บทที่ 88. ตอนที่ 2. ผู้กุมดวงชะตา

“เทพเจ้าดวงดาวซื่อเว่ยต้าตี้ ไหน รายชื่อเจ้าอยู่ไหน เทพเจ้าระดับซ่างเซียน หลายหมื่นปีจะพบคู่บุพเพสักครั้ง ไหน ๆ ชื่อเจ้าอยู่ตรงไหน นี่ข้าเจอแล้ว” เยว่เซี่ยนเหล่าเหริน ใช้สมาธิไล่รายชื่อเทพเจ้าในสมุดของเข้า จนพบรายชื่อของเทพเจ้าดวงดาว ดวงตากลมโตสุกสกาวแอบแฝงความซุกซน เบิกมองรายนามเทพเจ้าดวงดาวด้วยความสนใจ

เสียงของผู้เฒ่าจันทราเงียบไป จนเกาฟางเฟยที่แอบฟังอยู่ด้านหลังซื่อเว่ยต้าตี้ทนไม่ไหว แอบโผล่หน้าออกมาดูเทพเจ้าประหลาด

“ซื่อเว่ยต้าตี้ ท่านมันร้ายนัก ข้าว่าเจ้าตงฉางเจ้าเล่ห์ เห็นทีเพราะได้ท่านมาซินะ จะว่าเช่นนั้นคงมิได้ ข้าเองที่ลิขิเจ้าเช่นนี้” เยว่เซียนเหล่าเหรินล่ะสายตาจากสมุดเงยหน้าขึ้น ก็สบสายตาเข้ากับหญิงสาวหลังเทพเจ้าหนุ่ม “ออกมาแม่สาวน้อย มิได้นางมิใช่สาวน้อย แต่กำลังจะเป็นเจ้าสาว ตำหนักซื่อเว่ยใกล้ได้เวลางานมงคล ดียิ่งนัก ข้าดีใจกับท่านด้วยซื่อเว่ยต้าตี้ พันปีแดนมนุษย์หนึ่งร้อยวันแดนสวรรค์ ในที่สุดเจ้าก็ทำสำเร็จ”

ฟางเฟยกระตุกแขนเสื้อเทพเจ้าหนุ่ม “ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ เทพเจ้าผู้นี้เขายังปกติดีใช่หรือไม่ ตอนข้ามาถึงเขาจะเอาผิดท่านตงฉางให้ได้ มาเวลานี้ก็กระโดดโลดเต้นดีใจกับท่าน อะไ