม “เสียงร้องเมื่อครู่ เป็นของนางเช่นนั้นรึ”“หยุ่นหยวนเจ้าเลิกพูดมาก แล้วช่วยข้าหาประตู”“นั่นไงประตู ก็ท่านกับข้าเพิ่งเดินเข้ามาพร้อมกัน” ซื่อเว่ยต้าตี้มองหน้าเจ้ามารหนุ่มด้วยความไม่สบอารมณ์ แต่จะว่ากล่าวเขาก็เห็นจะผิด เพราะที่หยุ่นหยวนเข้าใจเช่นนั้นก็ไม่แปลก“ข้าหมายถึงประตูมิติแดนสนธยา นี่เจ้าแค่เล่นหรือว่าเบาปัญญา”“ได้ เจ้ามังกร ข้าไม่เล่นแล้วนะ” หยุ่นหยวนพายมือออกเครื่องดนตรีชิ้นโปรดปรากฏบนฝ่ามือ เจ้ามารหนุ่มเริ่มบรรเลงซางเซียน เสียงเครื่องสายดังเป็นจังหวะสะท้อนไปมาใ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 89. ตอนที่ 3. สุดปลายฝัน
“ทำไมพวกนี้ขยับได้”“น่าจะเป็นจากแสงจันทร์เต็มดวง ข้าไม่รู้รายละเอียดมากนัก รู้แค่ว่าตำแหน่งของตำหนักซื่อเว่ยสำคัญและเป็นชัยภูมิที่ดี องค์ฮั่นยุหวี่ถึงยกให้กับบุตรชายคนโต และที่แปลกมีเพียงเขาที่เป็นมังกรเช่นพระบิดา แต่บุตรที่เกิดกับเกาโฮ่ว กับเป็นเพียงหงส์”“คงเพราะเหตุนี้ เจ้าเฒ่าเยว่เซียนเหล่าเหริน ถึงดีใจใหญ่ ที่ท่านเทพซื่อเว่ยต้าตี้กล้าเอาตำหนักสำคัญเดิมพันเราสองคน”“ใช่คงเป็นเช่นนั้น จะอย่างไรก็ตามข้าจะไม่มีวันให้ท่านอาจารย์ต้องเสียที่นี่ไป ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเราสองคน”“ไม่ต้องห่วงน่า ข้าไม่คิดหนีอยู่แล้ว ตามสัญญาไปไหนเราจะไปด้วยกัน” ซืงซงยิ้มให้กับเทพเจ้าตงฉางภายใต้แสงจันทร์นวลและเหล่าตุ๊กตาไม้แกะสลัก กับคำสัญญาที่ย้ำเตือนมิตรภาพระหว่างกันเทพเจ้าหนุ่มเกลี่ยเส้นผมที่ลงมาปิดใบหน้าหญิงสาวในอ้อมแขน แม้ในยามหลับใหล เกาฟางเฟยของเขาก็ยังงดงามเป็นที่สุด ซื่อเว่ยต้าตี้ก้มลงจุมพิตนางซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้ร่างกายอ่อนเพลียจะบ่ายเบี่ยง แต่ก็ไม่อาจต้านทานกำลังของเทพเจ้าครึ่งมารได้“พอแล้วข้าอยากนอน”“ข้าก็ไม่ได้ทำสิ่งใดนี้ แค่อยากจูบเจ้าเท่านั้น”“อืม…พอแล้ว ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ท่านเป็นเทพเจ้าหรื
You may also like
ช่วยด้วย! ข้าถูกตัวร้ายปักธงเข้าให้แล้ว
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค3.3K viewsข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค27.2K viewsพระเอกหลงยุค
เพลิงนารา/zabzeed/Smeraldo_k796 viewsออกจากวงการบับเทิงเพื่อมาเป็นแม่หมอ
เฉินม่านอิ๋ง2.7K viewsหม่าจิ่วเหลียนฮวาบุปผาเก้าชีวิต (ภาคต่อบุปผาเยียวยาใจ)
ซูเมี่ยวหลิง855 viewsเวียงแสนพรหม
ลันลาบายหมายเลขแปด454 viewsนักสืบจากต่างแดน
ตะวันสีเพลิง1.7K viewsเมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา
Airflyline947 views
