ตอนที่ 34 ช่วยคลายหนาว nc

เมื่อถ่ายรูปจนพอใจแล้ว ทั้งคู่ก็จูงมือกันลงไปในน้ำทะเลใสสะอาด ปณัยกรโอบเอวของเธอไว้ ขณะที่คลื่นลูกเล็กๆ ซัดเข้ามาเบาๆ

“เปียโนมีความสุขไหม”

“มีความสุขที่สุดเลยค่ะ หนูอยากให้เวลาหยุดอยู่ตรงนี้” เธอพูดเสียงหวานซบหน้าลงกับอกแกร่ง

“พี่ก็อยากให้เป็นแบบนั้น” เขากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ทั้งคู่ยืนกอดกันท่ามกลางความสงบของท้องทะเล จูบหวานถูกมอบให้กันและกันอย่างเนิ่นนาน ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันเดินขึ้นฝั่งเพื่อกลับบ้านพัก

“ขอไปเล่นน้ำต่อที่สระได้ไหมคะ” สุพิชฌาย์กระซิบถามเมื่อมาถึงบ้านพัก

“พี่ว่าไปหาอะไรกินก่อนดีไหมแล้วค่อยกลับมาเล่น”

“แต่เปียโนไม่หิว”

“ถ้าเล่นตอนนี้ก็คงเล่นได้ไม่นาน แต่ถ้าไปกินข้าวก่อนเปียโนจะเล่นนานแค่ไหนก็ได้”

“ถ้างั้นไปกินข้าวก่อนก็ได้ค่ะ” หญิงสาวเองก็เริ่มหิวเธอจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อออกไปทานอาหารค่ำ

หลังจากทานอาหารค่ำแล้วปณัยกรและสุพิชฌาย์ก็กลับมายังบ้านพัก

“เปียโนไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ”

“เพิ่งกินอิ่มจะลงสระเลยเหรอ”

“ค่ะพี่ไนท์ เปียโนอยากว่ายน้ำค่ะ”

หญิงสาวหายเข้าไปในห้องไม่นานก็กลับออกมาพร้อมกับสวมชุดว่ายน้ำสีส้มสดใสตัดกับสีผิวทำให้เธอดูขาวมีออร่ามากขึ้น

“เอาชุดว่ายน้ำกี่ชุดครับ”