Ep.10 (100%)

และฉันก็ไม่ถามอะไรต่อถึงแม้จะข้องใจอยู่เต็มอก แต่จะทำยังไงได้ถ้าคนไม่บอกเขาก็ไม่บอกอยู่ดี สู้รู้เท่าที่เจ้าตัวเขาอยากให้รู้จะดีกว่า

"พี่รักแนท" คำพูดสั้นๆ ออกจากปากคนตรงหน้าเมื่อเห็นว่าฉันเงียบ "รักมากถึงขั้นที่ยอมทุกอย่าง"

"แต่แนทไม่รู้ว่าจะรักพี่ได้มากแบบนั้นหรือเปล่า" ฉันก็ไม่รู้ว่าจะรักพี่คิงได้มากแค่ไหน วันใดอาจจะรักมากขึ้น หรือวันใดอาจจะรักน้อยลง ใจคนเรามันก็ขึ้นๆ ลงๆ ไม่คงที่เสมอไป และยิ่งฉันอายุน้อยกว่าพี่เขาเป็นสิบปีมันแน่นอนมาเราคงจะไปด้วยกันได้ไม่ไกล

"พี่ไม่สน ขอแค่ให้พี่ได้รักและปกป้องดูแลแฟนของพี่ก็พอ" 

"แล้วถ้าวันหนึ่งแนทไม่รักพี่แล้วพี่จะทำยังไง?" 

"พี่ก็จะรักแนทต่อไป รักไปเรื่อยๆ รัก รัก รักไปแบบนี้" 

ไม่อ่อนก็คงต้องอ่อนล่ะนะ ครั้งนี้ยอมให้อภัยก็ได้

"แนทจะยอมยกโทษให้ที่พี่หายไป แต่ถ้ามีครั้งหน้าแนทขอตัดขาดกับพี่นะ"

"ครับผม แฟนพี่น่ารักที่สุด สัญญาว่าจะไม่มีครั้งต่อไปแน่นอนครับ" ดึงตัวฉันเข้าไปกอดด้วยความดีใจ "วันนี้หยุดเรียนได้มั้ย"

"แนทใกล้จะสอบแล้วค่ะ" 

เขาผละตัวออก "แค่วันเดียว"

"ทำไมถึงอยากให้หยุดล่ะ"

"จะพาไปกินกับข้าวฝีมือยายผิงที่ตอนนี้ทำรอหลานสะใภ้ไว้เยอะมาก"

"..." หนักใจก็ตรงเอายายผิงมาอ้างนี่แหละ

"แค่กินข้าวใช่มั้ยคะ?" ถามเพราะเห็นว่าหน้าตาคนพี่ดูไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไร 

"คงงั้น" ตอบสั้นๆ แล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ "อาจจะมีทำอะไรกับแฟนบ้างนิดหน่อย"

"..."

"อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ พี่หมายถึงดูหนังนั่งพูดคุยกันต่ออะไรประมาณนี้" เขาหยิกแก้มฉันอย่างมันเขี้ยวแล้วปล่อยก่อนจะจ้องมองไม่ละสายตา "คนอะไรสวยแล้วสวยอีก สวยจนใจเจ็บ" 

"หายไปญี่ปุ่นอาทิตย์หนึ่งนี่พอกลับมาก็พกความสิบแปดบวกความหื่นมาเพิ่มเหรอคะ รู้มั้ยสายตาพี่ตอนนี้มันบ่งบอกได้อย่างเด่นชัดเลยว่าคิดจะทำอะไร" ฉันพูดดักขึ้นเมื่อเห็นว่าคนพี่นั้นแอบคิดอะไรแอบแฝง

"แล้วพี่คิดอะไรอยู่เหรอถ้าเธอบอกว่ารู้น่ะ" ถามกลับพร้อมกับยิ้มมุมปาก

"คิดจะทำเรื่องอย่างว่าค่ะ"

"พี่ยังซิงอยู่"

"แล้วไงคะ"

"นั่นก็แปลว่าทำไม่เป็นหรอกนะเรื่องสิบแปดบวก"

"เชื่อไม่ได้ค่ะ คนซิงก็ใช่ว่าจะไม่เคยเรียนรู้เรื่องพรรค์นั้น ขนาดคุณครูที่โรงเรียนแนทยังสอนเรื่องเพศศึกษาเลย"

ไว้ใจไม่ได้เลยพี่คิงเนี่ย สายตาเขาจ้องเหมือนเสือที่หิวเหยื่อแล้วพร้อมจะขย้ำทุกเวลา

"เชื่อสิว่าพี่ไว้ใจได้"

"..." ฉันสะบัดหน้าพรืดพร้อมกับเหล่มองอย่างชั่งใจ จะว่าไปพี่คิงดูหล่อขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า อาจจะเพราะหนวดเคราที่มีไรๆ ด้วยเลยทำให้ดูเข้มกว่าเก่า

"ถอดชุดมั้ยครับแฟน" 

"บะ...บ้า" รีบถอยห่างแล้วใช้แขนป้องตัวไว้

"อะไร พี่หมายถึงถอดชุดนักเรียนออกแล้วไปใส่ชุดอยู่บ้าน" ยิ้มร่าชอบใจแล้วนั่งหันหลังให้ "เปลี่ยนตามสบายเลย พี่ไม่แอบมองหรอก...แต่แอบถ่าย"

"พี่คิง!"

ตุบ!

ใช้กำปั้นทุบหลังเขาหนึ่งทีแบบไม่แรงมากนัก

"ทุบพี่ทำไม มาให้ทุบคืนเลย" จับข้อมือเล็กทั้งสองข้างไว้แน่นแล้วดึงให้ตัวเข้าไปแนบชิด ก่อนจะละอีกมือออกเพื่อมาโอบเอวคอดไว้ "แนทใช้มือทุบหลังพี่ พี่จะใช้ปากทุบปากเธอกลับ"

"เดี๋ยวนี้จะโดนตัวแนทนี่ไม่ขออนุญาตกันก่อนรึไง" 

"ก็เป็นแฟนกันแล้วไม่เห็นจะต้องขอเลย"

"จะทำอะไรตามอำเภอใจก็ได้อย่างนั้นเหรอคะ" ใช้มือข้างที่ว่างดันแผงอกพี่คิงไว้ เนื่องจากตอนนี้เขาขยับหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ "ปล่อยก่อนเถอะค่ะ จะไปเปลี่ยนชุด" บอกกับคนพี่หวังจะให้ปล่อย ทว่าเขากลับโอบเอวแน่นกว่าเดิมแบบที่ลุกหนีไม่ได้

"ทำอะไรบนหน้าสวยๆ ของแฟนพี่ได้มั่ง หอมแก้มได้มั้ย จูบปากได้รึเปล่า?" ถามด้วยสีหน้าเหมือนลูกแมวอ้อน สายตาดูหวานเยิ้มแล้วริมฝีปากพร้อมที่จะใช้งานมากถ้าฉันตอบอนุญาต

"พี่อยากทำอะไรมากที่สุด" ถามกลับพร้อมใจที่เต้นแรงดังคนตีกลองระรัวไม่หยุดพัก ใบหน้าเริ่มมีสีแดงระเรื่อขึ้นเห่อทีละนิด

"ถ้ามากที่สุดก็อยากเติมเต็มแนทน้อย" ชุกหน้าลงที่ช่วงท้องน้อยของฉันก่อนจะกดปลายจมูกลงบนเนื้อผ้าแล้วกลับมามองหน้ากันตามเดิม "หอมจัง" 

"พะ...พี่คิง" พยายามดันศีรษะเขาออก

"แต่ถ้ารองจากนั้นคือจูบปาก พี่ทำได้มั้ย?" ออดอ้อนเก่งที่สุดเลยพี่คิง

"แค่ทีเดียว จูบเผินๆ ได้ค่ะ" 

อุบ!

สิ้นเสียงพี่คิงก็ประกบจูบทันที ริมฝีปากเราสองทาบทามกันอย่างเนิบนาบจนเปลี่ยนไปเป็นดูดดื่มเมื่อคนพี่ไม่ทำตามข้อตกลง เขากดริมฝีปากลงมาแล้วดูดดึงซ้ำๆ อย่างคนที่โหยหาก่อนจะเห็นว่าฉันเริ่มหายใจไม่ทันเลยยอมผละออก

"ขอโทษนะพอดีพี่..."

"ไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่ทำไมไม่ทำตามที่บอก แนทให้จูบแค่ผิวเผิน" 

"ก็ปากแฟนมันหวานเลยอดใจไม่ได้" หน้าตาคนเจ้าเล่ห์ฉายออกมาให้เห็นในทันที "แต่ถ้าให้จูบอีกทีพี่จะเคารพรักแฟนที่สุด" 

"มะ...ไม่แล้วค่ะ พอก่อน" 

รีบท้วงขึ้นทันที ขืนให้จูบอีกรอบนี้มีหวังปากฉันได้บวมเจ่อแน่นอน!

จบพาร์ทแนท