LOGINShare
บทที่ 86. ตอนที่ 1. ผงหอมนางรำ
Last Updated:
2025-12-19 13:05:25
Latest chapter
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 105. ตอนที่ 4. สัตว์พาหนะ
“อ่า ใช่ ข้าลืม” ฟางเฟยหันไปยิ้มแหยให้จางจิ้ง “ดูเหมือนเฟิ่งหวางจะเตรียมเรื่องนี้ไว้ให้ก็เพื่อการนี้โดยเฉพาะ นางช่างเป็นห่วงข้า”“เฟิ่งหวางไม่ได้ห่วงเรา นางห่วงสามีนาง”“พี่จางจิ้ง เหล้ามีพิษ” ฟางเฟยส่งมีดสั้นและปิ่นให้จางจิ้งดู เนื้อโลหะเงินเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท“อย่างอื่นล่ะเป็นไหม”“อย่างอื่นไม่มีปัญหา มีแค่เหล้าอย่างเดียวที่ผิดปกติ” จางจิ้งรีบส่งมีดสั้นและปิ่นให้ฉือเกาเทาที่นั่งถัดออกไปได้เห็นฉือเกาเทา แค่เห็นสิ่งที่เกาจางจิ้งยื่นส่งมา เขาก็รีบชักดาบพุ่งเข้าพาดคอขุนนางแก่ทันที“ท่าน ๆ ฉือ ท่านจะทำอะไร ข้า ข้าทำผิดอะไรนะ”“นั่นสิ ท่านพี่ฉือเกิดอะไรขึ้น” โจวซานป๋อที่นั่งห่างออกไปจากทุกคน ทำให้ไม่รู้ว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น“ในเหล้าดอกเหมยมีพิษ ท่านได้รับคำสั่งใคร ให้ทำเรื่องเช่นนี้”“เป็นไปไม่ได้ เหล้านั่นข้าหมักกันเองกับมือ จะมีพิษได้เช่นไร องค์ชายดีกับข้า ข้าไม่มีทางทำร้ายพวกท่านอยู่แล้ว”เกาจางจิ้งรวบหยิบเอามีดสั้นและปิ่นปักผมบนโต๊ะของฉือเกาเทา ไปยื่นให้ท่านสวีกงได้ดูด้วยตาตนเอง “ท่านสวี มีดสั้นของน้องสาวข้า ทำจากแร่เงินแท้ ส่วนปิ่นปักผมนี่ก็เช่นกัน ทั้งสองสิ่งจุ่มลงในจอกเหล้าดอกเหมย
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 105. ตอนที่ 3. สัตว์พาหนะ
เกาฟางเฟย เดินเข้าไปสวมกอดซื่อเว่ยต้าตี้โดยไม่สนใจสายตาทุกคน “ท่านพูดเหมือนสั่งเสีย ซื่อเว่ยต้าตี้จะมีความผิดอะไรเช่นนั้นหรือ คนผู้นั้นก่อกวนเราก่อนนะ ไม่ใช่ท่านเป็นผู้เริ่ม”ซื่อเว่ยต้าตี้ยกมือขึ้นลูบศีรษะหญิงสาวแผ่วเบา "ไม่ได้สั่งเสีย ข้าแค่วางแผนเผื่อไว้ หากข้าไปไม่ทัน เกาจางจิ้งจะได้ทำหน้าที่นี้แทนข้า"“มีอีกเรื่อง” สัตว์เทพจูเชว่เอ่ยขึ้น "คันฉ่องของเจ้ามีเทพเจ้าธาตุทองอยู่ในนั้น หากเกิดเหตุฉุกเฉิน เจ้าสามารถเรียกเขาออกมาได้"เกาฟางเฟยผละออกจากซื่อเว่ยต้าตี้ นางยกคันฉ่องขึ้นดู “มันก็เหมือนเดิม ไม่เห็นมีอะไรที่เปลี่ยนไป”“ภายนอกเหมือนเดิม แต่ภายในไม่ใช่ คันฉ่องของเจ้ามีเซียนกระจกโลหะ ที่ผ่านมามันเกเรเพราะมีบางอย่างรบกวน พูดถึงตรงนี้เจ้าคงเข้าใจ เทพเจ้าธาตุทองจึงต้องเข้าไปเพื่อดูแลควบคุมมัน สุดท้ายเขาไม่เคยจากไปไหนเลย เขาไปทุกที่พร้อมกับมู่หลินหนิงอัน และทายาทสกุลเกาในทุก ๆ รุ่น”“ร้ายนัก ข้าซื่อเว่ยต้าตี้ ควบคุมดวงดาวทั้งฟากฟ้ารอบจักรวาล ยังใช้เวลาอยู่หลายร้อยปี กว่าจะตามหานางเจอ แต่เขากลับแฝงตัวไปกับของรักของนาง เฝ้าติดตามไปเช่นนั้น"“เอาไว้เขาควบคุมเจ้าเซียนกระจกโลหะได้ กลับออกมา
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 105. ตอนที่ 2. สัตว์พาหนะ
“ไท่จื่อไฉ่เหลียงหวง ถ้าวันนี้ข้าไม่ได้มาเห็นท่านด้วยตาตนเอง ก็คงยังเชื่อสนิทใจ ว่าบุรุษรูปงามโอรสสวรรค์ล้วนแต่มีผู้ที่รักใคร่และเชิดชู นับแต่นี้ข้าคงต้องคิดใหม่ เสียงซุบซิบของเหล่าเซียนน้อย บางทีอาจน่าเชื่อถือมากกว่าบรรดาเทพเจ้าระดับสูง ที่มักปั้นหน้าสร้างภาพ" ฮั้งเจียงลี้หันไปมองทหารของตำหนักเบื้องบน "ไป…พวกท่านพาตัวเขาไปได้แล้ว เชิญผู้เกี่ยวข้องไปพร้อมข้าด้วย”เหล่านักรบสวรรค์เบื้องบนและเทพธิดาฮั้งเจียงลี้ พร้อมผู้ติดตาม พากันคุมตัวไฉ่เหลียงหวงหายตัวไปกับมิติที่ถูกเปิด“ฟางเฟย ข้าจะส่งเจ้าไปหาโจวซานป๋อ ทำหน้าที่ของเจ้า ทำหน้าที่ของราชินิแห่งแดนปัญจธาตุ เช่นที่เจ้าทำอยู่ในขณะนี้ ไหวพริบของเจ้าดีมาก คิดได้เช่นไร ไปขอความช่วยเหลือจากนาง ไฉ่เหลียงหวงครั้งนี้คงหนีไม่พ้นโทษทัณฑ์เช่นที่ข้าเคยโดน”“พูดแบบนี้ แสดงว่าท่านจะไม่ไปกับข้า” เกาฟางเฟยล้วงหยิบผ้าเช็ดหน้าของตนเอง ขึ้นมาซับคราบเลือดออกให้เทพเจ้าดวงดาวซื่อเว่ยต้าตี้รีบจับมือนางไว้ สบตามองดูหญิงคนรัก “เรื่องของไฉ่เหลียงหวงเป็นเรื่องใหญ่ เขาปลอมตัวเป็นกุ้ยอ้ายป๋อเฉิง ลวงมู่ตัน ลวงข้า และยังหมายช่วงชิงคันฉ่องของเจ้า หมายยึดแดนปัญจธาตุ ถ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 105. ตอนที่ 1. สัตว์พาหนะ
เกาฟางเฟยขยับเข้าไปเกาะแขนซื่อเว่ยต้าตี้ แต่สายตาก็ยังจับจ้องมองดูเมิ่งหวายตัวใหญ่ ที่พยายามแสดงให้ทุกคนเห็นว่าตัวมันน่ารัก แต่ในสายตาทุกคนกลับรู้สึกว่ามันน่ากลัว หญิงสาวก้มลงมองบนพื้น ขนสีแดงของมันขาดกระจัดกระจาย คงเป็นเพราะดาบดาราพิฆาต หรือที่มันดิ้นไปมาไม่ใช่เพราะน่ารัก แต่เพราะมันมีบาดแผล“ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ท่านทำมันบาดเจ็บรึเปล่า” เทพเจ้าดวงดาวมองดูขนสีแดงในมือหญิงสาว แล้วรีบยกมือขึ้นกุมหน้าอก สำลักเอาเลือดที่ค้างอยู่ในปากในคอออกมา“ฟางเฟย ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ เป็นข้าต่างหาก ไม่ใช่มัน”“อ่ะ…ใช่ เป็นท่าน” ไท่จื่อไฉ่เหลียงหวงชำเลือตามองซื่อเว่ยต้าตี้ ที่กำลังแสดงความอ่อนแอเพื่อเรียกร้องความสนใจจากทุกคน“เสแสร้ง มังกรเช่นเจ้าหนังเหนียวจะตาย ต่อให้หั่นทิ้งเป็นร้อยชิ้น เจ้าก็ไม่ตาย”“ก็ใช่นะ เจ้าก็พูดถูก เรื่องนี้ข้าไม่ปฏิเสธ ต่อให้ตาย ข้าก็จะกลับมาเกิดใหม่ วนไปเช่นนี้จนกว่าเจ้าจะตายก่อนข้า”“พอเลยเจ้าทั้งสอง ทะเลาะกันตั้งแต่เด็กจนโต ไม่รำคาญกันบ้างรึไง พวกท่านคุมตัวเขาไปตำหนักสวรรค์ ส่วนเจ้าเกาฟางเฟย ช่วยพาทุกคนไปเข้าเฝ้าด้วย” เทพธิดาพัดใบกล้วยถือว่าตนเป็นผู้แทนองค์แห่งพระแม่สวรรค์ ถ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 104. ตอนที่ 4. เมิ่งหวายแห่งเฉียวหมิง
“ไฉ่เหลียงหวง ตลอดเวลาตั้งแต่เล็กจนโต ข้าไม่เคยคิดแย่งชิง หรือใฝ่ฝันต้องการมีสิ่งใดเช่นเจ้าเลย ระหว่างเรา คำว่าพี่น้องไม่เคยมีตั้งแต่แรก วันนี้หากข้าไม่ลงมือ เจ้าก็จะเป็นผู้ลงมือ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เราก็มาประลองกันเถอะ ไม่ว่าใครแพ้ ห้ามผู้ชนะลงมือจนถึงแก่ชีวิต เจ้าเข้าใจหรือไม่"ไฉ่เหลียงหวงยิ้มมุมปาก ”อะไรกันซื่อเว่ยต้าตี้ มาถึงเวลานี้เจ้าเพิ่งรู้ตัวหรือว่า เจ้าไม่มีทางสู้ข้าได้" ไท่จื่อไฉ่เหลียงหวงหัวเราะออกมา เพราะคิดว่าคำพูดของเทพเจ้าดวงดาว เป็นเพราะเขาขลาดกลัวขึ้นมาจริง ๆ ซื่อเว่ยต้าตี้ได้แต่ส่ายหน้า มองดูความผยองของเทพเจ้าสงครามที่ไร้สมอง เป็นความโชคดีของแดนสวรรค์ที่มีความสงบร่มเย็น หากเป็นตอนมหาสงครามเมื่อครั้งอดีต นึกไม่ออกเลย หากแดนสวรรค์จะมีผู้นำทัพ ที่คิดแค่เรื่องใช้กำลัง แต่ไม่เคยใช้สมองซื่อเว่ยต้าตี้ไม่พูดโต้ตอบอะไรอีก ซัดมวลพลังเข้าใส่ไฉ่เหลียงหวง เทพเจ้าหนุ่มในเงาปีศาจ เร่งซัดพลังของตนเองเข้าต้านทันที ไท่จื่อไฉ่เหลียงหวงรับรู้ได้ทันที ว่าพลังขอซื่อเว่ยต้าตี้มีอานุภาพขนาดไหน หัวใจของเขาเหมือนถูกบีบอัด จนรู้สึกเจ็บ แต่ก่อนที่มันจะหยุดเต้น อยู่ ๆ ก็เหมือนพลังของซื่อเว่ยต
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 104. ตอนที่ 3. เมิ่งหวายแห่งเฉียวหมิง
ยายแก่ร่างท้วม ผิวขาวนวลของนางสว่างชวนมอง มวยผมบนศีรษะของนางมีดอกไม้สีขาวงดงามเสียบแสมอยู่ นางสวมอาภรณ์สีเขียวแซมดำ ใบหน้ายิ้มแย้มละมุนใจ อุ้มทารกร่างกลมมาด้วย เมื่อทารกน้อยเห็นหน้าบิดา ก็หัวเราะชอบใจยกแขนกางออก ทำท่าให้อุ้มตน เทพเจ้าธาตุไม้ยิ้มให้บุตรชาย แล้วรับเขามาอุ้มปลอบโยนด้วยสุดแสนคิดถึง เวลาเป็นเดือนที่ไม่ได้กอดได้หอมเจ้าลูกชาย ดูสินานเพียงนี้เจ้ายังจดจำบิดา“ท่านยายบัวหิมะ แล้วมู่ตันเล่า เหตุใดนางไม่กลับมาพร้อมท่าน”“นางดื้อดึง ขอแยกออกไปตามทิศทางนั้น”“ว่าไงนะ นี่นางกำลังไปที่นั่นงั้นรึ ท่านไป่หู่ข้าฝากลูกด้วย ข้าจะไปช่วยมู่ตัน นางเป็นแค่เทพธิดาดอกไม้ จะทำอะไรได้”“ช้าก่อน” ไม่ทันเสียแล้ว กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงเปิดประตูมิติเคลื่อนย้ายตนเองหายไปต่อหน้าต่อตา “ทำอย่างกับท่านจะช่วยอะไรนางได้" ไป่หู่อุ้มเจ้าตัวกลม ที่ตอนนี้เอาแต่จ้องหน้าเขาดวงตาบ่องแบ๊วใสซื่อของเด็กบริสุทธิ์ “เอ่อ...ท่าน คือผู้อาวุโสแห่งเผ่าบุปผาสินะ ท่านน่าจะเหมาะสมต่อการดูแลทารกมากกว่าข้า คือข้าไม่ค่อยถูกกับกลิ่นเนื้อนุ่ม ๆ ของเด็กเล็กสักเท่าไหร่ ท่านรับเขาไปเถอะ"ท่านยายบัวหิมะ คิ้วขมวด ทำจมูกฟุดฟิด หลับตาหันหน้าไปทา
You may also like
ให้ชะตากรรมนำทาง
Sanassetong 6.9K viewsโคตรงูชู้รัก
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ935 viewsช่วยด้วย! ข้าถูกตัวร้ายปักธงเข้าให้แล้ว
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค3.4K views5/B กับหีบต้องคำสาป
ยัยแม่มดแสนน่ารัก699 viewsพี่สาวครับ ไหนบอกว่าจะรับผิดชอบไง
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า1.0K viewsพระจันทร์หวามรักข้ามมิติ
บุปผารัญจวน856 viewsเมื่อฉันเข้าสู่ร่างนางร้าย
มูมูมิ1.1K views[Unlimited Money] ระบบเงินทุนไร้ขีดจำกัด
Jiraiyajung702 views
