บทที่ 752

มิน่าแปลกใจที่ชายวัยกลางคนจะตกใจเสียขวัญถึงเพียงนั้น เพราะกระแสพลังฝ่ามือที่ฉินซูปล่อยออกไปอย่างมิใส่ใจนั้นรุนแรงเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการไว้หลายโยชน์

เขามิสงสัยเลยว่า หากรับฝ่ามือนี้เต็ม ๆ ตัวเขาซึ่งอยู่ในขั้นกลางระดับปฐพีคงไม่มีโอกาสรอดชีวิตแน่นอน

อีกทั้งในยามนี้เขายังลอยอยู่กลางอากาศ แม้ต้องการหลบหลีกก็ไม่มีทางได้เปรียบ

บัดนี้เขาทำได้เพียงหลับตารอความตาย!

ทว่าในตอนนั้นเอง ฉินซูก็สะบัดแขนเสื้อ สายลมอ่อนโยนแซงมาถึงตัวก่อน!

ชายวัยกลางคนรู้สึกเหมือนถูกห่อหุ้มด้วยกระแสพลังฝ่ามือที่อ่อนโยน จากนั้นก็ร่อนลงสู่พื้นราวกับขนนกที่เบาหวิว

ร่างเพิ่งจะแตกพื้น เจ้าอ้วนและคนอื่น ๆ ก็รีบถามอย่างกระวนกระวายว่า “ท่านประมุข ท่านมิเป็นกระไรใช่หรือไม่ขอรับ?”

ชายวัยกลางคนโบกมือ “ข้ามิเป็นไร!”

ปากกล่าวเบา ๆ ทว่าในยามนี้หน้าผากของเขากลับชุ่มโชกด้วยเหงื่อเย็น หลังเสื้อก็เปียกชื้นด้วยเหงื่อเป็นวงใหญ่

สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และมองฉินซูอย่างหวาดผวา

เขาประจักษ์แก่ใจว่า หากเมื่อครู่นี้ฉินซูมิปรานี เขาคงสิ้นลมหายใจไปแล้ว

เมื่อคิดได้ดังนั้น ชายวัยกลางคนก็ประสานมือคารวะฉินซู กล่าวด้วยท่าทีจริงใ