เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 5 ลูกสะใภ้ป๊า
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-05 20:00:01ดวงตาสีน้ำตาลกะพริบตาถี่ๆปรับสายตา เมื่อลืมตื่นขึ้นมาจากการหลับใหลพร้อมขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะเบ้หน้าด้วยความเจ็บแผลตรงหน้าท้อง
“อ่า เจ็บฉิบหาย” เสียงแหบแห้งพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองรอบๆ ห้องเพราะรู้สึกไม่คุ้นเคยกับห้องที่ตัวเองนอนอยู่ ก่อนดวงตาจะไปสะดุดเข้ากับร่างของใครสักคนที่นอนขดเหมือนลูกแมวอยู่ข้างๆ ตน
มือหนาเอื้อมมือไปปัดปอยผมที่ปรกหน้าเนียนขาว เผลอยกยิ้มให้กับภาพตรงหน้า คีรันนอนมองใบหน้าของร่างเล็กที่นอนอยู่ข้างๆ ก่อนจะนึกไปถึงตอนที่คนตัวเล็กพูดความในใจของตัวเองออกมาตอนอยู่ที่ผับ
คีรันอยากจะพูดขอโทษคนตัวเล็กเป็นพันๆ ครั้งแต่ก็ไม่รู้ว่าจะสามารถหักล้างความผิดของตัวเองไปได้มากแค่ไหน เพราะเขาได้สร้างบาดแผลที่ยากจะรักษาให้มันหายขาดได้ง่ายๆ ให้กับคนตรงหน้า
คีรันค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปใกล้อลินตาอย่างอยากลำบาก จนใบหน้าของทั้งสองคนอยู่ห่างกับไม่ถึงคืบรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของคนตรงหน้า ใบหน้าห
บทที่เกี่ยวข้อง
อลินตคีรัน บทที่ 6 โทรมาเพราะคิดถึง
คีรันมาอยู่ที่ฮ่องกงได้สองวันแล้ว นับตั้งแต่วันที่เขากอดลาคนตัวเล็กรันก็ไม่ได้ติดต่อไปหาคนตัวเล็กอีกเลย เพราะอยากจะตามสืบเรื่องที่ยังค้างคาในใจของตัวเองทั้งอยากจะสะสางเรื่องลูกค้าที่กู้เงินยังไม่ยอมจ่ายอีกเป็นสิบๆ คน“เดี๋ยววันนี้กูจะไปเยี่ยมคุณเซียวที่บ้านใหญ่เขา พวกมึงเตรียมของฝากไว้ให้เขาหรือยัง”“เตรียมแล้วครับ” คีรันสั่งลูกน้องให้หาของฝากไปฝากคนที่เขากำลังจะไปเยี่ยมที่บ้าน เมื่อถึงเวลารันก็ให้ลูกน้องขับรถพาไปที่บ้านของคุณเซียวทันที“อารัน ดีๆ มาๆ เข้ามานั่งข้างในก่อน” ชายหนุ่มสูงวัยอายุราวๆ หกสิบต้นๆ เรียกให้แขกคนสำคัญเข้ามานั่งดื่มน้ำชาในห้องรับแขก ชายหนุ่มเดินตามเข้าไปข้างในพร้อมกับถือของฝากในมือเข้าไปในห้องด้วย“สวัสดีครับคุณเซียว ไม่เจอกันตั้งนานสบายดีนะครับ” รันเอ่ยถามคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะด้วยใบหน้ายิ้ม และเดาว่าอีกฝ่ายก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-06อลินตคีรัน บทที่ 7 ทะเล 1/2
ถึงวันที่อลินตาต้องเดินทางไปเที่ยวกับสกายที่เกาะแห่งหนึ่งทางใต้ที่มีโรงแรมของเขาตั้งอยู่ที่นั่นด้วย อลินตากับสกายใช้เวลาเดินทางครึ่งค่อนวันก็ถึงโรงแรมของลิน มาถึงเขากับสกายก็แยกกันพักคนละห้องก่อนจะพากันออกไปเดินเล่นที่ริมชายหาดร่างบางในเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีครีมเดินตามหลังเพื่อนลงมาที่ริมหาดหลังจากที่เดินไปบอกให้พนักงานเตรียมอาหารมื้อค่ำให้ และบอกให้พี่กันต์กับบรู๊คพักผ่อนได้ตามสบาย“อ่าา ไม่ได้มาเดินเล่นอยู่ที่ริมทะเลแบบนี้ก็นานแล้วนะ” สกายพูดขึ้น“กูก็ไม่ได้มาเที่ยวแบบนี้นานแล้วเหมือนกัน” สกายหันไปมองเพื่อนที่เดินมาหยุดยืนอยู่ข้างตัวเองก่อนจะยิ้มออกมา แล้วหันไปมองทะเลตรงหน้า“เล่นน้ำกันมั้ยมึง” อลินตาหันไปมองหน้าเพื่อนก่อนจะส่ายหน้าออกมา ชวนเล่นน้ำไม่ได้ดูแดดประเทศไทยเลยสักนิดอีกนิดเขาเกรียมเหมือนไก่ย่างได้แล้วมั้ง“มึงดูแดดก่อนสิไอ้กาย ร้อนจะตายมึงจะเล่นก็เล่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-07อลินตคีรัน บทที่ 8 ทะเล 2/2 (NC)
แผ่นหลังของอลินตาแตะลงบนเตียงพร้อมกับร่างของคีรันโน้มลงมาทาบทับอย่างไม่เต็มตัวนักเพราะกลัวอีกคนจะรับน้ำหนักของตัวเองไม่ไหว ริมฝีปากหนาบดจูบริมฝีปากบางอย่างกระหาย ลิ้นร้อนไล่กวาดชิมความหวานของริมฝีปากบางพร้อมดูดดึงปลายลิ้นของอีกฝ่ายจุ๊บ จ๊วบเสียงบดจูบ เสียงน้ำลายดังคละคลุ้งไปทั้งห้อง สองร่างนอนกอดเกี่ยวกันเมื่อทั้งสองต่างก็โหยหายกันและกันทั้งอีกฝ่ายยังมีแอลกอฮอล์ในร่างกายที่ดื่มมาเยอะพอสมควรอีกจึงมีความกล้าที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองคิดออกมาอย่างไม่คิดอายคีรันผละใบหน้าออกห่างเล็กน้อยก่อนจะไล่จมูกลงบนซอกคอขาว อลินตาร้องขึ้นเบาๆ เมื่อรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมา ร่างหนามองรอยสีกุหลาบที่ตัวเองทำเมื่อกี้พร้อมยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจก่อนจะเริ่มปลดกระดุมของคนใต้ร่างออกจนร่างขาวโพลนปรากฏต่อหน้าคีรันพลิกให้อลินตานอนคว่ำยกตัวขึ้นในท่าคลานเข่า ก่อนจะไล้ริมฝีปากกดจูบไปทั่วแผ่นลงมาจนถึงสะโพกงอนที่ยังมีกางเกงขาสั้นปกปิดความ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08อลินตคีรัน บทที่ 9 คนป่วยงอแง
“เรื่องสินค้าเอายังไงต่อดีครับป๊า” ราเชนเอ่ยถามกับผู้เป็นพ่อที่เดินเข้ามาในห้องทำงานของเขาพร้อมกับเดินมานั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ก่อนจะจ้องมองไปที่ลูกชายที่กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่“ก็แค่รับของกับทางของไอ้ไท่น้อยลง แล้วไปซื้อกับทางคุณสายฟ้าแทนก็แค่นั้น”"แล้วทำไมป๊าไม่ยกเลิกไปเลยล่ะครับ""พวกมันยังมีประโยชน์กับเราอยู่ แล้วอีกอย่างของพวกนี้ทางฝั่งคุณสายฟ้ายังไงก็ต้องขายให้เราอยู่ดี" เซียวบอกลูกชายด้วยความมั่นใจ“ใช่คนที่ป๊าบอกให้ผมไปคุยด้วยรอบนั้นมั้ยครับ แต่คนที่ผมคุยด้วยวันนั้นชื่อลินนี่ครับ” ราเชนยิ้มมุมปากออกมา ภาพร่างกายขาวเนียนของอีกฝ่ายยังติดตาของตัวเองมาจนถึงทุกวันนี้ ถ้าไอ้รันไม่เข้ามาขัดเขาซะก่อนของเล่นชิ้นนั้นก็คงไม่หลุดมือเขาไปไหนได้หรอก“ไม่ใช่ คนที่แกไปคุยกับเขารอบนั้นคือลูกชายของเขา ตัวจริงเขาอยู่ที่อิตาลีนู้น” เซี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-09อลินตคีรัน บทที่ 10 ไม่ได้ผมหวง
คีรันพาคนตัวเล็กมาเดินเล่นที่ริมหาดในช่วงเย็นที่พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้ว ทั้งสองคนจับมือกันเดินไปตามชายหายมองวิวไปด้วยและมองคนข้างๆ ไปด้วย“ถ้าร้อนหรือรู้สึกไม่สบายบอกพี่นะครับ” คนตัวเล็กพยักหน้าตอบก่อนที่ทั้งสองจะเดินจูงมือกันไปก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าหาดเมื่อพระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า ดวงตาสีใสสะท้อนภาพที่พระอาทิตย์กำลังค่อยๆ เลื่อนลง อลินตากระชับมือข้างที่จับมือของคีรันเอาไว้แน่นจนไม่มีช่องให้อากาศลอดผ่าน ดวงอาทิตย์ค่อยๆ ลาลับขอบฟ้าไปจนในที่สุดก็จมลงสู่ทะเลผืนกว้าง นั่นหมายถึงว่าเวลายามค่ำคืนกำลังคืบคลานเข้ามาแทนที่ยืนมองพระอาทิตย์ตกดินกันเสร็จทั้งสองคนก็เดินมานั่งที่โต๊ะอาหารหน้าหาดที่ศิลาจองเอาไว้ ทั้งสี่คนนั่งคุยกันรออาหารสักพักอาหารก็มาเสิร์ฟ นั่งกินข้าวกันจนอิ่มก็ตบท้ายด้วยของหวานมีแค่สกายกับลินเท่านั้นที่กิน ส่วนคีรันกับศิลาก็สั่งน้ำผลไม้ที่ลินกับสกายกินเมื่อคืนมากิน“หนูทำไมกินเลอะจังเลยหื้ม?” ร่างสูงพูดขึ้นอย่างเอ็นดูก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบทิชชู่ออกมาเพื่อเช็ดมุมปากที่เลอะขนมหวานให้คนรัก โดยมีอีกสองชีวิตที่นั่งร่วมวงอยู่มองทั้งคู่ตาปริบๆบทจะหวานกันก็หวานจนใจหาย บทจะเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10อลินตคีรัน บทที่ 11 พี่ชายเพื่อน
รถหรูสีดำขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านใหญ่หลังหนึ่ง ประตูรถเปิดออกกว้างตามมาด้วยร่างสูงก้าวลงมายืนเต็มความสูงอยู่ข้างรถและตามมาด้วยอีกคนที่เปิดประตูตามลงมา สองพ่อลูกมองหน้ากันนิ่งก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านหลังนั้นบ้านหลังใหญ่ตกแต่งสไตล์โมเดิร์น คีรันมองไปรอบๆ บ้านอย่างสำรวจเพราะไม่ได้มาที่นี่นาน สองขาวยาวก้าวเดินไปข้างหน้าช้าๆ ก่อนจะมีแม่บ้านออกมาต้อนรับและพาเดินไปพบกับเจ้าของบ้าน“คุณพ่อคุณแม่สวัสดีครับ” ไท่ยกมือไหว้สวัสดีผู้ใหญ่ทั้งสองคนที่เปรียบเสมือนพ่อและแม่อีกคน ที่กำลังนั่งเล่นกันอยู่ที่สวนหลังบ้าน“คุณตาคุณยายสวัสดีครับ” คีรันไหว้ตากับยายทั้งสองท่านเช่นกัน“อ้าว! ไท่ รัน กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่มาๆ มานั่งก่อนลูก"ทั้งสองคนมองมาที่ไท่กับคีรันอย่างตกใจปนดีใจก่อนจะเรียกให้ทั้งคู่มานั่งที่โต๊ะด้วยกัน“กลับมาเมื่อวานนี้ครับเลยเพิ่งจะได้แวะมาหาพ่อกับแม่ คุณพ่อคุณแม่สบายดีนะครับ” ไท่เอ่ยถามท่านทั้งสองผู้ใหญ่ทั้งสองมองหน้ากันก่อนคนเป็นพ่อจะหันไปตอบ“สบายดี แล้วทั้ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11อลินตคีรัน บทที่ 12 น่าสนใจ
นั่งดื่มกันจนเวลาผ่านไปสักพักใหญ่เหล้าที่ดื่มเข้าไปก็เริ่มมีปฏิกิริยากับร่างกายจนอลินตารู้สึกอยากจะปลดปล่อยมันออกมา“เดี๋ยวลินไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ลินลุกขึ้นยืนหมายจะเดินออกไปเข้าห้องน้ำแต่ก็โดนจับมือเอาไว้ทั้งสองข้าง ฝั่งขวาคือคีรันฝั่งซ้ายคือสายฟ้า“เดี๋ยวผมพาลินไปเข้าห้องน้ำเอง” คีรันบอกสายฟ้า เขาจึงยอมปล่อยมือของลินทำธุระในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยลินก็เดินออกมาล้างมือที่ก๊อกน้ำด้านหน้าซึ่งมีชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาไม่เป็นมิตรเท่าไรยืนล้างมืออยู่ก่อนหน้าเขาอยู่แล้ว ผู้ชายคนนั้นเหลือมองอลินตาเป็นระยะจนคนตัวเล็กมั่นใจว่าอีกคนมองตัวเองแน่ๆ จึงหันไปถาม“มองอะไร” อีกฝ่ายส่งยิ้มที่น่าขยะแขยงมาให้ลิน จนเขารู้สึกขนลุกแปลกๆ“คืนนี้ไปต่อกับเจ้านายพี่มั้ย หน้าสวยหุ่นดีแบบนี้เจ้านายพี่จ่ายไม่อั้นแน่นอน”“เจ้านายอะไร?”“เจ้านายพี่เป็นเสี่ยกระเป๋าหนักของที่นี่เลยนะ”“นายมึงจะเป็นเสี่ยที่ไหนก็ช่างกูไม่ใช่เด็กขายไปซื้อที่อื่น!&
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-12อลินตคีรัน บทที่ 13 อีกไม่นาน
“ทาดาาา~ เพื่อนลินกูซื้อขนมร้านดังมาฝาก” สกายเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมถือถุงขนมเจ้าดังเจ้าประจำที่ลินกับสกายชอบกินสมัยเรียนมหาลัย สกายถือเดินเข้ามาในห้องทำงานของลินก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกันลินเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนสนิทที่เดินเข้ามาในห้องทำงานพร้อมขนมอีกหลายถุงที่อยู่บนโต๊ะตรงหน้าเขา ขนมที่ลินบอกว่าพี่ฟ้าชอบกินและหลังจากนั้นมาเจ้าขนมพวกนี้ก็มักจะถูกเพื่อนเขาซื้อมาฝากอยู่ประจำ เรียกได้ว่ากินจนเขาเบื่อ“แน่ใจว่าซื้อมาฝากกู”“อันนี้ของมึง ส่วนอันนี้ของพี่ฟ้า” สกายหยิบถุงขนมหนึ่งถุงให้เพื่อนส่วนที่เหลือก็เก็บไว้ให้พี่ชายของเพื่อนลินส่ายหน้าให้เพื่อนขำๆ กับการทุ่มเทเพื่อจีบพี่ฟ้า ก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อและปล่อยให้เพื่อนเดินไปนั่งเล่นที่โซฟารับแขกรอ“กูถามมึงจริงๆ นะกาย มึงจะจีบพี่ฟ้าจริงเหรอวะ”“เออกูจะจีบพี่มึง แล้วมึงก็ไม่ต้องมาห้ามด้วยเพราะกูไม่กลัวมึงหรอก”“กูไม่ได้จะห้าม แต่กูอยากบอกมึงเอาไว้ว่าพี่ฟ้าไม่ค่อยสนใจเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เท่าไรกูกลัว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-13
บทล่าสุด
อลินตคีรัน บทที่ 29 เซอร์ไพรส์
เข้าสู่เดือนที่ 5 ร่างกายของคุณแม่ลูกแฝดก็เริ่มมีน้ำมีนวลขึ้น หน้าท้องที่เคยแบนราบตอนนี้กลับเริ่มนูนยื่นออกมาเพราะในท้องของคุณแม่มีเด็กๆ อยู่ด้วยกันตั้งสองคน“หนูระวังครับ!” คีรันสาวเท้ารีบเดินไปประคองคุณแม่ที่กำลังเดินลงมาจากชั้นสองด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับโดนอลินตาเหวใส่เพราะเสียงดังจนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจ“พี่รันจะเสียงดังทำไมครับ”“ก็ลินจะเดินลงมาจากชั้นบนทำไมไม่เรียกพี่ละครับพี่จะได้เดินขึ้นไปรับ”“แค่นี้เองลินเดินลงมาเองได้สบายมากครับ”“ดื้อ!!” คีรันดุคนรักอย่างไม่จริงจังมากนักพร้อมกับยกมือขึ้นบีบจมูกรั้นของอลินตาอย่างมันเขี้ยวคีรันพาอลินตาเดินไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นเพื่อรอสกายกับสายฟ้าที่โทรมาบอกเมื่อช่วงเช้าว่าจะเข้ามาหา อลินตานั่งกินมะม่วงกับคีรันรออยู่ไม่นานคนที
อลินตคีรัน บทที่ 28 ความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป
สกายเดินมาขึ้นรถที่จอดอยู่ที่โรงจอดรถของบ้านสายฟ้า เมื่อเขากำลังปิดประตูก็มีมือหนามาจับเอาไว้ไม่ให้สกายปิดประตูรถได้“เดี๋ยวพี่ไปส่ง” สายฟ้าเอ่ยกับสกายด้วยน้ำเสียงเรียบ“ไปส่งทำไมครับผมเอารถมา” สรรพนามที่เรียกผมแทนชื่อตัวเองบ่งบอกว่าเจ้าตัวดูจะไม่พอใจเอามากๆ จนสายฟ้ารู้สึกเจ็บจื๊ดๆ ที่อกข้างซ้ายเสียอย่างนั้น“พี่ขอโทษครับ”“ขอโทษทำไมครับพี่ฟ้าไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย ปล่อยด้วยครับผมจะกลับบ้าน”“ให้พี่ไปส่งนะครับคนดี พี่ฟ้าขอโทษต่อไปนี้พี่ฟ้าจะไม่แกล้งหนูแล้ว” สายฟ้าพูดพร้อมจับที่ข้อมือของสกายพร้อมออกแรงดึงให้อีกฝ่ายลงมาจากรถ“พี่ฟ้าจะพาผมไปไหนครับ”“ไปหาแด๊ดกับแม่พี่ครับ” พูดจบก็ลากคนตัวเล็กเดินกลับเข้าไปในบ้าน พอดีกับคีรันและอล
อลินตคีรัน บทที่ 27 ลูกแกล้งพี่
คุณหมออนุญาตให้คีรันออกจากโรงพยาบาลได้แต่ก็ต้องกลับไปให้หมอล้างแผลและรักษาบาดแผลที่เหลือให้หายต่อ คีรันเลือกกลับมาฟื้นฟูร่างกายที่บ้านแทนคอนโดเพราะอลินตาเสนอจะมาดูแลเขาหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล แม้จะค้านแต่คุณแม่ท้องอ่อนก็ดื้อดึงที่จะมาคีรันไม่อยากให้อีกฝ่ายเดินเหินเยอะเพราะท้องอ่อนอยู่จึงเลือกมาที่บ้านดีกว่าเพราะที่บ้านยังมีแม่บ้านที่พอจะเรียกใช้ได้“ค่อยๆ เดินนะครับ” คนตัวเล็กบอกคนเจ็บที่กำลังช่วยกันพยุงตัวมานั่งที่เก้าอี้อยู่ที่สวนหน้าบ้านในยามเช้าของวัน“หนูทำไมไม่หาผ้ามาคลุมด้วยครับอากาศเย็นๆ แบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ”“เดี๋ยวลินให้พี่แป้งไปหยิบให้ก็ได้ครับ” อลินตาหันไปบอกกับพี่เลี้ยงที่ตามมาดูแลเขาที่นี่ตามคำสั่งของแด๊ดให้พี่แป้งไปหยิบผ้าคลุมมาให้ตามที่คีรันบอก เมื่อได้ผ้าคลุมตัวเองแล้วอลินตาก็ถูกคนตัวสูงบังคับให้ไปนั่งข้างๆ กันก่อนที่แขนแกร่งจะกอดเขาไว้แน่น&ldq
อลินตคีรัน บทที่ 26 ฟ้าหลังฝน
“ไม่จริง…พ่อโกหก พ่อพูดโกหกไอ้รันเป็นคนบอกผมเองว่าเกาะนั่นเป็นชื่อของมันไม่ใช่ชื่อผม ไม่จริง! พ่อโกหก พ่อโกหกผม!!!”ภายในห้องเงียบสงัดเมื่อสิ้นประโยคที่พายุตะโกนออกมาทั้งน้ำตา ขาทั้งสองข้างก็พลันทรุดนั่งลงบนพื้นอย่างแรงตรงหน้าผู้เป็นบิดาที่ยืนน้ำตาไหลด้วยความเสียใจที่เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะคนคนเดียว“พะ อึก พ่อโกหก”“ทุกอย่างที่ฉันพูดเป็นเรื่องจริงทั้งหมด”“อึก”“ยอมรับผิดเถอะนะพายุเรื่องทุกอย่างจะได้ทุเลาลง”“ผะ ผมขอโทษ พ่อผมขอโทษ” ณรงค์เดินเข้าไปหาลูกชายพลางทรุดตัวนั่งคุกเข่าข้างเดียวลงกับพื้นพร้อมเอื้อมมือไปแตะลงบนไหล่อันสั่นเทาของลูกชาย“ฉันไม่เคยโกรธเคยเกลียดแกเลยเพราะแกเป็นล
อลินตคีรัน บทที่ 25 ความจริงทั้งหมด
"ถ้าหนูไม่พูดพี่ฟ้าจะไม่ใจดีแล้วนะครับ"“....” สกายนั่งนิ่งไม่แม้แต่จะเอ่ยอะไรใด ๆ ออกมาเมื่อได้ยินที่คนตัวสูงพูดแบบนั้น“หมดฤทธิ์แล้วเหรอครับ” สายฟ้าพูดยิ้มๆ โดยที่คนบนตักไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ากำลังถูกเขาต้อนให้จนมุมอยู่“เมื่อไหร่จะเลิกทำแบบนี้กับผมสักทีครับ”“พี่ทำอะไรเหรอครับ”“ก็ที่ทำอยู่นี่ไงครับ ผมไม่อยากรู้สึกกับพี่ไปมากกว่านี้แล้วพี่ฟ้าปล่อยผมไปได้มั้ยครับแล้วผมสัญญาว่าจะไม่มาให้พี่ฟ้าเจอหน้าผมอีกเลย” คนพูดพยายามเก็บอาการไม่ให้อีกฝ่ายจับน้ำเสียงของเขาได้ว่ามันกำลังสั่นแค่ไหน“พูดเหมือนจะไปที่ไหนเลยนะครับ” สายฟ้าเอ่ยถามคนบนตัก“ผมกำลังจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ผมกำลังจะตัดใจจากพี่ฟ้าและไปเริ่มต้นใหม่ที
อลินตคีรัน บทที่ 24 หลักฐาน
ช่วงสายของวันอลินตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัวเล็กน้อยเพราะเมื่อวานร้องไห้ไปเยอะ เปลือกตาสีไข่กะพริบตาขึ้นลงเพื่อปรับสายตากับแสงแดดที่ส่องเข้ามาภายในห้อง ภาพตรงหน้าของเขาตอนนี้คือฝ้าเพดานสีขาวสว่างก่อนที่รอบดวงตาจะรู้สึกร้อนผะผ่าวขึ้นมา หยดน้ำตาร่วงรินไหลลงมาข้างหางตาพร้อมกับเสียงสะอื้นไห้เบาๆเสียงเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับหมอและพยาบาลที่เข้ามาตรวจอาการของลิน สายฟ้าที่นอนหลับอยู่ที่โซฟาในห้องพักกับสกายก็สะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงหมอและพยาบาลพูดคุยกับคนไข้บนเตียง“ตอนนี้คนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วถ้ายังไงหมออยากให้คุณระวังตัวให้มากขึ้นด้วยนะครับเพื่อตัวคุณแล้วก็เด็กในท้องครับ”“ครับ?” คนป่วยที่นั่งอยู่บนเตียงนั่งมึนอยู่กับคำพูดของหมอเมื่อครู่เขาท้องอย่างนั้นเหรอ?“อะไรนะครับหมอ” สายฟ้าที่ได้ยินหมอพูดเมื่อกี้ก
อลินตคีรัน บทที่ 23 อาการโคม่า
ปัง!!เสียงปืนดังขึ้นมาจากทิศทางหน้าประตูห้องพร้อมกับการปรากฏร่างของสายฟ้ากับสกายและลูกน้อง ฝั่งของเสี่ยสิงห์เมื่อได้ยินเสียงปืนที่มาจากทิศทางอื่นลูกน้องก็รีบวิ่งไปคุ้มกันพร้อมทั้งยังพาไปหลบในมุมคีรันเมื่อเห็นว่าทุกคนวิ่งหาที่หลบก็รีบพาอลินตาวิ่งไปหาสายฟ้า“หลบ!” เสียงของสายฟ้าร้องขึ้นเมื่อเห็นพายุที่หลบอยู่หลังโซฟาตัวใหญ่เล็งปืนมาคีรัน คีรันดันให้คนรักก้มลงพร้อมทั้งใช้ตัวเองบังเอาไว้ ก่อนที่สายฟ้าจะส่งสัญญาณให้รีบวิ่งออกไปปัง!กระสุนจากพายุยิงมาโดนแขนของคีรันจนเลือดไหลย้อยลงมาตามแขนซึ่งเป็นช่วงที่ลูกน้องของสายฟ้ายิงสะกดพวกเสี่ยสิงห์เอาไว้ให้คีรันกับอลินตารีบหนีไปขณะที่กำลังจะวิ่งไปถึงหน้าลิฟต์ ประตูลิฟต์ก็เปิดออกพร้อมกับลูกน้องของเสี่ยสิงห์ที่ผู้เป็นนายเรียกให้ขึ้นม
อลินตคีรัน บทที่ 22 กำจัด
คีรันตื่นขึ้นมาด้วยอาการเจ็บบริเวณท้ายทอยตรงที่โดนลูกน้องของเสี่ยสิงห์ใช้กระบอกปืนทุบเขา คีรันอยากจะเอื้อมมือไปจับตรงที่ปวดแต่ก็เหมือนจะยากยิ่งเพราะทั้งแขนและขาของเขาตอนนี้ถูกมัดติดกับเก้าอี้เอาไว้ดวงตาสีเปลือกไข่กะพริบตาถี่เพื่อปรับสายตาก่อนจะเห็นภาพเบื้องหน้าของตัวเอง เตียงนอนหลังใหญ่สีขาวตอนนี้มีร่างเล็กของอลินตานอนหลับอยู่พร้อมทั้งแขนทั้งสองข้างยังถูกมัดติดกันเอาไว้อีก“ฟื้นแล้วเหรอคุณคีรัน” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอยู่เบื้องหลังของคีรัน พร้อมกับเสียงฝีเท้าของเสี่ยสิงห์เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้างๆ เขา“ปล่อยเมียกู!” คีรันเอ่ยบอกคนที่ยืนอยู่ๆ ข้างๆ เขาด้วยน้ำเสียงเรียบโดยไม่ได้เกรงกลัวเลยสักนิดว่าตัวเองจะถูกอีกฝ่ายฆ่าทิ้ง“อ่า อย่าเพิ่งรีบร้อนสิครับ ผมยังไม่ได้เล่นอะไรสนุกๆ ให้คุณรันดูเลยนะครับ” ร่างสูงเดินไปนั่งลงที่ปลายเตียงนอนหลังใหญ่ที่มีอลินต
อลินตคีรัน บทที่ 21 ยินดีต้องรับ
คีรันก้าวเท้าลงมาจากรถหรูด้วยความเร็วก่อนจะโดนมือบางของใครบางคนคว้ารั้งเอาไว้ให้หยุดชะงักนิ่งอยู่กับที่ก่อนจะหันกลับไปมองคนที่จับแขนตัวเอง“พี่รันอย่าเพิ่งไปครับ”และคนที่รั้งแขนของคีรันเอาไว้ก็คือสกายที่คีรันบอกให้รออยู่ที่โรงแรม“ทำไมไม่รออยู่ที่โรงแรมครับ” คีรันที่หันมาเห็นว่าใครเป็นคนคว้ารั้งตัวเขาเอาไว้ ก็หันมาเอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้าแปลกใจ“นี่ขิงเพื่อนของกายเองครับ พอดีขิงบอกว่าตอนนี้แฟนของขิงกำลังนั่งดื่มอยู่กับเสี่ยสิงห์อยู่บนชั้นสาม ซึ่งห้องนั้นกายจำได้ว่ามันเป็นกระจกคนคนในห้องอาจจะมองเห็นพี่รันได้ กายว่าพี่รันรออยู่ข้างนอกก่อนจะดีกว่านะครับ”“พี่รอไม่ได้ครับ”“งั้นพี่รันก็เข้าไปพร้อมกับกายแล้วก็ขิงนี่แหละครับส่วนลูกน้องของพี่รันก็ให้รออยู่ที่รถก่อน เพราะไม่งั้นลูกน้องของเสี่ยสิงห์ต้องสงสัยเราแน่ๆ ครับ” คีรันหันไปสั่งบิคให้รออยู่ด้านนอกแล้วตัวเขาก็เดินตามสกายเข้าไปด้านในดวงตาคมจ้องมองบรรยากาศภายในบ่อน สิ่งอบายมุขต่างๆ มีครบหมดทุกอย่างในที่แห่งนี้และสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดในวงการนี้คือการค้ามนุษย์ และที่นี่ก็มีเช่นพวกกระเป๋าหนักที่ชอบเรื่องนี้ก็จะมารวมตัวกันเพื่อประมูลคนสวยๆ งามๆ
