บทที่6 ปราบวิญญาณ

“พูดจาบ้าบออะไร! แกเป็นใครถึงมีสิทธิ์พูดแบบนั้น?!” แม่บ้านเจินโกรธจนแทบจะระเบิดออกมา

หย่งฟางไม่ตอบโต้ เพราะเมื่อข้อมูลดวงชะตาของหลินเหมียนปรากฏบนโต๊ะพิธี คนที่พอมีสมองก็จะเข้าใจได้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร

นายท่านฉู่ถามอย่างเคร่งเครียด “หลินตง หลินเหมียนเสียชีวิตเมื่อครึ่งปีก่อน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนเดินทางไปพบลูกค้า แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเสี่ยวเหยียน?”

 “เสี่ยวเหยียนกับหลินเหมียนเป็นแฟนกันหรือเปล่า? ถ้าพวกคุณไม่รู้เรื่องนี้ นั่นแสดงว่าพวกเขาคงแอบคบกันลับๆ” หย่งฟางบอกการคาดเดาของตัวเอง

ทันใดนั้นเองเสียงไก่ตัวผู้ในอ้อมแขนของคุณนายฉู่ร้องออกมาสองครั้ง หย่งฟางมองไปที่ไก่และสังเกตว่ามันมีสีหน้าที่ดูเหมือนหมดหวัง 

เธอเข้าใจแล้ว ไก่ปฏิเสธถ้าเป็นเช่นนั้น “ลูกสาวของคุณชอบเสี่ยวเหยียน คุณเลยอยากให้เขาแต่งงานกับเธอในฐานะผี” หย่งฟางหันไปมองพ่อบ้านหลิน “ตอนนี้ฉันพูดถูกทั้งหมดแล้วใช่ไหม”

ใช่ ถูกทั้งหมด! หลินตงยังสวมชุดทำงานที่เรียบร้อยของหัวหน้าพ่อบ้านอยู่ แต่ตอนนี้เขาหมดคำพูดในการโต้แย้งอีกต่อไป ราวกับว่าถูกดึงพลังชีวิตออกไปหมดสิ้น แม้แต่กระดูกก็เหมือนจะไม่แข็งแรงอีกแล้ว เขาดูแก่ลงหลายปี ท่าทางหมดแรงและทรุดตัวลงพื้น

“ตอนที่จัดเก็บข้าวของของหลินเหมียน ฉันถึงได้รู้ว่าหล่อนชอบเสี่ยวเหยียน ชอบมาตั้งสิบปีแล้ว หล่อนเขียนบันทึกเกี่ยวกับเขาไว้เป็นสิบเล่ม มีกล่องเก็บสิ่งของทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเสี่ยวเหยียน พวกคุณพูดว่าอุบัติเหตุทำให้หลินเหมียนเสียชีวิต ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูลฉู่หรือเสี่ยวเหยียน แต่หลินเหมียนเลือกที่จะละทิ้งอาชีพออกแบบที่ชอบเพื่อสมัครเรียนการจัดการธุรกิจ เพียงเพราะอยากจะอยู่ข้างเสี่ยวเหยียน คิดว่าทำแบบนี้จะทำให้พวกเธอไม่ต้องแยกจากกัน…” พ่อบ้านหลินพูดด้วยความสิ้นหวัง

หย่งฟางแทรกขึ้นมา “นี่เป็นการตัดสินใจของเธอเอง ไม่เกี่ยวกับเสี่ยวเหยียนเลย คุณควรจะสนับสนุนให้ลูกสาวของคุณเรียนด้านการเงิน แล้วไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ เพื่อเป็นผู้บริหารหญิง และทำให้เสี่ยวเหยียนเป็นลูกน้องเธอแทน”

“……” ทุกคนเงียบกริบ แต่ก็มีเหตุผลอยู่

หลินตงมองหย่งฟางอย่างเคืองๆ แล้วพูดต่อ “ทั้งหมดก็เพราะหลินเหมียน ไปพบลูกค้าของพวกตระกูลฉู่นี่แหละ” กลัวว่าหย่งฟางจะมาแย้งอะไรอีกเขารีบพูดต่อ “ใช่ พวกคุณจ่ายเงินค่าชดเชยให้ แต่หลินเหมียนของฉันไม่มีวันกลับมา เงินมีประโยชน์อะไร? เงินทำให้หลินเหมียนฟื้นขึ้นมาได้ไหม? เธอเป็นเด็กที่ว่านอนสอนง่ายมาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยขออะไรจากฉันเลย ฉันแค่ต้องการทำสิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขก่อนที่ฉันจะตาย ฉันทำอะไรผิด?”

หลินตงพูดถึงตรงนี้ก็ร้องไห้อย่างหนัก แม้เขาจะพูดเรื่องต่างๆ มากมาย แต่สิ่งที่ทำให้คนอื่นในห้องตกตะลึงที่สุด คือข้อมูลสุดท้ายที่เขาเผยออกมา

แม่บ้านเจินพูดอย่างตะลึง “ลุงหลิน คุณหมายความว่าอะไร? คุณจะตายอย่างนั้นหรือ?”

หลินตงก้มหน้าร้องไห้อย่างเงียบๆ โดยไม่พูดอะไร หย่งฟางมองไปที่เขาก่อนจะหลับตา แล้วเห็นเงาของร่างกายที่มืดมิดอยู่ที่บริเวณตับอ่อน

“มะเร็งตับอ่อน ระยะสุดท้าย” เธอลืมตาขึ้นแล้วพูด

หลินตงมองเธอด้วยความตกใจ

“แต่ฉันอยากจะแก้อะไรบางอย่าง คุณไม่ได้ทำสิ่งนี้เพื่อความสุขของหลินเหมียน แต่เพื่อความพอใจในใจของตัวเอง คุณต้องการที่เป็นพ่อที่ดีที่ทำทุกอย่างเพื่อลูกสาว แต่สุดท้ายแล้ว นี่คือความต้องการส่วนตัวของคุณ มันเป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัวมากๆ” หย่งฟาง พูดอย่างตรงไปตรงมา

ร่างกายหลินตงแทบจะฉีกขาดด้วยความโกรธ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือดสีแดงขณะกัดฟัน “เธอไม่เข้าใจ! ไม่รู้ว่าพ่อแม่จะทำอะไรเพื่อลูกได้บ้าง!”

“งั้นเอาอย่างนี้ ให้หลินเหมียนบอกคุณเองดีกว่า ว่าสิ่งที่คุณกำลังทำ มันทำให้เธอมีความสุขหรือไม่”

หย่งฟางพูดจบก็กัดปลายนิ้วตัวเอง แล้ววาดเครื่องหมายบางอย่างในอากาศอย่างรวดเร็ว เมื่อเสร็จแล้วเธอทำท่าทางโบกมือ เครื่องหมายกระจายออกไป แทรกเข้าสู่หน้าผากของคุณนายฉู่และสามี พ่อบ้านหลิน แม่บ้านเจิน สองสาวน้อยของตระกูลฉู่ รวมถึงบอดี้การ์ดทั้งสองคน

พวกเขารู้สึกถึงความเย็นที่หน้าผาก แสบตาจนต้องปิดเปลือกตาไปพักหนึ่ง เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ก็เห็นร่างของเสี่ยวเหยียน ถูกห่อหุ้มด้วยกลุ่มควันดำขนาดใหญ่ บอดี้การ์ดทั้งสองคนแทบจะเป็นลม สองสาวน้อยของตระกูลฉู่ ซึ่งเพิ่งสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ กำลังสนุกสนานกับวันหยุดฤดูร้อน ก็ช็อกกับสิ่งที่เห็นและเป็นลมไปแล้ว

แม่บ้านเจินและพ่อบ้านหลิน ซึ่งเป็นรุ่นที่เติบโตมากับภาพยนตร์สยองขวัญ ต่างรู้ดีว่าควันดำหมายถึงวิญญาณอาฆาต คุณนายฉู่ที่กำลังอุ้มไก่ตัวผู้ก็ทรุดลงทันที 

หลินตงเริ่มร้องไห้ “หลินเหมียน!! พ่อจะทำให้เธอสมหวังให้ได้!”

“……” หย่งฟางคลี่ดาบที่ทำจากเหรียญจักรพรรดิออก แล้วแทงเข้าไปในกลุ่มควันดำ เหรียญจักรพรรดิที่มีสายร้อยสีแดงเป็นสีทองกับแดง ทำให้กลุ่มควันดำแสดงใบหน้าที่บิดเบี้ยวออกมาด้วยความเจ็บปวด

หลินตงร้องไห้ “อย่าทำร้ายลูกสาวของฉัน!!!” และพยายามหลบหลีกบอดี้การ์ดทั้งสองคนที่ขาสั่นจนวิ่งไม่ไหว เพื่อไปป้องกันกลุ่มควันดำจากดาบ

หย่งฟางร่ายมนต์แล้วใช้สองนิ้วแตะที่ดาบ ท้ายที่สุดพลังสีทองและสีแดงก็รวมกันที่ปลายดาบ เธอกรีดผ่านกลุ่มควันดำที่รายล้อมหลินตง และแทงเข้าไปในแกนกลางของกลุ่มควันดำ หลังจากนั้นสองวินาที พลังสีทองและแดงก็ระเบิดภายในกลุ่มควันนั้น

“หลินเหมียน!!!” หลินตงคุกเข่าลงไปกับพื้นและร้องเรียกลูกสาว

กลุ่มควันดำกระจายออก เห็นร่างวิญญาณผู้หญิง นั่งก้มหน้าพิงเตียงของเสี่ยวเหยียน ผมยาวคลุมใบหน้า

“หลินเหมียน!! พ่อจะมาช่วยลูกแล้ว!” หลินตงคุกเข่าคลานเข้ามาครึ่งทาง เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นใบหน้าที่เปลี่ยนไปของวิญญาณผู้หญิง

 “น่ารำคาญ”

ใครเป็นพ่อใครกันแน่?

หลินตงถึงกับพูดไม่ออก “……”

คุณนายฉู่และแม่บ้านเจินก็พูดไม่ออกเช่นกัน: “……”

หลินตงถอยกลับไปสองสามก้าว แล้วพูดพร้อมกันกับคุณนายฉู่และแม่บ้านเจิน “เธอเป็นใคร?!”

วิญญาณผู้หญิงไม่พูดอะไร แค่จ้องมองหย่งฟางด้วยความอาฆาต

หย่งฟางเพิกเฉยต่อสายตาของวิญญาณผู้หญิง แล้วมองไปที่กลุ่มคนพวกนั้น “ทำไมล่ะ? ฉันไม่เคยบอกว่าคุณชายของพวกคุณมีแค่ผีตนเดียวเท่านั้นสักหน่อย”

งั้นแสดงว่ามีสองตัว? หรือกี่ตัวกันแน่?!

คุณนายฉู่เกือบจะเป็นลมอีกครั้ง ขณะที่น้ำตาคลอเบ้า “เสี่ยวเหยียนของเราทำอะไรผิดกันแน่!!”

วิญญาณผู้หญิงหัวเราะเยาะ “ทำผิดอะไรน่ะเหรอ? ถ้าอยากรู้ก็ไปถาม ฉู่จ้งเทียน ที่อยู่ข้างล่าง!”

นายท่านฉู่และคุณนายฉู่ต่างตกใจ มีแต่ความกลัวอยู่เต็มดวงตา

 “คนในตระกูลฉู่สมควรตายทุกคน! ฉันจะฆ่าคนที่แซ่ฉู่ให้หมด!”

เสียงของวิญญาณผู้หญิงสั่นสะเทือนจนแสงไฟกะพริบ ช่องเสียบปลั๊กไฟก็มีประกายไฟพุ่งออกมาในทันที แสงสว่างในบ้านทั้งหมดพลันดับลง ทำให้บ้านตระกูลฉู่จมอยู่ในความมืด ห้องของเสี่ยวเหยียนเปลี่ยนเป็นสีเขียวมืดสลัว วิญญาณผู้หญิงยิ้มเยาะ สายตามองขึ้นบนอย่างน่ากลัวมีน้ำไหลออกมาราวเป็นสายเลือด

บรรยากาศความน่ากลัวถูกยกระดับขึ้นจนถึงขีดสุด บอดี้การ์ดทั้งสองคนหมดสติไป แม่บ้านเจินกรีดร้องเสียงดังที่สุดและหมดสติไปเช่นกัน พ่อบ้านหลินที่ตกใจจนแทบจะกลายเป็นหิน นั่งอยู่ตรงนั้นโดยไม่ขยับแม้แต่นิดเดียว แค่จ้องมองด้วยความอึ้ง

คุณนายฉู่กอดไก่ตัวผู้แน่น แล้วจับแขนสามีของเธอด้วยมือที่สั่นเทา

+++ถูกบังคับให้มาแต่งงาน ไปๆ มาๆ ปราบผีเฉย เอ้าา วิญญาณอาฆาตปะทะอาจารย์หย่ง+++