เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 246
บทล่าสุด
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1620
หลี่หลงหลินแย้มยิ้มเล็กน้อย กล่าวว่า “อย่างไรเสีย ที่องค์ชายเจ็ดโลภในผลงานจนบุกเข้ามาอย่างหุนหันพลันแล่น อย่างน้อยในใจก็ยังคิดที่จะสร้างคุณงามความดีให้แก่ต้าเซี่ย”“เป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบ จึงได้ก่อเรื่องเดือดร้อนขึ้น”“อย่างน้อยก็มีความจงรักภักดีต่อต้าเซี่ยอย่างเต็มเปี่ยม”แม้ว่าปกติหลี่หลงหลินจะไม่ได้ติดต่อกับองค์ชายเจ็ดบ่อยนักแต่เขาก็พอจะเข้าใจนิสัยขององค์ชายเจ็ดอยู่บ้างโดยเนื้อแท้แล้วเขาไม่ใช่คนเลว เพียงแต่ทำอะไรบุ่มบ่ามไปหน่อย จึงได้ก่อเรื่องวุ่นวายเช่นนี้ขึ้นมาองค์ชายเจ็ดได้ยินหลี่หลงหลินช่วยพูดแก้ต่างให้ ในแววตาก็ฉายแววซาบซึ้งใจ “ขอบพระทัยองค์รัชทายาทพ่ะย่ะค่ะ!”“ต่อไปข้ารับรอง จะไม่มีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นอีกเด็ดขาด!”หลี่หลงหลินกล่าวว่า “ท่านแม่ทัพ เรื่องขององค์ชายเจ็ดค่อยว่ากันหลังกลับค่าย ตอนนี้ยังมีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องทำ”จางไป่เจิงพยักหน้า “องค์รัชทายาทตรัสมีเหตุผล ตอนนี้เมืองเสวี่ยหลางแห่งนี้เป็นสถานที่อันตราย ไม่ควรอยู่นาน พวกเราควรรีบออกจากเมืองให้เร็วที่สุดจะดีกว่า”หลี่หลงหลินกล่าวเสียงเข้ม “เพียงแต่ว่าตอนนี้การจะออกจากเมืองไม่ใช่เรื่องง่ายดายเช่นนั้น”จา
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1619
หลี่หลงหลินหลับตาแน่น ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วกล่าวเรียบ “ข้ากำลังรอให้ลมมา”ทันใดนั้นลมกระโชกหนึ่งก็พัดมาเสียงดังหวีดหวิวหลี่หลงหลินเบิกตาโพลงแล้วกล่าวว่า “ตอนนี้แหละ จุดไฟเลย!”องค์ชายเจ็ดไม่ลังเลแม้แต่น้อย โยนคบเพลิงลงบนกองผ้าสักหลาดและกระโจมในทันทีในชั่วพริบตาเปลวไฟกลุ่มหนึ่งก็ลุกโชนขึ้นอย่างรุนแรงองค์ชายเจ็ดกระโดดกลับมาอย่างรวดเร็วถึงกระนั้น เปลวไฟก็ยังคงลามไปติดชายเสื้อของเขา ทำให้เขาร้อนจนต้องกลิ้งไปมาบนพื้นเหล่าทหารรีบวิ่งเข้าไป ช่วยกันดับไฟอย่างทุลักทุเลส่วนหลี่หลงหลินยืนนิ่งอยู่กับที่ มองเปลวไฟที่ลุกโชนอยู่เบื้องหน้า บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มจาง ๆ “สำเร็จแล้ว”ทุกคนมีสีหน้าตกตะลึง “สำเร็จแล้ว?”“นี่มันสำเร็จตรงไหน?”“ไฟก็ยังโหมเหมือนเดิมไม่ใช่หรือ?”องค์ชายเจ็ดกำลังจะอ้าปากด่าเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่า แนวไฟที่เมื่อครู่เคลื่อนที่มาข้างหน้าอย่างรวดเร็วตอนนี้กลับเหมือนถูกหยุดนิ่งไว้ หยุดอยู่ด้านนอกของหลุมลึก ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อยซูเฟิ่งหลิงชี้ไปที่กองไฟแล้วพูดว่า “เร็วเข้า! ไฟกำลังอ่อนลงแบบที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!”ทุกคนมองไป ก็พบว่าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1618
ทุกคนมีสีหน้าประหลาดใจ ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันเซ็งแซ่“ใช้ไฟสู้กับไฟ?”“เคยได้ยินแต่ใช้น้ำดับไฟ เพิ่งจะเคยได้ยินว่าใช้ไฟสู้กับไฟเป็นครั้งแรก”องค์ชายเจ็ดกล่าวว่า “ไฟนี้มีแต่จะช่วยโหมกระพือไฟให้แรงขึ้น จะใช้สู้กับไฟได้อย่างไร? องค์รัชทายาทคงไม่ได้ถูกไฟไหม้นี่ทำให้ตกใจจนเลอะเลือนไปแล้วหรอกนะ?”หลี่หลงหลินกล่าวเสียงเย็นชา “หากเจ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ ก็หุบปากของเจ้าซะ แล้วทำตามที่ข้าบอกก็พอ!”ตอนนี้เวลาเร่งรัดเข้ามาทุกทีหลี่หลงหลินไม่ต้องการเสียเวลาไปกับการพูดจาไร้สาระอีกยิ่งไปกว่านั้นต่อให้หลี่หลงหลินบอกองค์ชายเจ็ด ด้วยสมองของเขาก็คงไม่เข้าใจอยู่ดีองค์ชายเจ็ดหุบปากไม่พูดอะไรอีก และทำตามคำสั่งของหลี่หลงหลินในทันทีหลี่หลงหลินใช้กระบี่คู่กายขีดเส้นบนพื้น “ทหารมาสองสามนาย มาขุดหลุมตรงนี้ ยิ่งลึกยิ่งดี”“คนที่เหลือทั้งหมด ไปรื้อกระโจมกับผ้าสักหลาดในค่ายทหารนี้ทั้งหมดแล้วโยนออกมานอกหลุม”ในค่ายทหารของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือไม่มีของอย่างอื่นมากนัก ที่มีมากที่สุดก็คือผ้าสักหลาดและกระโจมของเหล่านี้เป็นเชื้อเพลิงชั้นเยี่ยมขอเพียงมีเปลวไฟเพียงเล็กน้อยก็จะลุกไหม้ขึ้นมาในชั่วพริ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1617
องค์ชายเจ็ดมองเปลวเพลิงสูงหลายเมตรเบื้องหน้า ภาพของตนเองที่กำลังจะถูกกลืนกินปรากฏขึ้นในจินตนาการร่างกายถูกเผาด้วยไฟ ทรมานจนตายจางไป่เจิงในตอนนี้กลับสงบนิ่งเพราะในใจของเขาชัดเจนแล้วว่า ทั้งหมดนี้คือความจริงที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ไม่มีทางที่จะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นนอกจากการยอมรับแล้ว เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นทำได้เพียงรอให้เปลวเพลิงกลืนกินเขาจนหมดสิ้น จากนั้นก็ฝังร่างอยู่ในทะเลเพลิงทันใดนั้นข้างหูของจางไป่เจิงพลันได้ยินเสียงกีบม้าดังขึ้นเป็นระลอกเขาเบิกตาโพลงจับจ้องไปยังทิศทางที่มาของเสียง“หรือว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นจริง ๆ?”นอกจากกลุ่มควันหนาทึบและเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำแล้ว ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอื่นใดจางไป่เจิงถอนหายใจ “หรือว่านี่คือภาพสุดท้ายก่อนตายหรือ?”“ดูท่าว่าวันนี้คงต้องตายอย่างแน่นอนแล้วจริง ๆ”ทันใดนั้นเสียงร้องของม้าตัวหนึ่งก็ดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้าจากนั้น ร่างหนึ่งก็พุ่งออกมาจากกลุ่มควันหนาจางไป่เจิงตะลึงงันอยู่กับที่ แยกไม่ออกว่าเป็นความจริงหรือภาพลวงตาเห็นเพียงซูเฟิ่งหลิงสวมเกราะเงินขี่ม้าขาวทะยานออกมาจากกลุ่มควันและเปลวเพลิงแม้ควันจะหนาทึบเพีย
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1616
ภายในเมืองเสวี่ยหลางเปลวเพลิงโหมกระหน่ำ ควันดำหนาทึบลอยคละคลุ้งหลี่หลงหลินเงยหน้าขึ้นมอง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “อ้ายเฟย ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว”“บัดนี้จงถ่ายทอดคำสั่งข้า ให้เหล่าทหารใช้ถุงน้ำที่พกติดตัวราดเสื้อผ้าของตนให้เปียก จากนั้นใช้ปิดปากและจมูก แล้วบุกเข้าไปช่วยคนในทะเลเพลิงพร้อมกับข้า!”ซูเฟิ่งหลิงมีสีหน้าตกตะลึงในสายตาของนาง นี่เป็นการกระทำที่ฆ่าตัวตายชัด ๆ!ซูเฟิ่งหลิงลังเลเล็กน้อยหลี่หลงหลินตวาดลั่น “เร็วเข้า! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะลังเล!”“พวกเราต้องแข่งกับเวลา มิเช่นนั้นแม่ทัพจางอาจสิ้นชีพในเมืองได้ทุกเมื่อ!”ซูเฟิ่งหลิงใจหนึ่งตัดสินใจแน่วแน่ กัดฟันแน่นคัดเลือกทหารชั้นยอดสองสามนายจากกองทัพตระกูลซูจากนั้นทำตามที่หลี่หลงหลินบอก ใช้น้ำจากถุงน้ำราดตั้งแต่ศีรษะลงมา ทำให้เสื้อผ้าทั่วทั้งตัวเปียกโชกแล้วจึงใช้เสื้อผ้าที่เปียกนั้นปิดปากและจมูกไว้ให้แน่นสายตาของหลี่หลงหลินกวาดมองเหล่าทหารชั้นยอด “ไม่ว่าอีกเดี๋ยวจะเกิดอะไรขึ้น จงจำไว้เพียงสิ่งเดียว”“บุกไปข้างหน้า! อย่าหยุด!”จากการวิเคราะห์สถานการณ์ไฟของหลี่หลงหลินในตอนนี้ไฟไหม้ครั้งใหญ่นี้ไม่ได้เริ่มจากใจ
องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น บทที่ 1615
ตอนนี้มองดูแล้ว ก็เป็นจริงดังคาด วันนี้ไม่ว่าอย่างไร เขาก็คงต้องตายสถานเดียว เข้าเมืองเสวี่ยหลาง ไปตามหาองค์ชายเจ็ด แล้วตายในกองเพลิง ไม่เข้าเมืองเสวี่ยหลาง องค์ชายเจ็ดตายในกองเพลิง เมื่อฮ่องเต้หวู่ทรงกริ้วลงมา เขาก็ยังคงต้องตายอยู่ดี จางไป่เจิงอดถอนหายใจไม่ได้ชั่วขณะ เขาไม่ยินยอม เขายังมิได้บรรลุปณิธานอันยิ่งใหญ่ของตน เขายังมิได้ทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับฮ่องเต้หวู่เมื่อครั้งนั้น ภัยพิบัติจากชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือยังมิได้ถูกปราบปรามจนสิ้นซาก ตอนนี้เหลือเพียงก้าวสุดท้ายเท่านั้น หากเขาต้องตายในกองเพลิงเช่นนี้ คงตายตาไม่หลับเป็นแน่! เมื่อเห็นเปลวเพลิงโหมกระหน่ำใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ในค่ายทหารก็ยังมีทหารอีกหลายนายติดอยู่ภายใน องค์ชายเจ็ดกำมือจางไป่เจิงแน่น: “ท่านแม่ทัพจาง ตอนนี้จะทำอย่างไรดี?” “ข้ายังไม่อยากตาย ข้าอยากกลับไปพบเสด็จพ่อ...” “ท่านรีบหาทางช่วยที!” “ต่อไปข้าจะเชื่อฟังท่านทุกอย่าง มิกล้าขัดคำสั่งทัพอีกเลย” จางไป่เจิงสีหน้าจำนน ตอนนี้เขาจะทำอะไรได้? ก็แค่รอความตายอยู่ที่นี่เท่านั้น เว้นเสียแต่ฟ้าจะเปิดทาง พลันมีพายุฝนกระหน่ำลงมา ดับเปลวเ
บางทีคุณอาจจะชอบ
รัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง203.3K viewsศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา
สายลมไร้กาลเวลา8.8K viewsหลังจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ นางกลับคิดเอาชีวิตข้า
เสี่ยวหมิงผู้โดดเดี่ยว1.1K viewsบัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋661.0K viewsสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา202 viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา634 viewsตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว
หออักษร947 viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา833 views
