บทที่11 เพจพักรบพบคนน่าร้ากก

หลังจากรับน้องได้จบลง เทียนมีเพื่อนเพิ่มมาอีกหนึ่งคนชื่อปอ เขาเป็นคนผิวแทน ตัวสูง หุ่นนักกีฬา และงานอดิเรกของเขานอกจากวาดรูปก็คือเป็นนักบาส ในกลุ่มของเทียนมีทั้งหมด 3 คน

ก่อนหน้านี้

ณ โรงยิมของคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์

"เราชื่อเทียนนะ"

"ส่วนเราชื่อต้นกล้า"

"นายล่ะ?" ผมเอ่ยถามผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าผิวสีแทนที่กำลังนั่งนิ่งๆ

"ปอ"

"โอปอ? แมลงปอ? ปอเช่? ปอเปี๊ยะ? หรือว่าป่อเต็กตึ๊ง!???" ต้นกล้าพูดด้วยน้ำเสียงสูงต่ำไม่ปกติทำให้น้ำเสียงดูขี้เล่น

"ไอ้สัส ปอปกติแหละกูว่า สรุปปอไหนวะ" เทียนหันหน้าไปทางต้นกล้าอย่างรวดเร็ว แววตาฉายแววตำหนิแบบไม่จริงจังนัก เหมือนจะดุแต่ก็ยังมีรอยยิ้มมุมปากแฝงอยู่

"ปอแปะ ผ่ามพาม!!!!" เสียงหัวเราะลั่นอย่างไม่เกรงใจของปอก็ดังแทรกขึ้นมาหลังจากที่ตอบกลับเพื่อนใหม่ทั้งสองคน

"น้องทั้งสามคนที่กำลังหัวเราะอยู่ ลุกขึ้นมาหาพี่ครับ" รุ่นพี่ที่มีชื่อว่าเบียร์เขาเป็นรุ่นพี่ที่ตัวค่อนข้างใหญ่ รูปร่างอวบกลมแบบที่เวลาเดินแล้วเสื้อยืดจะตึงพอดีตัว ท่าทางใจดี ยิ้มง่าย และมักจะหัวเราะเสียงดัง เขาร้องเรียกพวกผมด้วยน้ำเสียงตำหนิเล็กน้อย

พวกผมมองหน้ากันแวบหนึ่งก่อนจะลุกขึ้น พวกเราทยอยกันไปหยุดยืนตรงหน้าพี่คุม สายตานับไม่ถ้วนจากนักศึกษารอบๆแม้กระทั่งรุ่นพี่ พุ่งมาที่พวกเรา บางคนทำหน้าสงสัย บางคนลอบหัวเราะ ขณะที่บางคู่ตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง เหมือนรอดูละครฉากใหญ่ พวกผมไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำ แค่เดินเงียบๆ ไปข้างหน้า

"พวกน้องคุยอะไรกันครับ"

"ไม่ทราบครับพี่" เสียงปอเอ่ยตอบรุ่นพี่ที่มีชื่อว่าเบียร์ด้วยน้ำเสียงยียวนกวนส้นเท้า

"มึงอีกแล้วนะไอ้ปอ ตอนนี้กูไม่ได้เป็นพี่มึง กูเป็นพี่คุมอยู่มึงไม่เห็นเหรอวะ ถ้าน้องตัวเองไม่ฟังแล้วใครเขาจะเคารพกู ไอ้น้องบ้า" พี่เบียร์โน้มตัวเล็กน้อยเข้าหาปอ ก่อนจะกระซิบเสียงเบา น้ำเสียงแผ่วเบาแต่ชัดเจนพอให้เพื่อนข้างๆได้ยิน ต้นกล้าหลุดยิ้มมุมปากเล็กน้อย แต่ก็ไม่กล้าหัวเราะออกมาแรงนัก เพราะรู้ว่าสายตาพี่คุมยังคงจับจ้องมาทางพวกเขาไม่วางตา

"บทลงโทษที่พวกน้องทั้ง 3 คนไม่ฟังในขณะที่พี่พูด พี่จะให้น้องไปวิ่งอ้อมสนามกีฬาของมหาลัย 3 รอบแล้วค่อยกลับมา"

"ครับ" ต้นกล้ากับผมพูดพร้อมกัน เหลือเพียงปอที่ไม่พูดอะไร

พี่คนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆค่อยๆก้าวเดินเข้ามาหาพี่เบียร์ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล คิ้วขมวดแน่น ดวงตาฉายแววลังเลเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลา เธอชำเลืองมองรอบๆ ก่อนจะหยุดยืนใกล้ๆพี่เบียร์ แล้วเอ่ยเสียงเบาแต่จริงจัง "ไอ้เบียร์! มันเกินไปปะวะ ให้ไปวิ่งตั้ง 3 รอบถ้าเกิดน้องเขาเป็นลมเป็นแล้งไป ใครเขาจะรับผิดชอบ อาจารย์บอกให้รับน้องแบบสร้างสรรค์นิ"

"เมย์กูรู้อยู่แล้ว มึงคิดว่าพวกมันจะพากันไปวิ่งจริงเหรอวะ โดยเฉพาะน้องกู ขนาดยังไม่อ้าปากเห็นลิ้นไก่มัน กูก็รู้ว่ามันจะทำอะไร"ร่างกลมของพี่เบียร์เดินตรงเข้ามาด้วยท่าทางสบายๆ เสื้อยืดตึงนิดๆตรงพุง แก้มกลมๆ สั่นเบาๆ ตามจังหวะการก้าว เขายิ้มกว้างจนตาหยี ก่อนจะยกมือตบไหล่เมย์เบาๆหนึ่งที ก่อนจะทำกิจกรรมกันต่อ

ทางด้านของเทียน

ทั้งสามคนเดินออกมาจากโรงยิมด้วยจังหวะก้าวที่ไม่เร่งรีบ แสงแดดอ่อนยามบ่ายส่องลอดผ่านช่องต้นไม้ทาบเงาบนพื้นทางเดิน หลังจากที่เดินผ่านพ้นโรงยิมของคณะมาได้

"ปะพวกมึงไปเล่นบาสกัน" ชายหนุ่มผิวแทน ตัวสูงยืนอยู่ตรงกลาง โดยมีเพื่อนสองคนยืนขนาบข้าง เขายกแขนทั้งสองข้างขึ้นพาดบนไหล่ของเพื่อนแต่ละคนอย่างเป็นกันเอง ท่าทางของเขาดูผ่อนคลายและสนิทสนม ไม่เหมือนกับคนที่พึ่งรู้จักกันครั้งแรก

"เอาตรงๆนะกูบวชช่วงปิดเทอม กูก็ไม่ได้ออกกำลังกายเลย อย่างมากก็แค่บิน"

"บินไรวะ" เทียนถามต้นกล้าชายที่มีผมประปราย ไม่มีขนเลยสักเส้นบริเวณคิ้วของเขาทั้งสองข้าง

"บิณฑบาตค้าบผมม" ทั้งสามคนหัวเราะออกมาพร้อมกันอย่างร่าเริง เสียงหัวเราะของพวกเขาดังก้องไปทั่วบริเวณ แววตาเต็มไปด้วยความสุขและความสดใส ใบหน้าทุกคนเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มกว้าง หัวไหล่สั่นไหว

.

.

.

"เหนื่อยว่ะ" เทียนเดินมาช้าๆ แล้วทิ้งตัวนั่งลงอย่างหมดแรง พลางบ่นออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนล้า เขาหน้าแดงเรื่อ แก้มขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัดหลังจากออกกำลังกายได้สักพัก เหงื่อซึมตามไรผมและลำคอ เสื้อแนบลำตัวจากความชื้นของเหงื่อ ผิวที่เคยซีดจางตอนนี้มีเลือดฝาด ดูมีชีวิตชีวาขึ้นอย่างชัดเจน ลมหายใจหอบถี่เล็กน้อย

"พวกมึงวันนี้ไปร้านเหล้าไหม?" แทนหันมายิ้มกว้างแบบมีเลศนัย ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความชวนเชิญ

"รอไรอ่ะไปเลยปะ" ต้นกล้าเงยหน้าขึ้นทันทีที่ได้ยินคำชวนของแทน แววตาวูบวาบ เขาตอบรับแบบไม่ต้องคิดนาน รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าในทันที เหมือนความเหนื่อยเมื่อกี้หายไปเกือบหมด

"ไอ้สัสรีบไปไหน เจอกัน 2 ทุ่มร้านเรื่องเหล้า"

"กูไม่ไปนะไว้วันหลังละกัน" เทียนพูดปฏิเสธ ดวงตาของเขาเหลือบมองเพื่อนๆ อย่างใจเย็น ก่อนจะขยับริมฝีปากพูดออกมาเบาๆ

"ทำไมวะ" ต้นกล้าหันมองไปที่เทียน ขมวดคิ้วอย่างเสียดาย

"วันนี้มีเรื่องต้องทำว่ะ ไว้วันหลังกูไม่บิดแน่นอน"

"เค ถ้างั้นแยกย้ายเถอะกูจะไปเตรียมตัวก่อน 2 ทุ่มเจอกันไอ้ปอ" หลังจากที่ต้นกล้าบอกลาเพื่อนๆ ทุกคนเริ่มทยอยลุกขึ้นจากที่นั่งและแยกย้ายกัน

กลับมายังปัจจุบัน

เวลา 19:54น.

เทียนล้วงมือถือขึ้นมาดูด้วยสีหน้าประหลาดใจ หน้าจอสว่างวาบเต็มไปด้วยข้อความแจ้งเตือนจากหลายแอปฯ ทั้งแชท การแจ้งเตือนจากโซเชียล มากมายที่เด้งเข้ามาพร้อมกัน นิ้วโป้งของเขาเลื่อนหน้าจอขึ้นลงอย่างรวดเร็ว แววตาฉายแววสับสนกับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นกะทันหัน

"เกิดอะไรขึ้นวะ"

เทียนเพ่งมองหน้าจออย่างตั้งใจ เมื่อเลื่อนดูรายละเอียดก็พบว่ามีคนแท็กเขาเป็นจำนวนมากในโซเชียลมีเดีย ไม่ว่าจะเป็นในโพสต์ ภาพ หรือสตอรี่ต่างๆ ชื่อของเขาปรากฏเต็มไปหมด เทียนกดเข้าไปที่ชื่อหนึ่งในผู้ใช้ที่แท็กเขา หน้าจอโหลดขึ้นชั่วครู่ แล้วปรากฏเป็นเพจหนึ่งที่เขาไม่คุ้นตา

เพจพักรบพบคนน่าร้ากก

ในภาพ เทียนโน้มตัวเข้าไปใกล้ต้นกล้า สีหน้าเขาจริงจังเล็กน้อยเหมือนกำลังบอกข้อมูลบางอย่าง ส่วนต้นกล้าก็มีท่าทางตั้งใจฟัง ภาพถูกจับจากมุมข้างๆ

:เกิดอะไรขึ้นค๊าาาาาท่านผู้ชมมม😦 เด็กสถาปัตย์ทำไมได้ไปรับน้องของคณะแพทย์ละค๊าา แต่ว่าไม่ได้น๊าา น้องน่ารักกันมากค่ะอิอิ #แอบจิ้น #ใครรู้บอกด้วย #เฟรชชี่ปี1 #คนหล่อบอกต่อด้วยจ้า #งานดีย์เวอร์ร์ #เด็กสถาปัตย์

เทียนเบิกตากว้างทันทีเมื่อภาพชัดขึ้น เขาจำได้ในเสี้ยววินาที นั่นคือช่วงที่เขาก้มลงไปกระซิบต้นกล้า ระหว่างกิจกรรมตอบคำถามของคณะแพทย์เมื่อไม่กี่วันก่อน เทียนสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนนิ้วลงไปยังส่วนคอมเมนต์ใต้โพสต์ ภาพของเขากับต้นกล้ายังคงค้างอยู่ด้านบน

❤️25,431 💬3,451 📢2,890

2 ชั่วโมงที่แล้ว

เบียร์ซ่าส์

"ก็ว่าวันแรกทำไมไม่มารับน้อง"

น้ำเพชรชอบกินไก่

"ชื่อน้องเทียนกับน้องต้นกล้านะจ๊ะสายบอกงี้จ่ะ"

แมวมันร้องยังงาย ตอบกลับน้ำเพชรชอบกินไก่

>>"สายว่ายังไงบ้างงับ คนไทยเหมือนกันต้องเล่าแระะะะ👀"

น้ำเพชรชอบกินไก่ ตอบกลับแมวมันร้องยังงาย

>>"เห็นว่าลืมอ่านเพจมหาลัย อยู่กันนานเลยน๊าาแล้วไม่มีใครบอกอะไรด้วยทีนี้ เห็นว่ารู้ว่าตัวเองเข้าผิดคณะก็ตอนที่เพื่อนข้างๆน้องเทียนเป็นลมอ่ะจ่ะ😣"

สาววายสมองไหลมาแว้ว

"อ่ยยยยเอ็นดูววม่ายหวายยย ขอยาดพายเรือเทียนxต้นกล้าน้าบบบบ"

จินนี่ ตอบกลับสาววายสมองไหลมาแว้ว

>> หาคนพร้อมขึ้นเครื่องบินไปด้วยกานนต้นกล้าxเทียนงับ

หลวงพี่ขอบิณฑบาต

"ใจเย็นๆก้นก่อนนะครับ พวกผมเป็นแค่เพื่อนกันครับ🙏🏻"

สาววายสมองไหลมาแว้ว ตอบกลับหลวงพี่ขอบิณฑบาต

>> "ค่ะก็ไม่คิดว่าจะรีบจนถึงขั้นลืมเปลี่ยนชื่อเฟซบุ๊กกับหน้าปก55 หน้าปกยังตอนบวชอยู่เลยเรือล่มแล้วนะคะทุกคน แยกย้ายกันก่อนจะบาปเน้อออ🙏🏻😣 **กันไม่ก้นเน้อ** "

หลวงพี่ขอบิณฑบาต ตอบกลับสาววายสมองไหลมาแว้ว

>>"🙏🏻🙏🏻🙏🏻"

เทพปอ

@เทียนมีไฟ ใจมีเธอ

.

.

.

เขาเลื่อนลงไปอีก คอมเมนต์มากมายกำลังตั้งข้อสังเกตและแซว บางข้อความเริ่มมีการแท็กชื่อเขาซ้ำๆ ราวกับจะให้คนอื่นมาดูด้วย แต่สุดท้ายก็จบลงหลังจากที่ต้นกล้าเพื่อนของเขาได้ตอบกลับคอมเมนต์

เพจพักรบพบคนน่าร้ากก มีการแจ้งเตือนใหม่

ในภาพ เด็กหนุ่มตัวเล็กผิวขาวผ่อง ยืนอยู่ตรงหน้าอีกคนด้วยแววตาใสแจ๋ว ยิ้มหวาน มือเล็กยื่นขวดน้ำไปให้คนตัวสูงกว่าอย่างตั้งใจ ส่วนคนตัวสูงที่ยืนรับน้ำอยู่ ใส่แว่นกรอบหนา หน้าตาเหมือนจะงงๆ

:ว๊ายยยยยยยย!!! น้องน่านฟ้าปี1จากคณะแพทย์มาเสิร์ฟแล้วค๊าาา ชีเสิร์ฟแรงเวอร์ ทำไมน่ารักอย่างงี้งื้อออ แต่เอ๊ะ!? ยื่นน้ำให้ใครเอ่ยย? หรือว่าาา...ทั้งคู่คบกันแล้ว!!! #เด็กปี1มันร้าย #น่านฟ้าคณะแพทย์ #ใครรู้ช่วยบอกที #แอบจิ้น #ของดีย์คณะแพทย์

❤️50,147 💬14,672 📢68,561

30 นาทีที่แล้ว

สาววายสมองไหลมาแว้ว

"อึ้กกก..กกเหมือนเลือดจะหมดตัว เติมเลือดด่วน!!!"

จินนี่

"ผู้ชายคนอื่นอกหักกันแล้วม้างงงง"

แมวมันร้องยังงาย

"จิ้นค่าาาาน้องขุนxน้องน่านฟ้า💓🥰"

อชิ รักดี

"😭😭😭😭😭😭😭😭"

สาววายสมองไหลมาแว้ว

"เอาจริง! ฉานนว่าน้องขุนหล่ออ่ะ ฉีกสัญญาแม่ลูกด่วนนน"

แมวมันร้องยังงาย ตอบกลับสาววายสมองไหลมาแว้ว

>> "ของลูกชายเราค่าาาแม่่😫"

น่านฟ้า

"เพื่อนกันค้าบ^^ "

แมวมันร้องยังงาย ตอบกลับน่านฟ้า

>> "เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อนอะเป่าาา"

เทียนวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ ก่อนจะเดินไปยังเตียงนอนนุ่มๆที่อยู่ภายในห้อง เทียนทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า ผ้าห่มเลื่อนคลุมขึ้นถึงไหล่ ก่อนที่เปลือกตาจะปิดสนิท

เสียงเนื้อกระทบเนื้อเบาๆ จังหวะสม่ำเสมอ คลอไปกับเสียงหอบหายใจของใครบางคนที่เริ่มถี่ขึ้นทุกที

“อื้ออ..ซี๊ดด.. ขอแรงกว่านี้...อ๊าาา.." เสียงครางหวานหยดย้อยพร้อมทั้งเสียงเตียงกระทบผนัง

"ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก"

“แรงอีก…อ๊ะ… อย่าหยุด!...อ๊าาาา” เสียงครางจากห้องข้างๆ ดังขึ้นอีกระลอก หนักขึ้น ดิบขึ้น จนราวกับทั้งอาคารกำลังสั่นสะเทือนตามจังหวะนั้น ยังคงดังอย่างไม่ลดระดับ ขึ้นจังหวะเร็วแรงจนน่าอาย

แต่ในขณะเดียวกัน บนเพดานเหนือหัวเทียน ก็เริ่มมีเสียง “ตึง… ตึง… ตึง…” ดังตามมาเหมือนกระโดดซ้ำๆ กระแทกลงมาหนักแน่น เหมือนใครบางคนกำลังกระโดดจากจุดเดิมซ้ำๆ ไม่หยุด ไม่เหนื่อย ไม่หย่อนแรง เทียนยันตัวลุกขึ้นนั่ง หัวใจเต้นแรง รู้สึกเหมือนอากาศในห้องกำลังเย็นลงอย่างผิดปกติ

ตอนนี้อาจจะยาวหน่อยนะคะพอดีแต่งเพลินนิดหน่อย55555