บทที่ 95. ตอนที่ 4. อุโมงค์ลับแห่งจิงซู่

กู่เป่านั่งลงตรงหน้าเทพเจ้าธาตุทอง ที่หลับตานิ่งสงบอยู่ในสมาธิ เกาจางจิ้งเดินสำรวจหอดับทุกข์ ห้องที่ซูเหลียงเจียวจินเลือกเป็นห้องสำหรับเข้านิพพาน หอดับทุกข์เป็นหอคอยที่อยู่สูงที่สุดของตำหนักโลหะ มองเห็นดินแดนจิงชู่ได้โดยทั่ว เห็นแม้กระทั้งทางเข้า อุโมงค์เล็ก ๆ ที่เขาผ่านมา

ภายในหอดับทุกข์มีภาพเขียนสีจิตรกรรมฝาผนัง บอกเล่าเรื่องราวครั้งกำเนิดโลกและสวรรค์ เกาจางจิ้งเดินไล่ดูเรื่องราวของผานกู่ และพระแม่หนี่วากับรอยรั่วของสวรรค์ และนี่คือสาเหตุการกำเนิดธาตุทั้งห้าแห่งปัญจธาตุ

“มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ข้าพอจะคิดได้ ไม่รู้จะพอเป็นประโยชน์ต่อท่านหรือไม่”

เกาจางจิ้งรีบเดินกลับมานั่งข้างกู่เป่า เซียนรับใช้ประจำธาตุทองลืมตาขึ้นช้า ๆ หันมามองหน้าเกาจางจิ้ง ชายหนุ่มแทบกลั้นหายใจ อยากรู้สิ่งที่จะออกมาจากปากของเขา

“ท่านเทพซูเหลียงเจียวจิน มิเคยมีความรักเช่นเทพเจ้าองค์อื่น ไม่มีหวงหาอาทรอันใดกับความหลังเพราะไม่เคยเป็นมนุษย์ ท่านถือกำเนิดมาจากหินห้าสีของพระแม่หนี่วา”

“ท่านพูดเช่นนี้ แล้วเทพเจ้าประจำธาตุอื่น ๆ เล่า มิเป็นเหมือนเช่นธาตุทองหรือ”

“เป็นเหมือนกัน แต่ต่างกันที่ชาติกำเนิด เดิมทีดินแดนทั้งห้าว่าง