Share

บทที่ 141

Author: จันทร์กระจ่างภูผา
สิ่งที่หลี่หลงหลินพูดมานั้นเป็นความจริง

เพราะตระกูลซูก็ตกอยู่ในวิกฤติใหญ่เช่นกัน แทบไม่สามารถเอาเงินออกมาได้มากมายขนาดนั้น

พระพักตร์ของฮ่องเต้หวู่ก็พลันอ่อนลง “เจ้าเป็นคนที่ซื่อสัตย์! แต่ว่าเจ้าไม่คิดหรือว่าหากเจ้าเป็นฝ่ายยอมรับผิด ข้าจะให้อภัยเจ้าง่ายๆ? เจ้าไม่สมควรใช้ความคิดไม่ดีไปซื้อใจคน!”

หลี่หลงหลินตะโกนออกมาด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ “เสด็จพ่อ นี่ท่านกำลังใส่ร้ายลูกอยู่นะพ่ะย่ะค่ะ ลูกไปซื้อใจคนที่ไหนกัน! ไม่ว่าจะในหมู่ประชาชน หรือในกองทัพ ชื่อเสียงของลูกก็เน่าเฟะจนไม่น่าฟังแล้ว!”

“ลูกยังได้ยินมาว่าผู้ตรวจการเยว่ซานกล่าวโทษลูก บอกว่าลูกคือคนที่ชั่วร้ายที่สุดในใต้หล้า!”

“เสด็จพ่อ ท่านบอกได้หรือไม่ ว่าลูกกำลังซื้อใจคนอยู่หรือเปล่า?”

เยว่ซานมีใบหน้าตกตะลึง

ไม่ว่าใครก็คาดไม่ถึง คำพูดที่ตนใส่ร้ายหลี่หลงหลินนั้น กลับกลายเป็นสิ่งที่เขาใช้เป็นโล่กำบัง

นี่เรื่องอะไรกัน?

ฮ่องเต้หวู่ตะลึงทันที เหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่าง “ชื่อเสียงของเจ้ามันเน่าเฟะจริงๆ แต่นั่นล้วนเป็นการใส่ร้ายป้ายสีทั้งนั้น ข้าได้ถ่ายทอดราชโองการลงไปเพื่อช่วยบรรเทาความคับข้องใจของเจ้าแล้วมิใช่หรือ...”

หลี่หลงหลินก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1655

    ข่านออกคำสั่งทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเอาชนะความกลัวในใจ ง้างคันธนูจนสุด แล้วยิงไปยังจางไป่เจิงจางไป่เจิงสีหน้าไม่เปลี่ยน เพียงแค่นเสียงเย็นชา หันหัวม้าพุ่งเข้าใส่พลธนู!มือข้างหนึ่งของเขาดึงบังเหียนแน่นมืออีกข้างชูทวนยาวขึ้นทหารสามนายที่ถูกแทงทะลุบนทวนยาวกลายเป็นโล่ธรรมชาติ ป้องกันลูกธนูทั้งหมดได้ยังไม่ทันที่พลธนูจะง้างคันธนูยิงรอบที่สองจางไป่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าพวกเขาแล้วแกรก!ทวนยาวตวัดคราหนึ่ง ศีรษะหลายสิบหัวก็ลอยขึ้นกลางอากาศ ร่างของทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือกลายเป็นเสาโลหิต!เลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็นบนเกราะสีดำของจางไป่เจิง เผยให้เห็นจิตสังหารที่พลุ่งพล่าน!ข่านถึงกับตกใจจนฉี่ราดเขาทรุดตัวลงนั่งกับพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น “คุ้มกันข้า! คุ้มกันข้า!”ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือหลั่งไหลเข้าหาจางไป่เจิงดุจคลื่นยักษ์จางไป่เจิงกล่าวเสียงเย็น “สาวกของลัทธิซ่าหม่านพวกนี้ไม่กลัวตายจริง ๆ!”“เป็นถึงขนาดนี้แล้ว ยังกล้าบุกเข้ามาอีก!”จางไป่เจิงรู้ดีว่า ภารกิจเร่งด่วนของตนในตอนนี้คือบุกไปยังแท่นบูชา เพื่อช่วยหลี่หลงหลินออกมา!ตอนนี้ทหารชนเผ่าป

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1654

    เซียวฮ่าวเห็นภาพตรงหน้าก็ตะลึงงันอยู่กับที่ ขาแข้งอ่อนแรง ก้าวขาไม่ออกจนกระทั่งทวนยาวเล่มนั้นกลายเป็นประกายเย็นเยียบปรากฏขึ้นตรงหน้าเซียวฮ่าวเซียวฮ่าวจึงได้สติกลับคืนมา “ช่วยด้วย!”เขาสะดุดล้มลงไปนั่งกับพื้นทวนในมือของจางไป่เจิงเฉียดผ่านศีรษะของเซียวฮ่าวไปเพียงแค่ปัดหมวกสักหลาดที่เขาสวมอยู่ตกลงไปแต่เขาก็เกือบจะไม่รอดพ้นจากเคราะห์กรรมเซียวฮ่าวตะโกนลั่น “เร็ว! รีบฆ่าจางไป่เจิงให้ข้า!”“ใครก็ตามที่ฆ่าจางไป่เจิงได้ รางวัลทองคำร้อยตำลึง!”“ไม่! พันตำลึง!”ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือที่กำลังวิ่งหนีอยู่ก็หยุดชะงักฝีเท้าทันทีคำพูดเดียวของเซียวฮ่าวก็ปลุกขวัญกำลังใจของทหารขึ้นมาได้ดังคำกล่าวที่ว่า มีเงินก็ใช้ผีโม่แป้งได้ยิ่งไปกว่านั้นนั่นคือทองคำนับพันตำลึง!ใครบ้างจะไม่หวั่นไหว?อีกทั้งการหนีต่อไปเช่นนี้ก็มีแต่ทางตัน สุดท้ายก็ต้องตายด้วยน้ำมือของจางไป่เจิงอยู่ดีสู้ตัดสินเป็นตายกับเขาเสียตอนนี้ดีกว่า!เคร้ง!ทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือต่างชักดาบโค้งออกจากเอว มองจางไป่เจิงอย่างจ้องเขม็งราวกับฝูงหมาป่าหิวโหยที่กำลังจ้องมองพยัคฆ์ร้ายจางไป่เจิงนั่งอยู่บนหลังม้า

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1653

    ในชั่วพริบตาก็เห็นทหารต้าเซี่ยขว้างขวดกระเบื้องในมือออกไปจากนั้นขวดกระเบื้องเหล่านั้นก็ระเบิดขึ้นท่ามกลางกลุ่มทหารเผ่าหมานระเบิดจนทหารเผ่าหมานที่กำลังบุกขึ้นมาแตกกระเจิงหนีไปทหารเผ่าหมานคนใดที่ถูกขวดกระเบื้องระเบิดใส่ ทั่วร่างก็ลุกไหม้ด้วยเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ เสียงกรีดร้องโหยหวนจากการถูกไฟเผาดังไปทั่วฟ้ารอบแท่นบูชาทั้งหมด กลายเป็นทะเลเพลิงในทันทีเซียวฮ่าวตกตะลึง “นี่...นี่มันอะไรกันแน่?”“ถึงกับมีอานุภาพถึงเพียงนี้!”ทหารเผ่าหมานที่เคยฮึกเหิมก็ทิ้งเกราะทิ้งอาวุธ แตกพ่ายหนีไปเซียวฮ่าวตวาดลั่น “ผู้ใดหนี ฆ่าไม่ละเว้น ประหารเก้าชั่วโคตร!”ทหารเผ่าหมานพลันได้สติ ไม่ได้แตกตื่นหนีไปอีกตนเองตายในสนามรบไม่เป็นไรแต่จะให้เดือดร้อนไปถึงพ่อแม่และลูกเมียไม่ได้ทหารเผ่าหมานทั้งหมดฝืนยืนนิ่ง มองไปยังแท่นบูชาที่อยู่กลางทะเลเพลิงด้วยสีหน้าตื่นตระหนกหลี่หลงหลินใช้ระเบิดขวดเพลิงขับไล่ทหารเผ่าหมานที่พยายามจะบุกขึ้นมาบนแท่นบูชาจนหมดสิ้นตอนนี้บนแท่นบูชาอันกว้างใหญ่ เหลือเพียงหลี่หลงหลินและทหารต้าเซี่ยของเขาเปลวไฟจากระเบิดขวดเพลิงก่อตัวเป็นแนวกั้นสกัดกั้นทหารเผ่าหมานไว้นอกแนวกั้นอ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1652

    เซียวฮ่าวโกรธจัด เขากำดาบโค้งในมือแน่น ตวาดลั่น “หลี่หลงหลิน! เจ้าพูดอะไรนะ!”“เจ้าคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ!”หลี่หลงหลินยืนกอดอก แววตาเต็มไปด้วยความดูแคลน “ต้าเซี่ยของเราเป็นมหาอำนาจอันยิ่งใหญ่ เป็นดินแดนแห่งจารีตและคุณธรรม มีมรดกทางวัฒนธรรมสืบทอดมานับพันปี ไหนเลยจะเป็นสิ่งที่พวกเจ้าชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือจะอาจเอื้อมเพ้อฝันได้?”“ฝันกลางวันชัด ๆ!”“ข้าก็จะให้โอกาสเจ้าเช่นกัน”“ตอนนี้ให้คนของเจ้าคุกเข่าลงต่อหน้าข้า โขกศีรษะยอมสวามิภักดิ์เสียเดี๋ยวนี้!”“เห็นแก่ที่พวกเจ้าเหล่าเผ่าหมานยังไม่เจริญ ข้าอาจจะไว้ชีวิตพวกเจ้า!”“มิฉะนั้น ก็รับผลที่ตามมาเองเถอะ”สี่คำสุดท้ายหลี่หลงหลินเน้นเสียงหนักเป็นพิเศษสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการหลอกลวง และการทรยศหากเป็นเมื่อก่อน หลี่หลงหลินคงจะสังหารคนทรยศเหล่านี้จนสิ้นซากโดยไม่กะพริบตาแต่ตอนนี้หลี่หลงหลินรู้สึกว่าการฆ่าอีกฝ่ายมีแต่จะทำให้มือของตนเองต้องเปรอะเปื้อนฮ่า ๆ ๆ!เซียวฮ่าวแหงนหน้าหัวเราะลั่น “หลี่หลงหลิน เจ้าคงจะบ้าไปแล้ว!”“แหกตาต่ำ ๆ ของเจ้าดูให้ดี ๆ!”“ดูให้ชัด ๆ ว่าตอนนี้มันสถานการณ์อะไร!”“เบื้องหลังข้าคือกอง

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1651

    ข้างแท่นบูชามีขุนนางฝ่ายพิธีการสองสามคนนั่งอยู่พวกเขาฝนหมึกเตรียมพู่กันไว้พร้อมแล้ว และเริ่มลงมือบันทึกเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปหลี่หลงหลินกล่าวช้า ๆ “วันนี้โอรสแห่งสวรรค์แห่งต้าเซี่ยไม่ได้เสด็จมา ดังนั้นเราจึงเป็นตัวแทนของพระองค์ในการยอมรับการสวามิภักดิ์และการคุกเข่าคารวะจากชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือและทุกชนเผ่า”ข่านรีบพยักหน้า “ไม่มีปัญหา!”“พิธีสาบานตน เริ่มต้น ณ บัดนี้!”ข่านออกคำสั่งบรรยากาศที่เคยจอแจก็เงียบสงบลงในทันทีหัวหน้าเผ่าและชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือต่างคุกเข่าลงกับพื้น เงียบสงัด บรรยากาศดูขรึมขลังอย่างยิ่งเหลือเพียงเสียงลมที่พัดผ่านข่านคุกเข่าบนแท่นบูชา โค้งคำนับฟ้าดินสามครั้งด้วยใบหน้าที่เปี่ยมศรัทธา “สวรรค์เบื้องบน!”“วันนี้ พวกข้าชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือขอสวามิภักดิ์ต่อราชวงศ์ต้าเซี่ยด้วยความเต็มใจ”“ขอยกย่องโอรสแห่งสวรรค์แห่งต้าเซี่ยองค์ปัจจุบันเป็นข่าน และจะเชื่อฟังคำบัญชาของพระองค์!”ชาวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือที่อยู่ใต้แท่นบูชาต่างยกมือประสาน แล้วกล่าวทวนคำพูดของข่านเมื่อครู่นี้เสียงดังกึกก้องกัมปนาท จนแทบหูดับเซียวฮ่าวยืนอยู่

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1650

    เมื่อได้ยินดังนั้น เซียวฮ่าวก็รีบคืนไหกระเบื้องนั้นให้แก่ทหารต้าเซี่ย แล้วพูดอย่างรำคาญว่า “เข้าไปกันให้หมด!”ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือศรัทธาในเทพเจ้าเป็นที่สุดในสายตาของพวกเขาเทพเจ้าคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มิอาจล่วงละเมิดได้สุราชั้นเลิศที่ใช้ถวายแด่เทพเจ้าเหล่านี้ พวกเขาไม่กล้ายุ่งเกี่ยวแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าจะถูกสวรรค์ลงโทษ!หลี่หลงหลินเข้าใจในอารยธรรมของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเป็นอย่างดีตอนที่เขาสร้างระเบิดขวดเพลิง เขาจึงไม่เลือกใช้น้ำมันดินแต่กลับใช้สุราเหินเวหาอันมีค่าดั่งทองพันชั่งแทนทั้งหมดนี้อยู่ในแผนการของหลี่หลงหลินแม้สุราเหินเวหาจะมีค่ามหาศาล แต่นั่นก็เป็นเพียงสำหรับคนอื่นสำหรับหลี่หลงหลินแล้ว เขาต้องการเท่าไหร่ ก็มีได้เท่านั้นไม่อาจเรียกว่าล้ำค่าได้เลยหากจะพูดถึงสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดในโลกนี้คำตอบก็มีเพียงหนึ่งเดียวผืนดิน!หลี่หลงหลินกวาดสายตามองไป ทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล ม้าศึกที่ควบตะบึง วัวแพะที่อ้วนพีสำหรับต้าเซี่ยแล้ว สิ่งเหล่านี้ต่างหากคือสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดหลังจากวันนี้เป็นต้นไปดินแดนทางเหนือแห่งนี้ก็คือดินแดนทางเหนือของต้าเซี่ย!ท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status