บทที่ 1362

ฮ่องเต้หวู่มองของเผ็ดร้อนในถ้วย ดุจได้รับสมบัติล้ำค่า “มียาวิเศษนี้ เหล่าทหารต้าเซี่ยก็เจ็บปวดน้อยลงแล้ว!”

ฮ่องเต้หวู่ต่อสู้อยู่ในสนามรบราวครึ่งชีวิต พบเห็นทหารไม่รู้กี่มากน้อยได้รับบาดเจ็บติดเชื้อตาย นอกจากทำได้เพียงมอง ก็ไม่สามารถทำอันใดได้อีก

หลี่หลงหลินเปล่งเสียงเคร่งขรึม “เสด็จพ่อ ตอนนี้เป็นเพียงสิ่งที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ลูกเห็นเสด็จพ่อได้รับบาดเจ็บถูกธนูยิง ร้อนใจไปชั่วขณะ ดังนั้นกรรมวิธีการทำจึงหยาบไปบ้าง สารสกัดกระเทียมที่กลั่นออกมายังไม่เข้มข้นเท่าที่คาดไว้ แต่ก็เพียงพอให้ฆ่าเชื้อได้พ่ะย่ะค่ะ”

ดวงตาฮ่องเต้หวู่ทอประกาย “กรรมวิธียังสามารถพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นได้อีกหรือ?”

หลี่หลงหลินพยักหน้า “ทำได้พ่ะย่ะค่ะ หลังพัฒนากรรมวิธีแล้ว ความเข้มข้นของการสกัดจะเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าพ่ะย่ะค่ะ”

ซุนชิงไต้ชะงัก “องค์ชาย เช่นนั้นสารสกัดกระเทียมและชิงฮวาซู่ต่างกันเยี่ยงไร?”

หลี่หลงหลินเปล่งเสียงเครียด “นั่นย่อมต่างกัน มองเพียงสรรพคุณ สารสกัดกระเทียมสามารถใช้นำมาใช้ฆ่าเชื้อโรคได้ สามารถใช้กับบาดแผลภายนอกจากสงครามของเหล่าทหารได้ สรรพคุณหลักของชิงฮวาซู่คือนำมาใช้รักษาโรคไข้มาลาเรีย”

“ยิ่งไปกว