ตอนที่ 7

( จากความเดิมตอนที่แล้ว หลังจากที่องค์ราชัน หรือท่านนายอำเภอ ก็ได้ไม่นิ่งนอนใจแต่เจ็บ ใจอยู่ในอกเพราะเขาเห็นคนรักของตัวเองนั้นจะไปเป็นของผู้อื่น เขาจึงรู้สึกเจ็บปวดใจ โดยที่ไม่รู้สาเหตุ แต่ถ้าว่าไปตัวเขาเองก็เคยรู้สึกที่จริงจังเช่นกัน หลังจากที่ มี พัทยาลอง ซึ่งพระชายาเหล่านั้นได้ทรงพระตั้งครรภ์ให้กับ ว่าที่ฮ่องเต้ เช่นองค์ราชันนั้น ดังนั้น เขาจึงไม่ค่อยสนใจแต่หลังจากที่รู้ความว่า พระชายาเอกนั้นกำลังจะ ดึงเพื่อนสนิทของตัวเองนั้นมาเป็นพระอานุแทนตัวเองดังนั้นตัวเองจึงเจ็บปวดใจยิ่ง รักและทำหน้าซึมและเดินออกไป และเดินกลับไปยัง ห้องพักของตัวเองพระตำหนักของตัวเอง นั้นเสียการเสียงานโดยไม่รู้ตัว ซึ่งทำให้โดนห้องแต่ตำหนิเอาได้ เขาระงับอารมณ์เป็นเวลา 2 วัน และอะไรอดตายอยากกินเหล้าเมามายโดยไม่สนใจผู้ใด เขาไม่คิดว่าเขาจะต้องเป็นแบบนี้เพราะเหตุเกิดจากตัวของเขาเอง ดังนั้น เขาก็ยังไม่รู้สาเหตุว่าทำไม เขาถึงเจ็บปวดใจอยู่ๆก็เจ็บที่ใจ โดยที่เขานั้นก็ได้สอบถามองครักษ์ของตัวเอง แต่องครักษ์ของตัวเองนั้นก็จะคอยตามสืบให้อยู่ตลอด ดังนั้น เขาจึงนอนหลับไปและนึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่เคยอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมากับพระชายาอีก แต่อีกด้านนึง ทำให้อาการปวดหัวกำเริบ ก็หมายถึงว่าตัวเขานั้นจะต้องโดนกลับกลาย ไปเป็นหุ่นเชิดของพระยาลองของตัวเองอีกครั้งฆ

หลวงพี่

ใช่ เราสองคนจะร่วมมือกัน อย่างน้อย ค่ากับเจ้าจะได้ไม่มีปัญหากัน ในภายภาคหน้า ว่าแต่เจ้า จะทำเช่นไร เอาอย่างนี้ เราก็ต้องให้ใครสักคนมาปลอมแปลงเป็นเจ้า เพื่อไปเสาะหา ชุดบกพร่อง ของทางพัทยาลองและจับใจความให้ได้ว่า ว่าดีหรือไม่

( หลังจากนั้นเขาทั้งสองคนก็ได้คิดแผนร่วมมือกันที่จะโจมตีพัทยาลองเพราะได้รู้ว่าพระจะยอมนั้นทำร้ายร่างกายเพราะใช้ยาอีก ถึงขั้นที่จะปลงพระชนม์ ดังนั้นเขาสองคนจึงคิดแผน ให้ล่อเสือออกจากถ้ำ ทั

พระตำหนัก ของท่านนายอำเภอ หรือองค์ราชันย์

หวังเฉิน

องค์ราชันย์พะยะค่ะ ไม่สิ ต้องเรียกท่านนายอำเภอสิ นะ เออจริงสิ นายท่าน ก็หม่อมคิดว่านายท่าน พระองค์ทรงประทานเรามากเกินไปแล้วนะพี่ค่ะ กระผมเกรงว่าจะเสียงานเสียการ เพราะเรื่องส่วนตัวนะพะยะค่ะ

เฉินหมิงอี้

แล้วเจ้าจะทำไมคะ ถ้าจะกินมันก็เรื่องของข้า เจ้ามายุ่งอะไรด้วยหวังเฉิน แค่ถามเจ้าจริงๆ ข้าเป็นนายเจ้าหรือเจ้าเป็นนายฆ่ากันแน่ ทำงานหน้านะ น้อย แต่งตั้งพระอนุรักษ์ เขาทำอะไรทำไมเขาไม่บอกข้า ว่าเขามีสิทธิ์อะไร หนิงเอ้ามีสิทธิ์อะไร หรือเอาเป็นของข้าเป็นภรรยาของข้า มีสิทธิ์อะไร มีสิทธิ์อะไรมาตั้งพระอนุ สามีอย่างข้า ดูแลไม่ดีพออย่างงั้นรึ

หวังเฉิน

พระองค์ทรงไม่รู้จริงๆหรือพยะค่ะ ว่าพระองค์ทำอะไรลงไป ก็แน่แหละ ก็พระองค์เล่นตบตี มัสยาอีกเช่นนั้น แล้วแถมยังปล่อยให้พระไชยาลอง ทำลายพัทยาอีกเช่นนั้น แถมท่านยังไปส่งเสริมพัทยาลองเช่นนั้น เป็นใครบ้างหรือว่าอาจจะไม่โกรธ เป็นกระหม่อมกระหม่อมก็โกรธเช่นกัน ฉันก็ทำเหมือนพัทยาเอกนี้แหละไม่อยากค่ะ ต่อให้เป็นสามี หรือจะเป็นภรรยา ก็ไม่ควรทำเช่นนี้เหมือนกันนะพี่อ่ะค่ะ ตัวเองดูถูกดูแคลนอะไรอย่างของตัวเอง ไม่เห็นภรรยาตัวเองเป็นที่ตั้ง ไม่เคยเห็นภรรยาของตัวเองเป็นที่หนึ่ง แต่กับยกย่องคนอื่นเป็นที่หนึ่งแทนภรรยาของตัวเอง มันก็ทำให้น้อยใจได้เหมือนกันนะคะ

เฉินหมิงอี้

อะไรนะ ไหนเจ้าพูดใหม่ซิ เจ้าลองพูดใหม่อีกทีซิ เข้าไปทำอะไร จะพูดใหม่อีกทีซิ เจ้าบอกว่าข้า ข้าไม่สนใจใยดี พัทยาเอกอย่างนั้นรึ ถ้าเร็วขนาดในสายตา ถ้าใช้ยาเอกอย่างนั้นเลยหรือ

หวังเฉิน

ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกก็อย่าฆ่าเพียงแต่ว่ามันก็จริงๆนั่นแหละก็ท่านก็ในท่านเองน่ะที่เป็นคนผลัดใส่ไล่ส่งพัทยาอีก แล้วท่านก็เอ็นดู เพียงแต่พระใช้ยารอง ผู้ที่จะสืบทอดสกุลให้ท่าน แต่ท่านกลับไม่ใยดีเพราะชายเอกแถมตบตีแบบนั้นก็มึงแหงอยู่แล้วพะยะค่ะ จะให้ข้าพูดอีกซ้ำกี่รอบคำตอบก็ยังเป็นเช่นเดิมนะพี่ค่ะ แต่ถ้าพระองค์ สำนึกผิดแล้วจริงๆ ถ้าท่านพระองค์ ไม่สมบูรณ์เรา อยู่กับหญิงที่ตัวเองไม่ได้รักเช่นนั้น กระหม่อมว่า ถ้าใช้ยาเอกก็น่าจะให้อภัยท่านอยู่แต่ถ้าท่านยัง เป็นๆหายๆเช่นนี้ กระหม่อมเกรงว่าพระชายาเอกจะไม่ให้อภัยท่านอย่างแน่นอนเลยพี่อ่ะค่ะ

เฉินหมิงอี้

แล้วเจ้าจะให้ข้าทำเช่นไรก็ในเมื่อเขาใช้ยาเอกกลั่นแกล้งแล้วใช่ยารองทั้งๆที่พระไชยารองยังทรงตั้งครรภ์อยู่แบบนั้นเป็นใครก็โมโหใช่หรือไม่

หวังเฉิน

พระองค์ทรงแน่ใจหรือพะยะค่ะ ว่าพระยาเอกเป็นคนอิจฉาริษยา พระองค์ทำดูเหมือนไม่รู้จักพัชญาเอกดีเลย นิสัยท่านก็น่าจะรู้ ท่านก็รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ไม่สิ ขอโทษด้วยค่ะ แต่เพียงแค่ว่า พระองค์อย่าลืมนะ ใครเป็นคนช่วยแก้คำสาปให้ฝ่าบาท ไม่ใช่ พระใช่ยาเองหรอกหรอพะยะค่ะ ที่เป็นคนพระองค์ทรงช่วย แต่จริงอยู่ก็ใช่ยาเอกก็พูดถูกนะพี่อ่ะค่ะ ถ้าใช่ยาเอกเป็นคนแก้คำสาปให้ท่าน แต่ท่านกับเชยชมหญิงที่ไม่ใช่เจ้าของ ของท่านแต่ทีแรก ท่านเห็นคนอื่นเชยชม ดีกว่าเพราะใช้ยาเอก ก็มันแน่แหละที่จะต้องโกรธ ก็หม่อมคิดว่ากระหม่อม ก็เห็นด้วยกับพระยาเอกนะไม่ใช่ค่ะ ถ้าจะให้ คุณชาย หยงอี้ ส่งมาเป็นพระอนุของพระไชยาเอกอีกคนเป็นกระหม่อมเองกระหม่อมก็ทำเช่นกันพะยะค่ะ แต่ถ้าต้นแก้ปัญหาที่ปลายเหตุไม่ได้จะต้องแก้ปัญหาที่ต้นเหตุถึงจะถูกทิ้งไว้พะยะค่ะ ต้นจะเดิมที กระหม่อมก็เคยเห็นพระองค์พระองค์ทรงตาลอยเหม่อลอยคิดถึงแต่เพราะใช้ยารองอยู่ตลอดเวลา และพระองค์ทรงรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่พระองค์เป็นเช่นนี้เพราะนางเป็นคนทำ ถ้าใช่ยารอง ทรงไม่พอใจพระทัย ที่นายท่าน รักแต่พระยาเอกเพียงข้างเดียว ไม่ยอม ที่จะ เกี่ยวปรองดองหรือปฏิสัมพันธ์ มัจฉันท์กับพัทยาลอง ดังนั้นรัชการรองจึงเล่นไสยศาสตร์เล่นมนต์ดำใส่พระองค์จะทำให้พระองค์ต้องทะเลาะวิวาทกับมัสยาอีกเช่นนี้เรื่องนี้กระหม่อมก็รู้แต่พระองค์ ซึ่งเป็นคนผู้โดนกระทำพระองค์จึงไม่ทราบในเรื่องนี้ ดังนั้นสมองคิดว่าสมองควรจะต้องหาทางช่วยฝ่าบาทให้ได้แน่นอน อย่าเพิ่งตกใจไป ก็เล่นตามน้ำไปก่อนเอาอย่างนี้ เท่ากับไม่เชื่อ ก็ถา

เฉิน อี้หนิง ม

เจ้าอย่ามาล้อเล่นกับข้านะ พัทยาลองนะหรือ พี่จะมาเล่นไสยศาสตร์มนต์ดำใส่ข้าเป็นไปไม่ได้ข้าก็เห็นหน้าเป็นปกตินี่นา แล้วข้าจะมาอยู่เท้านางได้อย่างไร ข้าจะเป็นกษัตริย์องค์ต่อไป สักอย่าพูดอะไรซี้ซั้วระวังบาดเจ็บ คอหัวเจ้านะ บ่าวจะไม่มีอยู่บนหัว เจ้า กล่าวหามั่วๆเช่นนี้

หวังเฉิน

จริงๆนะพี่ค่ะ หม่อมไม่ได้โกหกเรื่องนี้มันเป็นความจริง คุณชายหยงอี้ ก็ยังรู้สึกได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินเข้ามาในวันนี้อากาศเยือกเย็นอากาศน่าสะพรึงกลัว อากาศที่รกร้างสิ่งสมมติเช่นนี้ ทำไม ท่านยังคิดว่า คุณชายหยงโกหกท่านล่ะ ในเมื่อเขาก็มีวิชาอาคมเช่นกัน ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากช่วยท่าน สิ่งที่เขาทำเช่นนี้เขาช่วยท่านเช่นกัน แต่ที่

เฉินหมิงเอ้า

ใช่สิ ท่านคงจะไม่เชื่อข้าหรอก ข้ามันโง่เขา ที่หลงรักคนอย่างท่าน ถ้าเห็นสตรีนางอื่นดีกว่าข้า ท่านจำไม่ได้หรือว่าท่านเคยสัญญาอะไรกับข้าไว้ ที่ข้ามีพระอนุเช่นนี้ มันเป็นเพราะท่านไม่ใช่หรือ ท่านผลักไสข้า ท่านอยากมีคนอื่นท่านเห็นค่าไม่มีประโยชน์สำหรับท่านแสดงว่าท่านเห็นประโยชน์สำหรับข้า โดยที่ไม่มี การไตร่ตรองใดๆทั้งสิ้น ไม่มีการที่จะ คิดเลยว่าข้าผิดหรือค่าถูก ถ้าข้าผิดข้าก็ต้องยอมรับผิดแต่นี่ข้าไม่เคยอิจฉาใคร แต่ในเมื่อท่าน ยกย่องนางว่านางเป็นที่ 1 สำหรับท่านงั้นต่อไปข้าก็ไม่จำเป็นจะต้องยกยอท่านว่าท่านเป็นที่หนึ่งสำหรับค่าเช่นกันที่คาดมาวันนี้ ถ้า ต้องการจะบอกให้ท่านดูว่า ในวันพรุ่งนี้จะมีการแต่งตั้ง คุณชาย เฉินหยงอี้ ตั้งขึ้นเป็นพระอนุของข้า ต่อให้ ไม่มีสิทธิ์ ที่จะเข้ามาวุ่นวายกับข้า เอง เกิดขึ้นแน่นอน

ส่วนอีหมิง

อะไรนะ หย่าร้างอย่างนั้นเหรอ ข้าไม่ยอมนะ เจ้าเป็นพัทยาของข้า เจ้าเป็นว่าที่ ว่าที่ว่าที่ของเฮา ของข้า เจ้า เจ้า ใหญ่ๆกับข้าเลยนะ ข้าขอร้อง ข้าสำนึกผิดแล้ว ก็สำนึกผิดแล้วจริงๆนะ หนิงอ้าว ข้าจะทำอย่างไรดี ข้ารู้ว่าข้าผิดไปแล้ว ข้าก็ยังทำเศร้าอีก นี่นา นี่นา ถ้ามันไม่ดีจริงๆ ถ้าจะตีตัวฆ่าให้ตาย ถ้าเจ้า ไม่อภัยให้ข้า ข้าก็จะฆ่าตัวตาย แต่ถ้าเจ้า ไม่อยากเป็นหม้ายจริงๆ เจ้าก็อย่าๆกับข้าเลยนะ

เฉินหมิงอ้าว

ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ เจ้าบอกมาสิเจ้ามีเหตุผลอะไร ที่ต้องไม่อยากหย่ากับข้า หรือเจ้ากลัวญาติลาภยศของเจ้าสหาย หรือเจ้ากลัวจะเสียตำแหน่งฮ่องเต้ของเจ้าล่ะ อ๋อ หรือว่าเจ้า กลัวไม่มีใครค้ำกะลาหัวเจ้า หรือว่าเจ้า กลัวสุดที่รักของเจ้า ไม่ได้เป็นพระ มเหสีหรือเป็นทองๆของเจ้าอย่างนั้นสิ ใช่หรือไม่ อี้หนิง

เฉินอี้หนิง

ทำยังไงดีนะ เขาจะพูดยังไงดีล่ะ ถ้าไม่คิดเลยว่า หนีอ้าวจะเป็นคน เยือกเย็นๆช้าได้ขนาดนี้ ข้า ข้าทำผิดต่อเขาจริงๆ เขาจะชดใช้เช่นไร แล้วจะให้ข้า ปรับตัวทำยังไง พี่ยังตั้งครรภ์ ถ้าจะต้องไปหาหย่งอี้ ข้ารู้เรื่อง กับสามคนดำแล้วนี่นา ก็ข้าโดนใส่ของ ป้าเขาจะไปหาโยอี้พรุ่งนี้ ก่อนจะเข้าพิธี เป็นพระอนุก็แล้วกัน

( เฉิน หมิงอ้าว

เจ้าเนี่ย อย่าคิดว่าข้า จะทำให้เจ้าเจ็บไม่ได้นะ ทนเห็นเจ้าโดนบ้างได้ซะก็ดี ก็บอกว่าข้าเย็นชา เฉยชากับเจ้าอย่างนั้นเหรอ แล้วตัวเจ้าล่ะ เจ้าเฉยชากับข้า เจ้าชินชากับข้า เจ้าทำลายชีวิตข้า เจ้าต้องตีข้า ข้าผิดอะไรอย่างนั้นหรือ เรียกร้องความยุติธรรมให้เจ้าอย่างนั้นเหรอ เจ้ากล้าฆ่านางไหมล่ะ ถ้าเจ้ารักข้าจริง เจ้ายอมอดนางไหมล่ะ ยอมกดนางไปพัทยาลองไหมล่ะ เจ้ารู้ไหม น้ำซุปแกงที่เจ้าให้ข้ามา มันคือยาพิษ ดีที่ ผู้ชายอย่างที่ช่วยข้าทัน ไม่อย่างนั้นข้าตายแน่ เขาช่วยข้าแก้พิษให ค่าดังนั้น ข้าจึงตอบสนองให้เขา ด้วยการรับเขาเข้ามาเป็นพระอนุให้ข้า เพื่อเป็นการให้เจ้าได้รับรู้ รสชาติการสูญเสียคนรักของเจ้ายังไงล่ะ เจ้าสุดจำไว้นะ เดี๋ยว จงใจที่จะทำให้ใครเจ็บช้ำน้ำใจ ก็คำพูดของเจ้าได้อีก

( ทันใดนั้น องค์ราชัน จะได้ล้มลงทุบลงกับพื้น และเจ็บปวดทรมานสาหัส เพราะคำพูดของพระชายาเอกของตัวเอง จึงทำให้ตัวเองรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งร่างกาย และจิตใจ จึงทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองผิดหวัง ที่ทำให้ความรักของตัวเองนั้นพัง ดังนั้นเขาจึงได้นำเหล้า มากิน จนเมามาย และทำให้เขารู้สึกเจ็บปวด ทรมานใจ เมื่อได้เห็น เพื่อนของตัวเองเป็นพระอนุ และเป็นคนรัก ร่วมหอ กับภรรยาเอกของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงเศร้าใจ แต่ตัวเขานั้น ก็นึกถึงลูก ที่อยู่ในพระครรภ์ ของพระยาลองเช่นกันเขาก็เลย สั่งให้องครักษ์ ไปถามพระใช่ยารองว่า องค์รัชทายาทน้อยเป็นเช่นไร ทรงพระครรภ์ดีหรือไม่ แต่เขาพยายามคิดเพียงแค่ว่า เขาจะดูแลแค่เพียงลูก แต่ ภรรยา พระไชยารองนั้นเขาอาจจะไม่ค่อยสนใจ เพราะเขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำไปนั้นมันผิดมหันต์ ให้แก่กับพระชายาเอกเป็นอย่างมากแล้วเขาทรงรู้ด้วยอีกว่า รัฐใช้ยารองนั้นทำของมนต์ดำใส่ตัวเอง ในขณะเดียวกัน ก็ใช่ยารอง ก็ได้แปลกใจกับสิ่งที่องค์รัชทายาท ไม่สนใจ เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แล้วได้รู้อีกว่า พัทยา เอกหรือองค์รัชทายาทนั้นได้มีพระอนุใหม่อีก 1 คน ดังนั้นถ้าใช้ยารองจึงได้โมโหและไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง ที่สิ่งที่ตัวเองวางแผนไว้กับการเป็นทำไมไม่สำเร็จดังนั้นเขาจึงคิดที่จะทำลายพระชายาเอกแต่องครักษ์นั้นดันได้ยินและกลับไปรายงานองค์ราชันหรือ ในอำเภอทันที)

พระตำหนัก ท่านนายอำเภอ

หวังเฉิน

องค์ราชันย์พยะค่ะ กระหม่อมมีเรื่องจะขาดทุน เมื่อสักครู่ กระหม่อมได้ผ่านไปยัง พระตำหนักชวนของพัทยาลองพะยะค่ะ เพื่อที่จะไปสอบถามเกี่ยวกับองค์ราชทายาทน้อยพะยะค่ะ แต่เพียงแค่ว่า ละหม่อม ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับพัชญาเอกมาเพียบค่ะ

เฉินอี้หนิง

อะไรนะ เจ้าว่าอย่างไรนะ เจ้าบอกว่า พัชยาลอง พูดกล่าวถึงเรื่องพระไชยาเอกไม่ดีอย่างนั้นหรือ แล้วเขาพูดถึงเรื่องอันใด เจ้าจงบอกข้า รอให้ องค์รัชทายาทตัวน้อยของข้า ออกมาเสียก่อนเถอะ ค่าจะจัดการนางด้วยตัวข้าเอง แล้วส่วนเรื่องที่นาง ใส่เอาใส่เราเวทย์ไร่มนต์ดำใส่ค่า ถ้าไม่ฆ่าหลงรักนาง จนหัวปักหัวปำเช่นนี้ก็เป็นเพราะนางอีกใช่หรือไม่ ดังนั้นข้าจึงคิดว่าอยากให้เจ้าสืบอะไรเสียหน่อย เพราะเป็นเรื่องนี้ข้าคงอยากจะรู้มากไปกว่านี้เพราะว่า เรื่องนี้ข้าคิดว่าพระชัยญาเอกก็น่าจะรู้ดีเหมือนกันเอาเป็นว่า เจ้าไปสืบมาให้ข้าก็แล้วกันแล้วส่วนเรื่องที่พัทยาลองนั้นคิดจะทำร้ายขยะเอกของข้า ถ้าจะไม่ยอมให้นาง ต้องทำแบบนี้กับค่ากับพัทยาเองเป็นอันดับขาด

หวังเฉิน

ได้พะยะค่ะ กระหม่อมน้อมรับคำสั่งพยะค่ะ แล้วผมจะสืบสาวเรื่องนี้ให้ถึงที่สุดพะยะค่ะ เพราะกระหม่อมเอง ก็รู้สึกว่า พระนาง เหมือนจะไม่พอพอใจ ในการกระทำของพระไชยาเอกสักเท่าไหร่ ก็คงคิดว่า พระนางคงจะอิจฉาในสิ่งรอบตัวด้านของพัทยาเอกจริงๆด้วยค่ะแล้วส่วนเรื่องไสยเวทย์มนต์ดำแบบนี้สมองจะสืบสาวอีกทีว่าผู้ใดเป็นคนทำและผู้ใดเป็นคนสร้างวัน พะยะค่ะแล้วผมจะรีบนำหาตัว ให้โดยเร็วไว ค่ะ

เฉินอี้หมิง

ได้ ค่าฝากเจ้าด้วยนะ หวังเฉิน แล้ว หมิงอันล่ะ เจ้าดูแลเขาดีหรือเปล่า เอาเป็นว่า ค่าฝากให้เจ้า เป็นสาวเรื่องนี้มา แล้วก็ สั่งให้หมิงอันดูแลพัทยาอีกเป็นอย่างดีด้วย ถ้าจะไม่ยอมให้ผู้ใดมาทำร้ายภัทรยาอีกของข้าได้เด็ดขาด แล้วส่วนหลวงพี่ ข้าจะให้เขาเป็นคนอธิบายให้กับข้าด้วยตัวเอง ว่าทำไมเขาถึงเข้ามาเป็นพระอนุ ถ้าคิดว่าการที่หยงอี้เป็นพระอนุของพัทยาเอกของข้า มันจะต้องล้วนมีสาเหตุแน่นอน พ่อข้าไม่เชื่อว่าพระไชยาเอก จะมีใจให้กับหลวงพี่ เพื่อนของข้าเด็ดขาด แล้วข้าก็ไม่เชื่ออีกด้วย ว่าพระชายาเอกนั้นจะหมดรักแล้วหมดใจกับข้า ถ้าพยายามเองหมดรักข้าจริงๆ จ่ายข้าก็คงแตกสลายเช่นกัน เพราะค่าทำลายพระชายาเอกด้วยตัวข้าเอง ข้าผิดคำสัญญาหมั้นเอง ดังนั้นข้าจึงจะต้องแก้ไขมัน ให้กลับมา มีความสุขอย่างเดิม

(หลังจากนั้น องครักษ์ ก็ไปสืบสาวราวเรื่อง ไสยเวทย์มนต์ดำและเรื่องราวเกี่ยวกับคนทำ ว่าผู้ใดเป็นคนว่างสร้าง และผู้ใดเป็นคนมีไสยเวทย์ และดังนั้นเขาจึง ได้ไปแอบสืบสวนสอบสวนอย่างลึกลับและไปแอบฟังพระไชยารองกับคนของพัทยาลองพูดคุยกันทันที ดังนั้นเขาจึงแอบดูสังเกตการณ์อยู่ตลอดและรีบกลับไปรายงานองค์ราชันหรือ ท่านนายอำเภอ เป็นระยะเป็นระยะ จนได้สืบข่าวราวเรื่องมามากมายและส่วนทาง องค์ราชันย์หรือท่านนายอำเภอนั้น ซึ่งก็ได้เดินทางจากห้องของตัวเอง ไปยัง พระตำหนักส่วนของหยงอี้ซึ่งพูดได้ตำแหน่ง เป็นพระอนุหรือเป็นพระสว่างมีรองของพระยาเอกหรือองค์รัชทายาทด้วยตัวเอง เพราะตัวเองอยากรู้เรื่องความเป็นไปเป็นมาว่าทำไมจึงได้แต่งตั้งเป็นพระอนุเพื่อที่จะเป็นสามีลองข องพระชายาเแกทันที

พระตำหนัก ส่วนของหยงอี้

หวังเฉิน

กระหม่อมขออภัยขอรับ ไม่ทราบว่าองค์ชาย หลวงพี่ ติดธุระสำคัญอันใดหรือไม่ ติดธุระอันใดหรือไม่ พอดีว่า ท่านนายอำเภอจะเข้ามา เยี่ยมเยียน องค์ชายหยงพะยะค่ะ ไม่ทราบว่าองค์ชายหยง จะให้ท่านนายอำเภอเข้าพบไหมพะยะ

หยงอี้

อ้อชั้นในอำเภอของเจ้าอย่างนั้นหรือ ได้ ก็ให้เขาเข้ามาสิ เขามีเรื่องธุระอันใด จะมาคุยกับข้าอย่างนั้นหรือ แต่ข้าบอกไว้ก่อนนะถ้าจะมาหาเรื่องข้า ก็อย่าหวังจะได้เข้ามา แต่ถ้าเขามา ถ้าคิดจะมาคุยกันดีๆ ก็เชิญเขาเข้ามาได้ถึงจะเป็นเพื่อนข้าก็เถอะ เขาก็ต้องควรมีขอบเขตของเขา ข้าก็มีขอบเขตของข้าเพราะฉะนั้น ถ้าเขาคิดจะมาคุยกับข้า เรื่องอันใดก็ได้ แต่ไม่ใช่มาหาเรื่องข้า ได้ไหมล่ะ ถ้าคิดว่าจะมาเข้าใจผิดกัน ก็เลิกคบกันเป็นเพื่อนไปเลย

หวังเฉิน

ได้ขอรับ คุณชาย ไม่สิ ต้องเลือกองค์ชายหยงสิ น้าหม่อมขออภัยด้วยพะยะค่ะ กระหม่อมเข้าใจแล้ว กระหม่อม จะไปบอกทนายอำเภอ เดี๋ยวนี้พะยะค่ะ

เฉินอีหมิง

ข้าเข้าใจแล้วจะไม่ต้องบอกข้าข้าได้ยินแล้ว ได้ วันนี้ข้าจะเข้าไป คุยกับเขาให้รู้เรื่อง ข้าจะไม่ทะเลาะวิวาทกับเขาแน่นอน ใช่สิ เขาเป็นถึงพระอนุ ของพระยาภรรยาของข้า ดังนั้น ข้าจึงไม่อยากทำอะไร ต้องให้เขาคุณเคืองใจข้า ก็ไม่อย่างนั้น เขาจะมาโทษข้าอีก ว่าข้าทำร้ายของเขาคนของเขาอีก

เฉินหยวนอี้

เจ้ามาแล้วหรือ ไม่ได้เจอกันซะนาน เศร้า คงจะหายโกรธข้าแล้วสินะ เจ้าคิดว่า ข้าเป็นเพื่อนเจ้าหรือเป็นศัตรูเจ้าล่ะ เจ้านั่งดื่มน้ำชากับข้าก่อนสิ พี่หนิง ชอบฟังข้านะ สิ่งที่ข้าแข็งตัวเข้ามาเช่นนี้ เพื่อที่ข้าจะมาจัดการใครบางคน ข้าได้ข่าวและทราบข่าวมาจากพัทยาเอกของเจ้าว่ามีคนนำพาสิ่งไม่ดีเข้ามาที่นี่ เข้ามาในราชวังของเจ้า เพราะข้าต้องการเสาะหารู้ความจริงและสรุปสื่อสาร ว่าเรื่องนี้ไม่ต้องมีเรื่องเกี่ยวกับอะไรครอบงำกับวิทยาเอก กับตัวเจ้า เรื่องนี้วัชรญาเอกจึงทำเรื่องกลบเกลื่อนซึ่งให้ฝ่าบาทพระองค์ทรงแต่งตั้งให้ข้า เป็นพระอนุ อยู่ในฐานะพระอนุเฉยๆ แต่ไม่ได้หมายความว่า ข้าอยากจะมาแย่งคนของเจ้านะ ข้าก็รู้ ว่าพัชญาเอกเป็นภรรยาของเจ้าแล้วแถมเป็นองค์รัชทายาทอีก ดังนั้น พระชายาเอกจึงคิดว่าพัชญาลองเป็นคนใส่ความพยายามอีกให้ผิดใจกับเจ้า แล้วดังนั้น องครักษ์ของเจ้าซึ่งเป็น ลูกน้องของเจ้า ได้แจ้งข่าวให้ข้าฟังว่า ไม่ใช่ยารองได้พาสิ่งที่ไม่ดีเข้ามามีผู้หญิงแก่แบ่งได้อยู่คนนึงซึ่งค่อนข้างมีกลิ่นไอดูเหมือนจะมีเวทมนต์ดำก็จะเสาะหาในเรื่องนี้ ดังนั้นพระยาเอกจึงคิดอยากจะช่วยเจ้าให้เจ้าได้พ้นเกี่ยวกับเวทย์มนต์ดำแบบนี้เพราะเขาเห็นว่าเศร้าหลงรักพระยารองหัวป่าหัวปำเช่นนั้นก็แถมไม่ใยดีเพราะใช้ยาเองแถมโจมตีเพราะใช้ยาเอกอีก ดังนั้นข้าจึงรู้สึกสงสารเพราะใช่ยาเอกเป็นอย่างมาก ถ้าทำแบบนี้ถ้าทำเพื่อช่วยเจ้า 2 คน ข้าเลยจึงต้องเล่นละครทำตามน้ำพัทยาเอกไปแบบนี้ เพื่อที่ไม่ให้พัทยาลองสังเกตุสงสัยว่าข้าเป็นผู้ใหญ่ เขาดังนั้น ข้าไม่อยากทะเลาะกับเจ้า เพราะเรื่องเช่นนี้เจ้าจึงมาหาข้า แล้วอยากจะรู้ว่าถ้ามีความสัมพันธ์อะไรกับพระยาเอกใช่หรือไม่

เฉิน อี้หนิง

ใช่้ ได้ๆ ข้าจะไม่ตีกับเจ้า เราสองคนจะช่วยกันทำลายมนต์ดำ ที่อยู่ในตัวเจ้า ให้เป็นอิสระ และให้เจ้ากลับมารับพระชายา ของเจ้า ดังนั้นเจ้าจึงอยากรู้ใช่ไหม ว่าทำไมข้าถึงเป็นพระอนุของพระไชยาเอก คือเรื่องนี้ก็เป็นแผนของพระยาเอกอีกนั่นแหละ พระชายาเอก อย่าให้ข้าเป็นคนถ่วงเวลาเป็นตัวช่วย ที่จะทำให้อาศัยเวทมนต์ดำนี้จะจางหายไปดังนั้นถ้าเจ้าลองคิดดูสิว่า ถ้าข้ามมาในฐานะเพื่อนของเจ้าเพื่อที่จะมาเยี่ยมเยียนเจ้า ถ้าใช้ยารองก็ต้องสงสัยถ้าใช่หรือไม่ แล้วส่วนคนที่พัทยาลองนำมาอยู่ด้วยนั้น ก็ต้องสงสัย ใช่หรือไม่ เพราะส่วนใหญ่แก่ ที่ข้าได้รับรู้มา นั่นก็คือเป็นพวกแม่มดอาศัยมนต์ดำ ที่มาใส่ ความให้พระยาเอกต้องโดนเศร้ากระทำสิ่งที่ไม่ดีไงล่ะ ดังนั้น ถ้ามาเยี่ยมเจ้าทันที แต่เมื่อได้เจอองครักษ์ของพัทยาเอกของพระเจ้า ดังนั้นเขาจึงจับตัวข้าไป แล้วบอกให้ฆ่าให้ช่วยเพราะใช้ยาเอง ดังนั้น เศร้านะเกือบจะทำร้ายคนรักของเจ้าแล้วดีที่ฮัก ข้าห้ามเจ้าไว้เสียก่อน ถ้าไม่อย่างนั้น เจ้าก็คงตีมัสยาอีกจริงๆนั่นแหละ ถ้าใช้ยาเองดูเหมือนจะเข้มแข็ง ภายนอกน่ะเข้มแข็งมากจริง มีคนหยิ่งยิงเย็นชาจริง แต่ภายในความรู้สึกของพัทยา จะทำให้ข้ารู้สึกว่าพัทยาเอง และเป็นคนที่น่าสงสารจริงๆนะ

เฉินอี้หมิง

ข้าเข้าใจแล้วล่ะ เอาเป็นว่าเอาตามนี้ก็แล้วกันนะ ขอบใจที่เจ้าอธิบายครับฟัง ก็ไม่อย่างนั้นข้าคงได้ฆ่าเจ้าตายอีกคนนึงแน่ ขอบใจนะที่ชอบเตือนสติข้า และเจ้าจะทำอย่างไรล่ะ ก็จะให้ มนต์ดำออกไปจากตัวข้าอย่างสิ้นเชิงเจ้ารู้ไหมว่า การที่โดนบังคับ เนื้อตัวของข้านั้นข้าเจ็บปวดยิ่งกว่าอะไร ข้าปวดหัวปวดหัวทุกครั้งเหมือนหัวข้าจะระเบิดทุกครั้ง เวลาเมื่อที่ข้าได้ยินคำสั่งอะไรบางอย่างจากตัวข้า ดังนั้นถ้าฉันอยากให้เจ้าช่วยข้าอีกแรงนึง เพราะข้ารู้ว่าเจ้าก็มีไสยเวทย์เหมือนกัน แต่เท่านั้น จะเป็นสายเขาไม่ใช่หรือ ในเมื่อมีบุญนำก็ต้องมีมนต์ขาว ถ้าเชื่อว่าเจ้า จะต้องทำให้มนต์ดำที่หม่นหมองจะตัวข้า และผู้กระทำนั้นให้มันล้มละลายไปเสียได้เร็วยิ่งดีถ้าขอบใจเจ้ามากนะ ตอนนี้ข้าคิ งั้นหย่งอี้ข้าขอตัวลาเศร้าเลยแล้วกัน ส่วนเรื่องที่เจ้าเป็นพระอนุข้าจะทำเป็นไม่สนใจ ในเรื่องนี้ก็แล้วกันเพราะข้าถือว่าข้ารับรู้แล้วกับสิ่งที่เกิดขึ้น ข้ารู้แล้วว่ามันเป็นคำถึงแอบแฝงของพระยาอีกดังนั้นถ้าจึงปล่อยให้เจ้า ใช้แบบนี้ต่อไป หลังจากนั้น เพราะเรื่องจบ เจ้าก็ไปถอนตัวออกซะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วล่ะ ข้าก็จะออกไปเพื่อให้เจ้าได้พักผ่อน และใช้วิธีกำจัด กบฏเช่นนี้ก็แล้วกัน ดว่าข้าจะไปหาพัทยาอีกก่อนก็กลัวว่า ถ้า จะโดนรังเก เป็นอีกแน่นอน ถ้าคิดว่าเราควรร่วมมือกันเป็นอย่างยิ่ง จะว่าอย่างไร