Mag-log inShare
บทที่36 รายการQ&A
Huling Na-update:
2025-07-14 00:36:00"สวัสดีค่าา ยินดีตอนรับเข้าสู่ช่วงQ&A ถามปุ๊บตอบปั๊บ ถามปั๊บปั๊บตอบปุ๊บปุ๊บEP.4แล้วนะคะ~"
"แขกรับเชิญของเราก็คือออออ..เดือนมหาลัยปีนี้ น้องขุนค่าาาาาาาาา!!" ทั้งพิธีกรกับน้องขุนยกมือไหว้พร้อมกัน "ทุกคนคะ! ตัวจริงน้องขุนหล่อม้ากกกกกกก ทำเอาพิธีกรเกร็งเลยค่ะ5555555" "ขอบคุณครับ" น้ำเสียงของขุนเรียบนิ่ง ไม่มีวี่แววตื่นเต้น หรือเคอะเขิน รุ่นพี่พิธีกรกลับหัวเราะกลบความเงียบได้อย่างมืออาชีพ เธอกำลังนั่งไขว่ห้างอย่างเป็นกันเองบนเก้าอี้ทรงสูง ใบหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา สวมชุดนักศึกษาแบบเรียบร้อย "เอาล่ะค่าาา วันนี้เราจะมาถามคำถามสั้นๆ สนุกๆ ให้แฟนๆ ได้รู้จักตัวตนของขุนมากขึ้น! ทั้งหมดมี 10 คำถามค่ะ พร้อมยังคะ?" "ครับ" "คำถามแรก ทำไมถึงได้ชื่อเล่นว่า ขุน คะ?" "..." "ตาเป็นคนตั้งให้...ผมเองก็ไม่ทราบครับ" พิธีกรถึงกับชะงักเล็กน้อย ก่อนจะรีบส่งยิ้มกลบอึดอัด "เราไปกันต่อที่คำถามต่อไปดีกว่าค่าาาา~" "คำถามที่สอง ชอบสีอะไรคะ?" "ดำครับ" "คำถามที่สาม งานอดิเรกที่ชอบทำค่ะ" "แกะเพลงเล่นเปียโนครับ" รุ่นพี่พิธีกรพลิกกระดาษคำถามในมืออีกครั้ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เล็กน้อย "แล้ววว~ น้องขุนมีแพลนจะอัดคลิปเล่นเปียโนให้แฟนคลับดูบ้างไหมคะ?" ขุนชะงักนิดหน่อย เขาตอบเรียบๆด้วยน้ำเสียงนิ่ง แววตาของเขาไม่ได้หลบ ไม่ได้เขิน กลับตรงและหนักแน่นกว่าทุกครั้ง "ไม่มีครับ...ผมอยากให้คนพิเศษฟังแค่คนเดียว" รุ่นพี่พิธีกรชะงักไปเล็กน้อย ตาโตขึ้นอย่างตกใจปนเขิน “อะ...อุ๊ยตายแล้วววว!! ขุนคะ!!" พิธีกรสาวรีบยกกระดาษคำถามขึ้นบังหน้าตัวเองแทบจะทันที ใบหน้าเริ่มขึ้นสีระเรื่อ เธอหัวเราะกลบความเขิน แต่ดวงตาเป็นประกายเหมือนได้ฟังคำสารภาพรักกลางรายการ "โอ๊ยย~ พูดแบบนี้ พิธีกรเขินแทนเลยค่ะ!" เธอหันไปหากล้อง ขยิบตาหนึ่งที "ใครกันน้า~ ที่จะเป็น ผู้โชคดีของน้องขุน ได้ฟังเปียโนสุดพิเศษคนนั้น..." กล้องค่อยๆ แพนเข้าใบหน้าขุนที่ยังคงนิ่งเฉย เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่จังหวะที่สายตาเขาเผลอมองออกไปทางกล้องเหมือนกำลัง "มองใครบางคนอยู่" ทำเอาแฟนคลับในคอมเมนต์แทบแตกเป็นเสี่ยง 💬 : กรี๊ดดดดดกกสกสกวกวหวหวก!! 💬 : น้องน่านฟ้าชัวร์คร้าาาาาาาาา 💬 : #ขุนน่านคู่จริงจ้าาาาา 💬 : อึ้ง! ฉันรึเปล่า?! ขอมโนแพ้พพพ 💬 : พิธีกรถามได้จี้ม้วก 💬 : หล่อตาแตก #ตาเนื้อใหม่ใกล้ฉ้น 💬 : อยากเป็นคนพิเศษคนนั้นที่ได้ฟังเพลงเธอ 💬 : เรฟที่ยื่นแม่รัศมี ก็ยื่นหน้าคนนี้นะ แต่ทำไม...😭 💬 : สรุปน้องขุนเป็นคนคุยกับน้องน่านฟ้าจริงๆม้้ยคะ วอนผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน 💬 : รู้สึกอกหักทั้งที่เขาไม่รู้จักเรา😭😭😭💔❤️🩹 💬 : เศร้า ทักไปหาคนเก่าแป๊บ 💬 : เหมือนจะรับได้ แต่ก็ยังไม่ไหวที่จะรับรู้ความจริง💔 (โสดนะคะ ขออนุญาตอาศัยช่วงชุลมุนซะด้วย) 💬 : วงในบอกว่า...น้องขุนกับน้องน่านฟ้ามีซัมติงกันจริงจร้าาาา มะชั่ยแค่ข่าวลืออแน้วว🫣 💬 : เหล่ากง~~ 💬 : ยิ้มได้เพราะเธอ เสียใจเพราะเธอ🥲 กลับไปซบอกแฟนก่อนน้าบบบ🥹 💬 : 😓😞 "คำถามที่สี่ คิดว่าตัวเองเป็นคนยังไงคะ?" "...ไม่ค่อยพูดครับ" "มีอะไรอีกไหมคะ?" "ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง" ห้องเงียบไปชั่ววินาที พิธีกรถึงกับกลั้นหัวเราะไม่อยู่ "ใครคิดจะจีบน้องขุน...ฟังไว้นะคะ! เขาไม่ชอบให้ยุ่ง! แต่ว่า...ถ้าเป็น คนพิเศษ ล่ะคะ?” เธอเอียงคอ ยิ้มกรุ้มกริ่ม . . . "สวัสดีครับนักศึกษา" เสียงทุ้มขรึมของอาจารย์ดังขึ้นกะทันหัน ทุกเสียงพูดคุยและหัวเราะเงียบลงทันที ทุกคนในห้องต่างหยุดสิ่งที่ทำอยู่โดยอัตโนมัติ บางคนรีบวางโทรศัพท์ บางคนหันหน้าจากเพื่อนข้างๆ แล้วนั่งหลังตรงในทันที ก่อนจะพากันตอบกลับเสียงดังฟังชัดเป็นจังหวะเดียวกัน "สวัสดีครับ/ค่ะอาจารย์" . . . เสียงสไลด์สุดท้ายปิดลง พร้อมกับอาจารย์ที่หยุดพูดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "มีใครมีคำถามไหมครับ?" "..." "ถ้าไม่มี อย่าลืมส่งงานออกแบบคอนโดกันด้วยนะครับ" "ขอบคุณค่ะ/ครับ" ทันทีที่ประตูห้องประชุมปิดลงเบาๆตามหลังอาจารย์ บรรยากาศในห้องก็ระเบิดออกอีกครั้ง เสียงรูดซิปกระเป๋า เสียงเปิดโน้ตบุ๊ก เสียงถอนหายใจดังแทบพร้อมกัน นักศึกษาหลายคนลุกพรวด รีบเก็บของ เดินออกไปอย่างเร่งรีบ ปอที่ยืนอยู่ข้างต้นกล้าและเทียน สะพายกระเป๋าพร้อมกันแล้ว แต่ก่อนจะเดินออกจากห้อง เขาก็หันไปถามเพื่อนสองคน "ไปเมากันหน่อยเพื่อนรักกก~" "โทษทีว่ะ วันนี้กูมีนัดแล้ว" ต้นกล้าหยุดเดิน หันไปมองปอด้วยรอยยิ้มกวนๆ ก่อนจะพูดเสียงเบาแต่ชัดเจน "มึงไปเลย!! เดี๋ยวนี้ทิ้งเพื่อนแล้วนิ...กูไปกับไอ้เทียนก็ได้! ไม่ง้อมึงหรอก!!!!!" "ใช่ไหมวะเพื่อนเทียนเพื่อนเลิ้ฟ~" พูดจบ ปอก็เดินเข้าไปหาเทียนทันทีพลางกอดคอเขา "วันนี้คงไม่ได้ว่ะ พอดีกูติดธุระ" "กูเลี้ยงเหล้าฟรีเลยนะ" "กูอยากพักตับโว้ยย" "ให้มันได้แบบนี้!!! พวกมึงแม่ง! กูไปกับไอ้เบียร์ก็ได้วะ!!!!!! ไม่ง้อพวกมึงหรอก" . . . เสียงฝีเท้าดังก้าวเข้ามา เทียนกำลังยืนอยู่ ชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดนักศึกษาก้าวเข้ามาใกล้ พร้อมกับรอยยิ้ม "อ้าว! เทียนใช่ไหม" น้ำเสียงทุ้มต่ำ เทียนที่ตอนนี้ยืนรอใครบางคนอยู่ เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สายตาของเขาสบกับชายคนนั้นอย่างนิ่งเฉย "จำผมได้ไหม ธาราคณะบริหาร" "กูจำมึงได้" "ดีใจจัง" เสียงทุ้มต่ำของเขาพูดเบาๆ ออกมาอย่างแผ่วเบา "ห๊ะ?!!! มึงว่าไงนะ" "เปล่า ผมแค่พูดว่าบังเอิญจังเลยนะ" "อืม" "ว่าแต่ เทียนกำลังรอใครอยู่เหรอ?" "กูรอเพื่อน" "เทียนรอนานแล้วหรือยัง" "สักพักแล้ว" "ให้ผมไปส่งไหม? ถ้..." "ไม่ต้อง!!" เสียงทุ้มลึกของคนที่เพิ่งเข้ามาดังขึ้นอย่างกะทันหัน คำพูดนั้นหนักแน่น ทำให้ทุกสายตาหันมาจับจ้องไปที่เจ้าของเสียงอย่างรวดเร็ว บรรยากาศกลับตึงเครียดขึ้นทันที "คุณชื่อเทียนเหรอครับ? เมื่อกี้ผมว่า...ผมก็ถามเทียนนะครับ ไม่ใช่คุณ" เสียงเรียบๆของธาราดังขึ้นในบรรยากาศที่ตึงเครียด เขาก้าวเข้ามาใกล้เทียนและขุนด้วยสายตาจริงจัง คำพูดนั้นทำให้ชายคนนั้นชะงักไปชั่วขณะสายตาทั้งสามคนสบกัน เสียงตะโกนของเทียนดังขึ้นทันที ท่ามกลางบรรยากาศที่กำลังตึงเครียด "พอ!!! พวกมึงเป็นบ้าอะไรกันอีก!!! ทำตัวอย่างกับเป็นเด็กไปได้ รู้งี้กูน่าจะกลับเองตั้งแต่แรก!!!!!" "พวกมึงกัดกันอยู่นี่แหละ ไม่ต้องตามมานะ" ว่าแล้วก็หันหลังเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้บรรยากาศในที่นั้นเต็มไปด้วยความเงียบงัน . . . "เทียนขึ้นรถ" "ไม่" "ขึ้นรถ" "กูบอกว่าไม่ไง!!!!" . . . เทียนนั่งอยู่ในเบาะหลัง ใบหน้าบึ้งตึง ดวงตาคมกริบมองออกไปนอกหน้าต่าง "...โกรธเหรอ?" "ไม่" "ทำไมต้องไปนั่งด้านหลัง" "ก็อยากนั่ง" "...ไหนบอกไม่โกรธ?" "..." ความเงียบเข้าปกคลุมภายในรถ ไม่มีเสียงพูดคุย . . . "กูเพิ่งรู้ว่ามึงมีห้องซ้อมเปียโนด้วย" แสงไฟในห้องสว่างพอเหมาะ เผยให้เห็นมุมหนึ่งที่วางเปียโนตั้งอยู่โดดเด่น ขุนมุ่งตรงไปยังเปียโน มือยื่นไปแตะที่คีย์บอร์ดอย่างเบามือ "...เล่นเปียโนเป็นไหม?" ขุนเอ่ยถามเสียงเรียบ เหลือบตาไปมองอีกฝ่าย "หื่อ กูเล่นไม่เป็น" "มานี่สิ" "มึงจะสอนกู?" "อืม" คอมเมนต์เพื่อนเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยน๊าาา♥️
Pinakabagong kabanata
อาถรรพ์เงาวิญญาณเฮี้ยน บทที่36 รายการQ&A
"สวัสดีค่าา ยินดีตอนรับเข้าสู่ช่วงQ&A ถามปุ๊บตอบปั๊บ ถามปั๊บปั๊บตอบปุ๊บปุ๊บEP.4แล้วนะคะ~""แขกรับเชิญของเราก็คือออออ..เดือนมหาลัยปีนี้ น้องขุนค่าาาาาาาาา!!"ทั้งพิธีกรกับน้องขุนยกมือไหว้พร้อมกัน"ทุกคนคะ! ตัวจริงน้องขุนหล่อม้ากกกกกกก ทำเอาพิธีกรเกร็งเลยค่ะ5555555""ขอบคุณครับ" น้ำเสียงของขุนเรียบนิ่ง ไม่มีวี่แววตื่นเต้น หรือเคอะเขินรุ่นพี่พิธีกรกลับหัวเราะกลบความเงียบได้อย่างมืออาชีพ เธอกำลังนั่งไขว่ห้างอย่างเป็นกันเองบนเก้าอี้ทรงสูง ใบหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา สวมชุดนักศึกษาแบบเรียบร้อย"เอาล่ะค่าาา วันนี้เราจะมาถามคำถามสั้นๆ สนุกๆ ให้แฟนๆ ได้รู้จักตัวตนของขุนมากขึ้น! ทั้งหมดมี 10 คำถามค่ะ พร้อมยังคะ?""ครับ""คำถามแรก ทำไมถึงได้ชื่อเล่นว่า ขุน คะ?""...""ตาเป็นคนตั้งให้...ผมเองก็ไม่ทราบครับ"พิธีกรถึงกับชะงักเล็กน้อย ก่อนจะรีบส่งยิ้มกลบอึดอัด"เราไปกันต่อที่คำถามต่อไปดีกว่าค่าาาา~""คำถามที่สอง ชอบสีอะไรคะ?""ดำครับ""คำถามที่สาม งานอดิเรกที่ชอบทำค่ะ""แกะเพลงเล่นเปียโนครับ"รุ่นพี่พิธีกรพลิกกระดาษคำถามในมืออีกครั้ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เล็กน้อย"แล้ววว~ น้องขุนมีแพลนจ
อาถรรพ์เงาวิญญาณเฮี้ยน บทที่35 ใจสั่นเพราะแก
แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าทะลุผ่านกระจกหน้าต่างเข้ามาอย่างเงียบงัน แสงนั้นส่องลอดผ่านผ้าม่านที่ถูกเลื่อนเปิดไว้ เทียนหันหน้าหนีแสงอย่างงัวเงีย เปลือกตายังคงปิดแน่น เส้นผมยุ่งเล็กน้อยกระจายบนหมอนเขาพลิกตัวไปมาอย่างไม่สบอารมณ์ เทียนขยับพลิกตัวหนีแสงไปอีกด้านหนึ่ง แต่ความร้อนเบาๆ และแสงที่ค่อยๆ สว่างขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มปลุกให้เขาตื่น สุดท้าย ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง ทั้งที่ดวงตายังปิดอยู่ ใบหน้าง่วงงุน นั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาอย่างไม่เต็มใจ เทียนเกาหัวตัวเองเบาๆ อย่างงุนงง เขานั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหาวออกมาเบาๆ"ตื่นแล้วเหรอ?" เสียงของคนมาใหม่ดังขึ้นจากทางประตูน้ำเสียงนั้นไม่ดังมากนัก แต่ชัดเจนพอจะดึงสติของเทียนให้กลับมา เทียนชะงักมือที่กำลังเกาหัว หันไปมองช้าๆ ดวงตายังลืมได้ไม่สุดคนมาใหม่ยืนอยู่ตรงกรอบประตู บรรยากาศในห้องนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนที่ความเงียบจะถูกแทนที่ด้วยเสียงหาวของเทียนอีกครั้ง พร้อมกับคำตอบ "อืม" เสียงครางรับอย่างขี้เกียจ"มีเรียนกี่โมง?" เสียงของขุนเอ่ยขึ้นอีกครั้ง น้ำเสียงยังคงเรียบนิ่ง เขายังพิงกรอบประตูอยู่ที่เดิม ยืนไขว้แขนไว้กับตัว เหมือนรู้ดีว่าเทียนยังไม่ได
อาถรรพ์เงาวิญญาณเฮี้ยน บทที่34 วันพระใหญ่ ขึ้น 15 ค่ำ
"เxี้ย!! แม่งเอ๊ยย!!! ใครจะรู้วะ เกมจะพลิก...เล่นมาตั้ง 30 นาที แถมไม่ได้เชี้ยไรเลย!!!!!" ปอบ่นออกมาจากปลายสาย เสียงเต็มไปด้วยความหัวเสีย"กูว่าเราไหวว่ะ มาอีกสักตามา""เทียน กูว่าพอเหอะวันนี้""ทำไมวะ""มึงน่ะตัวดีเลย! ออกของเชี้ยไรเนี่ย?! มึงเล่นแครี่แต่เxือกออกของเมจ!""เอ้า!! มึงว่าแบบนี้ได้ไงวะ...กูไม่เล่นกับมึงแล้วแม่งเอ๊ย!!!!!" เทียนโวยวายเสียงดัง"เล่นมา 4 ตา แพ้ 4 ตารวด กูถามจริงเถอะ...มึงคิดไงมาเล่นเกมนี้""คิดผิดที่มาเล่นกับมึง! เล่นเกมยังไงให้เกมมันเล่นมึง xวย!!" เทียนสบถลั่นก่อนจะโยนโทรศัพท์บนโซฟาอย่างหัวเสีย"เทียน" เสียงเรียกดังขึ้นแผ่วเบา"ห๊ะ?!" เทียนนั่งนิ่งอยู่ตรงโซฟา สายตาจ้องมองไปยังต้นเสียง ขุนเพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาอยู่ในเสื้อกล้ามโคร่งที่ปล่อยชายเสื้อหลวม เผยให้เห็นร่องรอยแผลและร่างกายที่เต็มไปด้วยผ้าก๊อซสีขาวพันรอบตัว บางส่วนแนบลู่ไปกับผิว บางจุดเริ่มซึมสีแดงจางๆ จากรอยแผลที่มองไม่ชัดท่อนล่างเป็นเพียงกางเกงนอนสีดำเรียบง่าย เขาค่อยๆก้าวเท้าเข้ามาหาเทียนโดยไม่เอ่ยอะไรเพิ่มเติม มือข้างหนึ่งกำลังเช็ดผมเปียกชื้นอย่างใจเย็น แววตาเรียบเฉยจ้องมาทางเทียน "เลือด
อาถรรพ์เงาวิญญาณเฮี้ยน บทที่33 เฝ้าไข้ 1 คืน 2000 บาท
ชายส่งอาหารในเสื้อแจ็กเก็ต ยื่นถุงพลาสติกที่มีคราบไอน้ำเกาะอยู่ให้เขา"ขอบคุณครับ" ขุนรับถุงอาหารมาด้วยสองมือ ชายคนนั้นยิ้มสุภาพ ก่อนหมุนตัวกลับ ขุนปิดประตูลงอย่างแผ่วเบา..."มึงสั่งอะไรเยอะแยะวะ?! กินกันแค่สองคน" เทียนมองของกินตรงหน้าอย่างอึ้งๆ ทั้งข้าวต้มกุ้ง ผัดผงกะหรี่ทะเล ปีกไก่ทอด หมูทอดกระเทียม และผัดผักบุ้ง วางเรียงกันบนโต๊ะอาหารขุนนั่งเงียบพลางกินข้าวต้มกุ้งอย่างไม่พูดไม่จา ส่วนเทียนเมื่อเห็นว่าขุนไม่ตอบอะไร ก็ไม่ได้เซ้าซี้ซักไซ้อีก แล้วหันกลับไปสนใจอาหารตรงหน้าเวลาผ่านไปหลายนาที ขุนเงยหน้าขึ้น เหลือบมองเทียนที่ยังนั่งกินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย "ใส่กำไลด้วยเหรอ?" ขุนเอ่ยขึ้น ขณะที่สายตาจับจ้องไปยังข้อมือซ้ายของเทียน เทียนเงยหน้าขึ้นจากจานข้าว เหมือนลังเลเล็กน้อยก่อนจะตอบ"เพิ่งใส่วันนี้...ช่วงนี้เจออะไรแปลกๆบ่อย เลยคิดว่าเผื่อช่วยได้""มีใครทำอะไร?!"หน้าขุนนิ่งกว่าเดิม สายตาไม่ไหวติง จ้องตรงมาที่เทียนอย่างจริงจังเทียนเงียบไปชั่วอึดใจ ช้อนในมือหยุดเคลื่อนไหว กลายเป็นคนที่ไม่กล้าสบตากลับ สายตาเขาหลุบลงมองจานข้าวที่กินไปได้ครึ่งเดียว"มันไม่มีใครกล้าทำอะไรกูหรอก" เ
อาถรรพ์เงาวิญญาณเฮี้ยน บทที่32 แสร้ง
เทียนมีไฟ ใจมีเธอ อ่านแล้ว "มึงตอบพี่แตงไทยหน่อย"อ่านแล้ว "ตอบยัง"Khun_2k"ไม่" เทียนมีไฟ ใจมีเธอ อ่านแล้ว "เพื่อ?""ทำไมมึงไม่ไปมอวันนี้"Khun_2k"ทำไมรู้?"เทียนมีไฟ ใจมีเธอ"กูเก่ง สรุปเป็นไร""แดกยายัง"Khun_2k"มีแผลนิดหน่อย""กินแล้ว เหลือแต่ทำแผล"เทียนมีไฟ ใจมีเธออ่านแล้ว "แล้วทำไมไม่ไปหาหมอล่ะ มึงรอไรอยู่"อ่านแล้ว "อ่านแล้วไม่ตอบ คือ..?""ทำไมไม่ทำแผลล่ะ"Khun_2k"เป็นห่วง?""อยู่หลัง แต่กินยาฆ่าเชื้อแล้ว"เทียนมีไฟ ใจมีเธอ"มึงก็โทรเรียกแฟนมาทำให้ดิ"Khun_2k"ไม่มี อยู่คนเดียว""เหมือนมันเริ่มจะอักเสบ"เทียนมีไฟ ใจมีเธออ่านแล้ว"มึงไม่ไปให้หมอล้างให้"Khun_2k"เลือดออกอีกแล้ว"เทียนมีไฟ ใจมีเธอ"ตายขึ้นมาก็ลำบากคนในคอนโดอีก""มึงต้องเป็นผีที่เฮี้ยนแน่นอน""บอกพิกัดมา เรื่องมากฉิบหาย"Khun_2k"คอนโดX ห้อง463"เทียนกดปิดหน้าจอ ก่อนเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋ากางเกง "พวกมึง คืนนี้เล่นเกมกันปะ?" ปอพูดขึ้น"กูไม่ว่างว่ะคืนนี้" "โธ่! อะไรวะต้นกล้า?! มึงล่ะไอ้เทียน?""ไม่ ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ววว แค่บอกเหงาเทียนก็พร้อมเสมอ""ให้มันได้อย่างงี้ดิวะ!!!!" ปอตะโกนลั่นพลางตบไหล่เทียนเบาๆ
อาถรรพ์เงาวิญญาณเฮี้ยน บทที่31 ตัวข้านั้นมีชื่อว่า "โก้"
"เมื่อคืนเรื่องมันเป็นงี้..."เกือบสิบคนภายในห้อง ต่างพากันเงียบลงโดยไม่ได้นัดหมาย สายตาทุกคู่ จ้องไปยังคนที่นั่งอยู่บนเตียง เขานั่งนิ่ง สบตากับทุกคนทีละคน บรรยากาศเต็มไปด้วยความคาดหวังเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นแทรกกลางความเงียบทุกคนสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันขวับไปตามต้นเสียง เป็นของใครคนหนึ่งในกลุ่มที่กำลังรีบล้วงกระเป๋ากางเกงรายชื่อที่ไม่รู้จักแสงหน้าจอสว่างวาบ เขากดปัดสายทิ้งทันที"โทษๆๆ เบอร์คอลเซ็นเตอร์โทรมา"สายตาหลายคู่ที่หันกลับไปจับจ้องที่คนอยู่บนเตียงอีกครั้ง"ระหว่างที่กูกำลั..."เสียงเคาะประตูดังขึ้นกะทันหันก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...ทุกคนสะดุ้งเฮือก เบนสายตาไปที่ประตูพร้อมกัน ก่อนจะเหลือบมองหน้ากันด้วยท่าทีลังเล แววตาหลายคู่ฉายแววระแวงเล็กน้อย"มึงไปเปิดดิ ไอ้ปอ""มึงเป็นใครมาสั่งกู ไอ้เบียร์""เป็นพี่มึง""Xวย"หลังจากสิ้นเสียง ปอตัดสินใจลุกขึ้น เดินช้าๆไปยังประตูโดยมีสายตาทุกคู่ติดตามเขาไปอย่างเงียบงัน เขาหยุดอยู่ตรงหน้า มือจับลูกบิดแล้วสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะเปิดออกอย่างระมัดระวังสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าคือชายหนุ่มในชุดแจ็คเก็ตสีเขียว ถือถุงอาหารพลาสติกไว้ในมือพร้อมรอยยิ้มเก้อ
Maaari mong magustuhan
ทัณฑ์มาเฟีย
Sanraya/oMojung/นางฟ้าแดนใต้754 viewsLove Erotic - เสพรัก
ภูผาสีน้ำเงิน709 viewsเจ้านายใจดีช่วยเลี้ยงผมทีได้ไหมครับ
thisishowienjoy777 viewsปลดรัก บัญชีใจ
Sanraya/oMojung/นางฟ้าแดนใต้1.3K viewsINVINCIBLE LOVE.สายลับสวมรอยรัก
youdimple501 viewsยั่ว
ลำเนา1.3K viewsคิงพ่ายควีน
ชีริน661 viewsเด็กดีของนลิน
ป.ปลาอุ๋งอุ๋ง1.3K views
